Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
dinsdag 11 maart 2025 om 23:53
Lucy: wat fijn dat het onderzoek achter de rug is. Ik ken het onderzoek want ik heb een deel ervan ook gehad. Hoelang duurt het totdat je wat hoort?
Jahallo: eens met Doreia en Avo en alle anderen die zeggen dat je alle recht hebt om hier te schrijven en plaats in te nemen. Als er iemand hier 'niet hoort' ben ik het wel omdat ik geen verleden heb zoals veel schrijfsters hier. En je weet vast wel hoe lang mijn posts soms zijn. En ik reageer meestal niet op de manier waarop ik eigenlijk zou willen op andere schrijfsters omdat ik daar 's avonds vaak niet meer de energie voor heb of omdat ik niet weet wat helpend is omdat ik het zelf niet heb meegemaakt. Dus hoeveel voeg ik nou eigenlijk toe in het topic? Daarbij voel ik me soms ook nog 'lastig' omdat ik maar in cirkeltjes blijf ronddraaien van wel/geen therapie in welke vorm dan ook terwijl ik goede tips krijg maar daar niks mee lijk te doen (klopt niet, mijn hoofd maakt overuren maargoed), dus wat heb ik hier eigenlijk te zoeken?
En toch blijf ik en neem ik soms ruimte in en ja, ook ik vind dit moeilijk, helemaal vanwege bovenstaande redenen (en vanwege mìjn verleden van me niet gezien en gehoord voelen), maar ik doe het toch. Het forum is openbaar, het topic is niet van één specifieke forummer, dus ik kaap het niet als ik over mezelf schrijf. We hebben allemaal evenveel recht om hier te schrijven en plaats in te nemen. Dat is het fijne van deze plek. Ik hoop dat jij het vroeg of laat ook zo kunt gaan zien. Dat er ook ruimte is voor jou, die in tegenstelling tot mij inhoudelijk ook veel meer komt brengen waar anderen mogelijk iets aan hebben.
Jahallo: eens met Doreia en Avo en alle anderen die zeggen dat je alle recht hebt om hier te schrijven en plaats in te nemen. Als er iemand hier 'niet hoort' ben ik het wel omdat ik geen verleden heb zoals veel schrijfsters hier. En je weet vast wel hoe lang mijn posts soms zijn. En ik reageer meestal niet op de manier waarop ik eigenlijk zou willen op andere schrijfsters omdat ik daar 's avonds vaak niet meer de energie voor heb of omdat ik niet weet wat helpend is omdat ik het zelf niet heb meegemaakt. Dus hoeveel voeg ik nou eigenlijk toe in het topic? Daarbij voel ik me soms ook nog 'lastig' omdat ik maar in cirkeltjes blijf ronddraaien van wel/geen therapie in welke vorm dan ook terwijl ik goede tips krijg maar daar niks mee lijk te doen (klopt niet, mijn hoofd maakt overuren maargoed), dus wat heb ik hier eigenlijk te zoeken?
En toch blijf ik en neem ik soms ruimte in en ja, ook ik vind dit moeilijk, helemaal vanwege bovenstaande redenen (en vanwege mìjn verleden van me niet gezien en gehoord voelen), maar ik doe het toch. Het forum is openbaar, het topic is niet van één specifieke forummer, dus ik kaap het niet als ik over mezelf schrijf. We hebben allemaal evenveel recht om hier te schrijven en plaats in te nemen. Dat is het fijne van deze plek. Ik hoop dat jij het vroeg of laat ook zo kunt gaan zien. Dat er ook ruimte is voor jou, die in tegenstelling tot mij inhoudelijk ook veel meer komt brengen waar anderen mogelijk iets aan hebben.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 12 maart 2025 om 00:03
ID: hoe lang had jij achteraf nog last? Vooral het water in de oren spuiten zorgde voor heftige draai aanvallen. Lig al de hele dag op bed, maar slapen lukt niet omdat ik misselijk ben en constant de wereld zie draaien...
En hoe is het nu verder met jou?
JaHallo: avo weet het uiteraard weer veel beter te verwoorden
. Hoop dat je blijft delen hoe je je voelt.
En hoe is het nu verder met jou?
