Incel subcultuur.

Sereia schreef: ↑

13-05-2018 08:31

Wat bizar om dit topic door te lezen. Wat een gekte. Wat een kronkels kan een mens hebben.

Nou, zeg dat wel.

Chinaman2 schreef: ↑

12-05-2018 23:43

Ik heb inmiddels wat meer comments gelezen en trek mij verder terug van Jonas. Ik gun hem de luchtkastelen mocht hij die willen najagen. Ik praat nu alleen voor mijzelf als een involuntary celibate. En dat is zwaar genoeg.

Ik zat vandaag in de trein tegenover een meisje van zeg 17. Ik was bezig met teksten op mijn telefoon. En keek heel even en blijkbaar zag ik die walging al. Ze rolde nog net niet met dr ogen maar slaakte een diepe zucht. Ze wendde haar hoofd weg en keek uit het raam. Ik staarde echt niet. Ik denk dat ik nog geen seconde naar haar had gekeken.. Ik had geen kwaad in mijn zin maar toen moest ik wel blijven kijken. Wat ik voelde was diepe ongenoegen en haat. Wat had ik haar ooit aagedaan?

Zo erg zijn vrouwen.

Goh, daar moet je iets mee doen zeg, die helderziende gave van je!
Want je zag gelijk dat het over jou ging
Ik kijk vaak waarschijnlijk precies zo, zo zit m'n gezicht nou eenmaal lekker.
Maar misschien ging ze naar haar schoonouders waar ze geen zin in had, stonk de coupé naar zweet, had de achterbuurman harde muziek aan, lange dag gehad, last van de warmte, waar haal je de arrogantie vandaan dat het wel weer over jou zou gaan

En stel he, misschien was ze géén 17, maar 14 jaar, je weet het tegenwoordig niet, en werd er al de hele dag naar haar gefluit en gegluurd door hitsige oudere mannen, omdat ze een rokje aan had. Misschien was ze daar gewoon klaar mee, en kreeg iedere man zo'n blik van haar.

Maar knap dus dat jij zeker weet dat het aan jou persoonlijk ligt.

Ik begrijp niet waarom die post van Jonas onduidelijk is. Over die stelling heeft hij eerder geschreven en deze post is simpelweg een exegese. Het is in feite niets meer dan een gesprek waarbij je aan mag nemen dat de ander in staat is te onthouden wat je 10 minuten geleden hebt gezegd. Niet iedereen onthoudt wat hij heeft geschreven - het is soms ook wat veel - en niet iedereen neemt de moeite om terug te lezen, maar als je dat wel zou doen is alles duidelijk. Het zou evenwel makkelijker zijn als Jonas expliciet zou verwijzen naar zijn voorgaande schrijfsels.

Chinaman2 schreef: ↑

12-05-2018 23:43

Ik zat vandaag in de trein tegenover een meisje van zeg 17. Ik was bezig met teksten op mijn telefoon. En keek heel even en blijkbaar zag ik die walging al. Ze rolde nog net niet met dr ogen maar slaakte een diepe zucht. Ze wendde haar hoofd weg en keek uit het raam. Ik staarde echt niet. Ik denk dat ik nog geen seconde naar haar had gekeken.. Ik had geen kwaad in mijn zin maar toen moest ik wel blijven kijken. Wat ik voelde was diepe ongenoegen en haat. Wat had ik haar ooit aagedaan?

Zo erg zijn vrouwen.

Dit is net zo'n situatie als het voorbeeld dat een paar pagina's terug werd geplaats uit het "manifest" van Elliot Rodger.

Hoe kun je dit nu als een serieuze afwijzing zien als het grotendeels gebaseerd is op jouw aannames van haar gedrag?
Ze rolde nog net niet met haar ogen? Waar baseer je dat op? Op hoorbaar uitademen en uit het raam kijken?
Zie je echt niet in dat jij degene bent die het negatief maakt door haar non-verbale handelingen waarde toe te kennen die passen in je bestaande denkbeeld?

Ik ben heel erg benieuwd wat je hier zou hebben geschreven als ze naar je had gelachen en dan wegkeek. Of als ze goedendag had gezegd.
Had dat jouw denkbeeld veranderd? Had je dan gedacht dat ze geïnteresseerd zou zijn in een relatie met jou?
Of zou je dan een verklaring zoeken waarom ze dat zou doen en jezelf alsnog bevestigen met een negatief beeld over vrouwen?

Leesook schreef: ↑

13-05-2018 10:37

Dit is net zo'n situatie als het voorbeeld dat een paar pagina's terug werd geplaats uit het "manifest" van Elliot Rodger.

Hoe kun je dit nu als een serieuze afwijzing zien als het grotendeels gebaseerd is op jouw aannames van haar gedrag?
Ze rolde nog net niet met haar ogen? Waar baseer je dat op? Op hoorbaar uitademen en uit het raam kijken?
Zie je echt niet in dat jij degene bent die het negatief maakt door haar non-verbale handelingen waarde toe te kennen die passen in je bestaande denkbeeld?

