Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
vrijdag 29 november 2024 om 00:49
Bij ons op het werk de afgelopen jaren geen pieten gezien. Ik wilde zelf iets doen met mijn 2 mentorgroepen, als in dobbelspel met kleine cadeautjes met pepernoten ofzo, maar dikke kans dat ik volgende week nog thuis zit.
Ik kom ook zelden bij de huisarts. Ze zijn wel heel makkelijk met doorverwijzen. Nooit eerder rugpijn gehad (overbelasting uitgezonderd) dus heb geen idee hoe ze daarmee zijn. Als het maandag niet een beetje beter is, bel ik maar weer.
Welterusten iedereen.
Ik kom ook zelden bij de huisarts. Ze zijn wel heel makkelijk met doorverwijzen. Nooit eerder rugpijn gehad (overbelasting uitgezonderd) dus heb geen idee hoe ze daarmee zijn. Als het maandag niet een beetje beter is, bel ik maar weer.
Welterusten iedereen.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
vrijdag 29 november 2024 om 03:58
Aaargh.
Uurtje geslapen.
Heb ik zooi waardoor ik veilig kan slapen, slaap ik niet.
Vanavond weer proberen een nacht op slaappillen te doen, en dan hopelijk wel door te slapen.
Ik merk dat dat wel belangrijk word. Ik kan niet meer veel langer zo.
Vandaag staat de eerste keer straf van Piet op een herhaal loop.
Sint kwam toen binnen. En ik merk dat ik na elke keer meer zoiets heb van 'hij had alles kunnen veranderen'.
Als hij toen afkeurend gedaan had...m Boos geworden was... Misschien alleen geschrokken..
Maar hij gaf een vrijbrief. Waar Piet strafte en voelde ging hij meteen een stap verder.
Hij was de eerste die. Nouja. Dat.
En daarmee de deur openzetten voor Piet. Die dat daarna ook ging doen.
En toen haakte S doodleuk af. Nooit meer gezien na een paar keer. Klaar mee?
Terwijl P doorging. En doorging. En doorging.
Hij was verdomme Kindergod. Hij was in onze ogen de baas van P. Het voorbeeld.
Hij, uit alle mensen hij, liet zien wat E verdiende. Hoe vreselijk slecht ze was dat ze dat verdiende.
Dat stond niet in de briefjes. Dat stond nergens. En niemand had haar gewaarschuwd. Verteld wat was.
Ze wist alleen dat als HIJ dit deed, het heel erg was. En het logisch was dat P. Dat alle P's ter wereld... (Was niet zo, maar ze wachtte er wel op)
De verwarring en wat gebeurd er. De enorme enorme schaamte en walging. Wat het ook was, dit was te smerig. Dit zou nooit iemand geloven. Zou ze nooit kunnen uitleggen. Ze begreep het zelf niet.
In begreep alleen dat hij pijn had. Daarom kreunde. Dat het niet goed met hem ging. Dat hoorde je duidelijk.
En ze was dankbaar. Omdat hij het niet vertelde. Niet boos was. Omdat hij zo vriendelijk was, ondanks dat hij dit moest doen door mij. Het speet haar zo. Sorrie S.
En hij deed aardig en rustig. 'Stil maar, ik zal voorzichtig doen'.
Ik moet bijna kotsen elke keer als mijn hoofd dat laat horen.
P was erger. Naarder. Vaker. Langer.
En toch kan ik S niet verdragen. Ben ik boos?
Hij kwam binnen. Hij had alles kunnen veranderen. En hij gaf een vrijbrief.
Maakte de weg vrij voor P.
Had die anders ook zover gegaan??? Vast wel.
Maar in mijn hoofd is het de schuld vanS.
Die vond het goed. Die gaf het voorbeeld. Die zei 'ik zal voorzichtig doen'. En die was klaar na een paar keer.
Een paar keer die mijn leven bepaalden.
Ik denk dat ik hem dat kwalijk neem.
Niet wat hij deed.
Wel dat hij alles had kunnen veranderen, voorkomen, maar in plaats daarvan de boel erger maakte. Goedkeurde.
En dat hij doodleuk zei 'ik zal voorzichtig doen'.
Voorzichtig...
Ze was 4.
Voorzichtig is dan haar opvangen als ze in het zwembad springt. Opletten dat ze niet verongelukt of kwijt raakt.
Is desnoods met haar spelen en zorgen dat ze zich niet bezeerd.
Maar dit...
Heel voorzichtig en rustig en sussend haar....
Eikel.
Gore vreselijke eikel.
Hij had haar kunnen redden.
Hij was Kindergod. Hij vermoordde haar.
Hij verklaarde haar in en in slecht en onwaardig met zijn daden.
Haar een strafobject waarmee je alles kon doen.
Kindervriend. Daarom voorzichtig. .
Terwijl hij leed. Er zelf bijna aan doodging.dacht ze.
Voel ik elke her weer.
Haar schuld. Angst.
Wat wil hij.
Hij was een Kindergod. Ik neem het hem kwalijk.zou hij nog weten dat hij haar vermoord heeft?
Wat was?
Zou hij er net zo vaak aan terugdenken?
Uurtje geslapen.
Heb ik zooi waardoor ik veilig kan slapen, slaap ik niet.
Vanavond weer proberen een nacht op slaappillen te doen, en dan hopelijk wel door te slapen.
Ik merk dat dat wel belangrijk word. Ik kan niet meer veel langer zo.
Vandaag staat de eerste keer straf van Piet op een herhaal loop.
Sint kwam toen binnen. En ik merk dat ik na elke keer meer zoiets heb van 'hij had alles kunnen veranderen'.
Als hij toen afkeurend gedaan had...m Boos geworden was... Misschien alleen geschrokken..
Maar hij gaf een vrijbrief. Waar Piet strafte en voelde ging hij meteen een stap verder.
Hij was de eerste die. Nouja. Dat.
En daarmee de deur openzetten voor Piet. Die dat daarna ook ging doen.
En toen haakte S doodleuk af. Nooit meer gezien na een paar keer. Klaar mee?
Terwijl P doorging. En doorging. En doorging.
Hij was verdomme Kindergod. Hij was in onze ogen de baas van P. Het voorbeeld.
Hij, uit alle mensen hij, liet zien wat E verdiende. Hoe vreselijk slecht ze was dat ze dat verdiende.
Dat stond niet in de briefjes. Dat stond nergens. En niemand had haar gewaarschuwd. Verteld wat was.
Ze wist alleen dat als HIJ dit deed, het heel erg was. En het logisch was dat P. Dat alle P's ter wereld... (Was niet zo, maar ze wachtte er wel op)
De verwarring en wat gebeurd er. De enorme enorme schaamte en walging. Wat het ook was, dit was te smerig. Dit zou nooit iemand geloven. Zou ze nooit kunnen uitleggen. Ze begreep het zelf niet.
In begreep alleen dat hij pijn had. Daarom kreunde. Dat het niet goed met hem ging. Dat hoorde je duidelijk.
En ze was dankbaar. Omdat hij het niet vertelde. Niet boos was. Omdat hij zo vriendelijk was, ondanks dat hij dit moest doen door mij. Het speet haar zo. Sorrie S.
En hij deed aardig en rustig. 'Stil maar, ik zal voorzichtig doen'.
Ik moet bijna kotsen elke keer als mijn hoofd dat laat horen.
P was erger. Naarder. Vaker. Langer.
En toch kan ik S niet verdragen. Ben ik boos?
Hij kwam binnen. Hij had alles kunnen veranderen. En hij gaf een vrijbrief.
Maakte de weg vrij voor P.
Had die anders ook zover gegaan??? Vast wel.
Maar in mijn hoofd is het de schuld vanS.
Die vond het goed. Die gaf het voorbeeld. Die zei 'ik zal voorzichtig doen'. En die was klaar na een paar keer.
Een paar keer die mijn leven bepaalden.
Ik denk dat ik hem dat kwalijk neem.
Niet wat hij deed.
Wel dat hij alles had kunnen veranderen, voorkomen, maar in plaats daarvan de boel erger maakte. Goedkeurde.
En dat hij doodleuk zei 'ik zal voorzichtig doen'.
Voorzichtig...
Ze was 4.
Voorzichtig is dan haar opvangen als ze in het zwembad springt. Opletten dat ze niet verongelukt of kwijt raakt.
Is desnoods met haar spelen en zorgen dat ze zich niet bezeerd.
Maar dit...
Heel voorzichtig en rustig en sussend haar....
