Psyche
alle pijlers
Hoe leren van jezelf te houden?
donderdag 20 september 2018 om 10:28
Wat vervelend joh, dat je zo onzeker wordt nu hij weg is.
Hoe je hieraan kunt werken weet ik ook niet precies, maar ik denk dat het in elk geval heel goed is dat je het herkent bij jezelf, zodat je ervoor kunt zorgen dat je niet teveel hierin meegaat, want ik denk dat dit juist mensen kan afstoten als je wél teveel bevestiging gaat zoeken.
Probeer jezelf te bevestigen. Elke dag tegen jezelf zeggen: ik ben een leuk mens. Ik vind dit en dat leuk aan mezelf. Ik mag mezelf zijn. Vriend vindt me leuk. Enz.
Hoe je hieraan kunt werken weet ik ook niet precies, maar ik denk dat het in elk geval heel goed is dat je het herkent bij jezelf, zodat je ervoor kunt zorgen dat je niet teveel hierin meegaat, want ik denk dat dit juist mensen kan afstoten als je wél teveel bevestiging gaat zoeken.
Probeer jezelf te bevestigen. Elke dag tegen jezelf zeggen: ik ben een leuk mens. Ik vind dit en dat leuk aan mezelf. Ik mag mezelf zijn. Vriend vindt me leuk. Enz.
donderdag 20 september 2018 om 12:45
Dank voor je reactie en tips. Ik zoek dus geen bevestiging bij hem, bewust niet. Dat geeft hij, uit zichzelf. Heb laatst wel aangegeven wat te worstelen met mijn onzekerheden en hij reageert hier juist heel goed op. Dat dat er ook mag zijn en hij hierin juist graag er voor mij wil zijn.snorriemorrie schreef: ↑20-09-2018 10:28Wat vervelend joh, dat je zo onzeker wordt nu hij weg is.
Hoe je hieraan kunt werken weet ik ook niet precies, maar ik denk dat het in elk geval heel goed is dat je het herkent bij jezelf, zodat je ervoor kunt zorgen dat je niet teveel hierin meegaat, want ik denk dat dit juist mensen kan afstoten als je wél teveel bevestiging gaat zoeken.
Probeer jezelf te bevestigen. Elke dag tegen jezelf zeggen: ik ben een leuk mens. Ik vind dit en dat leuk aan mezelf. Ik mag mezelf zijn. Vriend vindt me leuk. Enz.
Ik merk dus dat ik moeite heb met zijn complimenten, om ze te geloven, omdat ik die overtuiging niet heb over mezelf.
Ook ben ik me ervan bewust dat ik al jaren niemand zo dichtbij heb laten komen, wat angst oproept. Angst dat ik hem ga verliezen, dat ik straks niet leuk genoeg blijk te zijn etc. Ik weet dat dit alles met mijn eigen zelfbeeld te maken heeft en niets met hem.
Het is ook niet makkelijk om in een beginnende relatie al gelijk maanden van elkaar gescheiden te zijn. Er is vertrouwen, maar ook angst dat het niet blijft standhouden.
En ik vind het dus moelijk om mezelf te bevestigen. Ik stond gisteren voor de spiegel en probeerde te zeggen dat ik van mezelf hield. Het lukte niet..
donderdag 20 september 2018 om 12:48
Dan ben ik 8 weken verder voor ik überhaupt kan beginnen. Bovendien weet ik waar mijn pijnpunt ligt, daar hoef ik niet (weer) voor in therapie.
Het is iets wat ikzelf moet doen, van mezelf houden.
donderdag 20 september 2018 om 13:11
Delila- schreef: ↑20-09-2018 12:45Dank voor je reactie en tips. Ik zoek dus geen bevestiging bij hem, bewust niet. Dat geeft hij, uit zichzelf. Heb laatst wel aangegeven wat te worstelen met mijn onzekerheden en hij reageert hier juist heel goed op. Dat dat er ook mag zijn en hij hierin juist graag er voor mij wil zijn.
Ik merk dus dat ik moeite heb met zijn complimenten, om ze te geloven, omdat ik die overtuiging niet heb over mezelf.
