Psyche
alle pijlers
Ontevreden over mijn leven, maar waarom?
zondag 24 juni 2018 om 21:42
Hee allemaal,
Ben al een paar weken af en aan tegen mijn vriendinnen aan het zeuren dat ik ontevreden ben met mijn leven. Nou ja, ontevreden. Een bepaald gevoel van wat ben ik allemaal aan het doen met mijn leven. Ik weet niet wat er aan de hand is en dacht te gaan reflecteren met het forum
Begin 30, net verhuisd naar een mooie eigen plek met een lieve en gekke kat. Modaal inkomen. Single sinds 1,5 jaar en date zo af en toe. Heb wel vriendinnen, maar naar mijn mening onvoldoende contacten. Ben niet eenzaam, maar zou wel een iets meer gevulde agenda willen hebben. Als er iets is, kan ik altijd bij iemand terecht.
WO opgeleid, aantal maanden werkzaam in een hbo-functie die 'wel leuk' is. Zou ik niet de rest van mijn leven kunnen doen, maar wat wel. Helaas pokke ver weg: 1.15u reistijd enkele reis. Wel hele fijne collega's, voel mij gewaardeerd en doe voldoening gevend werk. Ben aan het rondkijken voor een functie op niveau en in mijn woonplaats.
Mijn leven bestaat momenteel uit reizen, werken, reizen, snel wat eten, sporten en 2 afleveringen Netflix oid. In het weekend spreek ik af met vrienden, rommel ik aan in huis (altijd wat te doen met een nieuw huis).
Ik vind mijzelf te dik. Heb echt overgewicht, de welbekende vetschort. Ondertussen ben ik een stuk afgevallen, doordat ik 3 maanden 3 a 4x per week sport. Ook erg lekker mentaal. Psychisch ben ik van ver gekomen. Een jeugd gehad waar er sprake was van behoorlijk emotionele verwaarlozing. Heb daar een behoorlijk inslag gehad op mijn persoonlijkheidsontwikkeling. 1 jaar therapie gehad begin 20 en 2 jaar intensieve therapie met EMDR-sessies een paar jaar geleden. Ik kan oprecht zeggen dat ik nu gelukkig ben met de persoon die ik ben
Allemaal prima en wel zou je denken, maar waarom zit ik nu in een periode met vlagen dat ik ontevreden ben over mijn leven? Is het de 30-ers dilemma. Alles is maakbaar en ik 'moet' alles hebben. Durf ik niet gelukkig te zijn en hiervan te genieten? Soms denk ik weleens: wanneer en waar komt de ellende. Wie ben ik dat ik gelukkig kan zijn. Een mogelijk klein restje van/door vroeger. Deels komt het omdat ik een leuke man mis. Mijn vorige relatie was eigenlijk al even klaar, maar duurde even voordat de knoop doorgehakt is. Ik ben een prima single geloof ik, maar ik vind het leven leuker met zn 2en. Ik gedij beter in een relatie. Maar een relatie voor een relatie, nee dank je. Misschien mis ik een doel (lange of korte termijn) in mijn leven. Zoals uitkijken naar een vakantie oid. Ik leef mij leven gewoon.
Of ben ik gewoon even een zeikerd?
Zo voel ik mij ook soms....Hoeveel mensen die het slechter hebben dan ik. En dan de kinderen in Afrika niet te vergeten 
Jeetje denk ik dan! Wees eens blij met wat je heb, count your blessings en nog meer Hapinezz-shit. Maar toch voel ik het niet helemaal.....
