Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VI
woensdag 30 augustus 2017 om 09:18
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 25 september 2017 om 23:55
dinsdag 26 september 2017 om 07:03
De foto's die ik heb schetsen best een duidelijk beeld als ik nu terugkijk. Bleek, extreem dun, zelfs in foto's lijkt het of ik wil verdwijnen. En tijdens en vlak na de zwangerschap van mijn oudste zie je zo'n verandering van mijn lichaam. Daarna zijn er bijna geen foto's meer tot nadat ik het huis uit was. En nog altijd vermijd ik foto's. Camera's geven herbelevingen.
Niet quoten ajb ik wil dit weg kunnen halen.
Heel herkenbaar dus Hanke
Niet quoten ajb ik wil dit weg kunnen halen.
Heel herkenbaar dus Hanke
Forever is a hell of a long time
dinsdag 26 september 2017 om 08:55
dinsdag 26 september 2017 om 10:03
@Caar, je vraag over de mannelijke therapeut, ik herken dat wel. Uiteindelijk is het voor mij een heel goede ervaring geworden. In het hele therapieproces is er een moment geweest waarop mijn (huidige) therapeut even afstand moest nemen. Ze heeft me toen doorverwezen naar iemand die me beter kon helpen en dit was een man. Doordat zij veel vertrouwen in hem had, heb ik hem het voordeel van de twijfel gegeven. Het heeft me heel heel heel goed gedaan.
Het ligt misschien ook wel aan dat waarmee je te dealen hebt. Wat ik met zijn hulp heb aangepakt, is het moeder-gebrek (of hoe je t wilt noemen) en het misbruik met vriendin. Daar komt weinig mannelijks bij kijken, dus voor mij geen trigger om dit met een man aan te pakken.
Hoe voelt het voor jou, nu?
Ik heb DWDD gisteren bewust uitgezet. Dat was even lastig, want enerzijds trok het me, sleurde het me als het ware het beeldscherm in, anderzijds weet ik dat het nu niet goed voor me is. In ieder geval niet zonder vooropgesteld zelf-zorgplan. Net als het programma 'Misbruikt' wat de afgelopen weken op televisie is geweest. Dit heb ik een keer gekeken, dat ging prima. Alleen kreeg ik 's nachts enorme herbelevingen. Niet zo fijn dus.
Ik ga DWDD nog wel kijken en haar boeken ook zeker lezen (ze schrijft fantastisch, vind ik), maar ik maak er wel eerst een plan voor, zodat het voor mij ook gezond blijft.
@Selune: natuurlijk wil je het verdriet wegnemen bij je LV. Doe toch maar niet. Verdriet moet er soms gewoon mogen zijn. Dat hoeft niet weg. Laat haar haar verdriet voelen terwijl ze ervaart dat ze gesteund wordt. Verdrietig zijn terwijl je voelt dat er mensen om je heen zijn die er voor jou zijn, is een heel groot cadeau. Groter dan wanneer je haar verdriet van haar wegneemt, alsof het er niet mag zijn. Weet je, voor ons is dat nieuw. Dat je verdriet voelt en dat er dan mensen om je heen zijn die je alle liefde geven om het verdriet draaglijker te laten zijn. Dat is een heilzame manier van omgaan met verdriet.
@Snow, wat een mooie zin. "Bijna alles wat fout kan gaan, gaat meestal goed". Daar word ik blij van.
@Pruttel, wat lief dat je mijn vieze knuffel wilt hebben. En ik houd mijn adem in terwijl ik dit typ, maar toch: komt ie:
Het ligt misschien ook wel aan dat waarmee je te dealen hebt. Wat ik met zijn hulp heb aangepakt, is het moeder-gebrek (of hoe je t wilt noemen) en het misbruik met vriendin. Daar komt weinig mannelijks bij kijken, dus voor mij geen trigger om dit met een man aan te pakken.
Hoe voelt het voor jou, nu?