Ik ben heel erg benieuwd wat je hier zou hebben geschreven als ze naar je had gelachen en dan wegkeek. Of als ze goedendag had gezegd.
Had dat jouw denkbeeld veranderd? Had je dan gedacht dat ze geïnteresseerd zou zijn in een relatie met jou?
Of zou je dan een verklaring zoeken waarom ze dat zou doen en jezelf alsnog bevestigen met een negatief beeld over vrouwen?

Dan was het vast nog erger geweest. "Ze lachte leuk, knipperde met haar wimpers, had kort rokje aan, en wees me vervolgens keihard af.. Ze doet het er gewoon om, de vuile slet"

Ik snap niet dat er nog serieus gereageerd wordt op chinaman die overduidelijk een trol is en bovendien een permaban heeft ( en dus zo weer weg is)

Hij legt het er zo dik bovenop.

YouWish schreef: ↑

13-05-2018 10:49

Ik snap niet dat er nog serieus gereageerd wordt op chinaman die overduidelijk een trol is en bovendien een permaban heeft ( en dus zo weer weg is)

Hij legt het er zo dik bovenop.

Ik reageer op hem omdat er ongetwijfeld allerlei mensen, met dit soort ideeën, meelezen. Het gaat niet om Chinaman, maar om zijn gedachtegoed, dat niet onweersproken moet blijven. Dat vind ik in ieder geval.
Maar goed, ik ben ook niet bereid om eindeloos daarmee door te gaan, hoor

safrat schreef: ↑

13-05-2018 10:26

Ik begrijp niet waarom die post van Jonas onduidelijk is. Over die stelling heeft hij eerder geschreven en deze post is simpelweg een exegese. Het is in feite niets meer dan een gesprek waarbij je aan mag nemen dat de ander in staat is te onthouden wat je 10 minuten geleden hebt gezegd. Niet iedereen onthoudt wat hij heeft geschreven - het is soms ook wat veel - en niet iedereen neemt de moeite om terug te lezen, maar als je dat wel zou doen is alles duidelijk. Het zou evenwel makkelijker zijn als Jonas expliciet zou verwijzen naar zijn voorgaande schrijfsels.

Ik denk echt dat het te maken heeft met onoverbrugbaar verschil in karakter, hoe je communiceert en wat de ander op pikt. Ik herken dat wel in mij, ik kan ook nooit echt goed zeggen wat ik bedoel en hoe meer ik praat hoe erger ik het maak. Ik kan dat wel maskeren als het over dingen gaat buiten mij zelf maar als ik over mij zelf moet praten, holy shit.

denk ook daar om dat het nooit iets uit haalt om te vragen op een forum hoe je een partner moet krijgen. Je lult letterlijk langs elkaar heen.

Lucky_Birdie schreef: ↑

13-05-2018 10:44

Dan was het vast nog erger geweest. "Ze lachte leuk, knipperde met haar wimpers, had kort rokje aan, en wees me vervolgens keihard af.. Ze doet het er gewoon om, de vuile slet"

Hoe krijg je het ook uit je toetsenbord om als volwassen man zo'n oordeel te hebben over een jong meisje. Blijkbaar zijn alle vrouwen vanaf de kleuterschool al verplicht om zich beschikbaar te stellen voor mannen, terwijl ze tegelijkertijd geen ervaring mogen hebben. Je kunt het ook niet goed doen bij dit soort mannen. Als je wel toegankelijk bent ben je een slet en die hoeven ze niet, ben je afwijzend is het ook weer niet goed.

zazamaenade schreef: ↑

13-05-2018 10:55

Ik reageer op hem omdat er ongetwijfeld allerlei mensen, met dit soort ideeën, meelezen. Het gaat niet om Chinaman, maar om zijn gedachtegoed, dat niet onweersproken moet blijven. Dat vind ik in ieder geval.
Maar goed, ik ben ook niet bereid om eindeloos daarmee door te gaan, hoor

Ik begrijp je. Ik vind de hele discussie rondom hem zelf nogal frustrerend, dat iemand zó ziek in zijn hoofd is en zo’n enorme plaat voor zijn kop hoofd. Niks van wat er gezegd wordt dringt tot hem door.

Maar allicht bij andere meelezers wel, daar heb je gelijk in.

Je hoopte dat ze het ooit zullen begrijpen, tegelijkertijd weet je dat dat waarschijnlijk nooit zal gebeuren.