Denk bij mijzelf: "het is vast een faaaaaaaaaaaaaase en gaat over". Ik betrap alleen mijzelf op dat ik al een paar weken aan het klagen ben tegen vriendinnen. Word gewoon een beetje moe van mijzelf. Misschien denk ik teveel na
Herkent iemand dit? Tips of een schop(je)
Ben al een paar weken af en aan tegen mijn vriendinnen aan het zeuren dat ik ontevreden ben met mijn leven. Nou ja, ontevreden. Een bepaald gevoel van wat ben ik allemaal aan het doen met mijn leven. Ik weet niet wat er aan de hand is en dacht te gaan reflecteren met het forum
Begin 30, net verhuisd naar een mooie eigen plek met een lieve en gekke kat. Modaal inkomen. Single sinds 1,5 jaar en date zo af en toe. Heb wel vriendinnen, maar naar mijn mening onvoldoende contacten. Ben niet eenzaam, maar zou wel een iets meer gevulde agenda willen hebben. Als er iets is, kan ik altijd bij iemand terecht.
WO opgeleid, aantal maanden werkzaam in een hbo-functie die 'wel leuk' is. Zou ik niet de rest van mijn leven kunnen doen, maar wat wel. Helaas pokke ver weg: 1.15u reistijd enkele reis. Wel hele fijne collega's, voel mij gewaardeerd en doe voldoening gevend werk. Ben aan het rondkijken voor een functie op niveau en in mijn woonplaats.
Mijn leven bestaat momenteel uit reizen, werken, reizen, snel wat eten, sporten en 2 afleveringen Netflix oid. In het weekend spreek ik af met vrienden, rommel ik aan in huis (altijd wat te doen met een nieuw huis).
Ik vind mijzelf te dik. Heb echt overgewicht, de welbekende vetschort. Ondertussen ben ik een stuk afgevallen, doordat ik 3 maanden 3 a 4x per week sport. Ook erg lekker mentaal. Psychisch ben ik van ver gekomen. Een jeugd gehad waar er sprake was van behoorlijk emotionele verwaarlozing. Heb daar een behoorlijk inslag gehad op mijn persoonlijkheidsontwikkeling. 1 jaar therapie gehad begin 20 en 2 jaar intensieve therapie met EMDR-sessies een paar jaar geleden. Ik kan oprecht zeggen dat ik nu gelukkig ben met de persoon die ik ben
Allemaal prima en wel zou je denken, maar waarom zit ik nu in een periode met vlagen dat ik ontevreden ben over mijn leven? Is het de 30-ers dilemma. Alles is maakbaar en ik 'moet' alles hebben. Durf ik niet gelukkig te zijn en hiervan te genieten? Soms denk ik weleens: wanneer en waar komt de ellende. Wie ben ik dat ik gelukkig kan zijn. Een mogelijk klein restje van/door vroeger. Deels komt het omdat ik een leuke man mis. Mijn vorige relatie was eigenlijk al even klaar, maar duurde even voordat de knoop doorgehakt is. Ik ben een prima single geloof ik, maar ik vind het leven leuker met zn 2en. Ik gedij beter in een relatie. Maar een relatie voor een relatie, nee dank je. Misschien mis ik een doel (lange of korte termijn) in mijn leven. Zoals uitkijken naar een vakantie oid. Ik leef mij leven gewoon.
Of ben ik gewoon even een zeikerd?
Zo voel ik mij ook soms....Hoeveel mensen die het slechter hebben dan ik. En dan de kinderen in Afrika niet te vergeten Jeetje denk ik dan! Wees eens blij met wat je heb, count your blessings en nog meer Hapinezz-shit. Maar toch voel ik het niet helemaal.....Denk bij mijzelf: "het is vast een faaaaaaaaaaaaaase en gaat over". Ik betrap alleen mijzelf op dat ik al een paar weken aan het klagen ben tegen vriendinnen. Word gewoon een beetje moe van mijzelf. Misschien denk ik teveel na
Herkent iemand dit? Tips of een schop(je)
zondag 24 juni 2018 om 22:02
Kreeg net te horen dat het de welbekende 30s probleem is. 'is dit alles'. Ik hoop niet dat deze fase 10 jaar duurt
En thanks! Mijn leven had ook een andere kant op kunnen ontwikkelen
Ik kom van ver en misschien daarom een extra stukje frustratie dat het mij niet echt lukt om van mijn zegeningen te genieten.