JaHallo: avo weet het uiteraard weer veel beter te verwoorden
. Hoop dat je blijft delen hoe je je voelt.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 12 maart 2025 om 00:10
Lucy, wat superkut dat je nog zo'n last hebt zeg. Alsof het onderzoek zelf niet naar genoeg is.
Ik gun je zo wat rust.
Omdenk lichtpuntje: dit heb je achter de rug. Woehoe! Wat de uitslag ook is, deze dag is klaar, en you made it. Held.
(heb je geen reet aan, je hebt er meer aan als ik je hoofd weer normaal kon laten voelen. maar dat kan ik niet...)
Tyche, je stukje over boosheid raakt me.
je weet ondertussen denk ik dat ik over mijzelf geen boosheid ervaar, of maar heel even, en erg afgebakend.
Een deel van mij raakt het heel erg wat jij schrijft.
Het is ook zo oneerlijk.
Dankje.
Op een of andere manier.
En ja, hier ook verdriet zoveel makkelijker dan boosheid. En nog liever fysieke pijn. Jiehoe!
Nu ga ik tukken, want ik mag morgen be-la-che-lijk vroeg bij de fysio zijn om uit te zoeken wat ik overgehouden heb aan die val. Jup. Toch echt wel veel pijn.
Maar, dat vertellen jullie niet verder he?
Ik gun je zo wat rust.
Omdenk lichtpuntje: dit heb je achter de rug. Woehoe! Wat de uitslag ook is, deze dag is klaar, en you made it. Held.
(heb je geen reet aan, je hebt er meer aan als ik je hoofd weer normaal kon laten voelen. maar dat kan ik niet...)
Tyche, je stukje over boosheid raakt me.
je weet ondertussen denk ik dat ik over mijzelf geen boosheid ervaar, of maar heel even, en erg afgebakend.
Een deel van mij raakt het heel erg wat jij schrijft.
Het is ook zo oneerlijk.
Dankje.
Op een of andere manier.
En ja, hier ook verdriet zoveel makkelijker dan boosheid. En nog liever fysieke pijn. Jiehoe!
Nu ga ik tukken, want ik mag morgen be-la-che-lijk vroeg bij de fysio zijn om uit te zoeken wat ik overgehouden heb aan die val. Jup. Toch echt wel veel pijn.
Maar, dat vertellen jullie niet verder he?
woensdag 12 maart 2025 om 07:48
Zo sta ik er ook in hoor, Avo. Het was nodig en het is klaar.
Maar nu ook graag weer klaar met de naweeën dan
.
Was je gevallen? Hoop dat de fysio je kan helpen!
Hoe is het vandaag jahallo? Heb je goed geslapen? Kun je de wereld weer een heel klein beetje zonniger zien of nog niet?
Maar nu ook graag weer klaar met de naweeën dan
.Was je gevallen? Hoop dat de fysio je kan helpen!
Hoe is het vandaag jahallo? Heb je goed geslapen? Kun je de wereld weer een heel klein beetje zonniger zien of nog niet?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 12 maart 2025 om 11:46
Ik snap wel dat hij je in de stress laat schieten.
Jij hebt duidelijk gemaakt dat het vriendschappelijk moest zijn. Je geeft je grens aan.
Nu is hij de grens aan het testen door te kijken of het toch wel eens niet alleen maar vriendschappelijk zou kunnen gaan zijn.
En dat voel je onmiddellijk.
En nu ben je aan het nadenken over of je grens wel netjes ligt en of je er misschien toch niet overheen zou moeten gaan.
Jij hebt duidelijk gemaakt dat het vriendschappelijk moest zijn. Je geeft je grens aan.
Nu is hij de grens aan het testen door te kijken of het toch wel eens niet alleen maar vriendschappelijk zou kunnen gaan zijn.
En dat voel je onmiddellijk.
En nu ben je aan het nadenken over of je grens wel netjes ligt en of je er misschien toch niet overheen zou moeten gaan.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 12 maart 2025 om 13:18
Jahallo: ik snap dat je op ziet tegen vanavond. Dat het spanning geeft, weten dat je de confrontatie met je ex moet zoeken.
