In de kast in de bijbelgordel

21-08-2024 10:58 19 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo forumleden van de V!VA,

Ik woon in een gelovige omgeving, ergens in de Bijbelgordel, waar veel bevindelijk gereformeerden wonen. Het probleem is dat ik op jongens/mannen val. Ik hoop dat het beter wordt als ik ga studeren, omdat mensen daar waarschijnlijk toleranter zijn tegenover homoseksualiteit. Van jongs af aan is me verteld dat het zondig is om zo te zijn, maar dat het veranderd kan worden, oftewel dat je als jongen weer op meiden zou kunnen vallen. Hoewel die zogenaamde 'therapieën' eigenlijk een vorm van mishandeling zijn en totaal niet werken. Ze leiden alleen maar tot meer zelfhaat en maken degenen die eraan deelnemen vaak suïcidaal en depressief.

Als ik mijn ouders zou vertellen dat ik op jongens val, zouden ze me daar niet naartoe sturen; zo naïef zijn ze gelukkig niet. Toch zouden ze het er waarschijnlijk heel moeilijk mee hebben. Door alles wat ik van jongs af aan heb gehoord, voel ik veel haat naar mezelf maar vooral naar de omgeving waarin ik ben opgegroeid. Ik ben zelf niet gelovig, maar ga wel naar de kerk, omdat dat hier de norm is.

In mijn omgeving, zowel op school als bij het sporten, krijg ik regelmatig vervelende opmerkingen en grappen te horen over homoseksualiteit. Ik vind het leven lastig. Soms hoop ik dat er een handleiding is, waarvan ik de regels precies kan volgen om een fijn leven te leiden maar dat bestaat niet.

Sorry voor mijn incoherente tekst. Ik moest het gewoon even tegen iemand zeggen en daarom doe ik het op deze anonieme manier.

Met vriendelijke groeten,
Dexter
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben zelf opgegroeid in de bible belt. Ik ben niet gay, maar ik ben wel een beetje klaar met het met zijden handschoentjes aanpakken van de gelovige gemeenschap aldaar.

Dat jouw ouders het moeilijk zullen hebben als je uit de kast komt, moet je echt zien als hun probleem. Zelfde geldt voor de rest van de omgeving. Jij bent gewoon jezelf, en als mensen je daarom niet willen accepteren, dan is dat niet jouw probleem (al kan het wel verdrietig zijn, natuurlijk).

Maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat je nu even de kaken op elkaar doet en uit de kast komt als je gaat studeren (en hopelijk op kamers gaat). Dat heeft een vriend van mij ook zo gedaan. En aan de andere kant was er een jongen wel uit de kast in het dorp en in de soos, en dat ging ook gewoon goed. Die was dan wel niet van de zwarte kousen, dus het hangt er denk ik wel vanaf van welke kerk je bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien heb je al een beetje ontdekt dat ook 'de bible belt' uit individuen bestaat die verschillend reageren op homoseksualiteit?
Jouw ouders zullen je niet naar een conversietherapeut sturen schrijf je al (en zelfs dat is aan het uitsterven op de bible belt).

Zoek op Refoweb eens de antwoorden van Herman van WIjngaarden op. Misschien heb je daar wat aan? Ook al geloof je zelf niet, je leeft nu nog in een wereld die wel reformatorisch is en in dat kader kun je misschien toch iets aan zijn antwoorden hebben.

Fijn dat je zo meteen uit huis gaat en dan meer vrijheid kunt ervaren.
Alle reacties Link kopieren Quote
hoi Dexter, ik zit zelf in een veel vrijere kerk dan jij maar ik heb wel veel gereformeerde vrienden en kennissen, ik woon ook in de biblebelt. Eén van mijn vrienden heeft een broer die homo is en alhoewel dat door zijn gemeenteleden vreselijk werd ontvangen, is zijn familie gelukkig heel tolerant. Ze zeiden tegen hem 'wie zonder zonde is werpe de eerste steen, en wie zijn wij, zondaars, om een ander te veroordelen.' Een vriendin, zelf van een behoorlijk rechtse kerk, zei tegen hem 'wij schermen vaak met God, en dat hij oordeelt en dan denken wij dat ook te mogen doen, maar wij zouden ons wat vaker op moeten vragen wat Jezus zou doen'.