Chinaman2 schreef: ↑

13-05-2018 00:09

Ik was vandaag heel de dag met de trein op en weer. En kwam inderdaad stelletjes tegen die mij bijna hoop gaven. Bijna. Ik heb mij al langer ingezelen over de fysieke aantrekkeelijkheid van mannen. En besef welke gezichtskenmekren van mannen het goed doen bij vrouwen. Al is de jongen in kwestie zo rond als Guus Meeuwis.. Dus wat je zegt is niet helemaal waar. Je kunt denken dat een jongen in kwestie lelijk is maar wel een leuk grietje naast hem heeft lopen. Dus je denkt zie je wel uiterlijk is niet alles! Maar je weet nog niet waar vrouwen onbewust op letten. Er bestaan websites die de aantrekkelijkheid van mannen ontleden. En daar komen echt hele verrassende conclusies uit.

Je bent erg overtuigd van je eigen gelijk. Dat kan erg gevaarlijk zijn, en met iemand die enkel zijn eigen confirmation bias in stand wenst te houden is het moeilijk discussiëren. Maar ik ben toch benieuwd: een goede vriend van mij heeft derdegraads brandwonden over het gros van zijn lijf. Gezicht is misvormd daardoor, lijf vreemd vergroeid. Toch heeft hij al 3 relaties gehad sinds zijn (dacht ik) 18e, en is hij inmiddels al 5 jaar getrouwd. Met een mooie vrouw ook nog. Dat zou volgens jouw logica niet mogelijk zijn dan toch?

florence13 schreef: ↑

13-05-2018 09:23

Jonas, je kreeg een de post hierboven best veel kritiek, en je lijkt zelf niet te begrijpen waarom. Ik ga je dat proberen uit te leggen (ik weet even niet hoe goed ik daarin ben online, maar dat gaan we zien)

Communicatie gaat niet alleen over het zenden van een boodschap, maar eigenlijk veel belangrijker om te zorgen dat die boodschap ook bij de ontvanger aankomt. Waar het bij deze post foutgaat is dat je boodschap niet aankomt omdat de ontvanger niet begrijpt waar je het over hebt. Jij lijkt (terwijl je dat schrijft) dus niet in de gaten te hebben dat dat dus onvermijdelijk zal gebeuren. Ik ga het voordoen:

Ik heb het gevoel dat er heel veel vanuit hun emoties reageren en ik voel aan dat dat een absolute weerslag heeft op mezelf. Ik snap echt wel dat ikzelf grotendeels in de fout ga (als ik het rationele aspect wat ik reeds aangehaald heb in gedachten hou) maar vooraleer ik oplossingen kan vinden moet ik weten wat er foutloopt. En als er dan zo’n voor de hand liggende stelling, waarom kan die dan niet beantwoord worden met ‘Ja, dat klopt.’ i.p.v. weeral met terminologie te gooien?

1)
Je stelt dat mensen vanuit hun emotie reageren. Bedoel je in de maatschappij of op het forum? Vervolgens ga je het hebben over een voor de hand liggende stelling. Maar je vertelt niet wat die stelling is. Mensen die deze post lezen weten dus niet of je naar hen refereert of naar en ander en over welke stelling het gaat. Jij gaat vervolgens verder met het volgende stuk. Wat niet te snappen valt als je het eerste stuk niet begrijpt. Voor jou is het tweede stuk een vervolg op het eerste, waarbij je aanneemt dat de lezer het eerste stuk begrepen heeft en dus het tweede stuk kan begrijpen. Echter dat is niet zo.

Ik bedoel, dat helpt echt niet om te vorderen. Da’s net hetzelfde alsof je een vergadering hebt, een standpunt wil verduidelijken of iets tracht te begrijpen en van zodra het uitgesproken is krijg je een hele lading troep over jou. Ik wil er gerust even een experimentje van maken en eens kijken hoe anderen zich zouden voelen als ze wederom hetzelfde gevoel ervaren en bagger over zich heen krijgen.
Nu was het relatief bescheiden, fair enough, maar het heeft al een hele lading in zich, dan hoeft er weinig bij te komen om te escaleren. Mijn opmerking is ook algemeen te interpreteren. Het is een vaststelling die ik maak door hier en elders actief te zijn. Drama zorgt voor drama.


2)
Je maakt hier een metafoor (de vergadering) om je standpunt duidelijk te maken, dat lukt niet omdat niemand weet wat je standpunt is. Je stelt dan dat het punt wat je wil maken te veralgemeniseren is, maar dat is het niet, want niemand weet wat je punt is.

3)
Je hebt veel woorden nodig om je punt te maken, maar je beschrijft dat niet op een manier waarop anderen dat snappen. Je lijkt er een beetje vanuit te gaan dat andere mensen denken zoals jij denkt, en bij de meeste mensen is dat ook zo, maar bij jou dus net niet. Het vergt dus heel veel aanpassingsvermogen van die ander, want die moet aannemen en interpreteren (met het risico dat het mislukt) wat jij bedoelt. Mensen zijn vaak niet bereid zich die moeite te doen omdat ze denken: "snap er niks van, wat een rare snuiter"

Wat misschien werkt (bij mijn man werkt het in elk geval) is je als eerste te realiseren dat de stappen die jij zet voor jou logisch zijn maar voor een ander niet. Jij moet dus extra hard werken als je wil dat die ander jouw stappen snapt. Daar zijn trucjes voor: in plaats van een lap tekst, maak eens een powerpoint sheet. Je mag maar 1 sheet maken, en op die ene sheet mag je max. 4 bullet points maken. je wordt op die manier gedwongen tot de kern te komen en met weinig woorden je punt te maken, vaak is dat begrijpelijker.

