Psyche
alle pijlers
Ik voel me elke dag anders. Je leven weer opbouwen na ziekte
vrijdag 17 augustus 2018 om 13:52
Hai!
Sinds een klein half jaar merk ik op dat ik mij elke dag anders kan voelen. Hoe ik me die dag voel wordt bepaald vanaf het moment dat ik wakker word. Het zijn 2 moods waar het om gaat.
Mood 1: ik voel me blij, energievol, het leven voelt 'warm', compleet, ik voel me krachtig, verbonden met mensen en het leven. Ik voel me vol passie, liefde en enthousiasme.
Mood 2: ik voel me leeg, alles voelt saai en vlak, ik voel me futloos, geen enthousiasme in me, vragen in mij hoofd als: wat is het leven? Waarom is dit leven leuk? Ik voel me passieloos.
Soms heb ik dagen dat er een mengeling is in deze 2 gevoelens, dan voel ik mij een beetje verward.
Aangezien mijn moeder een verleden heeft met manisch depressief dacht ik eerst aan iets van dit of borderline, maar daarvoor zijn mijn gevoelens niet heftig genoeg denk ik. Ook heb ik geen last van periodes, maar dagen. Als ik mij vandaag somber voel kan ik me morgen weer gelukkig voelen.
Het geen waar wel rekening mee moet worden gehouden is dat ik net mijn leven weer aan het opbouwen ben sinds 4 maand, na 3 jaar van ernstige chronische pijn waardoor ik niet aan het leven, maar overleven was.
Ik weet dus niet of het echt alleen hierdoor komt, of ik er weer aan moet wennen dat ik meer mezelf kan zijn en weer meer echt kan leven./
Of het dus normaal is dat ik mij in deze opbouw periode zo verschillend voel, of dat er iets anders is.
Zij er mensen die dit herkennen? Gewoon over het dagelijks leven of mensen die het herkennen als je ziek bent geweest en je leven weer moet opbouwen?
Veel liefs
Sinds een klein half jaar merk ik op dat ik mij elke dag anders kan voelen. Hoe ik me die dag voel wordt bepaald vanaf het moment dat ik wakker word. Het zijn 2 moods waar het om gaat.
Mood 1: ik voel me blij, energievol, het leven voelt 'warm', compleet, ik voel me krachtig, verbonden met mensen en het leven. Ik voel me vol passie, liefde en enthousiasme.
Mood 2: ik voel me leeg, alles voelt saai en vlak, ik voel me futloos, geen enthousiasme in me, vragen in mij hoofd als: wat is het leven? Waarom is dit leven leuk? Ik voel me passieloos.
Soms heb ik dagen dat er een mengeling is in deze 2 gevoelens, dan voel ik mij een beetje verward.
Aangezien mijn moeder een verleden heeft met manisch depressief dacht ik eerst aan iets van dit of borderline, maar daarvoor zijn mijn gevoelens niet heftig genoeg denk ik. Ook heb ik geen last van periodes, maar dagen. Als ik mij vandaag somber voel kan ik me morgen weer gelukkig voelen.
Het geen waar wel rekening mee moet worden gehouden is dat ik net mijn leven weer aan het opbouwen ben sinds 4 maand, na 3 jaar van ernstige chronische pijn waardoor ik niet aan het leven, maar overleven was.
Ik weet dus niet of het echt alleen hierdoor komt, of ik er weer aan moet wennen dat ik meer mezelf kan zijn en weer meer echt kan leven./
Of het dus normaal is dat ik mij in deze opbouw periode zo verschillend voel, of dat er iets anders is.
Zij er mensen die dit herkennen? Gewoon over het dagelijks leven of mensen die het herkennen als je ziek bent geweest en je leven weer moet opbouwen?
Veel liefs
vrijdag 17 augustus 2018 om 14:13
vrijdag 17 augustus 2018 om 14:23
niemand voelt zich elke dag het zelfde. Het is volstrekt normaal om je de ene dag top te voelen en de dag erna kut. De ene mens is stabieler dan een ander, maar het is volstrekt normaal.
Stop met analyseren en ga gewoon zo veel mogelijk genieten. Heb je een goede dag, ga dan leuke dingen doen, heb je een rot dag, dan pas je je activiteiten daar aan.
Stop met analyseren en ga gewoon zo veel mogelijk genieten. Heb je een goede dag, ga dan leuke dingen doen, heb je een rot dag, dan pas je je activiteiten daar aan.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
vrijdag 17 augustus 2018 om 14:26
Wat gemakkelijk gezegd.
LifeIsSimple leeft toch?
Wat dom.
Herkenbaar TO, bij mij kan het ook zo wisselen.
Ik ben er wel achter dat het komt door wat ik de dag ervoor heb meegemaakt of te horen heb gekregen.
Dus echt gisteren en niet vorige week of vorig jaar.
vrijdag 17 augustus 2018 om 14:31
Herkenbaar... ik voelde me altijd heel stabiel, sinds ziekte veel instabieler. Mensen zeggen ook altijd tegen mij: het is normaal om je zo verschillend te voelen per dag, maar dat was mij echt onbekend. Dus behoorlijk wennen. Opbouwen is lastig inderdaad. Inspelen op hoe je je per moment voelt maar wel een paar vaste dingen in een week. Gaat dat redelijk/goed, dan een vast ding erbij.
