Psyche
alle pijlers
Ik ben pas mijn vader verloren
zaterdag 17 september 2016 om 20:27
De topictitel zegt het al. Iets meer dan 2 weken geleden is mijn vader aan kanker overleden en eind deze maand is het een jaar
geleden dat ik mijn broer ben verloren (zie topic '' mijn broer is afgelopen week overleden''). Augustus vorig jaar vertelde mijn vader ons dat hij kanker had. Dat was rotnieuws. 5 weken later vorig jaar overleed dan mijn broer. Voor ons allemaal heftig maar voor mijn vader helemaal. Hij kreeg behandelingen maar geen chemo omdat dit geen nut had. Hij ging wel achteruit en het zaaide uit naar zijn botten. Maar er werd begin van dit jaar nog gezegd door de artsen dat hij misschien nog 2 jaar zou kunnen leven. Het ziekteverloop is bij iedereen anders. Deze zomer ging het bijzonder slecht met mijn vader en is hij een paar keer gevallen. Hij kwam in het ziekenhuis omdat hij niet meer kon lopen. Een paar dagen later ging hij door de scan. Dat was begin augustus en toen kreeg hij te horen dat het in zijn lever en longen zat en dat er een tumor in zijn rug zat die inoperabel was wat dus de reden was dat hij opeens niet meer kon lopen. Ze gaven hem nog 3 maanden en dat was toch een shock. Eind augustus werd mijn nicht in Kopenhagen gedoopt ( ben van Duits-Deense afkomst) en de dag voor vertrek kregen we te horen dat de nieren van mijn vader langzamerhand stopten met werken. Hij was toen opgenomen op de palliatieve afdeling van het ziekenhuis. We sliepen de nacht slecht door dit nieuws. We zijn naar Kopenhagen gegaan en aan de ene kant was het mooi omdat we de doop van mijn nicht meemaakten en samen konden zijn met familie en vrienden. Afzeggen was lastig geweest omdat alles al betaald was en mijn zus alles gereserveerd had. Het was zowel genoot van de doop maar aan de andere kant de angst dat mijn vader dit weekend zou kunnen komen te overlijden, kwellende gedachtes bij iedereen. Het kwam allemaal tegelijk. Daar kies je niet voor. Maandag zijn we weer terug naar Nederland en mijn vader is 4 dagen later overleden.
We hadden een mooie uitvaart met muziek waar mijn vader van hield. Veel mensen kwamen en dat was fijn om buren, vrienden, familie en oud collega's terug te zien. Daarna de begrafenis en de mis en hebben we achteraf samen gegeten en gepraat. Dat deed ons erg goed. Verder kregen we een hoop condoleance brieven en het was fijn om te weten dat zoveel mensen met ons meeleefden.
Het is erg pittig en heftig om binnen een jaar 2 dierbaren te verliezen. Aan de ene kant wist ik dat mijn broer niet oud zou worden maar hadden we toch nog op een paar jaar extra gehoopt. En wat mijn vader betrefft: Zo hadden we natuurlijk gehoopt dat hij nog 2 jaar van goede kwaliteit zou hebben maar het ging ineens heel snel. Aan de ene kant zijn ze beiden niet onverwacht overleden maar aan de andere kant toch wel. Ik weet niet hoe ik het anders zou kunnen verwoorden.
Ik heb er verdriet van en vind het hard. Ik mis mijn vader en mijn broer heel erg en dat doet echt veel pijn. Mijn vader was sport-en Engels leraar en stimuleerde ons altijd om te sporten. Vaak ging hij ook met ons wandelen. Als ik sport denk ik aan mijn vader. Dan de goede gesprekken die we met hem voerden over vooral geschiedenis onderwerpen en alledaagse dingen en het goede advies dat hij ons gaf als we gingen reisen naar bestemmingen zoals Berlijn ,Salzburg, Elzas, London, Parijs etc... om b.v. dit monument,dit museum, dit kasteel etc... te bezoeken. Dat gaan we allemaal missen. Ik zal deze dingen blijven doen en dan aan mijn vader denken.
Het waren voor ons allemaal erg turbulente, drukke en emotionele weken. Maar ik weet ook dat ik me erin moet berusten dat het zo is gegaan en dat ik het moet accepteren. Ik werk daar ook heel hard aan. Maar dat heeft tijd nodig. Gelukkig geniet ik ook veel van de mooie dingen en krijg ik veel steun door mijn vrienden,familie en collega's. Daar ben ik dankbaar voor.
Wat ik met dit topic wil: Mijn ei kwijt en mijn vraag is wie ook binnen korte tijd een of meer mensen verloren is.
geleden dat ik mijn broer ben verloren (zie topic '' mijn broer is afgelopen week overleden''). Augustus vorig jaar vertelde mijn vader ons dat hij kanker had. Dat was rotnieuws. 5 weken later vorig jaar overleed dan mijn broer. Voor ons allemaal heftig maar voor mijn vader helemaal. Hij kreeg behandelingen maar geen chemo omdat dit geen nut had. Hij ging wel achteruit en het zaaide uit naar zijn botten. Maar er werd begin van dit jaar nog gezegd door de artsen dat hij misschien nog 2 jaar zou kunnen leven. Het ziekteverloop is bij iedereen anders. Deze zomer ging het bijzonder slecht met mijn vader en is hij een paar keer gevallen. Hij kwam in het ziekenhuis omdat hij niet meer kon lopen. Een paar dagen later ging hij door de scan. Dat was begin augustus en toen kreeg hij te horen dat het in zijn lever en longen zat en dat er een tumor in zijn rug zat die inoperabel was wat dus de reden was dat hij opeens niet meer kon lopen. Ze gaven hem nog 3 maanden en dat was toch een shock. Eind augustus werd mijn nicht in Kopenhagen gedoopt ( ben van Duits-Deense afkomst) en de dag voor vertrek kregen we te horen dat de nieren van mijn vader langzamerhand stopten met werken. Hij was toen opgenomen op de palliatieve afdeling van het ziekenhuis. We sliepen de nacht slecht door dit nieuws. We zijn naar Kopenhagen gegaan en aan de ene kant was het mooi omdat we de doop van mijn nicht meemaakten en samen konden zijn met familie en vrienden. Afzeggen was lastig geweest omdat alles al betaald was en mijn zus alles gereserveerd had. Het was zowel genoot van de doop maar aan de andere kant de angst dat mijn vader dit weekend zou kunnen komen te overlijden, kwellende gedachtes bij iedereen. Het kwam allemaal tegelijk. Daar kies je niet voor. Maandag zijn we weer terug naar Nederland en mijn vader is 4 dagen later overleden.
We hadden een mooie uitvaart met muziek waar mijn vader van hield. Veel mensen kwamen en dat was fijn om buren, vrienden, familie en oud collega's terug te zien. Daarna de begrafenis en de mis en hebben we achteraf samen gegeten en gepraat. Dat deed ons erg goed. Verder kregen we een hoop condoleance brieven en het was fijn om te weten dat zoveel mensen met ons meeleefden.
Het is erg pittig en heftig om binnen een jaar 2 dierbaren te verliezen. Aan de ene kant wist ik dat mijn broer niet oud zou worden maar hadden we toch nog op een paar jaar extra gehoopt. En wat mijn vader betrefft: Zo hadden we natuurlijk gehoopt dat hij nog 2 jaar van goede kwaliteit zou hebben maar het ging ineens heel snel. Aan de ene kant zijn ze beiden niet onverwacht overleden maar aan de andere kant toch wel. Ik weet niet hoe ik het anders zou kunnen verwoorden.
Ik heb er verdriet van en vind het hard. Ik mis mijn vader en mijn broer heel erg en dat doet echt veel pijn. Mijn vader was sport-en Engels leraar en stimuleerde ons altijd om te sporten. Vaak ging hij ook met ons wandelen. Als ik sport denk ik aan mijn vader. Dan de goede gesprekken die we met hem voerden over vooral geschiedenis onderwerpen en alledaagse dingen en het goede advies dat hij ons gaf als we gingen reisen naar bestemmingen zoals Berlijn ,Salzburg, Elzas, London, Parijs etc... om b.v. dit monument,dit museum, dit kasteel etc... te bezoeken. Dat gaan we allemaal missen. Ik zal deze dingen blijven doen en dan aan mijn vader denken.
Het waren voor ons allemaal erg turbulente, drukke en emotionele weken. Maar ik weet ook dat ik me erin moet berusten dat het zo is gegaan en dat ik het moet accepteren. Ik werk daar ook heel hard aan. Maar dat heeft tijd nodig. Gelukkig geniet ik ook veel van de mooie dingen en krijg ik veel steun door mijn vrienden,familie en collega's. Daar ben ik dankbaar voor.
Wat ik met dit topic wil: Mijn ei kwijt en mijn vraag is wie ook binnen korte tijd een of meer mensen verloren is.
zondag 18 september 2016 om 22:58
Gecondoleerd! Wees dankbaar voor de mensen om je heen die er voor je zijn.
Ik heb dit zelf niet zo ervaren. Ik heb zelf geen directe familie meer in de zin van ouders/broer/zus. Steun van familie heb ik niet gehad. Bepaalde gebeurtenissen/dagen wordt dan ook geen aandacht aan besteed. Hoop dat dit je bespaard wordt.
Ik heb dit zelf niet zo ervaren. Ik heb zelf geen directe familie meer in de zin van ouders/broer/zus. Steun van familie heb ik niet gehad. Bepaalde gebeurtenissen/dagen wordt dan ook geen aandacht aan besteed. Hoop dat dit je bespaard wordt.
maandag 19 september 2016 om 09:10
quote:Gewooneennaam schreef op 18 september 2016 @ 22:00:
[...]
Zo bizar, dan besef je pas hoe dicht leven en dood bij elkaar staan..
jij ook heel veel sterkte de komende tijd! Ik hoop dat je het een beetje een plaats kunt geven, ik probeer vooral positief te denken.. hij heeft geen pijn meer, hij heeft iig zn kleinzoon nog kunnen zien, zo zeg maar. Ik hoop dat jij je daar ook een beetje in kunt vinden Ja, daar kan ik me best in vinden. Natuurlijk was het mooier geweest als hij 90 was geworden maar dan wel op een zo gezond mogelijke manier. Maar inderdaad, een lijdensweg is voorbij. Dat geldt ook voor mijn broer die vorig jaar op 31-jarige leeftijd overleden is. Ik probeer positief te denken en geniet ook van het leven al ben ik tussendoor ook echt verdrietig. Hoe gaat het met jou verder?
[...]
Zo bizar, dan besef je pas hoe dicht leven en dood bij elkaar staan..
jij ook heel veel sterkte de komende tijd! Ik hoop dat je het een beetje een plaats kunt geven, ik probeer vooral positief te denken.. hij heeft geen pijn meer, hij heeft iig zn kleinzoon nog kunnen zien, zo zeg maar. Ik hoop dat jij je daar ook een beetje in kunt vinden Ja, daar kan ik me best in vinden. Natuurlijk was het mooier geweest als hij 90 was geworden maar dan wel op een zo gezond mogelijke manier. Maar inderdaad, een lijdensweg is voorbij. Dat geldt ook voor mijn broer die vorig jaar op 31-jarige leeftijd overleden is. Ik probeer positief te denken en geniet ook van het leven al ben ik tussendoor ook echt verdrietig. Hoe gaat het met jou verder?
maandag 19 september 2016 om 09:12
quote:Lelietje-van-Dalen schreef op 18 september 2016 @ 22:49:
Ik ben mijn vader onlangs verloren aan een verkeersongeluk. De afgelopen maanden zijn zo'n rolercoaster geweest dat ik nu pas een beetje aan verwerken toekom.
Het is zo'n raar idee dat hij er niet meer is. Mijn moeder kan het nog steeds niet bevatten, en ik ook maar amper.Ik kan het deels bevatten maar aan de andere kant ook weer niet. Ik voel het tussendoor ook dat ik in een achtbaan van gevoelens zit. Heftig dat je vader een ongeval heeft gehad! Gecondoleerd met je vader en veel sterkte voor de komende tijd!
Ik ben mijn vader onlangs verloren aan een verkeersongeluk. De afgelopen maanden zijn zo'n rolercoaster geweest dat ik nu pas een beetje aan verwerken toekom.