Als ik je post lees, lees ik (en dat kost echt moeite) het volgende:

- ik geef aan dat ik iets niet begrijp en vraag om uitleg
- anderen gaan de situatie vanuit emotie generaliseren
- dat heeft een negatieve weerslag op mij
- hierdoor voel ik me rot en ik wil dat mensen mij als volwaardig mens behandelen

Ik wil je niet afzeiken, helemaal niet, maar ik wil je gewoon de feedback geven waar je om vraagt. En ik hoop dat het een beetje lukt om het over te brengen: zo ja: mooi!, zo nee, jammer, maar beschouw het niet als afzeiken.

Dag Florence!

Ik kreeg eigenlijk al wat schrik dat ik iets verkeerd gezegd had. (ergens een standaardreactie die ik ontwikkeld heb...) Op dit moment heb ik de post nog niet volledig gelezen maar ik ben heel blij dat hij er op het zicht alleen al heel volledig uitziet. Ik hoop dat ik niet te veel tijd van je ontneem of dat je er op zijn minst ergens plezier uithaalt om dit neer te schrijven...

Ik ga de quote, ondanks de lengte ervan, toch maar even laat staan om het scrollen te beperken en om de informatie volledig te houden.

Daar kan ik je zeker in volgen. Het punt is dat het voor mij duidelijk is waar alles vandaan komt. Het is dus moeilijk om te achterhalen welke informatie herhaald moet worden (zoals verwijzingen) en ik moet voorkomen dat het een naslagwerk wordt. Er is geen enkele post die op zichzelf staat maar zeker bij zo'n lange berichten kan ik er wel inkomen dat het overzicht in een oogwenk verdwenen is.

1)
Ik verwees zowel naar het forum als in het algemeen en ook naar de stelling van even terug die ik geformuleerd had. Er werd naar mij gevoel emotioneel gereageerd terwijl ik het louter als een feit bekeek. En ik wou dat feit al dan niet bevestigd zien door mensen met enige ervaring.
De stelling ging over knap versus niet zodanig knap en de gevolgen die ik inschatte. Dus dat wou ik even nagaan.
Mijn punt was dat heel vaak alle drama overbodig is en dat het veeeeel gemakkelijker is als men louter de feiten in beschouwing neemt. Want toen kwam de terminologie 'incel' en dergelijke weer opduiken wat mijn gevoel op zijn beurt opnieuw de dieperik in liet gaan.

2)
Mijn punt daar is dat drama opnieuw drama uitlokt. Dus dat er een emotionele reactie voortkomt uit een eerdere emotionele reactie. Met een escalatie tot gevolg. Niemand heeft baat bij escalaties. Dan gaat iedereen met een slecht gevoel naar huis. Zinloos, toch?
Ik ga het proberen te concretiseren met een klein voorbeeld. Er gaat iets mis op het werk, je begint te koken van woede en je stuurt een furieuze mail naar enkele contactpersonen. Die contactpersonen hun emoties worden getriggerd en reageren negatief op zo'n mail. En dat zit de kat op de koord, rechtstreeks richting escalatie. Het beste wat die persoon kon doen is de storm even te laten liggen en een neutrale mail sturen. Dit is een praktijkvoorbeeld wat ik al meegemaakt heb als niet betrokken partij. Het enige wat het op lange termijn tot gevolg had was een hoop frustraties voor iedereen.

Om het specifiek te hebben op over het forum... Niemand heeft er baat bij om uitgemaakt te worden voor rotte vis (of incel in dit geval). Tenzij het effectief zo is, is het per definitie zinloos. Dan kan je evengoed die reactie ongeldig verklaren. What's the point of it dan?
En nu pas ik het even toe op mezelf: zelfs al zou ik zo'n incel zijn, het helpt niet om daar steeds mee geconfronteerd te worden als ik het al weet. Ik besef het al meer dan genoeg dat er 'wat loos is', ik hoef niet nog meer de dieperik ingeklopt worden. Want zo voelt het wel aan. Dan is het net zoals in real life dat de ervaring (al dan niet louter gevoelsmatig) negatief is. Da's pijnlijk voor mezelf en zinloos voor iedereen.