Wat betreft andere man: wat avo zegt. En het feit dat jij denkt (jouw stemmen) dat niemand jou leuk of interessant vindt, maakt niet dat je dan maar genoegen moet nemen met een man die jou leuk vindt, terwijl dat niet wederzijds is. Dat lijkt me namelijk geen basis voor een gezonde relatie. Het lijkt me toch dat er op z'n minst aantrekkingskracht moet zijn..
Overigens is de hals over kop verliefdheid, de mogelijke lovebombing die daarbij komt kijken, ook niet perse een goed teken. En kun je wel degelijk aantrekkingskracht en liefde ontwikkelen met een man waar je niet straalverliefd op bent. Maar niet omdat je hoofd dat heel graag wil, terwijl je lijf wat anders zegt.
Maar jij bent in elk geval meer waard dan genoegen nemen met de eerste de beste man die het wel met jou wil proberen. Zie het als een compliment, feliciteer hem met zijn goede smaak. En doorrrr.
Hoe het met mij gaat? Ik ben aan het puzzelen en irriteer me dood aan mijn hoofd dat niet normaal werkt. Voel me qua klachten beter dan gisteren (ben mijn bed weer uit) maar slechter dan mijn dagelijkse doen (en dat is al niet top).
Nog steeds aan het puzzelen over peut. Over mijn heftige reactie bij psych die ik nog steeds niet kan plaatsen. Over hoe ik om moet gaan met het schuldgevoel, hoe ik dat los kan laten of het op z'n minst een plek kan geven. En of het (en dat klinkt misschien stom of zweverig) eigenlijk überhaupt wel bij mij hoort.
En zo zijn er nog wat dingen waar ik over pieker. Alsof ik alles opgelost moet hebben voor volgende week donderdag. Dan heb ik tenmiste echt een reden om af te bellen
Wat betreft andere man: wat avo zegt. En het feit dat jij denkt (jouw stemmen) dat niemand jou leuk of interessant vindt, maakt niet dat je dan maar genoegen moet nemen met een man die jou leuk vindt, terwijl dat niet wederzijds is. Dat lijkt me namelijk geen basis voor een gezonde relatie. Het lijkt me toch dat er op z'n minst aantrekkingskracht moet zijn..
Overigens is de hals over kop verliefdheid, de mogelijke lovebombing die daarbij komt kijken, ook niet perse een goed teken. En kun je wel degelijk aantrekkingskracht en liefde ontwikkelen met een man waar je niet straalverliefd op bent. Maar niet omdat je hoofd dat heel graag wil, terwijl je lijf wat anders zegt.
Maar jij bent in elk geval meer waard dan genoegen nemen met de eerste de beste man die het wel met jou wil proberen. Zie het als een compliment, feliciteer hem met zijn goede smaak. En doorrrr.
Hoe het met mij gaat? Ik ben aan het puzzelen en irriteer me dood aan mijn hoofd dat niet normaal werkt. Voel me qua klachten beter dan gisteren (ben mijn bed weer uit) maar slechter dan mijn dagelijkse doen (en dat is al niet top).
Nog steeds aan het puzzelen over peut. Over mijn heftige reactie bij psych die ik nog steeds niet kan plaatsen. Over hoe ik om moet gaan met het schuldgevoel, hoe ik dat los kan laten of het op z'n minst een plek kan geven. En of het (en dat klinkt misschien stom of zweverig) eigenlijk überhaupt wel bij mij hoort.
En zo zijn er nog wat dingen waar ik over pieker. Alsof ik alles opgelost moet hebben voor volgende week donderdag. Dan heb ik tenmiste echt een reden om af te bellen
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 12 maart 2025 om 13:50
woensdag 12 maart 2025 om 14:05
Nee, niet van psych of peut. Het schuldgevoel is een brok beton in mijn borst, niet doorheen te komen. Enorm groot en zwaar, en misschien niet in verhouding tot wat ik daadwerkelijk "gedaan of niet gedaan" heb. Afgelopen sessie is psych een "mindful exposure" op dat gevoel gaan doen (ze wilde eigenlijk emdr, maar naar links en rechts kijken is niet heel fijn nu...). Ik weet niet of je die methode kent? In elk geval werd ik enorm emotioneel, begon te trillen en wilde met alles wat ik had dáár in elk geval niet zijn. Was echt kapot na de sessie.