Het is zo'n raar idee dat hij er niet meer is. Mijn moeder kan het nog steeds niet bevatten, en ik ook maar amper.Ik kan het deels bevatten maar aan de andere kant ook weer niet. Ik voel het tussendoor ook dat ik in een achtbaan van gevoelens zit. Heftig dat je vader een ongeval heeft gehad! Gecondoleerd met je vader en veel sterkte voor de komende tijd!
maandag 19 september 2016 om 09:16
quote:yogonaise schreef op 18 september 2016 @ 22:58:
Gecondoleerd! Wees dankbaar voor de mensen om je heen die er voor je zijn.
Ik heb dit zelf niet zo ervaren. Ik heb zelf geen directe familie meer in de zin van ouders/broer/zus. Steun van familie heb ik niet gehad. Bepaalde gebeurtenissen/dagen wordt dan ook geen aandacht aan besteed. Hoop dat dit je bespaard wordt.Dankjewel yogonaise! Ja, ik ben zeker dankbaar voor de mensen die om me heen zijn. We krijgen gelukkig veel steun. Het is heftig genoeg om binnen een jaar tijd 2 mensen te verliezen. Maar het is niet anders. Jammer dat je geen steun van je familie kreeg! Heb je toen met iemand anders kunnen praten over het verlies? Bedankt voor je lieve woorden!
Gecondoleerd! Wees dankbaar voor de mensen om je heen die er voor je zijn.
Ik heb dit zelf niet zo ervaren. Ik heb zelf geen directe familie meer in de zin van ouders/broer/zus. Steun van familie heb ik niet gehad. Bepaalde gebeurtenissen/dagen wordt dan ook geen aandacht aan besteed. Hoop dat dit je bespaard wordt.Dankjewel yogonaise! Ja, ik ben zeker dankbaar voor de mensen die om me heen zijn. We krijgen gelukkig veel steun. Het is heftig genoeg om binnen een jaar tijd 2 mensen te verliezen. Maar het is niet anders. Jammer dat je geen steun van je familie kreeg! Heb je toen met iemand anders kunnen praten over het verlies? Bedankt voor je lieve woorden!
maandag 19 september 2016 om 14:14
Hoi Geraldine,
Ik herken veel in jouw verhaal. Mijn moeder is twee weken geleden aan longkanker overleden. Ondanks dat zij terminaal ziek was, heb ik al die tijd niet echt willen geloven dat ze zou gaan overlijden. Dat klinkt misschien vreemd, zeker omdat ze zienderogen achteruit ging. Op een gegeven moment gaf ze zelf aan dat ze niet meer kon en heeft de huisarts palliatieve sedatie toegepast. Mijn broer en ik hebben er "gelukkig" bij kunnen zijn op het moment dat ze stierf. Ik vind het bij vlagen nog heel moeilijk te accepteren dat ik haar nooit meer iets kan vragen, nooit meer even kan bellen, etc. Toch ben ik "blij" dat ze niet langer hoeft te lijden. En ik ben blij dat ze mijn pasgeboren dochtertje nog heeft mogen ontmoeten. Ik hoop dat er een tijd komt dat ik zelf weer wat meer van het leven kan genieten, want dat vind ik nu soms best lastig.
Heel veel sterkte met het verwerken van je verlies Geraldine.
Ik herken veel in jouw verhaal. Mijn moeder is twee weken geleden aan longkanker overleden. Ondanks dat zij terminaal ziek was, heb ik al die tijd niet echt willen geloven dat ze zou gaan overlijden. Dat klinkt misschien vreemd, zeker omdat ze zienderogen achteruit ging. Op een gegeven moment gaf ze zelf aan dat ze niet meer kon en heeft de huisarts palliatieve sedatie toegepast. Mijn broer en ik hebben er "gelukkig" bij kunnen zijn op het moment dat ze stierf. Ik vind het bij vlagen nog heel moeilijk te accepteren dat ik haar nooit meer iets kan vragen, nooit meer even kan bellen, etc. Toch ben ik "blij" dat ze niet langer hoeft te lijden. En ik ben blij dat ze mijn pasgeboren dochtertje nog heeft mogen ontmoeten. Ik hoop dat er een tijd komt dat ik zelf weer wat meer van het leven kan genieten, want dat vind ik nu soms best lastig.