3)
Hmmm, ik denk dat ik net jouw stelling tot 'in de perfectie' bewezen heb...
Ik heb inderdaad veel woorden nodig, er bestaan vermoedelijk wel zo'n trainingen om die hoeveelheid te beperken maar zoals ik eerder vermeld heb ben ik blijkbaar geen organisatorisch talent. Toch niet inzake mezelf. Da's best pijnlijk aangezien ik zoveel wil doen maar er niet in slaag. Nu heeft dat ook wel een deel te maken met te veel in m'n hoofd zitten. Alleen is het daar vaak interessanter dan wat rondom mij gebeurt. Dus die comfortzone moet ik aanpassen en in real life interessantere dingen vinden. Al merk ik hier een vicieuze cirkel.

Ik loop hier al 27 jaar rond en laat ons zeggen zo'n 24 à 25 jaar echt bewust (inzake mogelijkheid tot memoriseren). Ik voel me al de hele tijd anders, de ene keer een alien, de andere keer een aap en consoorten. Er dus gewoon niet bijhoren, apart en als het een beetje tegenzit afschuwelijk/weerzinwekkend etc. Het is niet de bedoeling om zielig te klinken, ik tracht enkel te verduidelijken vanwaar mijn gevoel/ideeën komen. Ik werd nooit gekozen bij L.O. (lichamelijke opvoeding of zeg maar sport). Meisjes reageerden alsof ik het lelijkste wezen was wat ze konden tegenkomen. Geen overdrijving! Dat zijn de enige beelden die ik me herinner van school. Als je me nu vraagt om herinneringen op te rakelen zijn dit de enige. Ik kan je zeggen dat het absoluut chronische karakter van deze gebeurtenissen een gigantische impact op mij nagelaten heeft. Ik was toen eigenaardig en nu ben ik terug eigenaardig omdat ik bijvoorbeeld wereldvreemd ben. Nja, ik weet niet wat het bij jullie doet maar ik ben niet verwonderd dat ik contact mijd als het niet nodig is. Die pijn wens ik niemand toe. Dit is louter een beschrijving van de feiten en mijn gevoelens trouwens. Ik kan nu boos/gefrustreerd/whatever negatief gaan reageren maar dat helpt mij niet verder. Integendeel.

Da's de reden waarom ik hier mee schrijf (dit topic en algemeen). Omdat ik wil vorderen. Ik wil die fucking crap achter mij laten (dit was gevoelsmatig geïnspireerd ) Ik wil mij mens voelen, ik wil 'normaal' zijn. Zelfs al ben ik 'anders', dan nog ben ik een mens die heel veel gevoelens heeft. Losstaand van het feitelijke hoef ik niet constant de confrontatie te voelen met mijn anders zijn, met mijn niet zo'n optimaal uiterlijk met whatever er mis kan zijn. Ik wil een leven leiden, net zoals iedereen, zonder lijden dat niet per definitie gelinkt is aan het leven (zoals overlijdens, ziekte etc.)

Om terug op jouw bericht te komen waarbij je de mogelijke conclusie ‘rare snuiter’ vermeld… Ik snap dat ik bij de minderheid hoor. Dat begrijp ik volkomen maar ik weet van niet beter dus ik kan me (momenteel) ook niet aanpassen aan de meerderheid. Ik heb dat inzicht niet. Ik heb niet het inzicht in het denken van de algemene mens om het mogelijk te maken dat mijn berichten perfect op hen afgestemd zijn. Daarvoor heb ik contact nodig, veel meer dan wat ik nu heb. Maar als ik het gevoel heb uitgespuwd te worden hoeft het niet, dat is echt pijnlijk. Dus in dat opzicht moet ik beroep doen op de goodwill van anderen. Op de goodwill van jou. Iemand die echt moeite wil doen om vorderingen mogelijk te maken.

In dat opzicht is er nu wel een bewijs dat er ‘enkelingen’ zijn die die moeite wel willen doen. Maar da’s zoeken naar een speld in een hooiberg. Ik heb nu al geen fut, laat staan dat ik mensen zoals jou in real life kan ontmoeten. Tenzij ik specifieke gegevens heb waarbij ik weet dat die personen te vinden zijn is het (bijna) een verloren zaak. Zo voelt het op bepaalde momenten aan.

Ehm, ik heb net jouw voorstel ‘PowerPoint’ gelezen. Ik ga de lap tekst nog even laten staan omdat er, zonder de intentie, toch een emotioneel stukje inzit. Mocht dat alsnog teveel onduidelijkheden omvatten, dan wil ik het wel herschrijven in puntjes. Alleen heb ik daar officieel geen tijd voor om echt alles op die manier te verwerken. Begin juni heb ik examens en ik heb nog niets gedaan. Omwille van een combinatie van heel wat factoren waarom deze problematiek die me bezighouden. En uitstelgedrag en afleiding en whatever.

Bedankt voor de tijd die je geïnvesteerd hebt in jouw tekst. Dat wordt zeker geapprecieerd. Alleen al het bewijs dat er iemand is die die moeite wil doen betekent eigenlijk al veel…
Jouw conclusie over mijn bericht klopt wel!