zondag 24 juni 2018 om 22:05
Hmm nee. Misschien zit daar wel winst in. Mijn hobby's zijn nu sporten (niet alleen maar noodzakelijk iets gelukkig) en koken. Wel andere dingen zoals bordspelletjes spelen, lezen, films en serie's. Misschien een nieuwe hobby ontdekken inderdaad!
zondag 24 juni 2018 om 22:06
Wanneer aan alle basisvoorwaarden om gelukkig te zijn is voldaan, dan pas kun je je dus ontevreden voelen dat je de kers op de taart niet hebt. Dus in feite is jouw ontevredenheid een luxe en een voorrecht. Iets met de kleine di gen waarderen en geluk uit de juiste momenten halen .
Er is niets mis met het verlangen naar een partner, uit jouw verhaal begrijp ik dat dit eigenlijk het enige gemis is..
Maar probeer tot die voorbij komt iet teveel waarde te geven aan het gevoel beter te gedijen in een relatie. Zo te lezen doe je het heel goed en kan je veel geluk ook uit jezelf halen.
Veel geluk!
Er is niets mis met het verlangen naar een partner, uit jouw verhaal begrijp ik dat dit eigenlijk het enige gemis is..
Maar probeer tot die voorbij komt iet teveel waarde te geven aan het gevoel beter te gedijen in een relatie. Zo te lezen doe je het heel goed en kan je veel geluk ook uit jezelf halen.
Veel geluk!
zondag 24 juni 2018 om 22:09
Ja mijn grootste hobby is een teamsport, wat dus ook meteen voor een stuk sociaal leven zorgt, vind ik ideaal.
zondag 24 juni 2018 om 22:18
Welnee ik had ook een 30ers dip en die duurde minder dan een jaar. Het kwartje moet gewoon vallen dat je een leuk maar soms saai leven hebt.Lovestar schreef: ↑24-06-2018 22:02Kreeg net te horen dat het de welbekende 30s probleem is. 'is dit alles'. Ik hoop niet dat deze fase 10 jaar duurt
En thanks! Mijn leven had ook een andere kant op kunnen ontwikkelen
Ik kom van ver en misschien daarom een extra stukje frustratie dat het mij niet echt lukt om van mijn zegeningen te genieten.
Dat is nu door alle plastic fantastic van instagram en dergelijken nog lastiger dan vroeger.
Van je zegeningen genieten gebeurt niet doorlopend en vaak ook niet vanzelf. Het is letterlijk een kwestie van even stilstaan tussen het hollen door en genieten van het moment.
Ik geniet nu van mijn knorrende gelukkige kat op schoot en jij? Wat was zo'n momentje voor jou deze week?
zondag 24 juni 2018 om 22:24
Goede post. Eigenlijk alles hebben en daardoor juist voelen wat ik juist niet heb.mavis79 schreef: ↑24-06-2018 22:06Wanneer aan alle basisvoorwaarden om gelukkig te zijn is voldaan, dan pas kun je je dus ontevreden voelen dat je de kers op de taart niet hebt. Dus in feite is jouw ontevredenheid een luxe en een voorrecht. Iets met de kleine di gen waarderen en geluk uit de juiste momenten halen .
Er is niets mis met het verlangen naar een partner, uit jouw verhaal begrijp ik dat dit eigenlijk het enige gemis is..
Maar probeer tot die voorbij komt iet teveel waarde te geven aan het gevoel beter te gedijen in een relatie. Zo te lezen doe je het heel goed en kan je veel geluk ook uit jezelf halen.
Veel geluk!
Focussen op het goede, positief blijven etc ken ik probeer ik al. Maar ergens wordt het krampachtig: ik moet gelukkig zijn, ik moet kijken naar wat ik wel heb. Misschien is dit wel zo, maar moet ik even uitvinden hoe ik dit echt goed kan toepassen.
