Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 om 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 24 april 2018 om 16:22
Wat fijn!
Morgen verplicht ontbijten met croissantjes, warme broodjes en alles wat je maar lekker vind, dat heb je wel verdiend na die kartonnen ziekenhuisbammetjes
Gelukkig dat je man er ook weer is, kindjes erbij en genieten van het feit dat je weer lekker thuis in je eigen bed slaapt (met zicht op een héérlijk ontbijt!)
dinsdag 24 april 2018 om 17:26
woensdag 25 april 2018 om 08:46
Lieve Anna, even vanuit meeleesstand in schrijfstand.
Ik had je vorige topic destijds al gelezen. Ik was je denk ik kwijtgeraakt, maar kwam je "nieuwe" topic gisterenavond tegen.
Ik ben nu bij. Wil je even een
sturen. Je topic raakt me.
Ik hoop dat je je vandaag weer wat beter voelt. Wanneer komt je man thuis?
Ik had je vorige topic destijds al gelezen. Ik was je denk ik kwijtgeraakt, maar kwam je "nieuwe" topic gisterenavond tegen.
Ik ben nu bij. Wil je even een
sturen. Je topic raakt me.Ik hoop dat je je vandaag weer wat beter voelt. Wanneer komt je man thuis?
woensdag 25 april 2018 om 12:23
Vannacht heerlijk geslapen in mijn eigen bed en naast mijn eigen man! (I.p.v. naast mijn ziekenhuisbuurvrouw die ongetwijfeld ook heel lief is maar waarvan ik gewoon liever niet, echt niet, had geweten dat zij lichtgroene waterige ontlasting heeft. Denken ziekenhuisontwerpers echt dat die gordijntjes ook maar de schijn van privacy geven???)
Zag gisteren dat ik voor vanochtend een afspraak bij de kapper had staan, dus zie er weer glamour blond uit
. Kan ik weer in stijl op de bank liggen.
Ik bedacht bij de kapper dat ze voordat ze me later (veel veel later ) de oven in gaan schuiven ze eerst mijn haar wel af kunnen scheren om een pruik van te maken. Toevallig iemand ervaring met haar doneren na overlijden? Ik ga het ook de uitvaartverzorgster nog wel even vragen.
Zag gisteren dat ik voor vanochtend een afspraak bij de kapper had staan, dus zie er weer glamour blond uit
. Kan ik weer in stijl op de bank liggen. Ik bedacht bij de kapper dat ze voordat ze me later (veel veel later
) de oven in gaan schuiven ze eerst mijn haar wel af kunnen scheren om een pruik van te maken. Toevallig iemand ervaring met haar doneren na overlijden? Ik ga het ook de uitvaartverzorgster nog wel even vragen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 25 april 2018 om 21:54
Niet overal dan toch, ik heb ooit haar gedoneerd wat al vaak geverfd was.
Anna, ben je al wat aan het opknappen? Ik hoop toch zo voor je dat de bloedingen nu echt minder gaan worden.
woensdag 25 april 2018 om 22:46
Hoi Anna. Ik ben een stille meelezer hier. Ik vind je manier van schrijven erg fijn. Ik begrijp dat ik maar een klein stukje van je meekrijg hier maar heb er wel veel aan. Ik leer van je. Ik ken iemand die ongeveer in dezelfde situatie zit en jouw topic geeft wat inzicht al snap ik best dat jullie anders zijn. Sterkte!
donderdag 26 april 2018 om 18:13
Ik heb al even gegoogled en inderdaad kan geverfd haar ook (hoewel het trouwens alleen highlights zijn zodat mijn sufblonde haar ineens echt blond lijkt), ook worden er verschillende afmetingen gehanteerd. Ik heb al gevonden dat haar niet verjaart ('als je nog een vlecht hebt liggen van 10 jaar geleden kan je die alsnog opsturen') dus dat het pas na overlijden wordt geknipt zou volgens mij ook geen probleem moeten zijn. Ik denk dat het grootste probleem wordt een kapper vinden die het wil knippen
Iemand hier nog interesse in schouderlang blond haar?