Ik heb DWDD gisteren bewust uitgezet. Dat was even lastig, want enerzijds trok het me, sleurde het me als het ware het beeldscherm in, anderzijds weet ik dat het nu niet goed voor me is. In ieder geval niet zonder vooropgesteld zelf-zorgplan. Net als het programma 'Misbruikt' wat de afgelopen weken op televisie is geweest. Dit heb ik een keer gekeken, dat ging prima. Alleen kreeg ik 's nachts enorme herbelevingen. Niet zo fijn dus.
Ik ga DWDD nog wel kijken en haar boeken ook zeker lezen (ze schrijft fantastisch, vind ik), maar ik maak er wel eerst een plan voor, zodat het voor mij ook gezond blijft.
@Selune: natuurlijk wil je het verdriet wegnemen bij je LV. Doe toch maar niet. Verdriet moet er soms gewoon mogen zijn. Dat hoeft niet weg. Laat haar haar verdriet voelen terwijl ze ervaart dat ze gesteund wordt. Verdrietig zijn terwijl je voelt dat er mensen om je heen zijn die er voor jou zijn, is een heel groot cadeau. Groter dan wanneer je haar verdriet van haar wegneemt, alsof het er niet mag zijn. Weet je, voor ons is dat nieuw. Dat je verdriet voelt en dat er dan mensen om je heen zijn die je alle liefde geven om het verdriet draaglijker te laten zijn. Dat is een heilzame manier van omgaan met verdriet.
@Snow, wat een mooie zin. "Bijna alles wat fout kan gaan, gaat meestal goed". Daar word ik blij van.
@Pruttel, wat lief dat je mijn vieze knuffel wilt hebben. En ik houd mijn adem in terwijl ik dit typ, maar toch: komt ie:
dinsdag 26 september 2017 om 10:22
Naar het programma 'Misbruikt' kijk ik bewust niet.
Maar dit bij DWDD vond ik iets anders. Ook al omdat ik er 'heel toevallig' bij uitkwam. Ik kon niet wegzappen, ik hing aan haar lippen bij wijze van spreken. Ze heeft het zo goed onder woorden gebracht. Dat je zo jong bent en geen woorden kent. Alleen maar voelt. Dat het zo ver weggestopt kan zijn. Het is te groot. Teveel. Dat is zo moeilijk uit te leggen. Ik lees hier ook vaak dingen die zo goed verwoord worden, wat ik zelf niet kan. Ik was heel jong toen..
Toen ik puber werd, 'mocht' ik eindelijk mijn lange haar laten afknippen van mijn moeder. Ik had daarna zo'n kort kapsel dat ik een jongetje leek. Daar dacht ik ook aan toen ik haar foto's zag. Ik wilde niet opgroeien, geen vrouw (... zoals mijn moeder, brrr) worden, niet trouwen, geen kinderen. Ik wilde niet groter worden. Maar ook als kind voelde ik mij niet goed. Eigenlijk wilde ik alleen maar weg, wat dat dan ook betekende. Vluchten, vluchten, vluchten. Ik snapte niets.
Het niet geloofd worden als oudste. Uit de familie gezet worden. Meer positief gevoel voor de vader dan voor de moeder. Ik kan wel blijven doorgaan over alles wat ik herkende. De ingehouden emotie waarmee zij sprak, ik zag en voelde hoe dingen haar nog wel raakten. Lijkt me ook heel zwaar, zo hierover bevraagd te worden door twee mensen. Zij is als bekende schrijfster natuurlijk wel gewend aan op tv zijn, maar toch. Dit komt wel heel dichtbij.
Maar dit bij DWDD vond ik iets anders. Ook al omdat ik er 'heel toevallig' bij uitkwam. Ik kon niet wegzappen, ik hing aan haar lippen bij wijze van spreken. Ze heeft het zo goed onder woorden gebracht. Dat je zo jong bent en geen woorden kent. Alleen maar voelt. Dat het zo ver weggestopt kan zijn. Het is te groot. Teveel. Dat is zo moeilijk uit te leggen. Ik lees hier ook vaak dingen die zo goed verwoord worden, wat ik zelf niet kan. Ik was heel jong toen..