Ook ben ik me ervan bewust dat ik al jaren niemand zo dichtbij heb laten komen, wat angst oproept. Angst dat ik hem ga verliezen, dat ik straks niet leuk genoeg blijk te zijn etc. Ik weet dat dit alles met mijn eigen zelfbeeld te maken heeft en niets met hem.
Het is ook niet makkelijk om in een beginnende relatie al gelijk maanden van elkaar gescheiden te zijn. Er is vertrouwen, maar ook angst dat het niet blijft standhouden.
En ik vind het dus moelijk om mezelf te bevestigen. Ik stond gisteren voor de spiegel en probeerde te zeggen dat ik van mezelf hield. Het lukte niet..
Dat uitspreken is ook echt direct op "level 10" beginnen. Misschien is dat nu nog te groot. Begin met kleine lieve dingen tegen jezelf zeggen, bijvoorbeeld een compliment over iets dat je die dag goed hebt gedaan. En dan langzaamaan opbouwen.
donderdag 20 september 2018 om 13:18
Delila, met therapie kun je jezelf niet veranderen. Wel kun je leren andere denkpatronen aan te nemen. En soms val je weer in je oude denkpatronen, meestal bij veranderingen in je leven.
Je zegt dat een relatie aangaan voor jou een "groot ding" is. Misschien helpt het om alles juist klein en overzichtelijk te houden. Benoem het voor jezelf anders: al geven jullie er de benaming "relatie" aan, eigenlijk is het veel simpeler: je hebt een vriend, jullie vinden elkaar leuk genoeg om in elkaars leven te willen blijven, reis of niet.
Je zegt dat een relatie aangaan voor jou een "groot ding" is. Misschien helpt het om alles juist klein en overzichtelijk te houden. Benoem het voor jezelf anders: al geven jullie er de benaming "relatie" aan, eigenlijk is het veel simpeler: je hebt een vriend, jullie vinden elkaar leuk genoeg om in elkaars leven te willen blijven, reis of niet.
donderdag 20 september 2018 om 13:32
Bovendien is van jezelf houden ook iets wat minder groot is dan het lijkt. Ik vind het wat overdreven klinken ook. Ik heb niet zoveel met in de spiegel naar jezelf kijken en denken : O,o, wat ben ik toch leuk... Wie doet dat nou? 
Het is al genoeg om te accepteren van jezelf wie jij bent (dus ook iemand die twijfels kan hebben en onzekerheden).
Het is al genoeg om te accepteren van jezelf wie jij bent (dus ook iemand die twijfels kan hebben en onzekerheden).
donderdag 20 september 2018 om 13:39
Klopt het dat je met "van jezelf houden" bedoelt dat je jezelf goed genoeg wilt vinden in allerlei situaties waarin dat nu niet zo is?
Dat is wat ik lees in je verhaal.
Misschien helpt het om in concrete situaties waarin je gedachten hebt over "niet goed genoeg" zijn eens vragen aan jezelf te stellen als:
Is het waar wat ik denk?
Is het echt nodig om beter te zijn dan dit?
Voel ik me niet zo omdat anderen in het verleden vaak vonden dat ik volgens hun ideeën dingen verkeerd deed?
Vraag je dan ook eens af of je iemand anders ook niet goed genoeg zou vinden als het niet jouzelf zou betreft maar een ander, bijvoorbeeld een vriendin.
Net als al die anderen, ben jij ook gewoon een mens. Eén met pluspunten en minpunten.
En die anderen worden ook geaccepteerd zoals ze zijn; daar wordt van gehouden, ondanks hun eigenaardigheden.
Waarom zou dat bij jou niet zo mogen zijn?
Dat is wat ik lees in je verhaal.
Misschien helpt het om in concrete situaties waarin je gedachten hebt over "niet goed genoeg" zijn eens vragen aan jezelf te stellen als:
Is het waar wat ik denk?
Is het echt nodig om beter te zijn dan dit?
Voel ik me niet zo omdat anderen in het verleden vaak vonden dat ik volgens hun ideeën dingen verkeerd deed?