Vandaag weer in het ziekenhuis geweest voor de standaardcontroles. Het was eigenlijk wel gezellig: vanwege koningsdag hadden ze 2 dagen patiënten in 1 dag gepropt, waardoor het op de afdeling zelf heel druk was en ik naar de verpleegafdeling (waar ik dinsdag nog lag ) ging. En waar je op de dagbehandeling alleen koffie en thee krijgt (en de droge boterhammetjes om 12 uur), valt de verpleegafdeling onder de echte catering dus mag je 10uurtje kiezen uit lauwe bosvruchtenkwark die al een uurtje op de kar staat, of een zakje m&m's. Mjammie mjammie mjammie (ik heb goed geobserveerd: niemand neemt de kwark).
Ik lag ook nog eens bij gezellige mensen, we hebben gezellig gekletst over onze verschillende kankersoorten en bijwerkingen (en bizar genoeg was het echt gezellig, het was niet sarcastisch).
Bloedwaardes waren ook allemaal bizar goed. Bloedplaatjes waren sinds maandag gestegen van 80 naar 140
. Ook m'n hb was hoog met 6.7, dus geen bloed gekregen. Waren we lekker om 12 uur weer thuis.
Ik ben wel nog moe en ik snotter nog, dus man staat nu biefstuk te bakken (sorry, 20 jaar vegetariër zijn opgegeven na de diagnose) om mij straks zo goed mogelijk mee te kunnen nemen naar Slovenië .
Iemand hier nog interesse in schouderlang blond haar?
Vandaag weer in het ziekenhuis geweest voor de standaardcontroles. Het was eigenlijk wel gezellig: vanwege koningsdag hadden ze 2 dagen patiënten in 1 dag gepropt, waardoor het op de afdeling zelf heel druk was en ik naar de verpleegafdeling (waar ik dinsdag nog lag
) ging. En waar je op de dagbehandeling alleen koffie en thee krijgt (en de droge boterhammetjes om 12 uur), valt de verpleegafdeling onder de echte catering dus mag je 10uurtje kiezen uit lauwe bosvruchtenkwark die al een uurtje op de kar staat, of een zakje m&m's. Mjammie mjammie mjammie (ik heb goed geobserveerd: niemand neemt de kwark). Ik lag ook nog eens bij gezellige mensen, we hebben gezellig gekletst over onze verschillende kankersoorten en bijwerkingen (en bizar genoeg was het echt gezellig, het was niet sarcastisch).
Bloedwaardes waren ook allemaal bizar goed. Bloedplaatjes waren sinds maandag gestegen van 80 naar 140
. Ook m'n hb was hoog met 6.7, dus geen bloed gekregen. Waren we lekker om 12 uur weer thuis. Ik ben wel nog moe en ik snotter nog, dus man staat nu biefstuk te bakken (sorry, 20 jaar vegetariër zijn opgegeven na de diagnose) om mij straks zo goed mogelijk mee te kunnen nemen naar Slovenië
.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 26 april 2018 om 18:48
Ja, we waren vooral heel verbaasd dat alle uitslagen nu zo goed waren.
We gaan met de kinderen, die hebben er ook heel veel zin in.
Alleen man hoopt dat ik ook nog ergens onderweg een uurtje energie vind om te rijden
Oh, en waarom dacht ik dat het 'leuk' was om even te kijken op de site van de bijenkorf bij de uitverkoop? Nu ben ik verliefd op een jurkje wat wel in de sale is, maar nog steeds 300 euro kost . Dat kan ik dus echt niet over m'n hart verkrijgen. Zou hem waarschijnlijk niet eens aan durven doen, ik blijf natuurlijk op dag 1 al ergens aan haken en dat ik hem stuk trek. Ik vraag me dan altijd af wat voor vrouwen het zijn die wel zo'n jurkje kopen.
We gaan met de kinderen, die hebben er ook heel veel zin in.
Alleen man hoopt dat ik ook nog ergens onderweg een uurtje energie vind om te rijden
Oh, en waarom dacht ik dat het 'leuk' was om even te kijken op de site van de bijenkorf bij de uitverkoop? Nu ben ik verliefd op een jurkje wat wel in de sale is, maar nog steeds 300 euro kost
. Dat kan ik dus echt niet over m'n hart verkrijgen. Zou hem waarschijnlijk niet eens aan durven doen, ik blijf natuurlijk op dag 1 al ergens aan haken en dat ik hem stuk trek. Ik vraag me dan altijd af wat voor vrouwen het zijn die wel zo'n jurkje kopen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
