Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
zaterdag 16 november 2024 om 12:38
Vanwege herkenning zou ik liever niet teveel op details in gaan. Maar ik zou wel graag een vraag willen stellen.
Voor de mensen met ASS, of misschien ook juist wel iemand in hun omgeving met ASS. Hoe weet ik, of ik mezelf niet genoeg in kan leven in iemand, en daardoor te weinig begrip toon. Of dat de ander te weinig eigenaarschap neemt voor zijn probleem, en dus eigenlijk teveel probleem oplossend vermogen, en teveel relativeringsvermogen verwacht van mij, voor zijn probleem? (Ik heb zelf dus ASS).
Voor de mensen met ASS, of misschien ook juist wel iemand in hun omgeving met ASS. Hoe weet ik, of ik mezelf niet genoeg in kan leven in iemand, en daardoor te weinig begrip toon. Of dat de ander te weinig eigenaarschap neemt voor zijn probleem, en dus eigenlijk teveel probleem oplossend vermogen, en teveel relativeringsvermogen verwacht van mij, voor zijn probleem? (Ik heb zelf dus ASS).
vrijdag 22 november 2024 om 08:53
@Philo: Bedankt voor je reactie!
Inderdaad geruststellend dat het te managen is.
En ook iedereen die op me heeft gereageerd over de eventuele wissel in medicatie. Bedankt.
Ik ben inmiddels bij de huisarts geweest en krijg medicijnen voor mijn Raynaud. Hopelijk kan ik die vandaag ophalen.
Ik heb het ook nog gehad over de werking van methylfenidaat.
Ik weet dat het geen zaligmakend middel is, maar voor mijn gevoel doet het nu gewoon veel minder?
Mijn gevoel van somberheid, soort van stress, die ik nu ervaar kan er wel doorheen breken zei de huisarts.
Wie heeft dat nog meer?
Ik zat lekker in de flow qua studie. Eindelijk weer goed aan het werk na mijn vertraging. Met een stip op horizon: Begin december alles inleveren. Echter zijn de spelregels van een opdracht veranderd waar ik al mee begonnen was een jaar terug en moet ik de colleges sinds deze week weer bijwonen tot ergens in januari en daar dan de opdracht op aanpassen. Dus daar gaat mijn eigen gestelde deadline.
Merk echt dat ik hier gewoon last van heb. Die verandering.
Wil klaar zijn. Wil graag solliciteren. Maar merk dat ik die twee dingen (studeren en solliciteren) niet tegelijk kan en wil doen. En überhaupt niet werken en studeren samen. Teveel stress.
De omslag van het seizoen maakt me somber.
En dan nog mijn relatie. Heb altijd wel moeite gehad met relaties. Moet wel zeggen dat ik weinig ervaring heb en al helemaal niet in gelijkwaardige relaties. Maar nu heb ik die dus wel voor het eerst.
Alleen ik heb gewoon moeite met in verbinding blijven.
Omdat ik extra gevoelig ben voor andermans emotie en hij zelf psychische problemen heeft, hadden we een pauze want het begon me op te breken. Hij slikt nu medicatie en het helpt enigzins. Nog zoekende naar de dosis. Dus we zien elkaar weer. Het voelde ook goed. De start. De verbinding weer aan het herstellen en het voelde echt prettig om in rustig vaarwater te zitten. Hij was stabiel. Alleen nu heeft hij weer een omslag en zit in de bekende dip, welliswaar minder erg en een stuk minder diep dan eerder, maar ik voel me gelijk weer wankel omdat ik het onbewust absorbeer en als gevolg uit verbinding ga omdat ik hem dan ook minder zie. Ik kan daar dan weer moeilijk mee omgaan, wat me dus nog meer stress geeft haha.
Waarom kosten relaties bij zoveel energie?
en schiet ik dan weer naar een destructieve kant...
Inderdaad geruststellend dat het te managen is.
En ook iedereen die op me heeft gereageerd over de eventuele wissel in medicatie. Bedankt.
Ik ben inmiddels bij de huisarts geweest en krijg medicijnen voor mijn Raynaud. Hopelijk kan ik die vandaag ophalen.