Heel veel sterkte met het verwerken van je verlies Geraldine.
maandag 19 september 2016 om 14:46
Catootjezoekteenhuisje,
ja zeker herkenbaar ook voor mij! Bedankt voor het delen van je verhaal! Mijn vader was na het ziekenhuisverblijf naar een verpleeghuis gegaan waar hij het niet na zijn zin had en gelukkig kon hij een paar dagen later terecht op de palliatieve afdeling van een ziekenhuis. Daar kreeg hij ook palliatieve sedatie, dus meer morphine toegediend. Hij had prostaatkanker met uitzaaiingen naar zijn botten. Maar na de scan werd er geconstateerd dat het ook in de lever en longen zat. Ik kan het aan de ene kant ook niet bevatten maar aan de andere kant wel. Ik ben blij dat hij niet meer hoeft te lijden ook al mis ik hem ontzettend. Ik wens me ook voor jou dat er weer een tijd komt dat je zelf weer meer kunt genieten van alles en dat je het verlies goed kunt verwerken. Maar dat heeft tijd nodig en deze moet je ook gewoon nemen. Mooi dat je moeder nog je pasgeboren dochtertje heeft kunnen zien!
Jij ook veel sterkte met het verwerken van je verlies!
ja zeker herkenbaar ook voor mij! Bedankt voor het delen van je verhaal! Mijn vader was na het ziekenhuisverblijf naar een verpleeghuis gegaan waar hij het niet na zijn zin had en gelukkig kon hij een paar dagen later terecht op de palliatieve afdeling van een ziekenhuis. Daar kreeg hij ook palliatieve sedatie, dus meer morphine toegediend. Hij had prostaatkanker met uitzaaiingen naar zijn botten. Maar na de scan werd er geconstateerd dat het ook in de lever en longen zat. Ik kan het aan de ene kant ook niet bevatten maar aan de andere kant wel. Ik ben blij dat hij niet meer hoeft te lijden ook al mis ik hem ontzettend. Ik wens me ook voor jou dat er weer een tijd komt dat je zelf weer meer kunt genieten van alles en dat je het verlies goed kunt verwerken. Maar dat heeft tijd nodig en deze moet je ook gewoon nemen. Mooi dat je moeder nog je pasgeboren dochtertje heeft kunnen zien!
Jij ook veel sterkte met het verwerken van je verlies!
zondag 2 oktober 2016 om 16:50
quote:lux. schreef op 17 september 2016 @ 22:18:
[...]
Voor mij is het alweer een hele tijd geleden, maar toch bedankt. Ik dacht: het stelt je misschien gerust dat het bij mij uiteindelijk gewoon gesleten is, ook al sta je nu vooral naar adem te happen. Rouwen kost tijd, veel tijd. Het schoot me net te binnen. Al ga ik goed met mijn verdriet om zo hap ik inderdaad tussendoor ook naar adem. Ik mis mijn vader en mijn broer.
[...]
Voor mij is het alweer een hele tijd geleden, maar toch bedankt. Ik dacht: het stelt je misschien gerust dat het bij mij uiteindelijk gewoon gesleten is, ook al sta je nu vooral naar adem te happen. Rouwen kost tijd, veel tijd. Het schoot me net te binnen. Al ga ik goed met mijn verdriet om zo hap ik inderdaad tussendoor ook naar adem. Ik mis mijn vader en mijn broer.
zondag 2 oktober 2016 om 16:57
Vandaag is het een maand geleden dat mijn vader is overleden. Ik schrik wel eens wakker s'nachts omdat ik denk dat de telefoon ging.
Ik ben toen s'nachts gebeld dat mijn vader overleden is. Vorig weekend zijn we in Duitsland geweest om mijn vader en broer te herdenken. Mijn broer is nu ook een jaar geleden overleden. Ik mis ze beide. We hebben wat mooie dingen voor het graf van mijn broer en vader gekocht,deze daar neergezet en hebben de verjaardag van mijn neef gevierd in een restaurant. Dat was wel erg
gezellig en mooi samen te zijn. De dag daarop zijn we naar de mis geweest. Nu zijn we ff aan rust toe. In 2 maanden tijd zijn we 4 keer heen en weer gereden,iedere keer een lange rit.
Ik ben toen s'nachts gebeld dat mijn vader overleden is. Vorig weekend zijn we in Duitsland geweest om mijn vader en broer te herdenken. Mijn broer is nu ook een jaar geleden overleden. Ik mis ze beide. We hebben wat mooie dingen voor het graf van mijn broer en vader gekocht,deze daar neergezet en hebben de verjaardag van mijn neef gevierd in een restaurant. Dat was wel erg
gezellig en mooi samen te zijn. De dag daarop zijn we naar de mis geweest. Nu zijn we ff aan rust toe. In 2 maanden tijd zijn we 4 keer heen en weer gereden,iedere keer een lange rit.
vrijdag 7 oktober 2016 om 19:28
quote:Geraldine schreef op 18 september 2016 @ 18:11:
[...]
Verder wil ik wat kleding uit sorteren. Dat wordt ook een emotioneel moment. Ik zag zijn ochtendjas hangen en mijn zus en ik zijn gaan huilen.
Wat een late reactie van mij op dit bericht, Geraldine, maar ik las dit net pas en schoot hier echt even van vol. Vaak zijn het juist de dagelijkse, normale dingen waar je mee geconfronteerd wordt die je pijnlijk doen beseffen dat iemand er niet meer is. Dat je vader die ochtendjas nooit meer zal dragen... . En je weet dat je verder moet, maar die diepe pijn die dit soort dingen met zich meebrengt is echt vreselijk!
Je heel veel sterkte wensen raakt de kern van wat ik eigenlijk wil zeggen niet eens, maar ik weet niet hoe ik het anders kan verwoorden.
[...]
Verder wil ik wat kleding uit sorteren. Dat wordt ook een emotioneel moment. Ik zag zijn ochtendjas hangen en mijn zus en ik zijn gaan huilen.
Wat een late reactie van mij op dit bericht, Geraldine, maar ik las dit net pas en schoot hier echt even van vol. Vaak zijn het juist de dagelijkse, normale dingen waar je mee geconfronteerd wordt die je pijnlijk doen beseffen dat iemand er niet meer is. Dat je vader die ochtendjas nooit meer zal dragen... . En je weet dat je verder moet, maar die diepe pijn die dit soort dingen met zich meebrengt is echt vreselijk!
Je heel veel sterkte wensen raakt de kern van wat ik eigenlijk wil zeggen niet eens, maar ik weet niet hoe ik het anders kan verwoorden.
vrijdag 7 oktober 2016 om 19:34
Ik ben ooit eens totaal ingestort omdat ik een prei tegenkwam in de koelkast die door iemand gekocht was die er ineens niet meer was. Misschien belachelijk, maar waar. Ik heb uren (en dágen daarna nóg) gejankt door die prei, omdat het besef toen ineens zó insloeg dat diegene nooit meer een prei zou kunnen kopen.
zondag 9 oktober 2016 om 13:57
Hallo dames,hartstikke bedankt voor jullie lieve woorden! Neem me niet kwalijk dat ik nu pas antwoord! Dat komt doordat ik het heel
erg druk heb. Maar de afleiding is ook mooi. Ik put daar heel veel kracht uit. Zo ben ik vrijdag met een andere vriendin bij een vriendin
wezen lunchen en waren we gisteren met zijn vieren naar het musical ''Soldaat van Oranje''. Uiteraard heb ik mijn up's en down's en
dat laat ik ook toe. Ik doe mijn best om me erin te berusten dat de situatie nou eenmaal zo is zoals ze is. Maar dat heeft tijd nodig en deze
zal ik mezelf geven. Ik belde mijn moeder regelmatig toen mijn vader op de hospiceafdeling van het ziekenhuis lag. Mijn moeder sliep bij mijn vader. Een keer heeft mijn moeder de horn van het telefoon gepakt en ik heb nog even tegen mijn vader gepraat. Ik weet wel zeker dat hij me gehoord heeft. Zelf hoorde ik hem ademen. Op deze manier heb ik dan ook afscheid genomen en de week daarop was de begrafenis.
erg druk heb. Maar de afleiding is ook mooi. Ik put daar heel veel kracht uit. Zo ben ik vrijdag met een andere vriendin bij een vriendin
wezen lunchen en waren we gisteren met zijn vieren naar het musical ''Soldaat van Oranje''. Uiteraard heb ik mijn up's en down's en
dat laat ik ook toe. Ik doe mijn best om me erin te berusten dat de situatie nou eenmaal zo is zoals ze is. Maar dat heeft tijd nodig en deze
zal ik mezelf geven. Ik belde mijn moeder regelmatig toen mijn vader op de hospiceafdeling van het ziekenhuis lag. Mijn moeder sliep bij mijn vader. Een keer heeft mijn moeder de horn van het telefoon gepakt en ik heb nog even tegen mijn vader gepraat. Ik weet wel zeker dat hij me gehoord heeft. Zelf hoorde ik hem ademen. Op deze manier heb ik dan ook afscheid genomen en de week daarop was de begrafenis.
zondag 9 oktober 2016 om 14:08
quote:daan6 schreef op 04 oktober 2016 @ 07:33:
Gecondoleerd Geraldine en alle anderen!
Het verliezen van dierbaren kost veel energie.
Vorig jaar is mijn vader overleden aan kanker en mijn moeder heeft ook kanker en zal niet meer lang leven. Vreselijk.
Dankjewel Daan! Ja,het is erg heftig. Ik leef met je mee. Veel sterkte voor de komende tijd! Wat voor soort kanker had je vader en wat
voor soort kanker heeft je moeder?
Gecondoleerd Geraldine en alle anderen!
Het verliezen van dierbaren kost veel energie.
Vorig jaar is mijn vader overleden aan kanker en mijn moeder heeft ook kanker en zal niet meer lang leven. Vreselijk.
Dankjewel Daan! Ja,het is erg heftig. Ik leef met je mee. Veel sterkte voor de komende tijd! Wat voor soort kanker had je vader en wat
voor soort kanker heeft je moeder?
zondag 9 oktober 2016 om 14:12
quote:AnnBritt79 schreef op 07 oktober 2016 @ 19:28:
[...]
Wat een late reactie van mij op dit bericht, Geraldine, maar ik las dit net pas en schoot hier echt even van vol. Vaak zijn het juist de dagelijkse, normale dingen waar je mee geconfronteerd wordt die je pijnlijk doen beseffen dat iemand er niet meer is. Dat je vader die ochtendjas nooit meer zal dragen... . En je weet dat je verder moet, maar die diepe pijn die dit soort dingen met zich meebrengt is echt vreselijk!
Je heel veel sterkte wensen raakt de kern van wat ik eigenlijk wil zeggen niet eens, maar ik weet niet hoe ik het anders kan verwoorden. Bedankt voor je reactie AnnBritt! Ik ben erg blij met je steun en je lieve woorden. Je verwoord het goed. Dat mensen belangstelling tonen vind ik juist fijn. Ik doe ook hetzelfde voor mijn medemensen en ja dat helpt enorm. Ik heb al wat kledingstukken van mijn broer en draag deze ook. Het is fijn om iets tastbaars te hebben van hem. Natuurlijk is het ook confronterend om te beseffen dat hij er niet meer is. Ik drink vaak uit het kopje van mijn vader en heb ook een paar kinderboeken van hem die ik graag een keer wil lezen.
[...]
Wat een late reactie van mij op dit bericht, Geraldine, maar ik las dit net pas en schoot hier echt even van vol. Vaak zijn het juist de dagelijkse, normale dingen waar je mee geconfronteerd wordt die je pijnlijk doen beseffen dat iemand er niet meer is. Dat je vader die ochtendjas nooit meer zal dragen... . En je weet dat je verder moet, maar die diepe pijn die dit soort dingen met zich meebrengt is echt vreselijk!