En ik snap het gewoon niet. Wat er dan onder moet zitten wat zó erg is. Ik kan best een verhaal maken bij het schuldgevoel, maar dat verhaal staat voor mij niet in verhouding tot mijn reactie.
...
En ik snap het gewoon niet. Wat er dan onder moet zitten wat zó erg is. Ik kan best een verhaal maken bij het schuldgevoel, maar dat verhaal staat voor mij niet in verhouding tot mijn reactie.
...
lucy wijzigde dit bericht op 12-03-2025 21:29
31.10% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 12 maart 2025 om 14:10
Dat klinkt niet stom Lucy. Ik denk dat ik dit wel zou willen onderzoeken. En stel dat dit de 'oorzaak' is. Kan je er dan van op een afstand naar kijken? De situatie van je oma in beeld brengen? En misschien compassie toelaten voor haar dilemma? Want dat was het natuurlijk: Een onmogelijke keuze die nooit een goede kon zijn.
woensdag 12 maart 2025 om 14:14
Klinkt helemaal niet stom. Ik geloof ook dat dit soort dingen door kunnen werken. En dat het misschien een soort van verweven raakt met je eigen gevoel en verhaal. Intergenerationeel trauma heeft zelfs invloed op je dna.
Zou je dit kunnen bespreken in therapie denk je? Als je dat ook wil natuurlijk.
Zou je dit kunnen bespreken in therapie denk je? Als je dat ook wil natuurlijk.
woensdag 12 maart 2025 om 14:22
@Jahallo: Over die man. Natuurlijk doet het 'deugd', voelt het fijn als je gewaardeerd, gezien en opgemerkt wordt. Maar dat wil niet zeggen dat je daar ook iets tegenover moet stellen anders dan je voelt. Je voelt geen aantrekkingskracht. En of die er nog kan komen? Dat kan of niet. Maar daarop gaan wachten is jezelf in de wachtstand en onder druk zetten. Dat beperkt je en geeft stress. Of een 'gewone' vriendschap erin zit terwijl er van zijn kant wel gevoelens zijn, betwijfel ik. I
woensdag 12 maart 2025 om 14:50
Het lijkt me best heftig dat je dit pas te weten kwam nadat ze overleden was. Een heel verborgen leven. Speelt dat misschien ook een rol over hoe je je erbij voelt?
Dit verhaal lijkt op dat van mijn grootouders (dat ik als klein meisje al wist want mijn vader maakte het mee en vertelde erover. Klein stadje in BE). Hun huis stond tegenover een schoolgebouw waar Duitse soldaten zaten. En oma en opa hadden Engelse onderduikers. Toen crashte een Engels vliegtuig in hun boomgaard. De piloot overleefde en ook die hebben ze weten te verbergen. Ondanks een huiszoeking e.d. Opa had een schuilplaats gemaakt onder de gemetselde hout-gestookte broodoven die in de tuin stond en oma hield de soldaten 'te vriend' met zelfgemaakte confituur e.d. en door hun kleding te herstellen. Ze werden door de gemeenschap als verraders gezien en behandeld. Bij de bevrijding stortte de meute zich op het huis en toen hebben de 4 Engelse soldaten oma en opa en het gezin beschermd en werd duidelijk dat ze dus in het verzet zaten.
Maar nu dwaal ik wel heel ver af.
Dit verhaal lijkt op dat van mijn grootouders (dat ik als klein meisje al wist want mijn vader maakte het mee en vertelde erover. Klein stadje in BE). Hun huis stond tegenover een schoolgebouw waar Duitse soldaten zaten. En oma en opa hadden Engelse onderduikers. Toen crashte een Engels vliegtuig in hun boomgaard. De piloot overleefde en ook die hebben ze weten te verbergen. Ondanks een huiszoeking e.d. Opa had een schuilplaats gemaakt onder de gemetselde hout-gestookte broodoven die in de tuin stond en oma hield de soldaten 'te vriend' met zelfgemaakte confituur e.d. en door hun kleding te herstellen. Ze werden door de gemeenschap als verraders gezien en behandeld. Bij de bevrijding stortte de meute zich op het huis en toen hebben de 4 Engelse soldaten oma en opa en het gezin beschermd en werd duidelijk dat ze dus in het verzet zaten.
Maar nu dwaal ik wel heel ver af.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 12-03-2025 15:09
0.28% gewijzigd
woensdag 12 maart 2025 om 17:18
woensdag 12 maart 2025 om 17:23
woensdag 12 maart 2025 om 17:26
Hoi hoi allemaal,
Ik kom ook weer eventjes buurten.
Bedankt allemaal nog voor jullie lieve berichtjes,!
Heb ze allemaal gelezen.
Ik ben vandaag ook soort van inhoudelijk weer begonnen met therapie (na een aanloop dat er veel gesprekken niet doorgingen, en nog een wisseling van behandelaar).
Wel een klik deze keer, denk ik, maar ben zo gewend om niet begrepen te worden/ verkeerd gezien te worden. Dat ik nog steeds in de vechtstand sta, en mij nog niet over kan geven en het gesprek niet hoef te leiden zeg maar.
En nog niet helemaal kan beseffen dat ik wel waard ben dat iemand naar mij wil luisteren.
En alle luiken van voelen en herinneringen zijn weer naar boven gekomen, dus ik sta helemaal open.
Wat heftig is. Voel mij soms een tijdreiziger, alle herinneringen door elkaar.
Dat is best pittig als beelddenker en 10 verhuizingen al.
@ Lucy Rot dat je je zo schuldig voelt Lucy, en mooi (ik weet niet het juiste woord) dat het je lukt om het een beetje te analyseren.
Ik herken dat stukje een beetje.
Ik heb dat schuldgevoel ook, maar dat is meer omdat ik ergens verantwoordelijk ben gemaakt (het familiegeheim moet koste wat koste in de doofpot gestopt worden).
Waar ik niet verantwoordelijk voor ben. Maar ik kan het nooit goed doen in hun ogen, dus die last draag ik mee op mijn schouders. Dat ik hét probleem ben. (En niet mijn broer) Praten is nog steeds gevaarlijk.
Dus wellicht ben jij (op jonge leeftijd) ergens verantwoordelijk voor gemaakt waar je nooit verantwoordelijk voor hoefde te zijn. En dat je het in de ogen van de ander het altijd verkeerd doet omdat het niet op hun manier gebeurd, of omdat zij de last niet onder ogen kunnen (en durven) komen.
(Stukje intergenerationeel trauma, te weinig kennis om daar over te delen, en als ik het verkeerd heb gewoon aangeven hoor).
Ik kom ook weer eventjes buurten.
Bedankt allemaal nog voor jullie lieve berichtjes,!
Heb ze allemaal gelezen.
Ik ben vandaag ook soort van inhoudelijk weer begonnen met therapie (na een aanloop dat er veel gesprekken niet doorgingen, en nog een wisseling van behandelaar).
Wel een klik deze keer, denk ik, maar ben zo gewend om niet begrepen te worden/ verkeerd gezien te worden. Dat ik nog steeds in de vechtstand sta, en mij nog niet over kan geven en het gesprek niet hoef te leiden zeg maar.
En nog niet helemaal kan beseffen dat ik wel waard ben dat iemand naar mij wil luisteren.
En alle luiken van voelen en herinneringen zijn weer naar boven gekomen, dus ik sta helemaal open.
Wat heftig is. Voel mij soms een tijdreiziger, alle herinneringen door elkaar.
Dat is best pittig als beelddenker en 10 verhuizingen al.
@ Lucy Rot dat je je zo schuldig voelt Lucy, en mooi (ik weet niet het juiste woord) dat het je lukt om het een beetje te analyseren.
Ik herken dat stukje een beetje.
Ik heb dat schuldgevoel ook, maar dat is meer omdat ik ergens verantwoordelijk ben gemaakt (het familiegeheim moet koste wat koste in de doofpot gestopt worden).
Waar ik niet verantwoordelijk voor ben. Maar ik kan het nooit goed doen in hun ogen, dus die last draag ik mee op mijn schouders. Dat ik hét probleem ben. (En niet mijn broer) Praten is nog steeds gevaarlijk.