Ik heb het ook nog gehad over de werking van methylfenidaat.
Ik weet dat het geen zaligmakend middel is, maar voor mijn gevoel doet het nu gewoon veel minder?
Mijn gevoel van somberheid, soort van stress, die ik nu ervaar kan er wel doorheen breken zei de huisarts.
Wie heeft dat nog meer?
Ik zat lekker in de flow qua studie. Eindelijk weer goed aan het werk na mijn vertraging. Met een stip op horizon: Begin december alles inleveren. Echter zijn de spelregels van een opdracht veranderd waar ik al mee begonnen was een jaar terug en moet ik de colleges sinds deze week weer bijwonen tot ergens in januari en daar dan de opdracht op aanpassen. Dus daar gaat mijn eigen gestelde deadline.
Merk echt dat ik hier gewoon last van heb. Die verandering.
Wil klaar zijn. Wil graag solliciteren. Maar merk dat ik die twee dingen (studeren en solliciteren) niet tegelijk kan en wil doen. En überhaupt niet werken en studeren samen. Teveel stress.
De omslag van het seizoen maakt me somber.
En dan nog mijn relatie. Heb altijd wel moeite gehad met relaties. Moet wel zeggen dat ik weinig ervaring heb en al helemaal niet in gelijkwaardige relaties. Maar nu heb ik die dus wel voor het eerst.
Alleen ik heb gewoon moeite met in verbinding blijven.
Omdat ik extra gevoelig ben voor andermans emotie en hij zelf psychische problemen heeft, hadden we een pauze want het begon me op te breken. Hij slikt nu medicatie en het helpt enigzins. Nog zoekende naar de dosis. Dus we zien elkaar weer. Het voelde ook goed. De start. De verbinding weer aan het herstellen en het voelde echt prettig om in rustig vaarwater te zitten. Hij was stabiel. Alleen nu heeft hij weer een omslag en zit in de bekende dip, welliswaar minder erg en een stuk minder diep dan eerder, maar ik voel me gelijk weer wankel omdat ik het onbewust absorbeer en als gevolg uit verbinding ga omdat ik hem dan ook minder zie. Ik kan daar dan weer moeilijk mee omgaan, wat me dus nog meer stress geeft haha.
Waarom kosten relaties bij zoveel energie?
en schiet ik dan weer naar een destructieve kant...
vrijdag 22 november 2024 om 13:24
Vervelend peanutbutter dat het minder lijkt te werken. En dat ook de relatie nu zoveel kost. Geen tips of wat dan ook, misschien een virtuele knuffel?
Anoniem, weet niet of je nog leest. Maar ik merk dat wij als buitenstaanders soms te makkelijk over alles van onze dochter met ass heen stappen. Niet bewust, want we houden er goed rekening mee, maar doen het soms gewoon niet omdat we toch anders zijn.
Dat gezegd hebbende, ze zit nu in een burn out waarschijnlijk. Straks gesprek met haar psych en volgende week met school.
De jongste met adhd gaat lekker. Is nu wel voor proef overgestapt op elvanse 40 dus even kijken hoe dat werkt. Van de 30 vond hij niet fijn, dus wilde terug naar de metyl en nu dus een hogere dosis proberen en anders gewoon terug.
Anoniem, weet niet of je nog leest. Maar ik merk dat wij als buitenstaanders soms te makkelijk over alles van onze dochter met ass heen stappen. Niet bewust, want we houden er goed rekening mee, maar doen het soms gewoon niet omdat we toch anders zijn.
Dat gezegd hebbende, ze zit nu in een burn out waarschijnlijk. Straks gesprek met haar psych en volgende week met school.
