Je voorbereiden op een andere leven dan 'gepland'

nausicaa schreef: ↑

14-08-2018 23:00

Ik heb het daar vaak met mensen over gehad, maar ik heb echt geen bizarre eisenlijst. Man (ik ben simpelweg echt niet lesbisch), vrijgezel, liefst in Nederland woonachtig (ervaring met lange afstand relatie), ongeveer een beetje in de richting van mijn leeftijd (zeg 27-47). Dat zijn zo’n beetje de enige eisen en die leeftijd is zelfs geen harde grens. Geen enkele voorkeur qua haarkleur/ogen/etc, ik weet dat je best went aan verkeerde sokken, evt al een kind uit eerdere relatie ook niet meteen een nee. Ik besef dat liefde kan groeien, dat je niet vanaf seconde 1 in vuur en vlam hoeft te staan.
Tja, en een beetje compatibel met mijn leven. Een dikke auto en goede baan hoeft niet, geld verdien ik zelf wel. Maar een semi-zwerver die werken onzin vindt en liefst zo min mogelijk uitvoert en de hele dag blowt, past gewoon echt niet bij me. Net als iemand die alleen 80 uur in de week een echte baan vindt, en alleen een auto boven de halve ton de moeite waard. Dat lijken me nou geen bizar hoge eisen eigenlijk. Maar ik ben in bijna 10 jaar echt niemand tegengekomen. Ook niemand die ik ‘best een kans had kunnen geven’, maar afwees op een vreemde grond. En dat was wederzijds blijkbaar, want ook niet uitgevraagd oid door iemand die ik niet wilde.

Het is ook echt wel gewoon een kwestie van geluk hebben hoor. Voor nu snap ik best dat er geen schot in zit, sinds ik bezig ben met het traject om alleen een kindje te krijgen, staat mijn hoofd er niet echt naar. Lijkt me ook een beetje akward daten, ‘oh ja, ik ben trouwens wel 5 maanden zwanger’. Dus nee, nu sta ik er niet echt voor open, dat geef ik onmiddellijk toe. Maar eerder echt wel, en ook niet met mega-rammelende eierstokken (toen ik 28 was wilde ik echt nog wel een tijd wachten).

Campercamping schreef: ↑

14-08-2018 23:27

Precies dat. Ben ook zo idioot vatbaar voor dat ongemakkelijke gevoel dat met zo'n idee samenhangt dus zit ik constant met kromme tenen:D

BruinHondje schreef: ↑

14-08-2018 23:51

Als ik dit zo lees is het mij een raadsel waarom je geen man kunt vinden. Misschien is het een idee om eens wat meer te gaan flirten, geef mannen een hint. Ik krijg ook de indruk, na het lezen van diverse posts, dat je een carrieretijger bent, misschien teveel met werk bezig?

Voor de rest, ik vind het niet aantrekkelijk als een vrouw alleen een kind neemt, ik vind het zelfs heel egoistisch. Jouw kinderwens is schijnbaar belangrijker dan de toekomst van het kind, zonder vader. Ik vind dat een kind een vader nodig heeft, die hem of haar ook opvoedt.

RogerPriddy schreef: ↑

15-08-2018 00:15

Klinkt alsof je in een sleur zit. Word actief! Geef je zelf elke dag een uitdaging. Flirt overdreven met een willekeurige man op de fiets bij het stoplicht, maak een praatje in de trein, ga alleen naar een kroeg, maak een leuk internetdatingprofiel, ga op speeddate. Als dat te lastig is begin je klein, begin met een praatje met een oud vrouwtje oid. Zoek die uitdaging, kom uit die comfortzone. Neem het vooral allemaal niet te serieus. Toen ik vrijgezel was ging ik met iedereen op date. Gewoon om te oefenen. Vraag een oud klasgenoot, ga met een leuke tinderman een stadswandeling maken ofzo. Je kan saai op de bank zitten of op stap met iemand. Ik had een vrijgezelle vriendin en we deden zo ongeveer wedstrijden wie nu weer de meest aparte date had meegemaakt. Hilarisch! En zijn zelf ook vaak afgewezen. Next! Je hebt nog minimaal TIEN jaar om je doel te bereiken. Want dat doel is er, je wil een man en kind. Je hebt pas 3x tien jaar meegemaakt. Tien jaar is super lang waarbij je iedere seconde iemand kan tegenkomen. Echt, word actief! Dat mis ik in je verhaal. Ik heb ook heel wat kikkers moeten kussen. En ook echt zelf actief moeten zijn. Zat alleen maar in een vrouwenomgeving, qua werk, hobby’s, vriendinnen, etc. Hij zal niet zelf komen aankloppen.

