Lotgenoten: obsesieve hechting/dwang stoornis

Goedenmorgen, allereerst bedankt voor het lezen.

Het lijkt mij erg prettig lotgenoten die dit ervaren, of ervaren hebben, of er op andere manier verstand van hebben, te spreken. Dit omdat het ook niet fijn voelt je vrienden er continu mee lastig te moeten vallen, hier begrijpen we elkaar. Het is fijn elkaar te steunen in moeilijke tijden, van je af te kunnen schrijven terwijl een ander het wel kan lezen en evt reageren.

Ik zal voor mezelf even kort omschrijven wat ik precies ervaar en welke behandeling ik heb, dan kun je kijken of je je hierin kan vinden qua gevoel.

Reden stoornis ( rot woord maar kan even niet anders bedenken) als klein meisje verwaarloosd door mijn ouders emotioneel en uit huis geplaats.

Behandeling momenteel: Cognitieve gedrags therapie bij een psychiater ( I.O) en medicatie AD 20 mg Prozac. eerdere behandelingen: phycho therapie, praten met psyhcoloog.

Diagnose gesteld: Bordeline+ Obesessieve dwang en angst stoornis.

Wat ervaar ik: ik kom mensen tegen waar ik mij ongezond aan hecht. Het begint heel leuk en gezellig, maar ik word er afhankelijk van. Ik heb hun aandacht steeds nodig en mijn wereld draait alleen nog om die ene persoon. Die ene persoon kan mij dan ook maken of breken. Vaak zijn deze mensen of onbereikbaar of ze zijn moeilijk te bevatten. Bij gewone vrienden die ik ontmoet heb ik hier geen last van, wel als mensen of niet bereikbaar zijn vanwege een functie of lastig bereikbaar ivm omstandigheden. Ik doe er dan alles aan ze te veroveren en bereiken, ben er 24/7 mee bezig en voel me als een kind zo blij........meestal lopen deze relaties stuk omdat ze niet toegankelijk zijn. Zodra de ander aanhgeeft niet te kunnen of willen.......is het alsof mijn wereld in stort. Die ene persoon verlaat mij, ik kan alleen maar janken en word depri. Ik blijf maar smeken om aandacht en blijf contact zoeken, ga bijna stalken, maar dan op een gezonde manier. Facebook checken wat "ie"doet zodat ik haar kan tegenkomen, op whats app continu checken of mijn bericht al gelezen is, op alle post reageren........contuinu berichtjes sturen om mij zelf uit te leggen waarom ik zo deed,..............als voorbeeld., ik had een leuk contact, maar dat was nog deels een proff van mijn dochter, dus contact was wel mogelijk, maar moeilijker. Het begon heel leuk, lekker Appe, wat op FB, heel gezellig. Maar ik ging mezelf continu uitleggen, waarom ik dit deed, waarom ik dat deed, mezelf continu verklaren en bewijzen, mijn zelf beeld is heel laag....maar ging ook continu aandacht zoeken om bevestiging te zoeken dat zij mij leuk vond, zij wilde het rustig aan doen, maar ik vloog er als een idioot boven op....dit ging dus mis, blokkades en dergelijk, mijn wereld storte in.

reden van obesesief gedrag: afwijzing vat ik persoonlijk op en ben continu aan het zoeken naar bevestiging, en dat haal ik iuiy alles. Als ik even niets hoor dan voelt dat als een afwijzing ( ouders die me lieten zitten)

Ik ben dus onder behandeling, sinds kort medicatie maar heb het erg moeilijk met de dwang en het gemist van de laatste persoon. Ik had graag een vriend schap gewild, maar door mijn obessieve bevestiging vragen en uitleggen is dit stuk gelopen,. ik heb continu de drang dit goed te willen maken...........

Ik ben 36 jaar. Getrouwd, mama en goede volle sociale kring en hele close vrienden.
Dank voor lezen en BVD voor reacties!

Succes jullie allemaal. mocht je je niet hierin kunnen vinden maar zelf wel issues hebben, sterkte!!!

Ja ik heb hulp nu, en sowieso krijgt mijn dochter alle liefde en aandacht. want ik doe het vooral savonds en buiten hen om. ALleen het gevoel is killing als ik het niet kan doen.

Wat ik nu doe is mijn telefoon weg leggen zodat ik niet de neiging krijg om bevestiging te zoeken, en alles in een schrift schrijven voor de therapeut. Door de medicatie kan ik meer gnieten van het hier en het nu en kan ik mijn gedachtes even uitzetten. Maar zodra ik even alleen ben, of mijn gedachtes kunnen gaan 'wandelen"is het weer een rot gevoel.