Dus, ook jij bent geschapen naar Gods evenbeeld en je hoeft je nergens voor te schamen. God heeft een bedoeling met je. Misschien eens tijdens je studietijd naar een wat vrijzinnigere kerk uit gaan kijken? Zodat je ook ervaart dat zelfhaat, depressie en suicide niet Gods bedoeling met jouw leven is. En trap er niet in dat je het wel mag zijn, als je het maar niet praktiseert. Dat vind ik zo'n onmenselijke gedachte. Alsof er een dominee is te vinden die celibatair leeft.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Een vriendin van mij komt ook uit de Bible belt en is lid van een van de strengere geloofsgezindten. Maar toe haar zoon homo bleek te zijn, stond ze meteen vierkant achter hem. Over zijn partner praat ze als ‘haar schoonzoon’.

Ik weet niet hoe jouw ouders zijn. Maar ik geef dit als voorbeeld dat ouderliefde sterker kan zijn dan de regeltjes binnen de kerkgemeenschap.
Alle reacties Link kopieren Quote
HI Dexter, opgroeien in de bible belt heeft zo zijn uitdagingen. Je bent echt niet uniek.

Google eens op Ds. Dirk van Duijvenbode, dit is een dominee uit Katwijk, die na een huwelijk, inclusief 5 kinderen, uit de kast is gekomen. Hij is nog steeds dominee. Misschien kan hij je helpen om in contact te komen met jongeren die tegen dezelfde problemen aanlopen. En hoe ze dit bespreekbaar thuis kunnen maken.

Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Taskmaster schreef:
21-08-2024 11:21
Ik ben zelf opgegroeid in de bible belt. Ik ben niet gay, maar ik ben wel een beetje klaar met het met zijden handschoentjes aanpakken van de gelovige gemeenschap aldaar.

Dat jouw ouders het moeilijk zullen hebben als je uit de kast komt, moet je echt zien als hun probleem. Zelfde geldt voor de rest van de omgeving. Jij bent gewoon jezelf, en als mensen je daarom niet willen accepteren, dan is dat niet jouw probleem (al kan het wel verdrietig zijn, natuurlijk).

Maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat je nu even de kaken op elkaar doet en uit de kast komt als je gaat studeren (en hopelijk op kamers gaat). Dat heeft een vriend van mij ook zo gedaan. En aan de andere kant was er een jongen wel uit de kast in het dorp en in de soos, en dat ging ook gewoon goed. Die was dan wel niet van de zwarte kousen, dus het hangt er denk ik wel vanaf van welke kerk je bent.
Je hebt gelijk dat het uiteindelijk niet mijn probleem is, ook al voelt het soms wel zo. Ik wil mijn ouders niet teleurstellen, maar ik ben bang dat ik dat wel doe als ze erachter komen dat ik op jongens val. De schoondochter waarvan ze denken dat ze die ooit zullen krijgen, gaat niet van mij komen. Ik vrees dat ze me anders zullen zien en zich misschien zelfs zullen schamen voor wie ik ben als ik openlijk homo ben. Dat idee maakt me heel verdrietig.

Ik ben zeker van plan om op kamers te gaan, maar het is moeilijk om een kamer te krijgen en de kosten zijn hoog. Ik weet nog niet precies hoe ik dat ga aanpakken, maar ik hoop dat het me meer ruimte en vrijheid zal geven om mezelf te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
zakdoek schreef:
21-08-2024 11:59
Misschien heb je al een beetje ontdekt dat ook 'de bible belt' uit individuen bestaat die verschillend reageren op homoseksualiteit?
Jouw ouders zullen je niet naar een conversietherapeut sturen schrijf je al (en zelfs dat is aan het uitsterven op de bible belt).

Zoek op Refoweb eens de antwoorden van Herman van WIjngaarden op. Misschien heb je daar wat aan? Ook al geloof je zelf niet, je leeft nu nog in een wereld die wel reformatorisch is en in dat kader kun je misschien toch iets aan zijn antwoorden hebben.

Fijn dat je zo meteen uit huis gaat en dan meer vrijheid kunt ervaren.
Ieder mens reageert anders, dat heb ik wel geleerd.