Toen ik puber werd, 'mocht' ik eindelijk mijn lange haar laten afknippen van mijn moeder. Ik had daarna zo'n kort kapsel dat ik een jongetje leek. Daar dacht ik ook aan toen ik haar foto's zag. Ik wilde niet opgroeien, geen vrouw (... zoals mijn moeder, brrr) worden, niet trouwen, geen kinderen. Ik wilde niet groter worden. Maar ook als kind voelde ik mij niet goed. Eigenlijk wilde ik alleen maar weg, wat dat dan ook betekende. Vluchten, vluchten, vluchten. Ik snapte niets.
Het niet geloofd worden als oudste. Uit de familie gezet worden. Meer positief gevoel voor de vader dan voor de moeder. Ik kan wel blijven doorgaan over alles wat ik herkende. De ingehouden emotie waarmee zij sprak, ik zag en voelde hoe dingen haar nog wel raakten. Lijkt me ook heel zwaar, zo hierover bevraagd te worden door twee mensen. Zij is als bekende schrijfster natuurlijk wel gewend aan op tv zijn, maar toch. Dit komt wel heel dichtbij.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 26 september 2017 om 10:37
dat heb ik ook iets wat ik telkens herbeleef iemand die jaren terug flink met me gevoelens speelde ik heb er nu nog steeds last van.
vreselijk mens mijn vertrouwen ook flink aangetast en telkens een beeld door me hoofd hoe dat zich af heb kunnen spelen zonder dat ik van iets af wist.
ik denk enogzins bordeline of narsistisch aangelegd, ik was in idd geval niks waard dat blijkt
vreselijk mens mijn vertrouwen ook flink aangetast en telkens een beeld door me hoofd hoe dat zich af heb kunnen spelen zonder dat ik van iets af wist.
ik denk enogzins bordeline of narsistisch aangelegd, ik was in idd geval niks waard dat blijkt
dinsdag 26 september 2017 om 12:27
Tobbie, dank je wel voor je reactie op wat ik geschreven heb. Lief wat je schrijft. Het voelde ook als een mega prestatie. Omdat ik dacht dat er zoveel schaamte zou zijn dat ik het liefst door de grond zou zakken, en daardoor nooit zoiets zou kunnen, maar door het moment, door mijn peut, door wat er bij haar allemaal mocht zijn, voelde het alsof ik dat kon/moest doen.
Heb jij nog een soort vakantie, of is het 'echte' werken weer begonnen??
Sun, fijn je weer te lezen lieverd. Zal wel pittig zijn deze eerste periode, met alle nieuwe indrukken, je draai vinden, ander/nieuw ritme, veranderingen, poeh, dat is nogal wat. Vooral de emoties die erbij komen kijken en oude dingen die soms vaak getriggerd worden
Caar, ik denk dat wat Sofie zegt wel klopt: voor sommige mensen kan het juist heel helpend zijn, een mannelijke therapeut. Dan maakt het geslacht eigenlijk niet uit. Mij zou het triggeren. Ik zag bijv. een filmpje van Psytrec waarbij ze juist mannelijke therapeuten inzetten om mensen nieuwe ervaringen te leren. Maar alleen al naar dat filmpje kijken maakte zoveel bij mij los dat ik op dat moment besloot nooit meer therapie te volgen
Gelukkig heb ik me later wel weten te herstellen mbv mijn peuten, maar om even aan te geven dat het per persoon zo verschillend kan zijn. Wat voor mij werkt, kan voor jou totaal anders uitpakken, etc. Ik denk dat een klik heel belangrijk is, en dat je dat zelf het beste aanvoelt. Als ik daar totaal de plank mee mis sla, mag je het gewoon zeggen hoor
Snow bedankt voor de muziek tip!
Ernie, dat boek van haar heb ik ook gelezen en vond ik erg fijn. Geen idee waarom, maar vind sowieso dat ze heel fijn schrijft!
En als schrijven zo lastig gaat, mag je af en toe ook gewoon hoi komen zeggen of een knuffel komen halen/brengen, of gewoon mee lezen of wat maar goed voelt/is voor jou
Sofie, top hoe je omgaat met zorgen voor jezelf, dat het veilig is en blijft. Daar kan ik veel van leren, dank je wel voor het delen
EV heel herkenbaar wat je schrijft. Dapper wat je deelt.