De jongste met adhd gaat lekker. Is nu wel voor proef overgestapt op elvanse 40 dus even kijken hoe dat werkt. Van de 30 vond hij niet fijn, dus wilde terug naar de metyl en nu dus een hogere dosis proberen en anders gewoon terug.
vrijdag 22 november 2024 om 14:58
Ik slik de methylfenidaat nu enkele weken en ik heb me lang niet zo rot gevoeld als afgelopen weken. Ik ben totaal mezelf niet, somber, chagrijnig, kort lontje en ik vind eigenlijk alles ruk. Ik ga weer AD slikken denk ik. Het voordeel van de Methylfenidaat is dat ik fysiek wel rustiger ben en ik heb veel minder honger. Ik heb eetproblemen gehad dus ik vind dat heel fijn, en ook de reden dat ik eigenijk geen AD meer wil. Maar tja, ik kan zo echt niet door. Dat gaat me m'n huwelijk nog kostenPeanutbutterJelly schreef: ↑22-11-2024 08:53@Philo: Bedankt voor je reactie!
Inderdaad geruststellend dat het te managen is.
En ook iedereen die op me heeft gereageerd over de eventuele wissel in medicatie. Bedankt.
Ik ben inmiddels bij de huisarts geweest en krijg medicijnen voor mijn Raynaud. Hopelijk kan ik die vandaag ophalen.
Ik heb het ook nog gehad over de werking van methylfenidaat.
Ik weet dat het geen zaligmakend middel is, maar voor mijn gevoel doet het nu gewoon veel minder?
Mijn gevoel van somberheid, soort van stress, die ik nu ervaar kan er wel doorheen breken zei de huisarts.
Wie heeft dat nog meer?
Ik zat lekker in de flow qua studie. Eindelijk weer goed aan het werk na mijn vertraging. Met een stip op horizon: Begin december alles inleveren. Echter zijn de spelregels van een opdracht veranderd waar ik al mee begonnen was een jaar terug en moet ik de colleges sinds deze week weer bijwonen tot ergens in januari en daar dan de opdracht op aanpassen. Dus daar gaat mijn eigen gestelde deadline.
Merk echt dat ik hier gewoon last van heb. Die verandering.
Wil klaar zijn. Wil graag solliciteren. Maar merk dat ik die twee dingen (studeren en solliciteren) niet tegelijk kan en wil doen. En überhaupt niet werken en studeren samen. Teveel stress.
De omslag van het seizoen maakt me somber.
En dan nog mijn relatie. Heb altijd wel moeite gehad met relaties. Moet wel zeggen dat ik weinig ervaring heb en al helemaal niet in gelijkwaardige relaties. Maar nu heb ik die dus wel voor het eerst.
Alleen ik heb gewoon moeite met in verbinding blijven.
Omdat ik extra gevoelig ben voor andermans emotie en hij zelf psychische problemen heeft, hadden we een pauze want het begon me op te breken. Hij slikt nu medicatie en het helpt enigzins. Nog zoekende naar de dosis. Dus we zien elkaar weer. Het voelde ook goed. De start. De verbinding weer aan het herstellen en het voelde echt prettig om in rustig vaarwater te zitten. Hij was stabiel. Alleen nu heeft hij weer een omslag en zit in de bekende dip, welliswaar minder erg en een stuk minder diep dan eerder, maar ik voel me gelijk weer wankel omdat ik het onbewust absorbeer en als gevolg uit verbinding ga omdat ik hem dan ook minder zie. Ik kan daar dan weer moeilijk mee omgaan, wat me dus nog meer stress geeft haha.
Waarom kosten relaties bij zoveel energie?
zaterdag 23 november 2024 om 06:51
Ik slik bupropion. Dat is een ad die goed helpt bij adhd. En die de eetlust niet beinvloed.Spekpannenkoek schreef: ↑22-11-2024 14:58Ik slik de methylfenidaat nu enkele weken en ik heb me lang niet zo rot gevoeld als afgelopen weken. Ik ben totaal mezelf niet, somber, chagrijnig, kort lontje en ik vind eigenlijk alles ruk. Ik ga weer AD slikken denk ik. Het voordeel van de Methylfenidaat is dat ik fysiek wel rustiger ben en ik heb veel minder honger. Ik heb eetproblemen gehad dus ik vind dat heel fijn, en ook de reden dat ik eigenijk geen AD meer wil. Maar tja, ik kan zo echt niet door. Dat gaat me m'n huwelijk nog kosten
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
