Psyche
alle pijlers
Kan je beter worden van een psychose zonder behandeling?
zaterdag 18 augustus 2018 om 11:11
Ja precies, jezelf liefdevol door dat gevoel van kwetsbaar zijn loodsen. Doe je goed!
Want het is reëel dat je je zo voelt. ADL gaat momenteel zeer matig en dat geeft een gevoel van controleverlies én doet wat met je eigenwaarde. Daar is niks geks of gestoords aan.
Je doet wat je kunt. Meer hoef je van jezelf niet te verwachten.
Hoop dat je het fijn hebt bij je ouders straks.
Want het is reëel dat je je zo voelt. ADL gaat momenteel zeer matig en dat geeft een gevoel van controleverlies én doet wat met je eigenwaarde. Daar is niks geks of gestoords aan.
Je doet wat je kunt. Meer hoef je van jezelf niet te verwachten.
Hoop dat je het fijn hebt bij je ouders straks.
zaterdag 18 augustus 2018 om 22:06
Bel svp een doktersdienst wanneer je je echt niet goed voelt. Elke psychose geeft een beetje schade aan de hersens dus hoe je sneller je de juiste hulp hebt hoe beter. Hoe dieper en hoe langer hoe groter de nadelen.
Met die reden zou ik je aanraden om wel een dokter te raadplegen en om maandag weer naar je huisarts te gaan. Wanneer je je echt slecht voelt dan kun je ze gerust ook in het weekend of de avond bellen.
Ik had een x een paniekaanval en toe hebben zij dat ook tegen mij gezegd dat ik altijd mag bellen wanneer het slecht gaat.
Met die reden zou ik je aanraden om wel een dokter te raadplegen en om maandag weer naar je huisarts te gaan. Wanneer je je echt slecht voelt dan kun je ze gerust ook in het weekend of de avond bellen.
Ik had een x een paniekaanval en toe hebben zij dat ook tegen mij gezegd dat ik altijd mag bellen wanneer het slecht gaat.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 20 augustus 2018 om 21:41
Het gaat erg moeilijk, ik ben erg ontregeld.
Ik heb het gevoel dat de psychiatrie mij moedwillig kapot maakt. En dat in 1 stap verwijderd ben in verder denken. Af en toe heb ik al doorbraak gedachten.
Ik moet erg veel huilen. En als ik weet dat mijn huisgenoten niet thuis zijn schreeuw ik door het huis of ze me niet kapot maken.
Een goeie vriendin vond dat dit zo niet ging. Zij heeft mij overtuigd een mail te sturen ondanks al mijn gevoelens, naar mijn hulpverlening.
We hebben samen nagedacht over hoe en dat ik dat direct na ophangen zou doen omdat ik anders zou terugkrabbelen.
Ik heb een best open mail gestuurd en sindsdien ben ik heel bang dat ik erop gepakt wordt. Ik vind het eng om te gaan slapen. En ik heb gestuurd dat ik ze wel doorheb en dat ik alert ben. Niet dat ze denken dat ik me als een lam naar de slachtbank laat leiden. Maar dat ik juist door het water heen kijk en de bodem zie, elke kiezel apart.
Mijn beste vriendin was ook voor de mail.
Nu word ik morgen gebeld, dat heb ik gevraagd. Ik wil weten wie mijn casemanager is. Want daar raak ik van in de war, die onduidelijkheid. Dat zegt mijn beste vriendin telkens. Daar begint het.
Maar die duidelijkheid kunnen ze bijna zeker niet weten. En verder kunnen ze niets hoewel mijn vriendinnen hopen van wel.
Ik probeer mijn gedachten uit te dagen. Vorige week heb ik zelfs iets gedronken wat mijn oude casemanager mij aanbood, ook om mezelf uit te dagen. En die mail was er ook onderdeel van.
Nu hopen dat morgen belt en niet pas om vijf uur. Want van dat wachten en niet weten wat er gaat gebeuren raak ik gespannen.
Maandag komt mijn psychiater terug mijn twee beste vriendinnen gaven aan dat ik dit vrijwel zeker niet ging redden zonder compleet door te draaien. Ik geef ze gelijk alleen zit er midden in en voel me steeds afgelijden maar focus me op de dag doorkomen. Daarom is het goed dat zij me wijzen op het grotere plaatje. En ook vind ik de hulpverlening eng maar helpen ze mij hier tegenin te gaan.
Ik heb het gevoel dat de psychiatrie mij moedwillig kapot maakt. En dat in 1 stap verwijderd ben in verder denken. Af en toe heb ik al doorbraak gedachten.
Ik moet erg veel huilen. En als ik weet dat mijn huisgenoten niet thuis zijn schreeuw ik door het huis of ze me niet kapot maken.