Irma, lijkt me erg vervelend dat er steeds iets is wat je herbeleeft. Heb je daar hulp voor?
Pruttel dat van die lat klinkt als een goed plan
Dat item van gisteren is wel blijven hangen. Maar op een positieve manier. Anders inderdaad, ook voor mij (maar dat is voor ieder verschillend, en allemaal prima), dan bijv. het programma van BNN. Daar ga ik echt niet naar kijken want dat triggert juist nare beelden. Het item van gisteren ook wel, maar tegelijkertijd hele krachtige, mooie dingen. Zoals mezelf serieus kunnen/mogen nemen. De beelden die ik heb voor waar aannemen. Dat is nogal een proces, maar op de een of andere manier heeft dat van gisteren mij daarin wel geholpen.
Het schrijven van jullie over emotionele verwaarlozing heeft ook veel los gemaakt. Het is zo subtiel en zo vaag, maar laat zulke duidelijke, diepe sporen na... Die ik heel lang niet begrepen heb, en dus de logische conclusie trok dat ik gek/gestoord/raar/stom was/ben. Maar misschien juist hoe er met mij omgegaan is...? Dus ook door hoe mijn vader met mij omging. Niet omdat hij mij met een vinger aanraakte, of mij uit schold. Maar om alles wat hij niet zei en deed. Nooit een compliment, nooit een schouderklopje, nooit iets positiefs. Altijd op je tenen lopen, aanpassen en inschatten van situaties. Kritiek verdragen en/of eigen maken. Nou ja, waar jullie al veel over geschreven hebben, dat allemaal.
Heb jij nog een soort vakantie, of is het 'echte' werken weer begonnen??
Sun, fijn je weer te lezen lieverd. Zal wel pittig zijn deze eerste periode, met alle nieuwe indrukken, je draai vinden, ander/nieuw ritme, veranderingen, poeh, dat is nogal wat. Vooral de emoties die erbij komen kijken en oude dingen die soms vaak getriggerd worden
Caar, ik denk dat wat Sofie zegt wel klopt: voor sommige mensen kan het juist heel helpend zijn, een mannelijke therapeut. Dan maakt het geslacht eigenlijk niet uit. Mij zou het triggeren. Ik zag bijv. een filmpje van Psytrec waarbij ze juist mannelijke therapeuten inzetten om mensen nieuwe ervaringen te leren. Maar alleen al naar dat filmpje kijken maakte zoveel bij mij los dat ik op dat moment besloot nooit meer therapie te volgen
Gelukkig heb ik me later wel weten te herstellen mbv mijn peuten, maar om even aan te geven dat het per persoon zo verschillend kan zijn. Wat voor mij werkt, kan voor jou totaal anders uitpakken, etc. Ik denk dat een klik heel belangrijk is, en dat je dat zelf het beste aanvoelt. Als ik daar totaal de plank mee mis sla, mag je het gewoon zeggen hoor Snow bedankt voor de muziek tip!
Ernie, dat boek van haar heb ik ook gelezen en vond ik erg fijn. Geen idee waarom, maar vind sowieso dat ze heel fijn schrijft!
En als schrijven zo lastig gaat, mag je af en toe ook gewoon hoi komen zeggen of een knuffel komen halen/brengen, of gewoon mee lezen of wat maar goed voelt/is voor jou
Sofie, top hoe je omgaat met zorgen voor jezelf, dat het veilig is en blijft. Daar kan ik veel van leren, dank je wel voor het delen
EV
heel herkenbaar wat je schrijft. Dapper wat je deelt. Irma, lijkt me erg vervelend dat er steeds iets is wat je herbeleeft. Heb je daar hulp voor?
