Paniek door de herbelevingen - deel VI

@SMALLTHINGS ga je hem nog wel trainen op nachtmerries?

groetjes christian

.

.

.

@ST en Selune,
Ik was te laat voor jullie berichtjes.

Geeft niet. Het maakt ook niet echt uit allemaal.

voor iedereen

Selune, ik had het wel gelezen. Ik vind het een rare manier van communiceren. Zou er zelf zeer van slag van raken als het zo ging.

(En hopelijk daarna proberen mezelf weer bij elkaar te rapen, om toch verder te gaan en het dan zéker bespreekbaar te maken hoe dat aankwam.)

Laat het gerust even weten als je wil dat ik mijn reactie weghaal.

En het maakt wél uit allemaal.

Ik vind het geen normale manier van doen en hoop niet dat je nu denkt dat je het 'verdiend' zou hebben of op een andere manier de schuld bij jezelf legt. Of dat je het nu gaat bagatelliseren. Niet doen, ajb. Het doet iets met je. Dan is het niet iets kleins of onbeduidends.

Wederom: geef het maar aan als je wilt dat ik dit weghaal.

Laat maar staan Dana. Ik vind het ook naar. En geraakt. Ik weet dat ik ermee verder moet. Zoals het nu gaat kan het niet, maar de drempel om weer naar de huisarts te gaan en opnieuw te beginnen is enorm hoog.

Selune: ik heb je niet gelezen maar begrijp dat het zwaar voor je is nu,

Begrijp ik, Selune.

.

@smallthings mooi om the horen hoop dat je er veel aan hebt

Liefs Christian

*strooit knuffels*

Ik heb vakantie en ik heb tot nu toe alleen maar fijne, rustige dingen gedaan. Zo blij dat ik even niks moet. Ook zo blij met de

Heeft iemand misschien tips?

De grote GGZ hier met de 24 uurs service die weigeren me door te verwijzen voor überhaupt een intake bij de afdeling waar ptss en trauma problematiek word afgenomen. Ik zou er helemaal in kunnen duiken waarom dit onterecht is en hoe ze daar bij komen. Maar ik hoop dat het voor jullie voldoende is als ik zeg dat ik diagnoses heb van GGZ instellingen zonder 24 uurs service(daarom ben ik nu weer elders afgewezen), bevestiging van mijn maatschappelijk werkster, de gemeente, mijn dagbesteding bij de zorgboerderij.

Ik heb contact gehad met de patiënt vertrouwens persoons, maar het via die weg proberen is alsof de GGZ Amerika is. Hij kan je het beste helpen onder tafel, wanneer je nog patiënt bent naar eigen zeggen.

Dan kan ik dus een eigen klacht in gaan dienen.. maar ik voel me gesloopt.. ik ben nu al bijna 3 jaar hulp aan het zoeken. Dan klop je bij de dokter aan vanwege de paniekaanvallen en omdat je nier meer kan slapen vanwege de flashbacks. En 3 jaar later zit je vol gepompt met pillen, heb je nog geen trauma therapie gehad en ben je alleen nog maar een grotere hoop ellende..

Heeft iemand enig idee waar ik nog aan de bel kan trekken zonder dat ik een klachtenprocedure moet starten omdat ik geen hulpverlening krijg bij het verwerken van misbruik. Want.. dat is toch te ziek voor woorden. Kap dan ook gewoon met heel die metoo campagne en weet ik veel wat als je niet eens therapie aan kan bieden.

Sorry Yellow ik heb werkelijk geen idee. Ik kom ook niet door de bureacratie die ggz heet heen. Ik zit er zonder therapeut en moet zelfs terug naar de huisarts voor een nieuwe verwijzing incl. nieuwe intake en ik weet het ook niet meer.

Yellow, je kunt dus wel hulp krijgen bij de ggz maar niet op de afdeling die jij wil? Waarom probeer je het niet op de andere afdeling, stempel zegt uiteindelijk niets. Wie weet kom je een goede behandelaar tegen of kunnen ze je vanuit de afdeling later nog doorsturen als dat echt nodig is.
Niet het meest ideale misschien maar dan kun je in ieder geval aan de slag ipv blijven vechten.

.

Ik snap hoe dan ook niet dat die afdelingen bij je GGZ zo strikt gescheiden worden. Want trauma, persoonlijkheid, stemming en angst liggen dicht bij elkaar en beïnvloeden elkaar.

Ambulante behandeling voor persoonlijkheidsstoornis in combinatie met emdr kan ook veel winst opleveren. Dus misschien is het uitproberen wat ze je aanbieden toch een optie.

Ik heb ooit bij wat nu trtc's zijn aangeklopt voor een 2nd opinion. Die hebben toen (tot mijn verbazing) de behandeling overgenomen en ik heb daar veel geleerd en goede ervaringen opgedaan. Maar dat was tig jaar terug.
Bij crises moest ik bij de lokale ggz zijn. Gelukkig heb ik die toen weinig nodig gehad.