RogerPriddy schreef: ↑

15-08-2018 00:15

Klinkt alsof je in een sleur zit. Word actief! Geef je zelf elke dag een uitdaging. Flirt overdreven met een willekeurige man op de fiets bij het stoplicht, maak een praatje in de trein, ga alleen naar een kroeg, maak een leuk internetdatingprofiel, ga op speeddate. Als dat te lastig is begin je klein, begin met een praatje met een oud vrouwtje oid. Zoek die uitdaging, kom uit die comfortzone. Neem het vooral allemaal niet te serieus. Toen ik vrijgezel was ging ik met iedereen op date. Gewoon om te oefenen. Vraag een oud klasgenoot, ga met een leuke tinderman een stadswandeling maken ofzo. Je kan saai op de bank zitten of op stap met iemand. Ik had een vrijgezelle vriendin en we deden zo ongeveer wedstrijden wie nu weer de meest aparte date had meegemaakt. Hilarisch! En zijn zelf ook vaak afgewezen. Next! Je hebt nog minimaal TIEN jaar om je doel te bereiken. Want dat doel is er, je wil een man en kind. Je hebt pas 3x tien jaar meegemaakt. Tien jaar is super lang waarbij je iedere seconde iemand kan tegenkomen. Echt, word actief! Dat mis ik in je verhaal. Ik heb ook heel wat kikkers moeten kussen. En ook echt zelf actief moeten zijn. Zat alleen maar in een vrouwenomgeving, qua werk, hobby’s, vriendinnen, etc. Hij zal niet zelf komen aankloppen.

nausicaa schreef: ↑

15-08-2018 00:22

Wat betreft kind: ja, dat kun je zo voelen en ik snap de redenering. Het is uiteraard iets wat niet over een nacht ijs gaat, en dan inderdaad met name het ‘kan ik dat voor een ander beslissen’ vraagstuk. Ik heb daar lang over na gedacht, en met name ook met mensen over gepraat die zelf geen vader hadden (overleden voor hun geboorte, ervandoor gegaan tijdens zwangerschap en twee zelf ook van een donor). Zij hadden er geen enkele moeite mee, jammer, misschien ergens, maar helemaal geen issue in hun leven. Voor mij is dat uiteindelijk uitgekomen op dat ik wel denk dat twee ouders leuker is, maar dat een ouder meer dan voldoende kan zijn om een leuk leven te hebben.
Nogmaals: ik respecteer dat anderen daar anders over denken, en besef dat ook heel goed. Ook dat er een kans bestaat dat ik later wel een man tegenkom die om die reden niet meer geinteresseerd is. Dat is uiteraard zijn goed recht, en pech voor mij. Maar inderdaad, mijn kinderwens is/was groter dan mijn relatiewens, en bovendien een stuk tijds-beperkter.

RégineFilange schreef: ↑

15-08-2018 00:32

Dit kan voor jou natuurlijk werken, maar voor iemand die wat introverter is betekent dat dat je behoorlijk over je grenzen moet gaan. Zo hilarisch vind/vond ik het denk ik niet om met jan en alleman rare dates te hebben, alleen maar doodvermoeiend en onzinnig.

BruinHondje schreef: ↑

15-08-2018 01:03

Dit is een beetje off topic (laatste reactie hierover).

Ik denk, met alle respect (ik weet dat ik recht voor m’n raap ben), dat je daar niet goed over hebt nagedacht en/of niet goed over geinformeerd bent. Een volwaardige opvoeding van jouw kind hangt af van het toeval of jij binnenkort nog een man vindt die de vaderrol op zich wil nemen.

Bepaalde dingen leer je als kind van je vader. Het is voor de ontwikkeling beter als je de meningen van twee ouders mee krijgt (relativeringsvermogen). Je kunt terugvallen op een ouder als de andere ouder niet beschikbaar is. Daarnaast zul je als kind moeten leren accepteren dat je jouw echte vader misschien nooit leert kennen.

Lachattenoir schreef: ↑

15-08-2018 01:46

Wat een hoop gelul. Lekker laten gaan dit Nausica.

RogerPriddy schreef: ↑

15-08-2018 00:15

Klinkt alsof je in een sleur zit. Word actief! Geef je zelf elke dag een uitdaging. Flirt overdreven met een willekeurige man op de fiets bij het stoplicht, maak een praatje in de trein, ga alleen naar een kroeg, maak een leuk internetdatingprofiel, ga op speeddate. Als dat te lastig is begin je klein, begin met een praatje met een oud vrouwtje oid. Zoek die uitdaging, kom uit die comfortzone. Neem het vooral allemaal niet te serieus. Toen ik vrijgezel was ging ik met iedereen op date. Gewoon om te oefenen. Vraag een oud klasgenoot, ga met een leuke tinderman een stadswandeling maken ofzo. Je kan saai op de bank zitten of op stap met iemand. Ik had een vrijgezelle vriendin en we deden zo ongeveer wedstrijden wie nu weer de meest aparte date had meegemaakt. Hilarisch! En zijn zelf ook vaak afgewezen. Next! Je hebt nog minimaal TIEN jaar om je doel te bereiken. Want dat doel is er, je wil een man en kind. Je hebt pas 3x tien jaar meegemaakt. Tien jaar is super lang waarbij je iedere seconde iemand kan tegenkomen. Echt, word actief! Dat mis ik in je verhaal. Ik heb ook heel wat kikkers moeten kussen. En ook echt zelf actief moeten zijn. Zat alleen maar in een vrouwenomgeving, qua werk, hobby’s, vriendinnen, etc. Hij zal niet zelf komen aankloppen.

Campercamping schreef: ↑

14-08-2018 22:53

Dat zijn dan vaak de dingen die niet-singles tegen me zeggen inderdaad. Dingen als reizen, lol, feestjes. Maar dat heb je ook wel een keer gezien toch.

Vooral backpacken / reizen : elke plek, elk hostel waar je komt kun je weer opnieuw beginnen aan de oppervlakkige small-talk.

sugarmiss schreef: ↑

14-08-2018 22:00

Ja door actief op zoek te gaan naar een partner wordt je inderdaad gelukkiger als het je ideaalbeeld is om een gezin

...

Bovendien durf ik te garanderen dat als je je setteld met een man die je een 7,5 zou geven in plaats van een 9 waar je eigenlijk naar op zoek was en daar een gezin mee krijgt je gelukkiger bent dan dat je op je 45e nog geforceerd kijk mij eens hippe ongebonden vrijgezel zijn. Terwijl je vriendinnen allemaal wel gezeteld zijn en zelfs die gescheiden vriendin die ook weer op zoek is zegt sorry vanavond kan ik niet want deze week zijn de kinderen bij mij.

roodmiertje schreef: ↑

15-08-2018 07:48

Er is zoveel fout aan deze post. De vraag van TO is hoe om te gaan als je leven anders loopt dan gedacht. Een ideaalplaatje willen nastreven levert vaak teleurstellingen op, ik denk dus dat het gezond is dat TO hiermee bezig is. Ik denk dat het ongezond is dat jij TO nu adviseert om toch dat ideaalplaatje vast te blijven houden. Die houding levert heel veel ongelukkige relaties en toekomstige scheidingen op.