Ik vermoed en hoop dat jouw boodschap terechtgekomen is. Ik probeer maar wat en hopelijk slaag ik er ooit in om een bericht te schrijven dat tot in de details door iedereen te begrijpen valt!
Hoe kan jouw bericht als ‘afzeiken’ ervaren worden? Je geeft me feiten/feedback die ik vraag en echt negatieve gevoelens heb ik niet ervaren. Integendeel. Echt euforisch werd ik er natuurlijk niet van maar maak je alsjeblieft geen zorgen hierover. Voor zover ik überhaupt het recht ertoe heb vind ik dat je het bijzonder goed gedaan hebt!
Het enige wat ik me afvraag is waar ik (een) kopie(ën) van jou kan vinden. Klinkt misschien raar maar het is, naar mijn gevoel, een heel groot compliment

safrat schreef: ↑

13-05-2018 10:26

Ik begrijp niet waarom die post van Jonas onduidelijk is. Over die stelling heeft hij eerder geschreven en deze post is simpelweg een exegese. Het is in feite niets meer dan een gesprek waarbij je aan mag nemen dat de ander in staat is te onthouden wat je 10 minuten geleden hebt gezegd. Niet iedereen onthoudt wat hij heeft geschreven - het is soms ook wat veel - en niet iedereen neemt de moeite om terug te lezen, maar als je dat wel zou doen is alles duidelijk. Het zou evenwel makkelijker zijn als Jonas expliciet zou verwijzen naar zijn voorgaande schrijfsels.

Ik * ga * proberen om het korter te houden en meer verwijzingen te gebruiken om mij enigszins duidelijker te maken.
In combinatie met wat Florence zei komt dit op termijn wel goed of toch beter hoop ik.

strikjemetstippels schreef: ↑

13-05-2018 10:58

Ik denk echt dat het te maken heeft met onoverbrugbaar verschil in karakter, hoe je communiceert en wat de ander op pikt. Ik herken dat wel in mij, ik kan ook nooit echt goed zeggen wat ik bedoel en hoe meer ik praat hoe erger ik het maak. Ik kan dat wel maskeren als het over dingen gaat buiten mij zelf maar als ik over mij zelf moet praten, holy shit.

denk ook daar om dat het nooit iets uit haalt om te vragen op een forum hoe je een partner moet krijgen. Je lult letterlijk langs elkaar heen.

Ik ben blij dat er alsnog iemand is die enige vorm van herkenning heeft in hoe ik schrijf...
Ik herken trouwens wat jij zelf zegt ook. Over mezelf praten is een drama (zonder al te veel drama).

Ergens moet er een match zijn maar het moet eveneens wel mogelijk zijn om voor een breder publiek toegankelijk te zijn zeg maar.

JonasV91 schreef: ↑

13-05-2018 12:22

Ik proberen om het korter te houden en meer verwijzingen te gebruiken om mij enigszins duidelijker te maken.

En daarom laat je het onvoltooid deelwoord achterwege? Het is wel korter, maar ik denk niet dat dit helpt.

safrat schreef: ↑

13-05-2018 12:28

En daarom laat je het onvoltooid deelwoord achterwege? Het is wel korter, maar ik denk niet dat dit helpt.

Bij deze aangepast!

strikjemetstippels schreef: ↑

13-05-2018 10:58

Ik denk echt dat het te maken heeft met onoverbrugbaar verschil in karakter, hoe je communiceert en wat de ander op pikt. Ik herken dat wel in mij, ik kan ook nooit echt goed zeggen wat ik bedoel en hoe meer ik praat hoe erger ik het maak. Ik kan dat wel maskeren als het over dingen gaat buiten mij zelf maar als ik over mij zelf moet praten, holy shit.

denk ook daar om dat het nooit iets uit haalt om te vragen op een forum hoe je een partner moet krijgen. Je lult letterlijk langs elkaar heen.

Ik begrijp er niks van...

Jij bent altijd heel duidelijk. Ook als je het over jezelf hebt.
Dus eigenlijk begrijp ik het echt niet.

Koffiehagedis schreef: ↑

13-05-2018 11:42

Je bent erg overtuigd van je eigen gelijk. Dat kan erg gevaarlijk zijn, en met iemand die enkel zijn eigen confirmation bias in stand wenst te houden is het moeilijk discussiëren. Maar ik ben toch benieuwd: een goede vriend van mij heeft derdegraads brandwonden over het gros van zijn lijf. Gezicht is misvormd daardoor, lijf vreemd vergroeid. Toch heeft hij al 3 relaties gehad sinds zijn (dacht ik) 18e, en is hij inmiddels al 5 jaar getrouwd. Met een mooie vrouw ook nog. Dat zou volgens jouw logica niet mogelijk zijn dan toch?