Pruttel dat van die lat klinkt als een goed plan
Dat item van gisteren is wel blijven hangen. Maar op een positieve manier. Anders inderdaad, ook voor mij (maar dat is voor ieder verschillend, en allemaal prima), dan bijv. het programma van BNN. Daar ga ik echt niet naar kijken want dat triggert juist nare beelden. Het item van gisteren ook wel, maar tegelijkertijd hele krachtige, mooie dingen. Zoals mezelf serieus kunnen/mogen nemen. De beelden die ik heb voor waar aannemen. Dat is nogal een proces, maar op de een of andere manier heeft dat van gisteren mij daarin wel geholpen.
Het schrijven van jullie over emotionele verwaarlozing heeft ook veel los gemaakt. Het is zo subtiel en zo vaag, maar laat zulke duidelijke, diepe sporen na... Die ik heel lang niet begrepen heb, en dus de logische conclusie trok dat ik gek/gestoord/raar/stom was/ben. Maar misschien juist hoe er met mij omgegaan is...? Dus ook door hoe mijn vader met mij omging. Niet omdat hij mij met een vinger aanraakte, of mij uit schold. Maar om alles wat hij niet zei en deed. Nooit een compliment, nooit een schouderklopje, nooit iets positiefs. Altijd op je tenen lopen, aanpassen en inschatten van situaties. Kritiek verdragen en/of eigen maken. Nou ja, waar jullie al veel over geschreven hebben, dat allemaal.
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-09-2017 05:10
33.03% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 26 september 2017 om 12:55
Dank je Knuff, ik heb ook veel aan het delen hier gehad. Het opschrijven van dingen is een wonderlijk iets, soms kreeg ik tranen in mijn ogen van dingen waar ik me de emotionele lading helemaal niet zo bewust van was. Ik vond het fijn om geraakt te worden, dingen worden er echter door en het voelt nadien minder alleen en raar.
Sofie, ik zal het onthouden, bedankt dat je het benoemt. Vroeg me al af of ik nog welkom zou zijn, maar thanx
. Ik ga het voor nu even proberen achter me te laten en wie weet als dat gelukt is weer schrijven. Jullie zijn lief!
Doubt kills more dreams than failure ever will
dinsdag 26 september 2017 om 13:41
Ja, dat. (Als ik de quote moet weghalen, zeg het maar gewoon hé.)Knuffelbeertjes schreef: ↑26-09-2017 12:27Dat item van gisteren is wel blijven hangen. Maar op een positieve manier. Anders inderdaad, ook voor mij (maar dat is voor ieder verschillend, en allemaal prima), dan bijv. het programma van BNN. Daar ga ik echt niet naar kijken want dat triggert juist nare beelden. Het item van gisteren ook wel, maar tegelijkertijd hele krachtige, mooie dingen. Zoals mezelf serieus kunnen/mogen nemen. De beelden die ik heb voor waar aannemen. Dat is nogal een proces, maar op de een of andere manier heeft dat van gisteren mij daarin wel geholpen.
En terwijl ik dit hier wilde typen, komt een van de katten in mijn logeerhuis op mijn schoot en installeert zich op mijn schoot, luid spinnend. Wat is dat toch heerlijk... Tegelijk is het inspirerend: die komt gewoon hierheen, vraagt zich niet af of hij welkom is of niet, en of het wel uitkomt; nee, gewoon lekker liggen en een knuffel komen halen. Die vraagt zich niets af over bestaansrecht zoals ik altijd. Die IS er gewoon. En interactie is er ook meteen: ik reageer, hij reageert. Beloont mij met luid spinnen. Is er iets mooiers dan dat? I love cats
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 26 september 2017 om 13:50
Ja, een hond
Katten zijn zo eigenwijs en meer dan 1 eigenwijs wezen in mijn buurt (ik tel mezelf dus mee) botst
Maar verder een hele mooie post EV. Over het recht van bestaan maar ook het ontvankelijke... En wat een mooi moment met je kat
VivaFleur schreef: ↑26-09-2017 12:55Het opschrijven van dingen is een wonderlijk iets, soms kreeg ik tranen in mijn ogen van dingen waar ik me de emotionele lading helemaal niet zo bewust van was. Ik vond het fijn om geraakt te worden, dingen worden er echter door en het voelt nadien minder alleen en raar.
Jullie zijn lief!
