Mijn verhaal - epressie en angsten die een relatie verpesten

Tijdens de corona periode heb ik mij ziekgemeld met een burn out/depressie. Vlak daarvoor heb ik mijn vriend leren kennen, ook niet vrij van dezelfde klachten. Hij is gelukkig aan de beterende hand.
Na hulp via therapie en AD heb ik het eindelijk aangedurfd mijn vaste baan op te zeggen. Echter, nu ik daarin meer rust ervaar, voel ik op andere vlakken weer andere dingen. Of het karakter of door de depressie komt weet ik niet, maar ik ben behoorlijk angstig en onzeker t.o.v. onze relatie (note, mijn eerste serieuze relatie). Daardoor kan ik regelmatig explosief reageren met heftige ruzies als gevolg. Helaas is de laatste zo hard geëscaleerd tot een soort van break up/pauze tot gevolg. Ik zeg beide opties, omdat dat niet duidelijk is. Mijn vriend is een gesloten boek van nature en komt niet verder dan dat hij tijd en ruimte nodig heeft, voor zeker een maand. Dit wakkert mijn angst alleen maar aan. Ik houd ontzettend van hem en ben bereid extra stappen te zetten ten behoeve van mijn eigen gesteldheid en die van onze relatie. Ergens ben ik bang dat ik het allang verpest heb. Een gevoel dat mij mezelf enorm pijn doet en me nog banger maakt voor de toekomst en dus een terugval. Bij mijn vorige depressieve periode had ik hem in ieder geval nog naast me staan, maar wat als dat niet zo is. Ik heb helaas geen steady vriendengroep of familie om mij heen dus eenzaamheid is ook een zware last.
Aan de andere kant geeft hij aan nog ontzettend van mij te houden en door te willen en alles vergeeft, zolang ik maar verbetering laat zien. Een intensievere therapie ligt helaas niet in het bereik van mijn huidige begeleiding.
Mijn vriend en ik hebben wel contact, waarbij ik wel het gevoel heb dat het meeste op mijn verzoek is. Ook dat doet me weer pijn. Aan de hand van online advies maken we een plan hoe en wanneer er de komende tijd contact is. We spreken dus ook af, en hij blijft 1/2 p.w. slapen. Ik kan me niet voorstellen dat hij dit helemaal doet alleen naar mijn behoefte. Maar goed, het probleem is, ik kan mijn eigen intuïtie totaal niet meer vertrouwen met betrekking tot de relatie en zijn gevoel.
Hij heeft aangegeven een break van zeker een maand te willen en vind het angstig wat er wel of niet staat te gebeuren. Waar hij ruimte wil, zoek ik naar bevestiging, iets wat nu niet samen gaat. Wat kan ik doen?