Ik ben pas mijn vader verloren

De topictitel zegt het al. Iets meer dan 2 weken geleden is mijn vader aan kanker overleden en eind deze maand is het een jaar

geleden dat ik mijn broer ben verloren (zie topic '' mijn broer is afgelopen week overleden''). Augustus vorig jaar vertelde mijn vader ons dat hij kanker had. Dat was rotnieuws. 5 weken later vorig jaar overleed dan mijn broer. Voor ons allemaal heftig maar voor mijn vader helemaal. Hij kreeg behandelingen maar geen chemo omdat dit geen nut had. Hij ging wel achteruit en het zaaide uit naar zijn botten. Maar er werd begin van dit jaar nog gezegd door de artsen dat hij misschien nog 2 jaar zou kunnen leven. Het ziekteverloop is bij iedereen anders. Deze zomer ging het bijzonder slecht met mijn vader en is hij een paar keer gevallen. Hij kwam in het ziekenhuis omdat hij niet meer kon lopen. Een paar dagen later ging hij door de scan. Dat was begin augustus en toen kreeg hij te horen dat het in zijn lever en longen zat en dat er een tumor in zijn rug zat die inoperabel was wat dus de reden was dat hij opeens niet meer kon lopen. Ze gaven hem nog 3 maanden en dat was toch een shock. Eind augustus werd mijn nicht in Kopenhagen gedoopt ( ben van Duits-Deense afkomst) en de dag voor vertrek kregen we te horen dat de nieren van mijn vader langzamerhand stopten met werken. Hij was toen opgenomen op de palliatieve afdeling van het ziekenhuis. We sliepen de nacht slecht door dit nieuws. We zijn naar Kopenhagen gegaan en aan de ene kant was het mooi omdat we de doop van mijn nicht meemaakten en samen konden zijn met familie en vrienden. Afzeggen was lastig geweest omdat alles al betaald was en mijn zus alles gereserveerd had. Het was zowel genoot van de doop maar aan de andere kant de angst dat mijn vader dit weekend zou kunnen komen te overlijden, kwellende gedachtes bij iedereen. Het kwam allemaal tegelijk. Daar kies je niet voor. Maandag zijn we weer terug naar Nederland en mijn vader is 4 dagen later overleden.



We hadden een mooie uitvaart met muziek waar mijn vader van hield. Veel mensen kwamen en dat was fijn om buren, vrienden, familie en oud collega's terug te zien. Daarna de begrafenis en de mis en hebben we achteraf samen gegeten en gepraat. Dat deed ons erg goed. Verder kregen we een hoop condoleance brieven en het was fijn om te weten dat zoveel mensen met ons meeleefden.



Het is erg pittig en heftig om binnen een jaar 2 dierbaren te verliezen. Aan de ene kant wist ik dat mijn broer niet oud zou worden maar hadden we toch nog op een paar jaar extra gehoopt. En wat mijn vader betrefft: Zo hadden we natuurlijk gehoopt dat hij nog 2 jaar van goede kwaliteit zou hebben maar het ging ineens heel snel. Aan de ene kant zijn ze beiden niet onverwacht overleden maar aan de andere kant toch wel. Ik weet niet hoe ik het anders zou kunnen verwoorden.



Ik heb er verdriet van en vind het hard. Ik mis mijn vader en mijn broer heel erg en dat doet echt veel pijn. Mijn vader was sport-en Engels leraar en stimuleerde ons altijd om te sporten. Vaak ging hij ook met ons wandelen. Als ik sport denk ik aan mijn vader. Dan de goede gesprekken die we met hem voerden over vooral geschiedenis onderwerpen en alledaagse dingen en het goede advies dat hij ons gaf als we gingen reisen naar bestemmingen zoals Berlijn ,Salzburg, Elzas, London, Parijs etc... om b.v. dit monument,dit museum, dit kasteel etc... te bezoeken. Dat gaan we allemaal missen. Ik zal deze dingen blijven doen en dan aan mijn vader denken.



Het waren voor ons allemaal erg turbulente, drukke en emotionele weken. Maar ik weet ook dat ik me erin moet berusten dat het zo is gegaan en dat ik het moet accepteren. Ik werk daar ook heel hard aan. Maar dat heeft tijd nodig. Gelukkig geniet ik ook veel van de mooie dingen en krijg ik veel steun door mijn vrienden,familie en collega's. Daar ben ik dankbaar voor.



Wat ik met dit topic wil: Mijn ei kwijt en mijn vraag is wie ook binnen korte tijd een of meer mensen verloren is.

Mijn broer



Je bent zo ver weg von hier,

verder dan de zon en verder dan de zee.

Ik wil je alleen maar voelen,

maar je plek,die blijft leeg.



Niets kan de leegte ooit vullen,

en niets blijft zoals het is.

Wat blijft zijn de herinneringen

en die zijn mooi.



Ach,deed het toch maar niet zo een pijn!

Jou te missen dat is erg.

Maar ik weet dat we daar samen doorheen moeten.

Samen komen we er wel.



Want je werd een blinkende ster

en als ik s'avonds naar de hemel kijk,

dan kan ik je zien blinken

wanneer ik dat gewoon wil.



Alle herinneringen zijn als een venster

en ik kijk daar doorheen.

Eentje is absoluut zeker,

in ons hart heb je een verblijf.



Dood is alleen,wie vergeten wordt,

maar niet wie wij ins ons hart dragen.

Dat zal voor altijd zo blijven.