Jij ook VivaFleur
En verder mooi wat je schrijft over het wonderlijke van woorden, dat ervaar ik (onder andere hier) ook vaak zo
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 26 september 2017 om 13:55
Honden zijn ook lief
Heb ik ook gehad, en in een ver verleden heb ik zelf katten gehad. Ben dus niet een specifiek honden- of kattenmens geloof ik.
Beide diersoorten hebben hun erg leuke fijne grappige speciale dingen.
(Nu geen huisdier meer, ik hou wel erg van de vrijheid en geen triggers meer die dat geeft!)
Heb ik ook gehad, en in een ver verleden heb ik zelf katten gehad. Ben dus niet een specifiek honden- of kattenmens geloof ik.
Beide diersoorten hebben hun erg leuke fijne grappige speciale dingen.
(Nu geen huisdier meer, ik hou wel erg van de vrijheid en geen triggers meer die dat geeft!)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 26 september 2017 om 13:58
Elmervrouw schreef: ↑26-09-2017 13:55Beide diersoorten hebben hun erg leuke fijne grappige speciale dingen.
Ja helemaal mee eens. En niet alleen die 2, maar nog zoveel andere leuke, lieve, fijne (huis)dieren die dat hebben natuurlijk
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 26 september 2017 om 14:07
Ik kijk beide programma's en wat ik mooi vind aan die op 3 is dat het laat zien hoe het de hele omgeving raakt. En hoe belangrijk het is hoe die reageert. De laatste aflevering was heel wrang met een moeder die verstootte, en zó nalatig was in het haar kinderen beschermen, een oudste zus die in de rol van 2e moeder was gekomen en dingen had moeten doen en regelen die zo voorbij zus zijn gaan (maar wel tof en essentieel dat ze het gedaan heeft).
De verwaarlozing en verwerping was duidelijk nog schadelijker dan het misbruik.
Ook fysiek was duidelijk dat ze erg verwaarloosd was 'failure to thrive'. Erg petit en kinderlijk uiterlijk.
In een eerdere aflevering kwam het slachtoffer uit een gezin met veel liefde en steun. En ook dáár was de schade er, maar niet zo diep en isolerend als bij bijv de laatste aflevering.
Bij mijn eerste intake gesprek laatst vroeg mijn peut to be? of mijn ma me geloofde toen ik over het misbruik ging praten. Ik kon open vertellen dat ze dat niet deed maar dat mijn pa me wel heel serieus nam (ook mijn twijfels over evt verzonnen hebben) en er fideel op reageerde. Ik voelde me door hem gezien en gesteund en was fijn dat ik samen met peut kon zeggen dat dat wel iets heel waardevols is wat hij me daarin heeft meegegeven.
De verwaarlozing en verwerping was duidelijk nog schadelijker dan het misbruik.
Ook fysiek was duidelijk dat ze erg verwaarloosd was 'failure to thrive'. Erg petit en kinderlijk uiterlijk.
In een eerdere aflevering kwam het slachtoffer uit een gezin met veel liefde en steun. En ook dáár was de schade er, maar niet zo diep en isolerend als bij bijv de laatste aflevering.
Bij mijn eerste intake gesprek laatst vroeg mijn peut to be? of mijn ma me geloofde toen ik over het misbruik ging praten. Ik kon open vertellen dat ze dat niet deed maar dat mijn pa me wel heel serieus nam (ook mijn twijfels over evt verzonnen hebben) en er fideel op reageerde. Ik voelde me door hem gezien en gesteund en was fijn dat ik samen met peut kon zeggen dat dat wel iets heel waardevols is wat hij me daarin heeft meegegeven.
dinsdag 26 september 2017 om 14:35
Hoi allemaal,
Ik weet niet of ik hier mee mag schrijven aangezien jullie zo te lezen al een vrij hechte groep zijn.
Ik ben sinds een paar maanden in therapie omdat ik elke keer vastloop. Ik heb bij vorige therapieën al gezegd: volgens mij zit er me iets dwars van vroeger,maar ik weet niet precies wat het is. Maar elke keer werd er gezegd dat het verleden er niet meer toe doet en dat ik moet werken aan het hier en nu.