Bedankt voor de suggestie, ik zal eens kijken of het me kan helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
ninanoname schreef:
21-08-2024 12:44
hoi Dexter, ik zit zelf in een veel vrijere kerk dan jij maar ik heb wel veel gereformeerde vrienden en kennissen, ik woon ook in de biblebelt. Eén van mijn vrienden heeft een broer die homo is en alhoewel dat door zijn gemeenteleden vreselijk werd ontvangen, is zijn familie gelukkig heel tolerant. Ze zeiden tegen hem 'wie zonder zonde is werpe de eerste steen, en wie zijn wij, zondaars, om een ander te veroordelen.' Een vriendin, zelf van een behoorlijk rechtse kerk, zei tegen hem 'wij schermen vaak met God, en dat hij oordeelt en dan denken wij dat ook te mogen doen, maar wij zouden ons wat vaker op moeten vragen wat Jezus zou doen'.

Dus, ook jij bent geschapen naar Gods evenbeeld en je hoeft je nergens voor te schamen. God heeft een bedoeling met je. Misschien eens tijdens je studietijd naar een wat vrijzinnigere kerk uit gaan kijken? Zodat je ook ervaart dat zelfhaat, depressie en suicide niet Gods bedoeling met jouw leven is. En trap er niet in dat je het wel mag zijn, als je het maar niet praktiseert. Dat vind ik zo'n onmenselijke gedachte. Alsof er een dominee is te vinden die celibatair leeft.
Fijn dat de familie van die broer wel tolerant is, maar het is vervelend dat de gemeenteleden hem zo slecht behandelden en niet ruimdenkend konden zijn.

Zoals ik al in mijn openingspost aangaf, ben ik niet (meer) gelovig en heb daarom ook niet de intentie om naar een vrijzinnigere kerk te gaan. Zolang ik nog thuiswoon, ga ik nog naar de kerk, maar zodra ik op mezelf woon, ben ik niet van plan om nog naar de kerk te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dexter, just to be sure, sta je ingeschreven bij studentenwoonverenigingen? Dat kan al als je nog niet studeert.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeemeermin84 schreef:
21-08-2024 16:14
Dexter, just to be sure, sta je ingeschreven bij studentenwoonverenigingen? Dat kan al als je nog niet studeert.
Goed dat je het zegt. Ik sta niet ingeschreven bij een studentenwoonverenigingen. Waar zou ik me kunnen inschrijven? Als ik in mijn browser 'studentenwoonvereniging' intyp, krijg ik geen resultaten.
Alle reacties Link kopieren Quote
https://www.sshxl.nl/nl

Ze zitten voornamelijk in Utrecht, maar hebben ook aanbod in Rotterdam, Tilburg, Zwolle, Amersfoort en Groningen. Inschrijven kan vanaf 16 jaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeemeermin84 schreef:
21-08-2024 16:52
https://www.sshxl.nl/nl

Ze zitten voornamelijk in Utrecht, maar hebben ook aanbod in Rotterdam, Tilburg, Zwolle, Amersfoort en Groningen. Inschrijven kan vanaf 16 jaar.
Ik heb me net ingeschreven, hoewel ik van plan ben om in een andere stad te gaan studeren dan de steden waar ik me nu voor heb ingeschreven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vraag me af of er anderen zijn die soortgelijke ervaringen hebben gehad. Hoe zijn jullie omgegaan met het groeien in een omgeving die niet ondersteunend of tolerant was ten aanzien van je seksuele geaardheid? Wat heeft jullie geholpen om deze periode door te komen? Hoe hebben jullie het aangepakt met familie, vrienden en de bredere gemeenschap?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat het neerkomt op het kiezen /vinden van jouw 'tribe'.