Je heel veel sterkte wensen raakt de kern van wat ik eigenlijk wil zeggen niet eens, maar ik weet niet hoe ik het anders kan verwoorden. Bedankt voor je reactie AnnBritt! Ik ben erg blij met je steun en je lieve woorden. Je verwoord het goed. Dat mensen belangstelling tonen vind ik juist fijn. Ik doe ook hetzelfde voor mijn medemensen en ja dat helpt enorm. Ik heb al wat kledingstukken van mijn broer en draag deze ook. Het is fijn om iets tastbaars te hebben van hem. Natuurlijk is het ook confronterend om te beseffen dat hij er niet meer is. Ik drink vaak uit het kopje van mijn vader en heb ook een paar kinderboeken van hem die ik graag een keer wil lezen.
zondag 9 oktober 2016 om 14:13
quote:AnnBritt79 schreef op 07 oktober 2016 @ 19:34:
Ik ben ooit eens totaal ingestort omdat ik een prei tegenkwam in de koelkast die door iemand gekocht was die er ineens niet meer was. Misschien belachelijk, maar waar. Ik heb uren (en dágen daarna nóg) gejankt door die prei, omdat het besef toen ineens zó insloeg dat diegene nooit meer een prei zou kunnen kopen.
Ik ben ooit eens totaal ingestort omdat ik een prei tegenkwam in de koelkast die door iemand gekocht was die er ineens niet meer was. Misschien belachelijk, maar waar. Ik heb uren (en dágen daarna nóg) gejankt door die prei, omdat het besef toen ineens zó insloeg dat diegene nooit meer een prei zou kunnen kopen.
zondag 9 oktober 2016 om 14:58
zondag 9 oktober 2016 om 19:41
Vati
Vader van 6 kinderen en een vrouw,
een leven lang wonend in je thuisstad.
Je hebt heftige en mooie dingen meegemaakt.
Soms was het niet makkelijk voor je.
Maar vaak waren we blij en opgelucht
dat je ons kon troosten en geruststellen
als iemand een gemene opmerking had gemaakt.
Voor ons had je altijd een luisterend oor.
Je was zorgzaam voor de hele familie.
Je wilde het beste voor ons allemaal.
Goede opleidingen,rijbewijs en goede gesprekken.
Ook goede adviezen voor onze reizen gaf je ons.
Helaas werd er bij je kanker vastgesteld
en heb je de strijd ertegen verloren.
Nu rust fijn zacht,het is goed zo.
Vati,we missen je.
Het is wel zonder rijm maar omschrijft mijn vader zoals hij was,een zorgzaam persoon.
Vader van 6 kinderen en een vrouw,
een leven lang wonend in je thuisstad.
Je hebt heftige en mooie dingen meegemaakt.
Soms was het niet makkelijk voor je.
Maar vaak waren we blij en opgelucht
dat je ons kon troosten en geruststellen
als iemand een gemene opmerking had gemaakt.
Voor ons had je altijd een luisterend oor.
Je was zorgzaam voor de hele familie.
Je wilde het beste voor ons allemaal.
Goede opleidingen,rijbewijs en goede gesprekken.
Ook goede adviezen voor onze reizen gaf je ons.
Helaas werd er bij je kanker vastgesteld
en heb je de strijd ertegen verloren.
Nu rust fijn zacht,het is goed zo.
Vati,we missen je.
Het is wel zonder rijm maar omschrijft mijn vader zoals hij was,een zorgzaam persoon.
zondag 9 oktober 2016 om 19:42
quote:lautje62 schreef op 09 oktober 2016 @ 14:58:
Gecondoleerd.
Mijn ouders zijn binnen 7 maanden alle twee overleden. Mijn moeder had longkanker en drie dagen voor haar dood werd bij mijn vader ook longkanker geconstateerd. Het was een hele heftige tijd.
Het heeft ook erg lang geduurd voor ik er goed mee om kon gaan.
Ik wens je veel sterkte toe.Jij ook gecondoleerd! Hoe lang is het geleden? Dat is ook heftig. Bedankt voor je reactie! Ik leef met je mee.
Gecondoleerd.
Mijn ouders zijn binnen 7 maanden alle twee overleden. Mijn moeder had longkanker en drie dagen voor haar dood werd bij mijn vader ook longkanker geconstateerd. Het was een hele heftige tijd.
Het heeft ook erg lang geduurd voor ik er goed mee om kon gaan.
Ik wens je veel sterkte toe.Jij ook gecondoleerd! Hoe lang is het geleden? Dat is ook heftig. Bedankt voor je reactie! Ik leef met je mee.