Nu heb ik dan (voor mijn gevoel) eindelijk iemand die het wel helemaal serieus neemt en met mij meekijkt hoe ik zo ben geworden zoals ik ben. Dit betekent natuurlijk ook dat ik een hoop oud zeer moet oprakelen en dat vind ik lastig.
Vanmorgen een eigen topic geopend en door een reactie van iemand anders werd er opeens iets opgerakeld wat ik gewoon echt was vergeten. Namelijk heel lelijke dingen die tegen mij zijn gezegd door klasgenoten en kinderen in de straat. Dit was ik gewoon oprecht helemaal 'vergeten' dat dit was gebeurt. Ik heb gister nog doodleuk tegen mijn therapeut gezegd dat ik niet ben gepest. Nou,wel dus!!
Jeetje, dit maakt het nog weer gecompliceerder. Ergens wil ik het allemaal weer wegstoppen, ik ben ervan geshcrokken.
Ik weet niet of ik hier mee mag schrijven aangezien jullie zo te lezen al een vrij hechte groep zijn.
Ik ben sinds een paar maanden in therapie omdat ik elke keer vastloop. Ik heb bij vorige therapieën al gezegd: volgens mij zit er me iets dwars van vroeger,maar ik weet niet precies wat het is. Maar elke keer werd er gezegd dat het verleden er niet meer toe doet en dat ik moet werken aan het hier en nu.
Nu heb ik dan (voor mijn gevoel) eindelijk iemand die het wel helemaal serieus neemt en met mij meekijkt hoe ik zo ben geworden zoals ik ben. Dit betekent natuurlijk ook dat ik een hoop oud zeer moet oprakelen en dat vind ik lastig.
Vanmorgen een eigen topic geopend en door een reactie van iemand anders werd er opeens iets opgerakeld wat ik gewoon echt was vergeten. Namelijk heel lelijke dingen die tegen mij zijn gezegd door klasgenoten en kinderen in de straat. Dit was ik gewoon oprecht helemaal 'vergeten' dat dit was gebeurt. Ik heb gister nog doodleuk tegen mijn therapeut gezegd dat ik niet ben gepest. Nou,wel dus!!
Jeetje, dit maakt het nog weer gecompliceerder. Ergens wil ik het allemaal weer wegstoppen, ik ben ervan geshcrokken.
dinsdag 26 september 2017 om 20:19
Hanke, ik denk ook wel dat hoe er op gereageerd wordt en daarna ook nog mee omgegaan wordt en hoe serieus het genomen wordt, al die aspecten, een rol spelen. Het is zoveel bij elkaar, zoveel factoren die meespelen natuurlijk.. Fijn dat je hier al iets over hebt kunnen delen met je nieuwe peut. Heftig lijkt me, maar ook heel fijn
Warmmens welkom!
Su, wat je schrijft over hoe je je voelt is zó herkenbaar. Zo naar en zo herkenbaar helaas En ja, die hoop kunnen we goed gebruiken, dat vond ik ook fijn aan het item, want dat is erg welkom. Het idee dat het anders kan worden..
Snow, Pruttel, andere lieverds
:
Warmmens welkom!
Su, wat je schrijft over hoe je je voelt is zó herkenbaar. Zo naar en zo herkenbaar helaas
En ja, die hoop kunnen we goed gebruiken, dat vond ik ook fijn aan het item, want dat is erg welkom. Het idee dat het anders kan worden..Snow, Pruttel, andere lieverds
:
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-09-2017 05:12
73.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 26 september 2017 om 20:27
Deze schiet me te binnen omdat ik laatst afspraken af moest zeggen om deze reden.... 
dinsdag 26 september 2017 om 20:44
Jaa ik heb schijt (geweldig in deze context) aan wat m'n schoonmoeder vindt van het feit dat ik diarree zou hebben, dus op zich kan die wel Pruttel.
Alleen niet elke keer vrees ik, alhoewel dat wel weer tot erg grappige, nieuwe situaties kan leiden
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