De mensen waar je mee opgroeit zijn niet perse de mensen waar je het beste bij past
Als je gaat studeren begin je 'vers' en kom je mensen tegen die mogelijk beter bij je passen. De kunst om die daadwerkelijk te gaan opzoeken. Dat kan bijv via fijne verenigingen of de coc. Dan hoef je niet te wachten en grote kans dat er 1 zit op een plek die voor jou goed te bereiken is én die handig is. En das in de praktijk niet altijd de dichtstbijzijnde
He Dexter,

Niet een soortgelijke situatie, wel bekend met een strengelovige kerk, identiteitscrisis en loskomen van mijn ouders en de kerk. Vooral op traumatisch gebied. Rond mijn 16e ging ik steeds minder naar de kerk. Ik wil je adviseren ook niet meer te gaan, besef dat vaak als je in een strenge omgeving bent opgevoed, je gaat vormen naar de wens van de ander. Jij bent niet geboren om anderen gelukkig te maken, maar jezelf. Je hebt niet de goedkeuring nodig van de gemeenschap en je ouders. Je hebt jezelf nodig.

Dit heeft mij jaaaaren gekost. De kerk heeft mij tot in mijn diepste kern getraumatiseerd, maar wat een opluchting toen ik er volledig los van kwam. Gereformeerden zijn vaak diegene die juist oordelen, maar weinig over zelfreflectie beschikken en de kern van zelfliefde niet kunnen erkennen. Er zitten altijd normen aan verbonden. Ik geloof al langere tijd niet dat dit ook maar enigszins het doel van God is geweest.

Je losmaken van de kerk zou een mooie eerste stap kunnen zijn. Een ander tevreden houden vreet energie. En het is uitstelgedrag, want uiteindelijk komen ze erachter dat je op mannen valt en zal het oordeel komen.

Het is heel erg moeilijk! Begin te kiezen voor jezelf en je eigen leven te gaan leiden. Ook al leidt dit tot teleurstellingen van anderen. Het leven is maakbaar, maar jij kan hem alleen inkleuren. Je ouders kunnen dit niet voor je doen. Hun mening doet er uiteindelijk niet toe.

Mijn ouders zien mij in de hel verschijnen, tsjah. Ik zeg altijd: ik ben sinds ik van het geloof ben afgestapt een veel mooier mens geworden. Puur door mijzelf te vinden, ontdekken en toe te laten. Zo kon ik liefde laten stromen. Begrip, compassie, empathie. Je kan jaren leven voor een ander zijn geluk, maar dit zal jou altijd klein houden! Omring je met positieve mensen die jou accepteren voor wie je bent en vooral wilt zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wooz schreef:
21-08-2024 18:02
He Dexter,

Niet een soortgelijke situatie, wel bekend met een strengelovige kerk, identiteitscrisis en loskomen van mijn ouders en de kerk. Vooral op traumatisch gebied. Rond mijn 16e ging ik steeds minder naar de kerk. Ik wil je adviseren ook niet meer te gaan, besef dat vaak als je in een strenge omgeving bent opgevoed, je gaat vormen naar de wens van de ander. Jij bent niet geboren om anderen gelukkig te maken, maar jezelf. Je hebt niet de goedkeuring nodig van de gemeenschap en je ouders. Je hebt jezelf nodig.

Dit heeft mij jaaaaren gekost. De kerk heeft mij tot in mijn diepste kern getraumatiseerd, maar wat een opluchting toen ik er volledig los van kwam. Gereformeerden zijn vaak diegene die juist oordelen, maar weinig over zelfreflectie beschikken en de kern van zelfliefde niet kunnen erkennen. Er zitten altijd normen aan verbonden. Ik geloof al langere tijd niet dat dit ook maar enigszins het doel van God is geweest.

Je losmaken van de kerk zou een mooie eerste stap kunnen zijn. Een ander tevreden houden vreet energie. En het is uitstelgedrag, want uiteindelijk komen ze erachter dat je op mannen valt en zal het oordeel komen.

Het is heel erg moeilijk! Begin te kiezen voor jezelf en je eigen leven te gaan leiden. Ook al leidt dit tot teleurstellingen van anderen. Het leven is maakbaar, maar jij kan hem alleen inkleuren. Je ouders kunnen dit niet voor je doen. Hun mening doet er uiteindelijk niet toe.