Je blijft voor altijd bij ons.



Zelfgeschreven en vertaald

quote:lautje62 schreef op 10 oktober 2016 @ 13:49:

[...]





Inmiddels al 17 jaar geleden. Bij mij zijn de scherpe kantjes er nu allang af hoor. Al moet ik zeggen dat ik mijn ouders soms ineens weer erg kan missen.Dat geloof ik graag. Het gemis blijft. Maar ik ben blij met alle mooie herinneringen.

Lieve dames, bedankt voor jullie complimenten! Ik schijf vaker gedichten want daar kan ik mijn gevoel heel goed in kwijt.



Op dit moment ben ik ermee bezig om alles te verwerken. Ik heb een hoop mooie dingen afgelopen week meegemaakt. En een hoop

mooie dingen voor de boeg. Dat is erg fijn. Tot snel!

quote:AnnBritt79 schreef op 23 oktober 2016 @ 17:30:

Geraldine, ik wens je heel veel mooie dingen en momenten! Sterkte met je verwerking Dankjewel AnnBritt...dat is lief van je.

quote:anoniem2810 schreef op 23 oktober 2016 @ 22:30:

Gecondoleerd,



Het gemis blijft, het verdriet slijt. Ik mis mijn vader 12 jaar.



De tijd dat ik mijn auto aan de kant moest zetten omdat ik door de tranen heen de weg niet meer zag is voorbij. Maar ik mis hem nog iedere dag.



De rauwe randjes gaan eraf, met de tijd. Heel veel sterkte toegewenst Met de verwerking gaat het goed. Maar ik mis hem inderdaad behoorlijk. Wat heftig dat jij je auto aan de kant moest zetten! Dat kan ik me heel goed voorstellen. Bedankt voor je lieve woorden!

Vorige zondag was ik jarig. Mijn moeder heeft een paar dagen bij mij gelogeerd. Zaterdag,zondag en maandag kwam mijn familie en

vrienden langs. Ik had het erg leuk met mijn dierbaren samen. Zondag heb ik mijn broer en vader erg gemist. Ik barst in de voormiddag in huilen uit. Maar dat heb ik gewoon toegelaten dat hoort erbij en lucht ook op. Het helpt me bij de verwerking. Ik heb een hoop om dankbaar voor te zijn,mijn werk,mijn sport,mijn familie,vrienden en collega's. Dat geeft me een hoop kracht en vreugde. Jullie allemaal bedankt voor je lieve woorden!

quote:Nova78 schreef op 01 november 2016 @ 15:27:

Ik ben in aug mijn beste vriendin verloren en vijf weken later onverwachts ook mijn vader....het is idd erg zwaar.

Probeer wel elke dag mooie kleine momentjes te maken met lieve mensen om me heen...



Hoi Nova,gecondoleerd met het verlies van je vriendin...ja dat is inderdaad erg heftig...binnen 6 weken 2 mensen te verliezen. Ik wens je

veel sterkte. Waar zijn je vriendin en vader aan overleden? Ik leef met je mee.

Het is erg dubbel. Ik voel tegelijkertijd liefde,warmte,vreugde,gemis en verdriet. Hoe kan je zoveel tegelijkertijd voelen? Het zal wel een

emotionele achtbaan zijn.

quote:lautje62 schreef op 07 november 2016 @ 15:49:

[...]





Heel veel sterkte. Ik heb ook zo'n periode gehad. Dat je meerdere emoties tegelijk hebt. Heel verwarrend soms ook.En ondanks mijn verdriet zie ik een hoop moois in het leven. Dat helpt me met het verwerken. Bedankt voor je lieve woorden!

Dinsdag naar de herdenking geweest in het verpleeghuis waar ik als vrijwilligster werk. Het was prachtig. Gisteren heb ik onderstaand

gedicht voorgelezen en schot ff vol.



Bedankt



Als dan de laatste bloemen zijn gebracht,

gedachtenis aan hen die gingen dit jaar,

klinkt er een stem ver weg-zuiver en klaar-

die zegt: ''wat fijn dat je nog aan ons hebt gedacht.''



''Want wij die er niet meer zijn,zijn niet voorgoed versteend.

Wij danken jullie dat voor ons tijd werd genomen

en hopen dat jullie nog vaak terug zult komen

om zwijgend samen te zijn-opnieuw verenigd.



Bedankt voor het komen,het gedenken:

Straks gaat het leven weer voor jullie voort,

dan worden onze stemmen minder luid gehoord,

moeten jullie elkaar de volle aandacht schenken.



Bedankt dat jullie er waren,

ontvangt van ons een stille verre groet,

leef jullie leven voort met een dankbaar gemoed,

het zij jullie gegund nog vele,vele jaren.



Bedankt tenslotte allemaal en ieder in het bijzonder

en leef in vrede voort-want leven is een wonder.



Jean Arbois

quote:AnnBritt79 schreef op 23 oktober 2016 @ 17:30:

Geraldine, ik wens je heel veel mooie dingen en momenten! Sterkte met je verwerking Dankjewel AnnBritt! Dat doet me goed.

19 november naar de Duitse kerstmarkt in de gemeente geweest. Toen we binnenkwamen speelde er een orkest van die hele mooie

kerstliedjes. Ik vond het heel mooi maar werd er ook erg emotioneel van. Tweede kerst zonder mijn broer en de eerste zonder mijn

vader. Ik werd goed opgevangen tijdens de kerstmarkt en had toch ondanks mijn emoties een fijne middag.