Niet alleen een partner of een leuke liefdesflirt. Maar ook weinig tijd hebben voor mijzelf en dat voor een baan wat niet helemaal mijn baan is. Daar kan ik tot een zekere hoogte wel iets aan doen en dat doe ik ook. Alleen ermee bezig zijn zorgt scheelt.
zondag 24 juni 2018 om 22:25
Ik heb een leuke dag gehad gisteren!iris1969 schreef: ↑24-06-2018 22:18Welnee ik had ook een 30ers dip en die duurde minder dan een jaar. Het kwartje moet gewoon vallen dat je een leuk maar soms saai leven hebt.
Dat is nu door alle plastic fantastic van instagram en dergelijken nog lastiger dan vroeger.
Van je zegeningen genieten gebeurt niet doorlopend en vaak ook niet vanzelf. Het is letterlijk een kwestie van even stilstaan tussen het hollen door en genieten van het moment.
Ik geniet nu van mijn knorrende gelukkige kat op schoot en jij? Wat was zo'n momentje voor jou deze week?
En mijn kat inderdaad. Elke dag weer geluksmomentjes als ze zo blij is om mij weer te zien
zondag 24 juni 2018 om 22:31
zondag 24 juni 2018 om 22:36
Katten zijn geboren gelukmakers 
Je kunt niet krampachtig op commando gelukkig worden zoals die Tjakka-idioot dacht, want het leven is niet maakbaar, maar je kunt wel al je gevoelens ervaren en kijken welke gevoelens je voorrang wilt geven.
Dus verdrietig zijn mag, klagen ook en tussendoor vooral ook stilstaan bij het leuke, want dat is gek genoeg een stuk lastiger dan negatieve emoties voelen.
Je kunt niet krampachtig op commando gelukkig worden zoals die Tjakka-idioot dacht, want het leven is niet maakbaar, maar je kunt wel al je gevoelens ervaren en kijken welke gevoelens je voorrang wilt geven.
Dus verdrietig zijn mag, klagen ook en tussendoor vooral ook stilstaan bij het leuke, want dat is gek genoeg een stuk lastiger dan negatieve emoties voelen.
maandag 25 juni 2018 om 00:17
Herken het deels.
Heb trouwens wel het gevoel dat je goed bezig bent.
Ben ergens wel (deels) tevreden met mijn leven.
Heb wel een goed gevulde agenda en een leuk sociaal netwerk.
En toch is er iets wat ik mis.
Eigenlijk weet ik het wel; iets van een relatie.
Toch wil ik mij hier niet helemaal afhankelijk in opstellen.
Het kan niet zo zijn dat een ander mijn 'geluk' moet gaan invullen.
Dat zou niet fair zijn.
Wel heb ik het idee dat ik iets structureel verkeerd doe en dan heb ik het vooral over mijn communicatie.
Ik lijk soms bepaalde personen wat 'weg te duwen'; wellicht uit angst en onzekerheid.
Ook ben ik erg onzeker in mijn communicatie en ik vind dat ik wat te lievig overkom; te weinig power ook.
Maar goed; ben weer erg veel over mezelf aan het schrijven.
Laat het daarom eerst even hierbij ook.
P.S. Heb zelf trouwens ook twee erg leuke katten
Heb trouwens wel het gevoel dat je goed bezig bent.
Ben ergens wel (deels) tevreden met mijn leven.
Heb wel een goed gevulde agenda en een leuk sociaal netwerk.
En toch is er iets wat ik mis.
Eigenlijk weet ik het wel; iets van een relatie.
Toch wil ik mij hier niet helemaal afhankelijk in opstellen.
Het kan niet zo zijn dat een ander mijn 'geluk' moet gaan invullen.
Dat zou niet fair zijn.
Wel heb ik het idee dat ik iets structureel verkeerd doe en dan heb ik het vooral over mijn communicatie.