Mijn ouders zien mij in de hel verschijnen, tsjah. Ik zeg altijd: ik ben sinds ik van het geloof ben afgestapt een veel mooier mens geworden. Puur door mijzelf te vinden, ontdekken en toe te laten. Zo kon ik liefde laten stromen. Begrip, compassie, empathie. Je kan jaren leven voor een ander zijn geluk, maar dit zal jou altijd klein houden! Omring je met positieve mensen die jou accepteren voor wie je bent en vooral wilt zijn.
Wooz, bedankt voor je bemoedigende woorden. Vroeg of laat zullen ze er ook achter komen dat ik niet meer geloof net als dat ik op mannen val. Het geloof is me van jongs af aan met de paplepel ingegoten en ik denk dat ze het moeilijk zullen vinden om te accepteren dat ik niet meer geloof. Zoals je zei, moet ik mijn eigen leven invullen en er voor mezelf zijn. Ik ben van nature erg conflictvermijdend, maar naarmate ik ouder word, leer ik steeds meer om mijn eigen leven te leiden. Hopelijk durf ik dan ook meer de confrontatie aan te gaan.

Van mijn ouders en de kerk heb ik altijd gehoord dat het zondig is om homo te zijn. Wanneer iemand uit de kast kwam, werd er in de kerk slecht over hen gesproken, waardoor ik het zelf nooit heb durven zeggen. Ik heb het gevoel dat ik alles moet onderdrukken en dat maakt deze reis behoorlijk eenzaam. Hoewel ik het nooit van dichtbij heb meegemaakt, heb ik verhalen gelezen en gehoord over kinderen die, na uit de kast te komen, niet meer welkom waren bij hun ouders. Ik ben heel erg bang voor alle consequenties die het met zich meebrengt.
Ik herken wel wat je schrijft. Thuis was ik niet conflictvermijdend, behalve als het ging over de bezoeken aan de kerk.

Probeer eerst een veilige basis op te bouwen. Een nieuwe omgeving die vertrouwd voelt. Ik had een therapeut vanwege een andere reden, maar uiteindelijk kwam ik erachter dat zowel de kerk als onveilige opvoeding ervoor had gezorgd dat ik volledig mijzelf kwijt was geraakt/ of nooit gevonden had;).

Ik zat op kamers, ging wel eens uit, had leuke vrienden en ging niet meer naar de kerk. Het leven begon toen alweer wat te stromen.

Dus misschien nog niet de confrontatie aangaan, want op wie val je terug? Dat kan een eenzame reis worden. Vindt mensen om je heen die jou volledig accepteren en dan heb jij altijd de keus of je bij hen uit de kast komt. En die mensen in jouw kerk..naar mijn mening zijn dit absoluut geen christenen. Christenen zouden namelijk niet op deze manier kwaad mogen spreken over anderen en al helemaal niet de ander zijn geluk ontnemen! Dus tijd voor jouw prachtige leven! Ontdek, maak plezier en neem de regie in handen.

Ik heb amper nog contact met mijn familie, maar voel mij veel minder eenzaam dan toen het contact er volledig was. Iedereen zat zo vast in de opgelegde normen en waarden wat verstikkend voelde. Ik heb fijne mensen om mij heen die ik meer als familie beschouw.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het leven in de biblebelt lijkt vaak gebouwd op schone schijn. Mensen presenteren zich naar buiten toe als vrome gelovigen, met een goed gevoel over zichzelf omdat ze trouw elke week naar de kerk gaan. Maar achter de voordeur draait het vooral om oordelen en kritisch kijken naar wat anderen in hun ogen verkeerd doen, als manier om hun eigen ongelukkigheid te verbergen.

Ik ken een dominee die nu inmiddels weer terug is in Ede, zij is homoseksueel. Wellicht helpt het om eens met haar te praten aangezien ik mij kan voorstellen dat zij in een vergelijkbare situatie heeft gezeten vroeger.

Verder ken ik iemand die bij een strenge gemeente heeft gezeten en later uit de kast is gekomen. Hij heeft inmiddels (en zijn gezin ook) afstand gedaan van de kerk.

Het geloof is echt prachtig wanneer wordt gedacht vanuit liefde, acceptatie, zonder oordelen. Gelukkig bestaan er genoeg goede voorbeelden.

Wees trots op wie je bent. Wees blij dat je niet zoals de mensen bent die kleinerende opmerkingen maken over iedereen die niet in hun straatje past. Vaak zijn juist de luidste mensen het meest onzeker en bang voor wat anderen van hen vinden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven