Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VI
woensdag 30 augustus 2017 om 09:18
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 17 september 2018 om 21:43
Ladies, ik heb jullie gelezen, maar krijg het niet voor elkaar om overal op te reageren.
Yellow, gecondoleerd met het verlies van je oma. Je had al genoeg op je bord zonder dit verlies, dus heel veel sterkte de komende tijd.
Lovako, ik hoop dat je inmiddels in wat rustiger vaarwater bent gekomen en dat ze je goed begeleiden. En dat ze (of althans iemand) er ook voor je man zijn.
Hanke, goed dat je na een zware tijd op zelfhulpweekend bent gegaan. Hoewel ik hard moest lachen om de omschrijving 'trippen na een twaalf stappen dance party' klinkt het als een nare ervaring. Hopelijk eenmalig. Ontzettend knap dat je trouwens in verbinding kon blijven met anderen daar.
Diva, die nieuwe werkwijze klinkt goed voor je. Als die tegenstribbelaars bij je collega waren ingedeeld, hadden ze er sowieso mee moeten werken dus trek je niets van het verzet aan. En natuurlijk is het heftig als je in een ver, vreemd land zit en je hoort dat je moeder dood is. Logisch dat je dan overstuur raakt, en goed dat je daar tijd en ruimte voor bood. Maar misschien is 'telefoon uit tijdens de les' ook een regel om eens te bespreken (maar misschien niet direct).
[...]
Yellow, gecondoleerd met het verlies van je oma. Je had al genoeg op je bord zonder dit verlies, dus heel veel sterkte de komende tijd.
Lovako, ik hoop dat je inmiddels in wat rustiger vaarwater bent gekomen en dat ze je goed begeleiden. En dat ze (of althans iemand) er ook voor je man zijn.
Hanke, goed dat je na een zware tijd op zelfhulpweekend bent gegaan. Hoewel ik hard moest lachen om de omschrijving 'trippen na een twaalf stappen dance party' klinkt het als een nare ervaring. Hopelijk eenmalig. Ontzettend knap dat je trouwens in verbinding kon blijven met anderen daar.
Diva, die nieuwe werkwijze klinkt goed voor je. Als die tegenstribbelaars bij je collega waren ingedeeld, hadden ze er sowieso mee moeten werken dus trek je niets van het verzet aan. En natuurlijk is het heftig als je in een ver, vreemd land zit en je hoort dat je moeder dood is. Logisch dat je dan overstuur raakt, en goed dat je daar tijd en ruimte voor bood. Maar misschien is 'telefoon uit tijdens de les' ook een regel om eens te bespreken (maar misschien niet direct).
[...]
tobbert wijzigde dit bericht op 18-10-2018 19:14
19.12% gewijzigd
dinsdag 18 september 2018 om 00:05
woensdag 19 september 2018 om 07:26
Hoi lieve allemaal!
Er zijn mooie dingen geschreven de laatste dagen, heel veel ook waarop ik zou willen reageren, met woorden, maar ook met een of meerdere knuffels. Er is nu even (letterlijk) geen tijd om inhoudelijk te reageren op wat jullie schrijven.
Dus even heel kort:
Wauw ST, dat je ook het kwetsbare stukje hier ruimte geeft (en daarin ook aandacht geeft aan dat in je wat dit spannend vindt, door het ook weer weg te gaan halen) vind ik echt een geweldig GROTE stap.
En al het andere wat je schrijft eigenlijk ook.
Ga door, dappere vrouw!
Diva, misschien is het goed jezelf te realiseren dat in de werksituatie waarin jij zit, iedereen reageert vanuit zijn/haar primaire behoefte. De boze meneer doet dat dus (zijn reactie heeft niets met jou te maken) en jijzelf ook. Want je voert dit systeem (wat overigens klinkt als een manier van onderwijzen wat uiteindelijk je studenten sterker maakt) in omdat dit voor jezelf beter werkt. En als mensen daar negatief op reageren, vind je dit lastig omdat je graag aardig gevonden wilt worden. Je hebt iets gedaan (een systeem invoeren) om beter voor jezelf te zorgen en dit systeem helpt je niet aardig gevonden te worden. Dus zou je jezelf misschien kunnen uitleggen dat je werk niet de plek is waar je aardig gevonden hoeft te worden (heel fijn als dit wel zo is) en dat er andere plekken zijn waar dit belangrijk is. En dat de plek op je werk vooral belangrijk is omdat je daar 1. onderwijs kunt geven op de manier die jij goed vindt (dus met dit nieuwe systeem) 2. je geld mee verdient. En het vooral vanwege dit laatste belangrijk is dat je overeind blijft staan. Waarmee het invoeren van het systeem extra punten krijgt
Ik schrijf dit allemaal heel snel, ik hoop dat je kunt volgen wat ik bedoel: zoek de bevestiging niet in wat studenten of collega's vinden, zoek geen medestanders om je tegenstanders te bestrijden, maar volg gewoon de richting die je jezelf hebt aangewezen en doe wat daarbij hoort. Just keep going & shine on!
Lieve Tobbie: goed dat je door hebt wat je nodig hebt (knuffel), verdrietig dat dit er binnen je vriendenkring niet inzit. Een knuffel staat misschien voor veiligheid, voor 'alles komt goed', voor 'we houden van je, no matter what' en voor nog veel meer dingen. Hoewel die het beste werkt van anderen, kun je m zeker óók aan jezelf geven. Het dekt de lading niet, maar komt wel al een beetje in de buurt. En voor wat het waard is: Voel maar! Ik geef ze je echt.
Fijne dag allemaal, ook als het een
dag is, ben je er altijd zelf nog. En dat is het genieten meer dan waard 
Er zijn mooie dingen geschreven de laatste dagen, heel veel ook waarop ik zou willen reageren, met woorden, maar ook met een of meerdere knuffels. Er is nu even (letterlijk) geen tijd om inhoudelijk te reageren op wat jullie schrijven.
Dus even heel kort:
Wauw ST, dat je ook het kwetsbare stukje hier ruimte geeft (en daarin ook aandacht geeft aan dat in je wat dit spannend vindt, door het ook weer weg te gaan halen) vind ik echt een geweldig GROTE stap.
En al het andere wat je schrijft eigenlijk ook.
Ga door, dappere vrouw!
Diva, misschien is het goed jezelf te realiseren dat in de werksituatie waarin jij zit, iedereen reageert vanuit zijn/haar primaire behoefte. De boze meneer doet dat dus (zijn reactie heeft niets met jou te maken) en jijzelf ook. Want je voert dit systeem (wat overigens klinkt als een manier van onderwijzen wat uiteindelijk je studenten sterker maakt) in omdat dit voor jezelf beter werkt. En als mensen daar negatief op reageren, vind je dit lastig omdat je graag aardig gevonden wilt worden. Je hebt iets gedaan (een systeem invoeren) om beter voor jezelf te zorgen en dit systeem helpt je niet aardig gevonden te worden. Dus zou je jezelf misschien kunnen uitleggen dat je werk niet de plek is waar je aardig gevonden hoeft te worden (heel fijn als dit wel zo is) en dat er andere plekken zijn waar dit belangrijk is. En dat de plek op je werk vooral belangrijk is omdat je daar 1. onderwijs kunt geven op de manier die jij goed vindt (dus met dit nieuwe systeem) 2. je geld mee verdient. En het vooral vanwege dit laatste belangrijk is dat je overeind blijft staan. Waarmee het invoeren van het systeem extra punten krijgt
Ik schrijf dit allemaal heel snel, ik hoop dat je kunt volgen wat ik bedoel: zoek de bevestiging niet in wat studenten of collega's vinden, zoek geen medestanders om je tegenstanders te bestrijden, maar volg gewoon de richting die je jezelf hebt aangewezen en doe wat daarbij hoort. Just keep going & shine on!
Lieve Tobbie: goed dat je door hebt wat je nodig hebt (knuffel), verdrietig dat dit er binnen je vriendenkring niet inzit. Een knuffel staat misschien voor veiligheid, voor 'alles komt goed', voor 'we houden van je, no matter what' en voor nog veel meer dingen. Hoewel die het beste werkt van anderen, kun je m zeker óók aan jezelf geven. Het dekt de lading niet, maar komt wel al een beetje in de buurt. En voor wat het waard is:
Voel maar! Ik geef ze je echt. Fijne dag allemaal, ook als het een
dag is, ben je er altijd zelf nog. En dat is het genieten meer dan waard
woensdag 19 september 2018 om 07:43
Hallo allemaal, ik blijf een beetje weg van het forum omdat ik weet dat het een valkuil voor me is om me te focussen op andermans problemen. Niet zozeer in dit topic specifiek, maar op het gehele forum. Maar wilde jullie toch een update geven!
Ik ben meer tot rust gekomen en verbaas mezelf over hoe goed ik bezig ben. Voornamelijk met hulp vragen en kwetsbaar zijn. Ik ga hier niet in op de traumas die ik heb, dat is ook niet de bedoeling. Ik ben nog opgenomen maar ben wel begonnnen aan een nieuw, pittiger programma wat ik voort zou kunnen zetten in deeltijd.