Zo heb je ruimte om in te spelen op hoe je je voelt, maar wen je ook weer aan verplichtingen. Waardoor je soms dus een klein stukje over je grenzen heen moet. Niet teveel, maar ik denk dat je af en toe er een klein stukje overheen moet.
Ik heb nog wel eens de neiging om teveel te rusten, maar dan kan je ook in zo'n negatieve spiraal komen.
Zo heb je ruimte om in te spelen op hoe je je voelt, maar wen je ook weer aan verplichtingen. Waardoor je soms dus een klein stukje over je grenzen heen moet. Niet teveel, maar ik denk dat je af en toe er een klein stukje overheen moet.
Ik heb nog wel eens de neiging om teveel te rusten, maar dan kan je ook in zo'n negatieve spiraal komen.
dagdromer1986 wijzigde dit bericht op 17-08-2018 14:32
4.25% gewijzigd
vrijdag 17 augustus 2018 om 14:31
Eens.hamerhaai schreef: ↑17-08-2018 14:23niemand voelt zich elke dag het zelfde. Het is volstrekt normaal om je de ene dag top te voelen en de dag erna kut. De ene mens is stabieler dan een ander, maar het is volstrekt normaal.
Stop met analyseren en ga gewoon zo veel mogelijk genieten. Heb je een goede dag, ga dan leuke dingen doen, heb je een rot dag, dan pas je je activiteiten daar aan.
En relativeren.
Werkt wel wat bij mij.
vrijdag 17 augustus 2018 om 15:53
Het lijkt een simpel advies, dat is het natuurlijk niet. Het is een gewoonte geworden om je steeds af te vragen hoe je je voelt. Gewoontes zijn lastig om af te leren, maar het is wel mogelijk.
Begin eens met iedere dag te bedenken wat je voor een ander zou kunnen doen, ipv je af te vragen hoe je je voelt.
Sta op hetzelfde tijdstip op en ga op hetzelfde tijdstip naar bed. Eet gezond. Ga elke dag een uur naar buiten, de natuur in voor een flinke wandeling.
Schrijf s avonds op waar je je die dag dankbaar voor voelt.
Hoe je je voelt is volstrekt irrelevant.
vrijdag 17 augustus 2018 om 22:33
Het heeft mogelijk iets te maken met de verwachtingen van die dag: zijn je verwachtingen laag dan valt het meestal mee en stel je je open voor dat wat je wél krijgt, en zijn je verwachtingen hoog gespannen dan valt de werkelijkheid praktisch altijd tegen. Je bent dan ontevreden en dat straal je ook uit waardoor je ander respons krijgt.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 18 augustus 2018 om 09:16
Hoi to, ik begrijp je voor 1000%, ik heb dat precies zo!
Ik heb het wel altijd al gehad, of het valt nu meer op. Bij mij zijn die mood swings zonder aantoonbare reden. Ik ga nu via de app Daylio mijn mood per dag bijhouden, want ik vermoed dat het wel eens iets hormonaals kan zijn.
Ook ben ik erg geïnteresseerd in non dualiteit. Hierin komt vooral naar voor dat we niet onze emoties/gedachte/lichaam zijn, maar datgene wat het waarneemt. Door er zo van een afstand naar te kijken of het gewoon simpel weg te laten zijn zonder oordeel of idee het is MIJN mood, het is gewoon mood dat verschijnt in mij.
Desalniettemin vind ik het erg lastig en gaat mijn voorkeur uit naar jou omschrijving van mood 1! Maar tegelijk besef ik dat ik me niet altijd zo kan voelen, denk echt dat die moodswings hormonaal kunnen zijn, tenzij er een aanleiding is om je zo te voelen, dat verklaard dan ook weer die mood.
Oh ja, en ik ben niet ziek geweest maar heb wel me leven weer moeten opbouwen na een langdurig ‘lastige’ relatie. Maar had die moodswings in de relatie ook al wel. Jij tijdens of voor de ziekte helemaal niet?
Ik heb het wel altijd al gehad, of het valt nu meer op. Bij mij zijn die mood swings zonder aantoonbare reden. Ik ga nu via de app Daylio mijn mood per dag bijhouden, want ik vermoed dat het wel eens iets hormonaals kan zijn.
Ook ben ik erg geïnteresseerd in non dualiteit. Hierin komt vooral naar voor dat we niet onze emoties/gedachte/lichaam zijn, maar datgene wat het waarneemt. Door er zo van een afstand naar te kijken of het gewoon simpel weg te laten zijn zonder oordeel of idee het is MIJN mood, het is gewoon mood dat verschijnt in mij.
Desalniettemin vind ik het erg lastig en gaat mijn voorkeur uit naar jou omschrijving van mood 1! Maar tegelijk besef ik dat ik me niet altijd zo kan voelen, denk echt dat die moodswings hormonaal kunnen zijn, tenzij er een aanleiding is om je zo te voelen, dat verklaard dan ook weer die mood.
Oh ja, en ik ben niet ziek geweest maar heb wel me leven weer moeten opbouwen na een langdurig ‘lastige’ relatie. Maar had die moodswings in de relatie ook al wel. Jij tijdens of voor de ziekte helemaal niet?
Let it be