Dus wellicht ben jij (op jonge leeftijd) ergens verantwoordelijk voor gemaakt waar je nooit verantwoordelijk voor hoefde te zijn. En dat je het in de ogen van de ander het altijd verkeerd doet omdat het niet op hun manier gebeurd, of omdat zij de last niet onder ogen kunnen (en durven) komen.
(Stukje intergenerationeel trauma, te weinig kennis om daar over te delen, en als ik het verkeerd heb gewoon aangeven hoor).
woensdag 12 maart 2025 om 17:26
O, en familie opstellingen:
Wat lief en bijzonder dat je dat wil doen avo! Ik heb al een paar opstellingen gedaan (op angst, ziekte, een voor mijn dochter, en een met paarden) en heb echt een hele fijne opsteller.
Ik zal eens nadenken om weer een opstelling te doen. Laatste was in december, met man (of nouja, dat was zijn opstelling. Ik was mee als representant).
Wat lief en bijzonder dat je dat wil doen avo! Ik heb al een paar opstellingen gedaan (op angst, ziekte, een voor mijn dochter, en een met paarden) en heb echt een hele fijne opsteller.
Ik zal eens nadenken om weer een opstelling te doen. Laatste was in december, met man (of nouja, dat was zijn opstelling. Ik was mee als representant).
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 12 maart 2025 om 17:27
Lucy, fijn dat je weer op bent, dat is in ieder geval iets. Ik had gelukkig geen klachten na het water in mijn oren spuiten. Ik was wel heel bang voor zo'n duizeligheidsaanval, maar die bleef dus gelukkig uit. Bij normale aanvallen 'uit het niets/door stress' duurde (sinds het onderzoek zijn ze verleden tijd) het vaak wel twee á drie dagen voordat ik weer op kon en dan voelde ik me nog een aantal dagen wankel. *klopt af, want nu al jaren niet meer gehad*
Jouw oma klinkt inderdaad als een bewonderenswaardige vrouw. En intergenerationeel trauma bestaat en vind ik in deze nog niet eens zo raar klinken. Misschien is een familieopstelling inderdaad een idee om dit verder uit te zoeken.
Jahallo: thx dat je zegt dat ik er hier ook gewoon bij hoor![:-]](./../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
En wat je zegt over die date. Ik zou je adviseren nog een keer aan te geven dat je niet hetzelfde voelt als hij. Natuurlijk voel je je gevleid en ben je blij dat er iemand is die jou leuk en aardig vindt, maar dat gevoel is geen verliefdheid en er is dus geen voldoende basis om een relatie aan te gaan. Ik herken het helemaal want ik heb me er ook een keer aan gebrand, meerdere keren zelfs en ik denk dat ik er nog steeds gevoelig voor ben als ik single zou zijn.
Avo, heeft de fysio iets voor je kunnen betekenen? Die val was toch afgelopen weekend? Dan moet je daar toch ook veel pijn hebben gehad? Of heb je dat een beetje gebagatelliseerd?
Jouw oma klinkt inderdaad als een bewonderenswaardige vrouw. En intergenerationeel trauma bestaat en vind ik in deze nog niet eens zo raar klinken. Misschien is een familieopstelling inderdaad een idee om dit verder uit te zoeken.
Jahallo: thx dat je zegt dat ik er hier ook gewoon bij hoor
En wat je zegt over die date. Ik zou je adviseren nog een keer aan te geven dat je niet hetzelfde voelt als hij. Natuurlijk voel je je gevleid en ben je blij dat er iemand is die jou leuk en aardig vindt, maar dat gevoel is geen verliefdheid en er is dus geen voldoende basis om een relatie aan te gaan. Ik herken het helemaal want ik heb me er ook een keer aan gebrand, meerdere keren zelfs en ik denk dat ik er nog steeds gevoelig voor ben als ik single zou zijn.
Avo, heeft de fysio iets voor je kunnen betekenen? Die val was toch afgelopen weekend? Dan moet je daar toch ook veel pijn hebben gehad? Of heb je dat een beetje gebagatelliseerd?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 12 maart 2025 om 17:39
O elefante... naar is dat he? Als kind verantwoordelijk gemaakt worden voor iets dat niet bij jou ligt, maar dat leeftijdsgewijs ook gewoon niet bij je past?
....
....
lucy wijzigde dit bericht op 12-03-2025 21:32
87.30% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