Een goeie vriendin vond dat dit zo niet ging. Zij heeft mij overtuigd een mail te sturen ondanks al mijn gevoelens, naar mijn hulpverlening.
We hebben samen nagedacht over hoe en dat ik dat direct na ophangen zou doen omdat ik anders zou terugkrabbelen.
Ik heb een best open mail gestuurd en sindsdien ben ik heel bang dat ik erop gepakt wordt. Ik vind het eng om te gaan slapen. En ik heb gestuurd dat ik ze wel doorheb en dat ik alert ben. Niet dat ze denken dat ik me als een lam naar de slachtbank laat leiden. Maar dat ik juist door het water heen kijk en de bodem zie, elke kiezel apart.
Mijn beste vriendin was ook voor de mail.
Nu word ik morgen gebeld, dat heb ik gevraagd. Ik wil weten wie mijn casemanager is. Want daar raak ik van in de war, die onduidelijkheid. Dat zegt mijn beste vriendin telkens. Daar begint het.
Maar die duidelijkheid kunnen ze bijna zeker niet weten. En verder kunnen ze niets hoewel mijn vriendinnen hopen van wel.
Ik probeer mijn gedachten uit te dagen. Vorige week heb ik zelfs iets gedronken wat mijn oude casemanager mij aanbood, ook om mezelf uit te dagen. En die mail was er ook onderdeel van.
Nu hopen dat morgen belt en niet pas om vijf uur. Want van dat wachten en niet weten wat er gaat gebeuren raak ik gespannen.
Maandag komt mijn psychiater terug mijn twee beste vriendinnen gaven aan dat ik dit vrijwel zeker niet ging redden zonder compleet door te draaien. Ik geef ze gelijk alleen zit er midden in en voel me steeds afgelijden maar focus me op de dag doorkomen. Daarom is het goed dat zij me wijzen op het grotere plaatje. En ook vind ik de hulpverlening eng maar helpen ze mij hier tegenin te gaan.
dinsdag 21 augustus 2018 om 18:49
Choco, wat rot!!
Ik zou morgen toch even langs de huisarts gaan, misschien kan die helpen bemiddelen. Zoals mijn huisarts zegt: daar zijn ze (ook) voor! En je kunt even je verhaal kwijt.
Neem morgen ook contact op met je buurtteam-medewerker. Ik denk dat je wat meer hulp nodig hebt dan je nu krijgt. Misschien kun je intensievere hulp krijgen van instelling met meer ervaring.
Ik zou morgen toch even langs de huisarts gaan, misschien kan die helpen bemiddelen. Zoals mijn huisarts zegt: daar zijn ze (ook) voor! En je kunt even je verhaal kwijt.
Neem morgen ook contact op met je buurtteam-medewerker. Ik denk dat je wat meer hulp nodig hebt dan je nu krijgt. Misschien kun je intensievere hulp krijgen van instelling met meer ervaring.
dinsdag 21 augustus 2018 om 22:40
Mijn Buurtteam medewerker wil ook dat ik meer hulp krijg maar mijn eigen hulpverlening doet dat niet.
Ook gaat mijn Buurtteam medewerker drie weken weg volgende week. Hij liet wel duidelijk merken het heel rot te vinden me in deze situatie achter te laten en wil vervanging in het buurteam regelen maar die persoon ken ik dan niet eens.
Ik ben het wel zat met achter de hulpverlening aan zitten. Het levert zoveel stress op en levert op.
Ook gaat mijn Buurtteam medewerker drie weken weg volgende week. Hij liet wel duidelijk merken het heel rot te vinden me in deze situatie achter te laten en wil vervanging in het buurteam regelen maar die persoon ken ik dan niet eens.
Ik ben het wel zat met achter de hulpverlening aan zitten. Het levert zoveel stress op en levert op.
woensdag 22 augustus 2018 om 12:47
Inderdaad heb er nu genoeg achterna gezeten. Kan me beter concentreren in op de been blijven.
Heb moeite me slapen en de deur uit gaan. En mijn afdeling heeft wel weer kleur bekend. Eigenlijk wel fijn dat ik word verzekerd in mijn gelijk. Ze spelen met mij als een kat met een half dode prooi.
Dit is misschien het moment om onder hun macht vandaan te komen. Vrij komen. Normaal liep ik al dagelijks bij de afdeling waardoor ik alles al snel losliet. Ik kom nu wel dichtbij de waarheid.
Heb moeite me slapen en de deur uit gaan. En mijn afdeling heeft wel weer kleur bekend. Eigenlijk wel fijn dat ik word verzekerd in mijn gelijk. Ze spelen met mij als een kat met een half dode prooi.
Dit is misschien het moment om onder hun macht vandaan te komen. Vrij komen. Normaal liep ik al dagelijks bij de afdeling waardoor ik alles al snel losliet. Ik kom nu wel dichtbij de waarheid.