Vraag je dan ook eens af of je iemand anders ook niet goed genoeg zou vinden als het niet jouzelf zou betreft maar een ander, bijvoorbeeld een vriendin.
Net als al die anderen, ben jij ook gewoon een mens. Eén met pluspunten en minpunten.
En die anderen worden ook geaccepteerd zoals ze zijn; daar wordt van gehouden, ondanks hun eigenaardigheden.
Waarom zou dat bij jou niet zo mogen zijn?
donderdag 20 september 2018 om 13:42
Hoi Delila,
Wat goed dat jullie een relatie hebben! Gefeliciteerd.
Wat je kan helpen om van jezelf te leren houden is gedrag aannemen wat je ‘mooi’ vindt. Heb je wel eens dat je iets op tv ziet wat je raakt? Op een prettige manier.
Iets wat jij een mooie eigenschap vindt in iemand?
Dat kan je leren jezelf eigen te maken. Volgende keer dat je stopt om te checken bij iemand met autopech of je iets voor ze kan betekenen in plaats van doorrijden ( ik noem maar dwarsstraat, dit was mijn wens
of je helpt iemand oversteken, of je kookt onverwacht een maaltje voor je alleenstaande eenzame buur dan ben je trots op hetgeen je hebt gedaan.
Je krijgt een speciaal gevoel, iets wat niet uit te drukken is in woorden.
Je krijgt een speciaal gevoel over jezelf. Een gevoel dat je mag bestaan van jezelf, dat je eigenlijk blij bent met jezelf.
Dat is denk ik hoe je kan leren van jezelf te houden.
Doe elke dag iets ‘speciaals’ zodat geen dag ordinair is.
Je zult jezelf enorm kunnen voeden op deze manier en je relatie wordt er heel goed door.
Wat goed dat jullie een relatie hebben! Gefeliciteerd.
Wat je kan helpen om van jezelf te leren houden is gedrag aannemen wat je ‘mooi’ vindt. Heb je wel eens dat je iets op tv ziet wat je raakt? Op een prettige manier.
Iets wat jij een mooie eigenschap vindt in iemand?
Dat kan je leren jezelf eigen te maken. Volgende keer dat je stopt om te checken bij iemand met autopech of je iets voor ze kan betekenen in plaats van doorrijden ( ik noem maar dwarsstraat, dit was mijn wens
of je helpt iemand oversteken, of je kookt onverwacht een maaltje voor je alleenstaande eenzame buur dan ben je trots op hetgeen je hebt gedaan.Je krijgt een speciaal gevoel, iets wat niet uit te drukken is in woorden.
Je krijgt een speciaal gevoel over jezelf. Een gevoel dat je mag bestaan van jezelf, dat je eigenlijk blij bent met jezelf.
Dat is denk ik hoe je kan leren van jezelf te houden.
Doe elke dag iets ‘speciaals’ zodat geen dag ordinair is.
Je zult jezelf enorm kunnen voeden op deze manier en je relatie wordt er heel goed door.
donderdag 20 september 2018 om 13:56
O zoveel reacties al, superfijn, dank jullie wel!
Ik reageer even globaal en later (als ik meer tijd heb) even persoonlijk op de reacties:
Ik heb inderdaad toen ik kind was, altijd het gevoel gehad dat ik alles verkeerd deed, niet begrepen werd. Altijd de 'vreemde eend in de bijt'. Veel bezig met wat anderen van me vonden, maar toch mijn eigen gang gegaan. Als puber me enorm losgeworsteld van het juk van thuis. Voelde me nooit vrij om mezelf te kunnen zijn. Alles werd bekritiseerd en veroordeeld.
Ik deed uiteindelijk wel wat ik wilde, maar bleef gevoelig voor erkenning en afwijzing. Ik hoef die niet meer van het thuisfront, daar ben ik echt los van.
Maar binnen een intieme relatie merk ik dat ik moeite heb met de complimenten en erkenning (die ik vroeger dus nooit kreeg). Ik ben bijvoorbeeld bang dat hij me nu nog leuk vindt, maar straks niet meer, als ie me beter leert kennen. Hij vindt mij supermooi en wil me overal en aan iedereen laten zien in zijn omgeving. Ik ben zelf alleen bezig met mijn minpunten en tekortkomingen en mezelf hiervoor te straffen.