Eigenlijk wilden ze me maar 3 weken opnemen, maar om verder te kunnen gaan in deeltijd moet ik een ambulant behandelaar hebben. Ondanks de inspanningen van het team hier heb ik nog geen vervroegde intake. Het probleem: ik moet naar het angst en stemmingcentrum, maar zij hebben me nu naar persoonlijkheidsproblematiek gestuurd omdat ik borderline heb.
Het probleem? Ik heb geen borderline. Er waren vermoedens en daarom ben ik getest. Nu is degene die verantwoordelijk is voor de intake bij angst op vakantie. Een heel gedoe, mijn begeleider heeft me gerustgesteld dat ze me niet zomaar wegsturen.
Ik ga al oefenen met thuis zijn, avondje en weekend naar huis. Verder is de kliniek juist heel fijn, ik kan voor 100% op mezelf focussen.
Gesprek met de bedrijfsarts ging ook goed.
Deze week word ik gebeld door mijn jurist welke stappen gezet kunnen worden. Ik probeer er niet teveel aan te denken.
Gevoelsmatig is alles lastig. Ik slik de hele dag door quetiapine, ik kan mijn emoties niet aan. Met quetiapine kan ik er niet goed bij, maar in overleg met psych blijf ik slikken.
Ik ben weer aan het ontdekken wat ik leuk vind, in plaats van wat ik moet doen van mezelf. Ik wil pianospelen, dansen, bewegen en voelen door mijn lichaam en muzikaliteit in te zetten.
Ik kom tot inzichten waar ik van schrik, maar besef me goed dat dat nodig is voor mijn proces. Ik leer mijn echte zelf stukje bij beetje weer kennen, en kijk niet langer naar het grote sterke portret waar ik zelf in ben gaan geloven.
Ik ben sterk. Maar ik ben ook zacht en kwetsbaar, en dat is goed.
Ik ben ook nooit bewust van mijn dromen, nu heb ik ze heel helder en ze hebben voor mii een therapeutische werking gekregen door ze te analyseren. Ook al zou het niks betekenen, toch heb ik vertrouwen in mijn onderbewustzijn; ergens is het van belang. Of mijn interpretatie juist is, is dan de vraag.
De dagen zijn rustig hier maar in mijn koppie en lijf gebeurt vanalles. En het voelt eng, maar het voelt ook goed! Eindelijk ben ik er echt klaar voor om aan mezelf te gaan werken.
Ik ben meer tot rust gekomen en verbaas mezelf over hoe goed ik bezig ben. Voornamelijk met hulp vragen en kwetsbaar zijn. Ik ga hier niet in op de traumas die ik heb, dat is ook niet de bedoeling. Ik ben nog opgenomen maar ben wel begonnnen aan een nieuw, pittiger programma wat ik voort zou kunnen zetten in deeltijd.
Eigenlijk wilden ze me maar 3 weken opnemen, maar om verder te kunnen gaan in deeltijd moet ik een ambulant behandelaar hebben. Ondanks de inspanningen van het team hier heb ik nog geen vervroegde intake. Het probleem: ik moet naar het angst en stemmingcentrum, maar zij hebben me nu naar persoonlijkheidsproblematiek gestuurd omdat ik borderline heb.
Het probleem? Ik heb geen borderline. Er waren vermoedens en daarom ben ik getest. Nu is degene die verantwoordelijk is voor de intake bij angst op vakantie. Een heel gedoe, mijn begeleider heeft me gerustgesteld dat ze me niet zomaar wegsturen.
Ik ga al oefenen met thuis zijn, avondje en weekend naar huis. Verder is de kliniek juist heel fijn, ik kan voor 100% op mezelf focussen.
Gesprek met de bedrijfsarts ging ook goed.
Deze week word ik gebeld door mijn jurist welke stappen gezet kunnen worden. Ik probeer er niet teveel aan te denken.
Gevoelsmatig is alles lastig. Ik slik de hele dag door quetiapine, ik kan mijn emoties niet aan. Met quetiapine kan ik er niet goed bij, maar in overleg met psych blijf ik slikken.
Ik ben weer aan het ontdekken wat ik leuk vind, in plaats van wat ik moet doen van mezelf. Ik wil pianospelen, dansen, bewegen en voelen door mijn lichaam en muzikaliteit in te zetten.
Ik kom tot inzichten waar ik van schrik, maar besef me goed dat dat nodig is voor mijn proces. Ik leer mijn echte zelf stukje bij beetje weer kennen, en kijk niet langer naar het grote sterke portret waar ik zelf in ben gaan geloven.
Ik ben sterk. Maar ik ben ook zacht en kwetsbaar, en dat is goed.
Ik ben ook nooit bewust van mijn dromen, nu heb ik ze heel helder en ze hebben voor mii een therapeutische werking gekregen door ze te analyseren. Ook al zou het niks betekenen, toch heb ik vertrouwen in mijn onderbewustzijn; ergens is het van belang. Of mijn interpretatie juist is, is dan de vraag.
De dagen zijn rustig hier maar in mijn koppie en lijf gebeurt vanalles. En het voelt eng, maar het voelt ook goed! Eindelijk ben ik er echt klaar voor om aan mezelf te gaan werken.
donderdag 20 september 2018 om 20:09
Sofie, je hebt helemaal gelijk.
Ik besef me nu ook, na een paar dagen, dat ik misschien beter een beetje richting de werkwijze van mijn collega kan opschuiven, maar niet helemaal. Want iedere docent heeft zijn eigen manier van werken en die van mij is zo slecht nog niet. De mensen moeten wel gaan inzien dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun leerproces en leertempo, maar 100% gaan lesgeven zoals mijn collega is misschien wat teveel gevraagd. Een beetje van ID is ook goed.
@ Tobbie: er is een regel dat telefoons uit moeten staan, maar ook in stilte kunnen er appjes binnenkomen. Ik ga niet zo ver dat de telefoons in de tas moeten.
Verder merk ik dat ik te druk ben. Ik moet rustiger aan gaan doen. De opleiding is ook weer begonnen en de eerste deadline staat alweer gepland. En dan krijg ik er na de herfstvakantie nog taken bij. Ook iets meer uur, maar ik werk nu al zo te veel. Ik heb zelf ja gezegd, maar ik voelde me een beetje gedwongen omdat ik de enige ben die het kan doen.
Gelukkig nog maar 1 dag deze week. Zaterdag heb ik een leuke dag met het koor
Even heel wat anders aan m’n hoofd. Hard nodig. Ik moet echt beter voor mezelf zorgen, zelfs collega’s beginnen het te zeggen. 
Knuffels voor de voorraad
Ik besef me nu ook, na een paar dagen, dat ik misschien beter een beetje richting de werkwijze van mijn collega kan opschuiven, maar niet helemaal. Want iedere docent heeft zijn eigen manier van werken en die van mij is zo slecht nog niet. De mensen moeten wel gaan inzien dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun leerproces en leertempo, maar 100% gaan lesgeven zoals mijn collega is misschien wat teveel gevraagd. Een beetje van ID is ook goed.
@ Tobbie: er is een regel dat telefoons uit moeten staan, maar ook in stilte kunnen er appjes binnenkomen. Ik ga niet zo ver dat de telefoons in de tas moeten.
Verder merk ik dat ik te druk ben. Ik moet rustiger aan gaan doen. De opleiding is ook weer begonnen en de eerste deadline staat alweer gepland. En dan krijg ik er na de herfstvakantie nog taken bij. Ook iets meer uur, maar ik werk nu al zo te veel. Ik heb zelf ja gezegd, maar ik voelde me een beetje gedwongen omdat ik de enige ben die het kan doen.
Gelukkig nog maar 1 dag deze week. Zaterdag heb ik een leuke dag met het koor
Even heel wat anders aan m’n hoofd. Hard nodig. Ik moet echt beter voor mezelf zorgen, zelfs collega’s beginnen het te zeggen. Knuffels voor de voorraad
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 24 september 2018 om 23:07
Hoe gaat het met iedereeen?
Net thuis na een hele lange dag. Eerst werken en vanavond moest ik nog met een groepje bij elkaar komen voor iets van de opleiding. Dus eerst een uur in de trein. Gelukkig kon man mij ophalen omdat hij toch in de buurt was. Scheelt mij zeker een uur reizen.
Vandaag was een vrouw uit mijn klas erg boos op mij en zei ze dat ze mij geen goede docent vond. Ik heb het niet op mezelf betrokken, maar het lekker bij haar gelaten.
Na een telefoontje van een collega naar haar is het nu opgelost. Ben benieuwd of ze nog excuses gaat aanbieden voor haar gedrag.
Welterusten
en knuffels voor wie maar wil 
Net thuis na een hele lange dag. Eerst werken en vanavond moest ik nog met een groepje bij elkaar komen voor iets van de opleiding. Dus eerst een uur in de trein. Gelukkig kon man mij ophalen omdat hij toch in de buurt was. Scheelt mij zeker een uur reizen.