Ik lijk soms bepaalde personen wat 'weg te duwen'; wellicht uit angst en onzekerheid.
Ook ben ik erg onzeker in mijn communicatie en ik vind dat ik wat te lievig overkom; te weinig power ook.
Maar goed; ben weer erg veel over mezelf aan het schrijven.
Laat het daarom eerst even hierbij ook.
P.S. Heb zelf trouwens ook twee erg leuke katten
maandag 25 juni 2018 om 00:25
En de overgangredbulletje schreef: ↑25-06-2018 00:22De dertigersdip is nog niets vergeleken met de veertigersdip.
maandag 25 juni 2018 om 00:31
Dat herken ik dus ook......redbulletje schreef: ↑25-06-2018 00:22De dertigersdip is nog niets vergeleken met de veertigersdip.
maandag 25 juni 2018 om 00:51
willem1959 schreef: ↑25-06-2018 00:01Het wordt tijd dat er weer eens een oorlog uitbreekt want die jeugd van tegenwoordig is zo verwend als de pest.
Mis jij nooit wat dan Willemijn?
Jij komt toch wel aan je trekken hé linksom of rechtsom.
Heerlijk die nuchterheid.
maandag 25 juni 2018 om 08:55
Willem zegt het wat bot maar eerlijk gezegd ben ik het met hem eens. Quarterlife crisis, dertigersdilemma, veertigersdip, midlife crisis. Hou toch op zeg.
Tel je zegeningen inderdaad.
Als je je druk gaat zitten maken over futiliteiten verveel je gewoon.
Ik kan TO nu zo al zeggen dat met deze instelling haar volgende baan korter dan een jaar gaat duren, want die zal ook wel weer niet perfect zijn.
En haar volgende relatie zal ook snel over zijn, want dit is niet goed aan hem en dat niet.
Accepteer dat het leven niet maakbaar is.
Tel je zegeningen inderdaad.
Als je je druk gaat zitten maken over futiliteiten verveel je gewoon.
Ik kan TO nu zo al zeggen dat met deze instelling haar volgende baan korter dan een jaar gaat duren, want die zal ook wel weer niet perfect zijn.
En haar volgende relatie zal ook snel over zijn, want dit is niet goed aan hem en dat niet.
Accepteer dat het leven niet maakbaar is.
maandag 25 juni 2018 om 09:04
Die van 50 komt ook nog. Believe meredbulletje schreef: ↑25-06-2018 00:22De dertigersdip is nog niets vergeleken met de veertigersdip.
yasmijn wijzigde dit bericht op 25-06-2018 09:05
0.28% gewijzigd
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
maandag 25 juni 2018 om 09:05
willem1959 schreef: ↑25-06-2018 00:01Het wordt tijd dat er weer eens een oorlog uitbreekt want die jeugd van tegenwoordig is zo verwend als de pest.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
maandag 25 juni 2018 om 10:31
Nou jongens, jullie maken het wel onaantrekkelijk hoor, 30'ers dip, 40'ers dip, 50'ers dip en dan ook nog de overgang.. 
Verder herken ik het gevoel wel van "is dit het nou" terwijl je eigenlijk alles hebt om gelukkig te zijn.. Bij mij ging het opeens over, letter zo van "naja, dit zal het wel zijn dan" en toen was het goed. Heel vreemd.
Verder herken ik het gevoel wel van "is dit het nou" terwijl je eigenlijk alles hebt om gelukkig te zijn.. Bij mij ging het opeens over, letter zo van "naja, dit zal het wel zijn dan" en toen was het goed. Heel vreemd.
vrijdag 29 juni 2018 om 12:43
Zit wat in. En we leven in een andere tijd. Dus we hebben andere zorgen. Soort van, ik vind de situatie in de wereld nog steeds zorgelijk.willem1959 schreef: ↑25-06-2018 00:01Het wordt tijd dat er weer eens een oorlog uitbreekt want die jeugd van tegenwoordig is zo verwend als de pest.