En juist bij hem kan ik werken aan mezelf, dat besef ik me heel goed.
Ik heb niet eerder zo'n diepe connectie en liefde gevoeld met iemand.
Wellicht dat het daarom zoveel angsten bij me oproept.
Ik reageer even globaal en later (als ik meer tijd heb) even persoonlijk op de reacties:
Ik heb inderdaad toen ik kind was, altijd het gevoel gehad dat ik alles verkeerd deed, niet begrepen werd. Altijd de 'vreemde eend in de bijt'. Veel bezig met wat anderen van me vonden, maar toch mijn eigen gang gegaan. Als puber me enorm losgeworsteld van het juk van thuis. Voelde me nooit vrij om mezelf te kunnen zijn. Alles werd bekritiseerd en veroordeeld.
Ik deed uiteindelijk wel wat ik wilde, maar bleef gevoelig voor erkenning en afwijzing. Ik hoef die niet meer van het thuisfront, daar ben ik echt los van.
Maar binnen een intieme relatie merk ik dat ik moeite heb met de complimenten en erkenning (die ik vroeger dus nooit kreeg). Ik ben bijvoorbeeld bang dat hij me nu nog leuk vindt, maar straks niet meer, als ie me beter leert kennen. Hij vindt mij supermooi en wil me overal en aan iedereen laten zien in zijn omgeving. Ik ben zelf alleen bezig met mijn minpunten en tekortkomingen en mezelf hiervoor te straffen.
En juist bij hem kan ik werken aan mezelf, dat besef ik me heel goed.
Ik heb niet eerder zo'n diepe connectie en liefde gevoeld met iemand.
Wellicht dat het daarom zoveel angsten bij me oproept.
donderdag 20 september 2018 om 14:13
Hi Laverne, ik sprak je voorheen paar keer in het 'Alleenzijn' topic, lief dat je reageert. Hoe is het nu met jou?laverneb schreef: ↑20-09-2018 13:18Delila, met therapie kun je jezelf niet veranderen. Wel kun je leren andere denkpatronen aan te nemen. En soms val je weer in je oude denkpatronen, meestal bij veranderingen in je leven.
Je zegt dat een relatie aangaan voor jou een "groot ding" is. Misschien helpt het om alles juist klein en overzichtelijk te houden. Benoem het voor jezelf anders: al geven jullie er de benaming "relatie" aan, eigenlijk is het veel simpeler: je hebt een vriend, jullie vinden elkaar leuk genoeg om in elkaars leven te willen blijven, reis of niet.
Ik weet dat ik geen grip heb op wie of wat dan ook in het leven, maar we kennen elkaar nog maar kort (en hevig). Juist daarom is het voor mij extra moeilijk om achter te blijven. We zitten nog volop in de opbouwfase en hij is nu voor langere tijd weg. En ja we zijn dol op elkaar en spreken dit ook zonder aarzeling uit. Hij betrekt me volop, dat is het niet. Ik moet 'gewoon' vertrouwen stellen in mezelf, dat ik de moeite waard ben.
anoniem_370190 wijzigde dit bericht op 11-10-2018 16:00
7.25% gewijzigd
vrijdag 21 september 2018 om 19:10
Delila, het lijkt mij ook lastig, als iemand ver weg is. Maar het hoeft niet zoveel te zeggen over hoe het verder gaat. Afstand zegt niet alles.
Iemand kan zelfs naast je op de bank zitten en zonder dat jij het weet contacten onderhouden met andere vrouwen...
Ik vond het zo knap dat jij het gewoon kon ervaren voor wat het was. Toch blijkt het dan ook lastig te zijn nu voor je. Ik kan me dat goed voorstellen hoor.
Mijn contact is over. Ik mis het nog wel hoor. Maar er waren ook dingen die ik niet zo leuk vond, dus het besluit was goed.
Ik vind jouw vriend wel heel enthousiast klinken, uit wat jij schrijft over hem, dat klinkt leuk en positief!
Iemand kan zelfs naast je op de bank zitten en zonder dat jij het weet contacten onderhouden met andere vrouwen...
