Psyche
alle pijlers
Kan je beter worden van een psychose zonder behandeling?
donderdag 16 augustus 2018 om 18:37
vrijdag 17 augustus 2018 om 08:26
TO, ik weet niet of je ver van de Belgische grens woont en of het een optie voor je is, maar hier is zorg een pak laagdrempeliger.
Wij gingen in een gelijkaardige situatie zoals jij ze beschrijft jaren geleden naar de spoedeisende hulp van het lokale ziekenhuis.
Zij zagen de ernst van de situatie, ondanks dat ie hij wel helder leek te zijn, belden rond en we konden dezelfde avond nog terecht bij een gespecialiseerd ziekenhuis waar onmiddellijk onderzoek en voorlopige behandeling werd opgestart.
De eigenlijke diagnostiek kwam pas toen hij daartoe in staat was maar die avond werd hij wel al geholpen dat gaf hem een pak vertrouwen.
Ik kan me niet voorstellen dat als jij je in jouw toestand aanmeldt in België dat je ze naar huis sturen zonder hulp.
Ik wil je niet opjagen of zo, maar ik zie je vechten en worstelen en mijn hart bloedt voor je
Wij gingen in een gelijkaardige situatie zoals jij ze beschrijft jaren geleden naar de spoedeisende hulp van het lokale ziekenhuis.
Zij zagen de ernst van de situatie, ondanks dat ie hij wel helder leek te zijn, belden rond en we konden dezelfde avond nog terecht bij een gespecialiseerd ziekenhuis waar onmiddellijk onderzoek en voorlopige behandeling werd opgestart.
De eigenlijke diagnostiek kwam pas toen hij daartoe in staat was maar die avond werd hij wel al geholpen dat gaf hem een pak vertrouwen.
Ik kan me niet voorstellen dat als jij je in jouw toestand aanmeldt in België dat je ze naar huis sturen zonder hulp.
Ik wil je niet opjagen of zo, maar ik zie je vechten en worstelen en mijn hart bloedt voor je
vrijdag 17 augustus 2018 om 15:56
Heel voorzichtig aan lijkt het iets beter te gaan. Kan dat ook niet verklaren.
Ik word nog veel meegenomen door mijn gedachten en heb nog veel een onheilspellend gevoel, maar ik heb af en toe ook meer rust en afstand.
Ben vandaag naar mijn vrijwilligerswerk geweest, maar het was daarvoor al. Op mijn vrijwilligerswerk gaven ze aan door te hebben dat het niet goed ging en dat ik wazig overkwam. Maar voelde me soms ook wel normaal.
De laatste uren was in echter alleen bezig met mijn gedachten en spanningen.
Ik ben nu op een plek waar ik vorige week ook was en merk op dat het allemaal wel wat rustiger is in vergelijking tot.
Ook even wat meer aan mijn uiterlijk en verzorging gedaan.
Ik voel wel dat ik ver te gaan heb, maar heb de hoop dat dit het beginnetjes is. Gisteren avond gaf een vriendin aan mijn stem en verhaal helderder te vinden.
Nadenken over hoe dit kan (of over wat dan ook) kan ik niet zonder te flippen. Ook kan ik geen antwoord bedenken op een normale vraag als wat doe ik op mijn brood? Wat zal ik nu doen? Alsof mijn hersenen op dat vlak tot stilstand zijn gekomen.
Hiernaast ben ik een optimist en moet ik altijd oppassen niet te snel blij te zijn met (vermeende) vooruitgang. Maar een beetje verlichting voel ik zeker!
Ik word nog veel meegenomen door mijn gedachten en heb nog veel een onheilspellend gevoel, maar ik heb af en toe ook meer rust en afstand.
Ben vandaag naar mijn vrijwilligerswerk geweest, maar het was daarvoor al. Op mijn vrijwilligerswerk gaven ze aan door te hebben dat het niet goed ging en dat ik wazig overkwam. Maar voelde me soms ook wel normaal.
De laatste uren was in echter alleen bezig met mijn gedachten en spanningen.
Ik ben nu op een plek waar ik vorige week ook was en merk op dat het allemaal wel wat rustiger is in vergelijking tot.
Ook even wat meer aan mijn uiterlijk en verzorging gedaan.
Ik voel wel dat ik ver te gaan heb, maar heb de hoop dat dit het beginnetjes is. Gisteren avond gaf een vriendin aan mijn stem en verhaal helderder te vinden.
Nadenken over hoe dit kan (of over wat dan ook) kan ik niet zonder te flippen. Ook kan ik geen antwoord bedenken op een normale vraag als wat doe ik op mijn brood? Wat zal ik nu doen? Alsof mijn hersenen op dat vlak tot stilstand zijn gekomen.
Hiernaast ben ik een optimist en moet ik altijd oppassen niet te snel blij te zijn met (vermeende) vooruitgang. Maar een beetje verlichting voel ik zeker!
vrijdag 17 augustus 2018 om 17:53
@ca. Dat stuk viel even tegen. Met goede moed ging ik naar de supermarkt, maar ik kon totaal niet tegen die prikkels daar. Het liefst wilde ik keihard janken. Ik kon niets meer overzien en heb alleen een zak chips gekocht.
Ben nu heel blij thuis te zijn, hoewel het hier een ontplofte bende is (was ik even weer vergeten).
Nu tot rust komen en avondeten maar even chips dan.
Ben nu heel blij thuis te zijn, hoewel het hier een ontplofte bende is (was ik even weer vergeten).
Nu tot rust komen en avondeten maar even chips dan.
vrijdag 17 augustus 2018 om 18:23
idee: bestel boodschappen voor de aankomende week. Dan heb je de tijd om tot rust te komen. Kies dingen die je lekker vindt en/of makkelijk klaar te maken zijn.
Probeer verder een basic planning te maken voor de aankomende dagen: wat ga je doen en wat ga je eten. Schrijf desnoods zelfs al op wat je op brood gaat doen, dan kun je altijd op die planning terugvallen.
Probeer verder een basic planning te maken voor de aankomende dagen: wat ga je doen en wat ga je eten. Schrijf desnoods zelfs al op wat je op brood gaat doen, dan kun je altijd op die planning terugvallen.
vrijdag 17 augustus 2018 om 18:24
zaterdag 18 augustus 2018 om 10:33
Nou probeer het zelf weer op orde te maken. Heb vanmorgen etensresten opgeruimd.
Snap het allemaal alleen helemaal niet. Heb de hele tijd het gevoel dat ik de waarheid nog moet zoeken. Alsof ik die bijna had en me is ontglipt.
Gisteren kreeg ik een mail terug van de politie. Ik was het vergeten, maar ik heb de meest wazige online aangifte ooit gedaan.
Voel me af en toe sterk en dan ineens verdrietig of ik heb een onheilspellend gevoel.
Het is alsof mijn gedachten een mooie vlinder is waar ik achterna wil rennen. Alleen raak ik dan van het pad en verdwaal in een donker bos.
Maar het gevoel niets te overzien en begrijpen is zo onbestemd.
Het is allemaal nog een dubbeltje op zijn kant, dat voel ik wel.
Wel heel erg bedankt voor het meeleven ect. Het bracht mij meer dan de hulpverlening. Er moeten maar meer fora komen met die bezuinigingen
.
Snap het allemaal alleen helemaal niet. Heb de hele tijd het gevoel dat ik de waarheid nog moet zoeken. Alsof ik die bijna had en me is ontglipt.
Gisteren kreeg ik een mail terug van de politie. Ik was het vergeten, maar ik heb de meest wazige online aangifte ooit gedaan.
Voel me af en toe sterk en dan ineens verdrietig of ik heb een onheilspellend gevoel.
Het is alsof mijn gedachten een mooie vlinder is waar ik achterna wil rennen. Alleen raak ik dan van het pad en verdwaal in een donker bos.
Maar het gevoel niets te overzien en begrijpen is zo onbestemd.
Het is allemaal nog een dubbeltje op zijn kant, dat voel ik wel.
Wel heel erg bedankt voor het meeleven ect. Het bracht mij meer dan de hulpverlening. Er moeten maar meer fora komen met die bezuinigingen
.
zaterdag 18 augustus 2018 om 10:53
Op momenten dat je dat merkt dat je je denken wilt snappen, wat werkt dan voor jou? Heb je daar therapie/vaardigheidstraining in gehad?
Mij helpt het dan om te zien dat ik aam het vechten ben, dat ik zekerheid/controle wil (heb van andere dingen last maar herken je neiging tot grip krijgen op denkprocessen). En dat ik door het op die manier aan te pakken alleen maar erger maak.
Dan stel ik mezelf gerust. Dat ik het voor nu even niet hoef te weten. Dat wat ik nu voel, ook weer zal gaan. En dat ik me richt op concreets wat afleidt zoals zelfzorg/kop thee zetten /tv kijken...iig niet meer probeer mee te gaan in mijn hersenspinsels. Erkennen dat ik moe ben (en bewuster doseren em rust nemen) wil ook helpen want vaak wordt dat willen controleren en najagen door vermoeidheid uitvergroot.
Mij helpt het dan om te zien dat ik aam het vechten ben, dat ik zekerheid/controle wil (heb van andere dingen last maar herken je neiging tot grip krijgen op denkprocessen). En dat ik door het op die manier aan te pakken alleen maar erger maak.
Dan stel ik mezelf gerust. Dat ik het voor nu even niet hoef te weten. Dat wat ik nu voel, ook weer zal gaan. En dat ik me richt op concreets wat afleidt zoals zelfzorg/kop thee zetten /tv kijken...iig niet meer probeer mee te gaan in mijn hersenspinsels. Erkennen dat ik moe ben (en bewuster doseren em rust nemen) wil ook helpen want vaak wordt dat willen controleren en najagen door vermoeidheid uitvergroot.
zaterdag 18 augustus 2018 om 11:01
@hanke. Ja wat jij beschrijft is heel goed.
Verder heb ik ooit met mijn psychiater besproken dat 'niet weten' mij mezelf kwetsbaar laat voelen en dat ik dit wil vermijden.
Dus kwetsbaarheid toelaten. Ben ook erg huilerig. Ook doordat alles zo heftig was.
Concrete dingen doen is inderdaad ook erg goed. Daarom ga ik straks naar mijn ouders.
En ook inderdaad als ik al weet hoe het zit dat nu niet het geval is.
Verder heb ik ooit met mijn psychiater besproken dat 'niet weten' mij mezelf kwetsbaar laat voelen en dat ik dit wil vermijden.
Dus kwetsbaarheid toelaten. Ben ook erg huilerig. Ook doordat alles zo heftig was.
Concrete dingen doen is inderdaad ook erg goed. Daarom ga ik straks naar mijn ouders.
En ook inderdaad als ik al weet hoe het zit dat nu niet het geval is.