Vandaag was een vrouw uit mijn klas erg boos op mij en zei ze dat ze mij geen goede docent vond. Ik heb het niet op mezelf betrokken, maar het lekker bij haar gelaten.
Na een telefoontje van een collega naar haar is het nu opgelost. Ben benieuwd of ze nog excuses gaat aanbieden voor haar gedrag.
Welterusten
en knuffels voor wie maar wil
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
vrijdag 28 september 2018 om 18:46
Dankje Dana.
Zo’n opmerking blijft natuurlijk altijd wel even door mijn hoofd spoken (triggert), maar ik wist van wie hij kwam en ik wist dat ik gelijk had in de situatie.
Blij dat de week voorbij is. Pfft. Maandagavond was ik weg en pas laat thuis, dinsdag- en woensdagmiddag en -avond bezig met de opleiding en gisteravond naar les en pas om 0:30 thuis vannacht en vandaag weer gewerkt. 
Ik ben echt kapot.
Ik heb m’n voor vanavond afgezegd. Vind het zingen wel leuk en ontspannend, maar de drukte niet en ik had me weer moeten haasten en snelsnel moet eten en dat heb ik deze week genoeg gedaan.
Nu gaat goede zelfzorg voor, dus ik heb de verwarming (sinds lange tijd) aangedaan, want ik heb het ijskoud en ik ga zo lekker warm eten voor mezelf maken (na meerdere dagen deze wek ‘s avonds alleen maar een broodje gegeten te hebben). En verder met thee op de bank deze avond. Morgen weer een drukke dag, maar vanavond lekker me-time
Hoe gaat het met jullie? Het is stil de laatste dagen.
Knuffels voor de voorraad
Zo’n opmerking blijft natuurlijk altijd wel even door mijn hoofd spoken (triggert), maar ik wist van wie hij kwam en ik wist dat ik gelijk had in de situatie.
Blij dat de week voorbij is. Pfft. Maandagavond was ik weg en pas laat thuis, dinsdag- en woensdagmiddag en -avond bezig met de opleiding en gisteravond naar les en pas om 0:30 thuis vannacht
en vandaag weer gewerkt. Ik ben echt kapot.
Ik heb m’n
voor vanavond afgezegd. Vind het zingen wel leuk en ontspannend, maar de drukte niet en ik had me weer moeten haasten en snelsnel moet eten en dat heb ik deze week genoeg gedaan. Nu gaat goede zelfzorg voor, dus ik heb de verwarming (sinds lange tijd) aangedaan, want ik heb het ijskoud en ik ga zo lekker warm eten voor mezelf maken (na meerdere dagen deze wek ‘s avonds alleen maar een broodje gegeten te hebben). En verder met thee op de bank deze avond. Morgen weer een drukke dag, maar vanavond lekker me-time
Hoe gaat het met jullie? Het is stil de laatste dagen.
Knuffels voor de voorraad
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
vrijdag 28 september 2018 om 22:52
weet je, ik was er gewoon van uit gegaan dat die vrouw gebeld was ipv een appje had gekregen, omdat ik zelf zulk nieuws nooit zou appen. Maar goed, jouw studenten zitten natuurlijk in een heel andere situatie.Imaginary_Diva schreef: ↑20-09-2018 20:09@ Tobbie: er is een regel dat telefoons uit moeten staan, maar ook in stilte kunnen er appjes binnenkomen. Ik ga niet zo ver dat de telefoons in de tas moeten.
Verder: goed dat je een zelfzorgavondje hebt geregeld voor jezelf! Klinkt als een enorm drukke week, en geen gemakkelijke groep waar je voor staat. Hopelijk kom je vanavond lekker bij en is volgende week wat minder druk.
Selune, is er iets gebeurd (of in de toekomst) waardoor je het nu zo zwaar hebt?
Voor nu slaap lekker allemaal
vrijdag 28 september 2018 om 23:07
Alles bij elkaar denk ik. Het treinongeluk met die kindjes vorige week, ik herbeleefde steeds weer de momenten dat ik zelf hoorde/wist dat de kinderen overleden waren. En deze week was een rare week. Ik heb mijn diploma gekregen, een mooi moment, maar ook zo moeilijk. Toegesproken worden, het idee dat ik schijnbaar toch iets kan, en tegelijk merken dat het zoveel moeite kost. Later bij het eten enorm getriggerd en het laat me niet meer los, de beelden blijven steeds weer komen.
Forever is a hell of a long time
vrijdag 28 september 2018 om 23:32
zaterdag 29 september 2018 om 09:56
Het nieuws over dat ongeluk horen, lijkt me inderdaad heel zwaar, zeker gezien wat jou en je kinderen is overkomen. Hopelijk worden de herbelevingen snel minder.
[...] gefeliciteerd met je diploma! Het bewijs dat je een slimme en hardwerkende vrouw bent
EV, wat naar dat het zo zwaar is, maar wat een stapjes zet je weer door hulp te vragen en te durven toelaten!
tobbert wijzigde dit bericht op 18-10-2018 19:13
29.05% gewijzigd
zondag 30 september 2018 om 08:23
Dat inderdaad Tobbert. Dat gedoe om een uitreiking heen. Teveel dingen waar ik geen rekening mee kon houden, veel (onbekende) mensen om me heen, ik voel me gewoon heel onveilig.
Ik heb de afgelopen tijd heel voorzichtig wat mensen verteld dat ik (c)ptss heb. Ik merk dat het soms makkelijker is als mensen weten dat er iets speelt, maar het blijft zo eng. Ik ben zo bang veroordeeld te worden.
EV
Ik heb de afgelopen tijd heel voorzichtig wat mensen verteld dat ik (c)ptss heb. Ik merk dat het soms makkelijker is als mensen weten dat er iets speelt, maar het blijft zo eng. Ik ben zo bang veroordeeld te worden.
EV
Forever is a hell of a long time
zondag 30 september 2018 om 18:29
Lieve allemaal,
Goh. Wat zou ik graag pijn, lijden en verdriet willen verzachten door het brengen van de juiste woorden. Maar ik weet ze niet.
Selune, EV, Tobbie, Snow, Knuff, ST, Dana, Hanke, en iedereen die ik niet bij naam noem maar er wel behoefte aan heeft.
Diep respect Selune dat je hier schrijft. Ik weet hoe ontzettend lastig dit met tijden voor je is, vooral als je zo kwetsbaar voelt als nu. Er zullen misschien mensen zijn die je veroordelen. Er zullen zeker mensen zijn die dit niet doen.
Ervaar maar, net als EV, dat er mensen zijn die te vertrouwen zijn. Die lief zijn. Die oordeel-loos zijn.
En richt je op hen.
Zij zijn het waard.
Ik zou er allerlei @#$%&* woorden in willen gooien, niet omdat ik vind dat jij iets verkeerd doet, maar omdat ik zo ontzettend graag zou willen dat zij die jou zoveel pijn hebben gedaan, een heel dikke middelvinger van jou zouden krijgen. Ik weet dat het niet zo simpel is, maar het is het enige waar zij recht op hebben.
Ik ben trots op je. Op wat je bereikt hebt, maar nog veel meer gewoon op jou. Omdat je een tof mens bent.
@Diva: Super gedaan!
Hier gaat het goed. Ik leef, hoe wonderlijk ook, mijn leven. Ik verwonder me er dagelijks wel een miljoen keer over. Het is een cadeautje.
Goh. Wat zou ik graag pijn, lijden en verdriet willen verzachten door het brengen van de juiste woorden. Maar ik weet ze niet.
Selune, EV, Tobbie, Snow, Knuff, ST, Dana, Hanke, en iedereen die ik niet bij naam noem maar er wel behoefte aan heeft. Diep respect Selune dat je hier schrijft. Ik weet hoe ontzettend lastig dit met tijden voor je is, vooral als je zo kwetsbaar voelt als nu. Er zullen misschien mensen zijn die je veroordelen. Er zullen zeker mensen zijn die dit niet doen.
Ervaar maar, net als EV, dat er mensen zijn die te vertrouwen zijn. Die lief zijn. Die oordeel-loos zijn.
En richt je op hen.
Zij zijn het waard.
Ik zou er allerlei @#$%&*
woorden in willen gooien, niet omdat ik vind dat jij iets verkeerd doet, maar omdat ik zo ontzettend graag zou willen dat zij die jou zoveel pijn hebben gedaan, een heel dikke middelvinger van jou zouden krijgen. Ik weet dat het niet zo simpel is, maar het is het enige waar zij recht op hebben. Ik ben trots op je. Op wat je bereikt hebt, maar nog veel meer gewoon op jou. Omdat je een tof mens bent.
@Diva:
Super gedaan! Hier gaat het goed. Ik leef, hoe wonderlijk ook, mijn leven. Ik verwonder me er dagelijks wel een miljoen keer over. Het is een cadeautje.
zondag 30 september 2018 om 21:41
Dank je Sofie. Wat super-, superfijn dat het goed gaat met je. Dat cadeau heb je meer dan verdiend
Ik weet niet waar het aan ligt dat het nu weer zo zwaar is. Hoe later op de avond het wordt hoe erger de angst. En ik heb vandaag echt heel erg aan zelfzorg gedaan. Rustig aan, comfortfood, dekentje. Ondanks dat zit alles zo hoog
Ik weet niet waar het aan ligt dat het nu weer zo zwaar is. Hoe later op de avond het wordt hoe erger de angst. En ik heb vandaag echt heel erg aan zelfzorg gedaan. Rustig aan, comfortfood, dekentje. Ondanks dat zit alles zo hoog
Forever is a hell of a long time
dinsdag 2 oktober 2018 om 07:43
Ik kom weer even binnenvallen. Ik ga donderdag met ontslag uit de kliniek en stroom dan door naar deeltijd behandeling, 4 dagen in de week.
Ik heb er heel veel aan. Ik heb voornamelijk praatblokken gericht op psychoeducatie en haalbare doelen stellen, daarnaast nog een aantal blokken pmt.
De psychoeducatie is zwaar omdat ik merk dat alles uiteindelijk terugkomt op mijn controledwang.
De doelenbesprekingen zijn confronterend omdat ik merk dat mijn doelen zo veel en zo groot waren, en dat ik nu ontzettend kleine stapjes moet maken om successen te creeëren.
De pmt is heerlijk. De kracht van mijn lichaamn weer voelen, de connectie tussen mijn hoofd en lijf herstellen en merken wat dat met mijn spanning doet. Door jarenlang op hoog niveau te sporten is mijn lichaamsintelligentie groot geworden, maar als ik mijn lichaam niet gebruik merk ik dat ik letterlijk vast kom te zitten.
Alles bij elkaar ontzettend veel zelfinzicht gekregen, en misschien nog wel belangrijker: acceptatie.
Accepteren dat ik deze klachten heb, dat dit de situatie is, en dat dit is waar ik me op wil en moet focussen de komende tijd.
Accepteren dat werken er voorlopig niet inzit, zelfs tegen me zou werken.
Accepteren dat ik niet weet wat de toekomst gaat brengen en dat ik mijn leven opnieuw vorm moet gaan geven om goed voor mezelf te kunnen (blijven) zorgen.
Ondertussen wel veel spanningen met mijn man. Die gaat nu ook - eindelijk - ondersteuning zoeken. Ook gaan we systeemtherapie doen. Ik wil veranderen, ik zal gaan veranderen, en ook voor hem is dit een proces. Vooral het stuk reflecteren en mijn ware emoties en gedachten benoemen, is voor hem erg lastig. De wil is er, maar we vinden het beide spannend dat ik weer naar huis kom.
Ik heb ook een werkcoach gekregen via het GGZ die me gaat helpen voor te bereiden op gesprekken met mijn werkgever en eventueel meegaat naar gesprekken.
Door het juridische geschil vind ik dat contact erg moeilijk. Ook omdat mijn workaholicism een verkeerde copingsstrategie van mij is geweest, en ik dit dus niet op moet pakken tot ik er klaar voor ben. De focus moet nu op mij en mijn herstel liggen, en werken past nog niet binnen dat plaatje.
Aanstaande woensdag heb ik een intake bij de angst en stemming afdeling, waarbij de focus gaat liggen op de hulpvraag voor traumaverwerking.
Dat is nog even spannend, aangezien ze me ook naar de afdeling persoonlijkheid willen sturen. Ik, en mijn behandelaren hier, zijn van mening dat er eerst traumaverwerking plaats moet vinden voordat ik mijn andere problemen kan tackelen, aangezien de controledwang en het wantrouwen een duidelijke aanleiding hebben..
Er borrelen veel spannende, goede dingen. Maar er gebeurt ook al heel wat, in mijn hoofd. Mijn mindset is anders en ik zie nu waar ik vaak de fout in ga. Ik kan er nog niks mee, maar ik merk het op.
In die paar weken had ik nog niet meer van mezelf kunnen verwachten.
Hele dikke knuffels voor iedereen!
Ik heb er heel veel aan. Ik heb voornamelijk praatblokken gericht op psychoeducatie en haalbare doelen stellen, daarnaast nog een aantal blokken pmt.
De psychoeducatie is zwaar omdat ik merk dat alles uiteindelijk terugkomt op mijn controledwang.
De doelenbesprekingen zijn confronterend omdat ik merk dat mijn doelen zo veel en zo groot waren, en dat ik nu ontzettend kleine stapjes moet maken om successen te creeëren.
De pmt is heerlijk. De kracht van mijn lichaamn weer voelen, de connectie tussen mijn hoofd en lijf herstellen en merken wat dat met mijn spanning doet. Door jarenlang op hoog niveau te sporten is mijn lichaamsintelligentie groot geworden, maar als ik mijn lichaam niet gebruik merk ik dat ik letterlijk vast kom te zitten.
Alles bij elkaar ontzettend veel zelfinzicht gekregen, en misschien nog wel belangrijker: acceptatie.
Accepteren dat ik deze klachten heb, dat dit de situatie is, en dat dit is waar ik me op wil en moet focussen de komende tijd.
Accepteren dat werken er voorlopig niet inzit, zelfs tegen me zou werken.
Accepteren dat ik niet weet wat de toekomst gaat brengen en dat ik mijn leven opnieuw vorm moet gaan geven om goed voor mezelf te kunnen (blijven) zorgen.
Ondertussen wel veel spanningen met mijn man. Die gaat nu ook - eindelijk - ondersteuning zoeken. Ook gaan we systeemtherapie doen. Ik wil veranderen, ik zal gaan veranderen, en ook voor hem is dit een proces. Vooral het stuk reflecteren en mijn ware emoties en gedachten benoemen, is voor hem erg lastig. De wil is er, maar we vinden het beide spannend dat ik weer naar huis kom.
Ik heb ook een werkcoach gekregen via het GGZ die me gaat helpen voor te bereiden op gesprekken met mijn werkgever en eventueel meegaat naar gesprekken.
Door het juridische geschil vind ik dat contact erg moeilijk. Ook omdat mijn workaholicism een verkeerde copingsstrategie van mij is geweest, en ik dit dus niet op moet pakken tot ik er klaar voor ben. De focus moet nu op mij en mijn herstel liggen, en werken past nog niet binnen dat plaatje.
Aanstaande woensdag heb ik een intake bij de angst en stemming afdeling, waarbij de focus gaat liggen op de hulpvraag voor traumaverwerking.
Dat is nog even spannend, aangezien ze me ook naar de afdeling persoonlijkheid willen sturen. Ik, en mijn behandelaren hier, zijn van mening dat er eerst traumaverwerking plaats moet vinden voordat ik mijn andere problemen kan tackelen, aangezien de controledwang en het wantrouwen een duidelijke aanleiding hebben..
Er borrelen veel spannende, goede dingen. Maar er gebeurt ook al heel wat, in mijn hoofd. Mijn mindset is anders en ik zie nu waar ik vaak de fout in ga. Ik kan er nog niks mee, maar ik merk het op.
In die paar weken had ik nog niet meer van mezelf kunnen verwachten.
Hele dikke knuffels voor iedereen!
dinsdag 2 oktober 2018 om 21:38
@Lovako: ik zit hier zwaar onder de indruk te zijn van je woorden. Wat een inzichten, en wat knap dat het je lukt deze aan concrete situaties te koppelen. Natuurlijk, het zijn kleine stapjes, perfect om niet buiten adem te raken en zicht te blijven houden op de schoonheid van de berg en haar omgeving.
Ik lees vooral geloof, hoop, doorzetting, vertrouwen. Je hebt een heel moedige kracht in je Lovako
@Selune: het mag toch ook gewoon even moeilijk zijn zonder dat je weet waarom? Dat geeft niets, dit gaat ook weer voorbij. En ondertussen oefen je met zorgen voor jezelf, ontdekken dat je het waard bent, ervaren dat er ook lieve mensen zijn en meer van dat soort waardevolle dingen. Lief wat je tegen me zegt. Weet je.... jij verdient het ook. Mocht je ooit ergens een hersenspinsel tegenkomen wat je doet geloven dat je alle ellende hebt verdiend die op je pad is gekomen: dikke vette onzin. Dat geldt voor mij, dat geldt voor jou, dat geldt voor alle andere lieve schrijfsters hier.
@ST: dankjewel voor je lieve woorden
Ik lees vooral geloof, hoop, doorzetting, vertrouwen. Je hebt een heel moedige kracht in je Lovako
@Selune: het mag toch ook gewoon even moeilijk zijn zonder dat je weet waarom? Dat geeft niets, dit gaat ook weer voorbij. En ondertussen oefen je met zorgen voor jezelf, ontdekken dat je het waard bent, ervaren dat er ook lieve mensen zijn en meer van dat soort waardevolle dingen.
Lief wat je tegen me zegt. Weet je.... jij verdient het ook. Mocht je ooit ergens een hersenspinsel tegenkomen wat je doet geloven dat je alle ellende hebt verdiend die op je pad is gekomen: dikke vette onzin. Dat geldt voor mij, dat geldt voor jou, dat geldt voor alle andere lieve schrijfsters hier. @ST: dankjewel voor je lieve woorden