Dat je vervolgens zelf denkt dat er tussen het gezinsplaatje en het ‘geforceerd hippe vrijgezel zijn’ niets zit, dat zegt heel veel over jou.

TO, ik heb er ook moeite mee gehad dat ik sommige dingen nooit ging meemaken. Ik heb geleerd me niet druk te maken over dingen waar ik geen controle over heb. Ook heb ik geleerd (en onderzoek blijkt dat, in tegenstelling tot wat vaak bericht wordt, ook te onderbouwen) dat gelukkig zijn los staat van het hebben van een relatie. Mensen in de relaties zijn niet gelukkiger dan mensen die geen relatie hebben (en mensen zonder kinderen zijn gelukkiger dan mensen met kinderen).

Focus je dus op de dingen waar je wel controle over hebt en neem de dingen waar je geen controle over hebt zoals ze komen. Besef je dat een ideaalplaatje in werkelijkheid vaak helemaal niet zo ideaal is, en ben je bewust van de nadelen. Dat helpt om er realistischer naar te kijken.

Sugarmiss, ik vind het verdrietig te lezen dat jou dit beeld van relaties en vrijgezel zijn geleerd is. Jij ziet geforceerd hippe vrijgezellen, ik zie daarnaast ook geforceerd ‘ideaalplaatjenastrevende’ mensen in een relatie. Beide is niet gezond. Het meest stabiele en echte geluk komt vanuit jezelf en ontleen je niet aan een relatie.

BruinHondje schreef: ↑

15-08-2018 01:03

Dit is een beetje off topic (laatste reactie hierover).

Ik denk, met alle respect (ik weet dat ik recht voor m’n raap ben), dat je daar niet goed over hebt nagedacht en/of niet goed over geinformeerd bent. Een volwaardige opvoeding van jouw kind hangt af van het toeval of jij binnenkort nog een man vindt die de vaderrol op zich wil nemen.

Bepaalde dingen leer je als kind van je vader. Het is voor de ontwikkeling beter als je de meningen van twee ouders mee krijgt (relativeringsvermogen). Je kunt terugvallen op een ouder als de andere ouder niet beschikbaar is. Daarnaast zul je als kind moeten leren accepteren dat je jouw echte vader misschien nooit leert kennen.

BruinHondje schreef: ↑

15-08-2018 01:03

Dit is een beetje off topic (laatste reactie hierover).

Ik denk, met alle respect (ik weet dat ik recht voor m’n raap ben), dat je daar niet goed over hebt nagedacht en/of niet goed over geinformeerd bent. Een volwaardige opvoeding van jouw kind hangt af van het toeval of jij binnenkort nog een man vindt die de vaderrol op zich wil nemen.

Bepaalde dingen leer je als kind van je vader. Het is voor de ontwikkeling beter als je de meningen van twee ouders mee krijgt (relativeringsvermogen). Je kunt terugvallen op een ouder als de andere ouder niet beschikbaar is. Daarnaast zul je als kind moeten leren accepteren dat je jouw echte vader misschien nooit leert kennen.

redbulletje schreef: ↑

15-08-2018 11:18

Ik vind het raar dat er geadviseerd wordt dat TO zich anders voor moet doen dan ze is om 'n man te scoren. Daar scoor je misschien wel 'n man mee, maar die voelt zich dan ook bekocht als ie denkt een kroegtype/reiziger etc aan de haak te hebben geslagen terwijl ze uiteindelijk gewoon 'n heel burgerlijk leven wil leiden met elk jaar naar dezelfde suffe camping ipv avontuurlijke roadtrips (met of zonder kind) door de andere continenten.
Mensen moeten 'ns stoppen met onzin als op elk potje past 'n dekseltje, want dat is helemaal niet zo. Je kunt beter geen match vinden dan jezelf moeten verloochenen.

Madeliefjees schreef: ↑

14-08-2018 21:51

Alleen.....