Gelezen op een incel forum: als zo'n man wel aan de vrouw komt, dan is dat omdat die vrouw op die manier aandacht krijgt. Ze wordt door iedereen bewonderd omdat ze zich zo 'opoffert'. Op die manier wordt de vrouw weer netjes weggezet als aandachtshoer, zoals het hoort.

@Jonas, je benadering in alles lijkt vooral analytisch en zakelijk. Waarbij je punt voor mij vaak verloren gaat in de vele woorden die je gebruikt.
Eerder werd iets soortgelijks benoemd en ik wil benadrukken dat het niet negatief is, maar ook mijn ervaring is dat mensen met autisme zich vaak makkelijker verhouden tot formeel contact, dan informeel contact. Formeel is nu eenmaal verbonden met bepaalde richtlijnen en dus logischer.
Vriendschap en liefdesrelaties zijn nu eenmaal informeel, zeer verschillend en daarmee dus ook minder logisch.

Als je aangeeft dat small talk voor jou geen doel dient, dan kan ik me heel erg moeilijk voorstellen hoe je dan op een informele manier in contact komt met mensen.
Ik weet natuurlijk niet wat je allemaal al hebt ondernomen of nog onderneemt om sociale contacten te leggen, maar ik zou je aanraden om begeleiding te zoeken die je hierbij kan ondersteunen. Ik geloof namelijk ook dat je dat verder kan helpen dan alle goede raad op dit forum

Leesook schreef: ↑

13-05-2018 12:50

@Jonas, je benadering in alles lijkt vooral analytisch en zakelijk. Waarbij je punt voor mij vaak verloren gaat in de vele woorden die je gebruikt.
Eerder werd iets soortgelijks benoemd en ik wil benadrukken dat het niet negatief is, maar ook mijn ervaring is dat mensen met autisme zich vaak makkelijker verhouden tot formeel contact, dan informeel contact. Formeel is nu eenmaal verbonden met bepaalde richtlijnen en dus logischer.
Vriendschap en liefdesrelaties zijn nu eenmaal informeel, zeer verschillend en daarmee dus ook minder logisch.

Als je aangeeft dat small talk voor jou geen doel dient, dan kan ik me heel erg moeilijk voorstellen hoe je dan op een informele manier in contact komt met mensen.
Ik weet natuurlijk niet wat je allemaal al hebt ondernomen of nog onderneemt om sociale contacten te leggen, maar ik zou je aanraden om begeleiding te zoeken die je hierbij kan ondersteunen. Ik geloof namelijk ook dat je dat verder kan helpen dan alle goede raad op dit forum

Op dat vlak begrijp ik dat er een afstand ingebouwd wordt maar er zit veel meer achter dat formeel gedoe. Ik bedoel, er zit echt wel een mens achter. Even terug werd er een situatieschets gegeven over mij maar dan een oudere versie. Ik omschrijf het zo vanwege het feit dat ik het echt herkende. Die partner heeft gezien dat er ook iemand aanwezig is naast zijn 'basisgedrag'. Zij heeft verder gekeken dan wat ze zag en kwam, volgens mij, tot een heel bijzondere ontdekking.

Ik ben, losstaand van wat hier nu verteld wordt, van mening dat, als mensen net dat ietsje meer moeite zouden doen, er heel veel geoptimaliseerd kan worden waardoor het voor iedereen positiever kan worden. Da's misschien de idealist in mij maar ik ben ervan overtuigd dat het mogelijk is.

Ik snap dat smalltalk de zogenaamd 'sociale' cohesie versterkt maar het triggerd me mentaal niet. Veelal gaat het toch over zaken die je niet kan veranderen dus waarom überhaupt erover praten. Het weer kan je niet veranderen, de uitslag van een voetbalmatch ook niet tenzij je effectief een voetballer bent. Het is natuurlijk net waar je interesses liggen en ik zal ook wel praten over zaken die een ander totaal niet interesseren dus dan wordt het moeilijk om overeenkomsten te zoeken.
De vraag is of het zin geeft om iets te doen waar ik niets/weinig aan heb. Ook al word ik plots master in smalltalk, dan nog vult het de leegte niet op. In het slechtste gevoel voelt het aan als fake, daar heeft ook niemand iets aan.

Dan kan je je achteraf nog afvragen waar je het over hebt en uiteindelijk concludeer je 'niets'.

Nu ga ik waarschijnlijk in de fout?

Jonas, trek het topic niet zo naar je toe alsof het een Jonas-advies-topic zou zijn.
Open je eigen topic wanneer je denkt dat je daar iets verder mee kunt komen.
Ik vind het erg storend, vooral in combinatie met de vaak lange lappen tekst.

Het is niet mijn bedoeling om je te kwetsen, maar ik wil even niet meer op mijn handen zitten.

zazamaenade schreef: ↑

13-05-2018 13:19

Jonas, trek het topic niet zo naar je toe alsof het een Jonas-advies-topic zou zijn.
Open je eigen topic wanneer je denkt dat je daar iets verder mee kunt komen.
Ik vind het erg storend, vooral in combinatie met de vaak lange lappen tekst.