Eikel.
Gore vreselijke eikel.
Hij had haar kunnen redden.
Hij was Kindergod. Hij vermoordde haar.
Hij verklaarde haar in en in slecht en onwaardig met zijn daden.
Haar een strafobject waarmee je alles kon doen.
Kindervriend. Daarom voorzichtig. .
Terwijl hij leed. Er zelf bijna aan doodging.dacht ze.
Voel ik elke her weer.
Haar schuld. Angst.
Wat wil hij.
Hij was een Kindergod. Ik neem het hem kwalijk.zou hij nog weten dat hij haar vermoord heeft?
Wat was?
Zou hij er net zo vaak aan terugdenken?
vrijdag 29 november 2024 om 06:20
Lieve Avo, ik heb de woorden niet, maar ik volg je. En 'voorzichtig' is onzin. Echt klinkklare onzin. Er is geen voorzichtig in de match tussen klein kinderlijfje en volwassen man. En ik weet het niet voorzichtig is nog erger, maar voorzichtig is onzin. Ik zou de pijn zo graag wegnemen.
@libelle ik had jouw duifje gemist maar dank je wel.
Duifjes terug.
Hier ook af en toe even ogen dicht. Niet echt slapen. Moe maar ook teveel angst. Ik ben om 5 uur maar aan de dag begonnen.
@libelle ik had jouw duifje gemist maar dank je wel.
Duifjes terug.
Hier ook af en toe even ogen dicht. Niet echt slapen. Moe maar ook teveel angst. Ik ben om 5 uur maar aan de dag begonnen.
selune wijzigde dit bericht op 29-11-2024 06:55
16.85% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
vrijdag 29 november 2024 om 06:48
vrijdag 29 november 2024 om 08:32
Ik lees groei in wat je erover schrijft, Avo. Alsof je in elk geval af en toe kunt zien hoe verschrikkelijk oneerlijk en misdadig alles was, hoe weerloos het kleine meisje. Ik snap dat er momenten zijn waarop je dat niet kunt toelaten, maar dit is er gelukkig ook.
Ik hoop dat het kleine meisje zich heel erg gesteund voelt als ze volwassen Avo zo over de gebeurtenissen hoort vertellen, en minder eenzaam.
Ik hoop dat het kleine meisje zich heel erg gesteund voelt als ze volwassen Avo zo over de gebeurtenissen hoort vertellen, en minder eenzaam.
vrijdag 29 november 2024 om 09:38
Oh lief, lief meisje.
Wat zijn ze gemeen.
Het lief doen van S is alsof, maar wat hij doet is heel erg en verdien jij niet. Wat vreselijk hoe bang je bent, hoe beschaamd en verdrietig. Ik til je heel voorzichtig op, oke? En we gaan daar weg en je hoeft nooit meer terug. Ik doe een grote zachte deken om je heen zodat niemand je kan zien of raken.
Volwassen avo, wat zet je stappen, middenin de eenzame nacht en de pillen kun je alsnog zien wat zij deden. Bij wie de schuld hoort. Wat onverdragelijk. En wat knap. Dat voelt vast niet zo maar dat vinden wij alsnog.
Wat zijn ze gemeen.
Het lief doen van S is alsof, maar wat hij doet is heel erg en verdien jij niet. Wat vreselijk hoe bang je bent, hoe beschaamd en verdrietig. Ik til je heel voorzichtig op, oke? En we gaan daar weg en je hoeft nooit meer terug. Ik doe een grote zachte deken om je heen zodat niemand je kan zien of raken.
Volwassen avo, wat zet je stappen, middenin de eenzame nacht en de pillen kun je alsnog zien wat zij deden. Bij wie de schuld hoort. Wat onverdragelijk. En wat knap. Dat voelt vast niet zo maar dat vinden wij alsnog.
What a nuanced anxiety
vrijdag 29 november 2024 om 12:52
Eens met Brownie en de anderen hier.
Er zijn nooit woorden voor dit soort dingen maar hier al helemaal niet. Denk je niet dat ze ergens ook wel wisten dat ze fout zaten? Dat het in vermomming gebeurde? Je hoeft niet te antwoorden hoor, is meer een overpeinzing van mezelf.