Ik vond het zo knap dat jij het gewoon kon ervaren voor wat het was. Toch blijkt het dan ook lastig te zijn nu voor je. Ik kan me dat goed voorstellen hoor.
Mijn contact is over. Ik mis het nog wel hoor. Maar er waren ook dingen die ik niet zo leuk vond, dus het besluit was goed.
Ik vind jouw vriend wel heel enthousiast klinken, uit wat jij schrijft over hem, dat klinkt leuk en positief!
zaterdag 22 september 2018 om 15:46
Ja dat is hij echt, kan het soms niet goed bevatten dat ik iemand heb getroffen die zo lief is voor me..laverneb schreef: ↑21-09-2018 19:10Delila, het lijkt mij ook lastig, als iemand ver weg is. Maar het hoeft niet zoveel te zeggen over hoe het verder gaat. Afstand zegt niet alles.
Iemand kan zelfs naast je op de bank zitten en zonder dat jij het weet contacten onderhouden met andere vrouwen...
Klopt helemaal, aftstand zegt niets over wat je voor elkaar voelt. Voor ons allebei geldt dat we elkaar nog net zo goed ‘voelen’ als toen hij nog gewoon in NL was.
Ik vond het zo knap dat jij het gewoon kon ervaren voor wat het was. Toch blijkt het dan ook lastig te zijn nu voor je. Ik kan me dat goed voorstellen hoor.
Dat was en is voor mij nog steeds zo. Ik geloof erg in vrijheid en niet iemand bij je te moeten willen houden. Ik dacht op dat moment ook echt dat het niet zou standhouden tot iets serieus. Hij is in een paar weken enorm omgedraaid, zonder dat ik ook maar iets heb aangegeven. Nu het dus echt een relatie is geworden, komen mijn onzekerheden naar boven. Ook hij heeft daar wel last van soms. Nu minder omdat hij andere afleiding heeft dan ik natuurlijk.
Mijn contact is over. Ik mis het nog wel hoor. Maar er waren ook dingen die ik niet zo leuk vond, dus het besluit was goed.
Gelukkig, ben blij dat te horen. En begrijpelijk dat je hem mist, dat is niet zomaar over natuurlijk..Sta je wel open voor een andere man of totaal niet mee bezig?
Ik vind jouw vriend wel heel enthousiast klinken, uit wat jij schrijft over hem, dat klinkt leuk en positief!
zaterdag 22 september 2018 om 17:15
Delila, heb jij al bedacht dat het voor jouw vriend net zo moeilijk zou kunnen zijn, dat jullie elkaar een tijd niet zien? Jij zou ook net zo goed iemand anders tegen kunnen komen in de tijd dat hij weg is bijvoorbeeld?
Voor mij zijn er genoeg andere zaken die mijn aandacht nodig hebben en een man past daar eigenlijk nog niet zo tussen. Komt er iemand in mijn leven die echt heel leuk is, dan zie ik wel weer hoe we dat gaan inpassen (dan vind je overal een oplossing voor denk ik), maar ik zoek het niet bewust op door te gaan daten ofzo, dat is ook niks voor mij.
Voor mij zijn er genoeg andere zaken die mijn aandacht nodig hebben en een man past daar eigenlijk nog niet zo tussen. Komt er iemand in mijn leven die echt heel leuk is, dan zie ik wel weer hoe we dat gaan inpassen (dan vind je overal een oplossing voor denk ik), maar ik zoek het niet bewust op door te gaan daten ofzo, dat is ook niks voor mij.
zondag 23 september 2018 om 12:12
Ik snap wat je zegt, maar ik heb niet de indruk dat hij zich daar zorgen over maakt Laverneb.. Althans, ik merk het niet aan hem. We houden elkaar nu nog steeds dagelijks op de hoogte van onze ‘avonturen’ (van mij wat minder spannend). Denk dat het lastiger wordt als dat contact wegvalt.
En een goede instelling om niet te daten als dat niet bij je past. Er is tenslotte meer in het leven.
En een goede instelling om niet te daten als dat niet bij je past. Er is tenslotte meer in het leven.