Het is niet mijn bedoeling om je te kwetsen, maar ik wil even niet meer op mijn handen zitten.

Same here. Ik zie dat ook vaker Jonas, misschien is een eigen topic inderdaad een goed idee.

JonasV91 schreef: ↑

13-05-2018 13:14

De vraag is of het zin geeft om iets te doen waar ik niets/weinig aan heb. Ook al word ik plots master in smalltalk, dan nog vult het de leegte niet op. In het slechtste gevoel voelt het aan als fake, daar heeft ook niemand iets aan.

Dan kan je je achteraf nog afvragen waar je het over hebt en uiteindelijk concludeer je 'niets'.

Nu ga ik waarschijnlijk in de fout?

Ja, want dat is voor mij (en vele andere neem ik aan) de eerste stap.
Ik ga niet met wildvreemden gelijk een diepgaand gesprek aan, het begint met een praatje over bijvoorbeeld het weer of de plek waar we zijn, daarna gaat het gesprek mogelijk de diepte in.
Even heel simpel gezegd.

JonasV91 schreef: ↑

12-05-2018 13:20

Dag Florence13

* sorry voor het ellenlange bericht, als ik eens begin is er geen houden meer aan, lol… *


. Ik wil gewoon iets ‘normaal’. Warmte. That’s it. Geen drama, geen troep, gewoon mens zijn.

Ik gooi er ook maar eentje in: als je warmte en aandacht wil, moet je eerst warmte en aandacht geven. Onbaatzuchtig, dus niet om wat terug te krijgen.

Enne vooraf sorry zeggen voor je te lange teksten is nogal nutteloos en gratuit he. Het staat ook zo slachtofferig.
Als je weet dat je te lang van stof bent en merkt dat mensen daar negatief op reageren, kun je beter je best doen daar rekening mee te houden en wat bondiger te zijn.

JonasV91 schreef: ↑

13-05-2018 13:14

Op dat vlak begrijp ik dat er een afstand ingebouwd wordt maar er zit veel meer achter dat formeel gedoe. Ik bedoel, er zit echt wel een mens achter. Even terug werd er een situatieschets gegeven over mij maar dan een oudere versie. Ik omschrijf het zo vanwege het feit dat ik het echt herkende. Die partner heeft gezien dat er ook iemand aanwezig is naast zijn 'basisgedrag'. Zij heeft verder gekeken dan wat ze zag en kwam, volgens mij, tot een heel bijzondere ontdekking.

Ik ben, losstaand van wat hier nu verteld wordt, van mening dat, als mensen net dat ietsje meer moeite zouden doen, er heel veel geoptimaliseerd kan worden waardoor het voor iedereen positiever kan worden. Da's misschien de idealist in mij maar ik ben ervan overtuigd dat het mogelijk is.

Ik snap dat smalltalk de zogenaamd 'sociale' cohesie versterkt maar het triggerd me mentaal niet. Veelal gaat het toch over zaken die je niet kan veranderen dus waarom überhaupt erover praten. Het weer kan je niet veranderen, de uitslag van een voetbalmatch ook niet tenzij je effectief een voetballer bent. Het is natuurlijk net waar je interesses liggen en ik zal ook wel praten over zaken die een ander totaal niet interesseren dus dan wordt het moeilijk om overeenkomsten te zoeken.
De vraag is of het zin geeft om iets te doen waar ik niets/weinig aan heb. Ook al word ik plots master in smalltalk, dan nog vult het de leegte niet op. In het slechtste gevoel voelt het aan als fake, daar heeft ook niemand iets aan.

Dan kan je je achteraf nog afvragen waar je het over hebt en uiteindelijk concludeer je 'niets'.

Nu ga ik waarschijnlijk in de fout?

O ja, de hele wereld moet moeite doen behalve Jonasv91 die een probleem heeft.. Ik vind dit vrij typisch incel gedrag, de hele wereld heeft het gedaan en het ligt aan iedereen maar niet aan hen dus moet iedereen moeite doen behalve zij. Jij hebt geen zin je bezig te houden met small talk, dus geen zin die moeite te doen voor een ander en voor jezelf om een relatie op te bouwen. Maar dan verwacht je wel dat de rest van de wereld moeite gaat doen om jou te begrijpen en jouw probleem op te lossen?? Wat een arrogante rot houding zeg, echt heel onaantrekkelijk. Je zou eens in therapie moeten gaan, een training volgen om aan je sociale vaardigheden te werken of zoiets. Dit wordt helemaal niets zo met je hoeveel lappen tekst je hier ook neer gaat typen en hoeveel antwoorden er ook op komen. Zolang jij je niet realiseert dat jij de gemene deler bent in jouw problemen kun je ze ook niet oplossen want de oplossing moet vanuit jou komen en niet vanuit de rest van de wereld.