Bij mij is de nacht weer fijn. Ik kan weer beter liggen en als ik lig heb ik vrijwel geen pijn. Het liefst blijf ik de hele dag in bed, want zodra ik opsta (en dat is al moeilijk) begint de pijn weer. Nu aan het denken hoe ik straks ooit in de auto kom. En hoe ik bij de fysio kan liggen en hoeveel pijn ik erna misschien wel niet heb. Paracetamol werkt maar een beetje en nog het meeste psychisch volgens mij.
Er zijn nooit woorden voor dit soort dingen maar hier al helemaal niet. Denk je niet dat ze ergens ook wel wisten dat ze fout zaten? Dat het in vermomming gebeurde? Je hoeft niet te antwoorden hoor, is meer een overpeinzing van mezelf.
Bij mij is de nacht weer fijn. Ik kan weer beter liggen en als ik lig heb ik vrijwel geen pijn. Het liefst blijf ik de hele dag in bed, want zodra ik opsta (en dat is al moeilijk) begint de pijn weer. Nu aan het denken hoe ik straks ooit in de auto kom. En hoe ik bij de fysio kan liggen en hoeveel pijn ik erna misschien wel niet heb. Paracetamol werkt maar een beetje en nog het meeste psychisch volgens mij.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
vrijdag 29 november 2024 om 13:05
Weet je wat ook zoveel woede in mij naar boven brengt? Mijn man en ik bespraken gisteren toevallig dat mijn dochter van 4 het hele concept rondom 5 december dit jaar eigenlijk pas voor het eerst écht een beetje begrijpt. En gelooft (uiteraard) heilig. Onze oudste gelooft dit jaar vermoedelijk voor het laatst en we vinden het leuk om het weer opnieuw te beleven via jongste.
En zoveel als mij dat ontroert bij mijn dochter, verbijstert en ontluikt dat een ongelofelijke woede en verontwaardiging richting jouw situatie.
Dit is zo’n extreem voorbeeld in de overtreffende trap van het misbruiken van de onschuld van een kleuter, dat ik gewoon niet weet waar ik het zoeken moet. Wat zijn dit voor mensen.. dit waren geen mensen. Dit waren beesten.
En zoveel als mij dat ontroert bij mijn dochter, verbijstert en ontluikt dat een ongelofelijke woede en verontwaardiging richting jouw situatie.
Dit is zo’n extreem voorbeeld in de overtreffende trap van het misbruiken van de onschuld van een kleuter, dat ik gewoon niet weet waar ik het zoeken moet. Wat zijn dit voor mensen.. dit waren geen mensen. Dit waren beesten.
vrijdag 29 november 2024 om 15:06
Sorrie...
Ik denk dat het misschien in eerste instantie onbedoeld was van P?
Dat het roe en de situatie hem.. ik weet niet.
Het zal vast geen afgesproken werk zijn toch met S? Of misschien dat S wel naar P zou komen, maar beiden niet op mij gerekend hadden?
Het was misschien de situatie die hun verleidde? Ik die hun verleidde...
Kwam van het een het ander, weet je zelf ook niet meer wat normaal is. Werd de grens steeds verder verlegd?
En op gegeven moment zat iedereen zo vast, en was daardoor zo kwetsbaar... Verlinkbaar.
Daar kijk ik niet helemaal achter, maar ik kan me indenken dat zomaar stoppen gewoon geen optie meer was.
S was al weg voor die tijd.
Stom he, dat ik hem ergens zie als symbool voor al het nare.
Hij was misschien gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plek, en reageerde.
Roosje, ik vind het nog steeds heel heel moeilijk om te lezen.
Maar de kortsluiting en paniek zijn behapbaar. Het roept veel op.
Schaamte, boosheid, schuld, paniek, en pijn.
En tegelijk begrijp ik langzaam jullie 9. Soms.
Ik denk dat het misschien in eerste instantie onbedoeld was van P?
Dat het roe en de situatie hem.. ik weet niet.
Het zal vast geen afgesproken werk zijn toch met S? Of misschien dat S wel naar P zou komen, maar beiden niet op mij gerekend hadden?
Het was misschien de situatie die hun verleidde? Ik die hun verleidde...
Kwam van het een het ander, weet je zelf ook niet meer wat normaal is. Werd de grens steeds verder verlegd?
En op gegeven moment zat iedereen zo vast, en was daardoor zo kwetsbaar... Verlinkbaar.
Daar kijk ik niet helemaal achter, maar ik kan me indenken dat zomaar stoppen gewoon geen optie meer was.
S was al weg voor die tijd.
Stom he, dat ik hem ergens zie als symbool voor al het nare.
Hij was misschien gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plek, en reageerde.
Roosje, ik vind het nog steeds heel heel moeilijk om te lezen.
Maar de kortsluiting en paniek zijn behapbaar. Het roept veel op.
Schaamte, boosheid, schuld, paniek, en pijn.
En tegelijk begrijp ik langzaam jullie 9. Soms.
vrijdag 29 november 2024 om 15:24
Diva, als je je nu al in geuren en kleuren inbeeldt hoe erg de pijn straks wordt, zit daar vast en zeker ook een psychische component aan. Zeker in combinatie met het denken in onmogelijkheden als het gaat om bezoek aan de fysio.
Dus als de paracetamol vooral psychisch werkt, is het misschien wel een heel goed idee om die in te nemen.
PS dit is nadrukkelijk niet negatief of veroordelend bedoeld. Ik heb zelf een aandoening waarbij ik regelmatig heel veel pijn heb, en weet als geen ander hoezeer het mentale aspect die pijn kan verergeren.
Dus als de paracetamol vooral psychisch werkt, is het misschien wel een heel goed idee om die in te nemen.
PS dit is nadrukkelijk niet negatief of veroordelend bedoeld. Ik heb zelf een aandoening waarbij ik regelmatig heel veel pijn heb, en weet als geen ander hoezeer het mentale aspect die pijn kan verergeren.
vrijdag 29 november 2024 om 15:42
vrijdag 29 november 2024 om 15:46
Ik weet niet wat ik op elk van jullie moet reageren.... Het raakt enorm.
Ik zou willen zeggen dat jullie het niet snappen. Dat het ook echt bij mij lag.
Ik heb de woorden niet om te reageren hierop.
Ik las. Soms aandachtig. Soms heel snel tegen de paniek.
Jullie zijn zo lief. Zo enorm lief...
Ik snap niet waarom, en ik vertrouw het ook niet helemaal.
Net als coach.
Waarom. Waarom doet ze dit. Zegt ze dit. Waarom ik. Waarom gaat ze niet weg.
En wat betekent dit? In iemands hart.
Betekent dat dat ze met je begaan zijn zolang je betaald en cliënt bent?
Ik zou willen zeggen dat jullie het niet snappen. Dat het ook echt bij mij lag.
Ik heb de woorden niet om te reageren hierop.
Ik las. Soms aandachtig. Soms heel snel tegen de paniek.
Jullie zijn zo lief. Zo enorm lief...
Ik snap niet waarom, en ik vertrouw het ook niet helemaal.
Net als coach.
Waarom. Waarom doet ze dit. Zegt ze dit. Waarom ik. Waarom gaat ze niet weg.
En wat betekent dit? In iemands hart.
Betekent dat dat ze met je begaan zijn zolang je betaald en cliënt bent?
vrijdag 29 november 2024 om 15:52
Goed verwoord ja, zo voelt het.Browniedoc schreef: ↑29-11-2024 13:05...
Dit is zo’n extreem voorbeeld in de overtreffende trap van het misbruiken van de onschuld van een kleuter, dat ik gewoon niet weet waar ik het zoeken moet. Wat zijn dit voor mensen.. dit waren geen mensen. Dit waren beesten.
Dus sorry avo, ik geloof die verzachtende omstandigheden niet. De daders zullen die versie van de werkelijkheid vast omarmen, maar dit overkomt je niet. Dit zijn keuzes waarvan ze in elk geval dondersgoed weten hoe strafbaar het was.
Een tik om de oren, daarvan kan ik me nog voorstellen dat het je als ouder uit machteloosheid overkomt, en ook dat is iets waar ze zich dan, als het goed is, voor schamen. Omdat we weten dat het kinderen beschadigt. Dit misbruik, dit geweld, dat doe je niet onbedoeld.
(Roep maar als dit weg moet. Ik weet dat je het moeilijk vindt om te lezen, maar ik vind het toch belangrijk te blijven benadrukken dat het niet jouw schuld was, dat je onrecht is aangedaan, en dat je je niet aanstelt dat dat nu nog doorwerkt).
What a nuanced anxiety
vrijdag 29 november 2024 om 16:25
Avo, ik kan me niet herinneren dat je geld naar me hebt overgemaakt. Als je de anderen de je hier steunen wël betaalt, eis ik onmiddellijke en volledige compensatie 
Maar alle gekheid op een stokje.
Misschien verdien je die steun en hulp gewoon wel. Zoals het kleine meisje steun en hulp verdiende in plaats van straf.
Zou dat ook in jouw wereld waar mogen zijn? Zoals het voor ons waar is?
Maar alle gekheid op een stokje.
Misschien verdien je die steun en hulp gewoon wel. Zoals het kleine meisje steun en hulp verdiende in plaats van straf.
Zou dat ook in jouw wereld waar mogen zijn? Zoals het voor ons waar is?
vrijdag 29 november 2024 om 18:36
Avo ik loop al een tijdje met je op, ik herinner me details uit eerdere berichten die dat toeval tegenspreken.
Zoiets was geen toeval. Een kleutermeisje met nieuw ondergoed en per toeval twee mannen die bij het aanzicht van deze fysieke vorm van alles wat slecht was in de wereld (???) niets anders konden dan…
Nope
Jij was onschuldig. Zo onschuldig als iedere andere kleuter in de hele wereld. En dit is gewoon een feit
..
Hopelijk hoort het kleine meisje mij vanaf m’n zeepkist.. ik ga er nu weer vanaf
Zoiets was geen toeval. Een kleutermeisje met nieuw ondergoed en per toeval twee mannen die bij het aanzicht van deze fysieke vorm van alles wat slecht was in de wereld (???) niets anders konden dan…
Nope
Jij was onschuldig. Zo onschuldig als iedere andere kleuter in de hele wereld. En dit is gewoon een feit
..Hopelijk hoort het kleine meisje mij vanaf m’n zeepkist.. ik ga er nu weer vanaf
vrijdag 29 november 2024 om 18:43
Fysio houdt het op acute rugklachten, geen hernia zoals vorig jaar. Dat verwachtte ik ook niet, maar fijn dat nog even bevestigd te krijgen. Hij heeft m'n rug een beetje losgemaakt en daarna...liep ik zo weg. 
Ik zeg daar nog: qua pijn is vandaag de slechtste dag tot nu toe. Antwoord: totdat je hier weggaat. En dat was dus ook zo. We hebben het moment meteen aangegrepen om lopend nog even ergens anders heen te gaan daar in de buurt. Nu weer thuis en nu voel ik het wel weer, maar ik ben nu wel gerustgesteld en het gaat dus iets beter. In en uit de auto ging ook beter dan verwacht. Maandag nieuwe afspraak bij de manueel therapeut van vorig jaar. Daar ging ik bijna altijd met minder pijn weg, dus ik hoop op een stijgende lijn nu.
Lucy: bij mij helpt de paracetamol ook vooral psychisch wél gelukkig. (Brrr reuma, wat zit ik hier ook te zeuren eigenlijk).
Avo: een kind van vier is normaal gesproken eerder bang voor S dan dat het er naar toe wil, laat staan het woord dat jij gebruikt. Daar is een kleuter helemaal niet mee bezig! Die 2 meneren waren gewoon super fout bezig!
Ik zeg daar nog: qua pijn is vandaag de slechtste dag tot nu toe. Antwoord: totdat je hier weggaat. En dat was dus ook zo. We hebben het moment meteen aangegrepen om lopend nog even ergens anders heen te gaan daar in de buurt. Nu weer thuis en nu voel ik het wel weer, maar ik ben nu wel gerustgesteld en het gaat dus iets beter. In en uit de auto ging ook beter dan verwacht. Maandag nieuwe afspraak bij de manueel therapeut van vorig jaar. Daar ging ik bijna altijd met minder pijn weg, dus ik hoop op een stijgende lijn nu.Lucy: bij mij helpt de paracetamol ook vooral psychisch wél gelukkig. (Brrr reuma, wat zit ik hier ook te zeuren eigenlijk).
Avo: een kind van vier is normaal gesproken eerder bang voor S dan dat het er naar toe wil, laat staan het woord dat jij gebruikt. Daar is een kleuter helemaal niet mee bezig! Die 2 meneren waren gewoon super fout bezig!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