Ik peins nog even....Palier DH? Transit Ermelo? Die hebben opname voor ernstig getraumatiseerden die moeite hebben om een behandelrelatie aan te gaan. Doen ook ambulant en deeltijd dacht ik.

Had ik goed onthouden dat je ervaring hebt met jeugd ggz in Halsteren? Of verwar ik je met een andere forummer? Kun je daar vragen wat nu te doen?

Bij je zorgverzekering al gevraagd of zij behandelplekken weten voor je?

Is het wat om wel te starten met wat ze je nu bieden bij GG Z een daarnaast bij een trtc een vaardighedentraining 'vroeger en verder' te doen?

Ik brainstorm maar gewoon wat...

Allesmag schreef: ↑

16-10-2018 23:23

Yellow, je kunt dus wel hulp krijgen bij de ggz maar niet op de afdeling die jij wil? Waarom probeer je het niet op de andere afdeling, stempel zegt uiteindelijk niets. Wie weet kom je een goede behandelaar tegen of kunnen ze je vanuit de afdeling later nog doorsturen als dat echt nodig is.
Niet het meest ideale misschien maar dan kun je in ieder geval aan de slag ipv blijven vechten.

Daar ben ik als eerst in mijn traject geweest en ben ik ook weer weggestuurd. Niet te snel conclusies trekken dat ik niet wil.

@Hanke nee dat ben ik niet. Ik heb in de afgelopen periode ook al 2 verschillende zorgverzekeraars gehad en geprobeerd en die willen niet helpen.

[...]

Yellow, wat ik lees is dat je graag hulp wil, maar dat de ggz je niet naar de trauma-afdeling wil sturen? Willen ze je überhaupt niet zien, dus ook niet bij andere afdelingen? Want dat zou ik echt heel raar vinden; iedereen met psychische klachten zou zich bij de GGZ moeten kunnen aanmelden. Die ene waar je het over hebt, of misschien een andere ietsje verder weg (geen idee waar je woont en of dat kan).

Mijn gedachten zijn ongeveer als volgt: als je graag bij één organisatie wil met 24u zorg, meld je dan opnieuw aan. Gewoon helemaal opnieuw bij de 'voordeur' zeg maar. En laat hun dan de diagnose (opnieuw) doen. Dan komen ze er vanzelf achter dat je getraumatiseerd bent en daar hulp voor nodig hebt.

Alternatief: ga naar een organisatie waar je voor trauma behandeld kan worden, zonder dat er 24u zorg is. Organiseer in dat geval 'achterwacht' door nauw contact te houden met je huisarts, zodat het duidelijk is wat er moet gebeuren als je je bij de HAP meldt.

Wat je in ieder geval moet blijven doen, is aan de bel blijven trekken bij je huisarts, maatschappelijke werker, verzekering, en - als daar nog lijntjes lopen - GGZ. Wees dan specifiek en concreet (welke klachten, wanneer, hoe vaak, welke impact op het kunnen doen van dagelijkse taken etc.).

Maar goed, mijn hersens voelen aan als een soort wattige substantie, dus ik weet niet of dit het beste advies ever is. Het is in ieder geval wel constructief bedoeld. Sterkte in ieder geval.

Oh, en mijn gemeente heeft een soort loket voor zorghulpregie-iets. Een soort wegwijzer/centraal loket. Kijk eens of dat bij jouw gemeente ook bestaat en of ze iets voor je kunnen betekenen. Of ga terug als je dat al eens gedaan hebt. Als ze niet weten dat je nog steeds veel last hebt van je klachten, is het makkelijk voor ze om te denken dat het wel mee zal vallen.

Toen ik mijn eerste doorverwijzing kreeg wilde mijn huisarts me alleen doorverwijzen naar de afdeling persoonlijkheidsstoornissen bij die instelling. Daar ben ik dus ook geweest, en daar heb ik netjes de intake gedaan. Conclusie was dat ze geen persoonlijkheidsstoornis vast konden stellen maar dat ze ook wel zagen dat ik tegen problemen aan liep. Ik ben toen doorverwezen naar de jongvolwassenen groep. Bij de intake daar, bleek weer dat ik daar ook niet hoorde en dat de doorverwijzer die daar net nieuw was eigenlijk niet echt een goed beeld had van wat ze bij de jongvolwassenen groep deden dus die had mij ook verkeerd geïnformeerd. Ze hebben toen bij de jongvolwassenen groep besloten om me daar ook geen therapie te geven.

Ik ben toen verhuisd naar een andere regio. Kon vrij snel op intake en heb de diagnose ptss eindelijk gekregen. Maar de wachttijden daar waren lang, en ik heb daar maar een half jaar gewoond doordat mijn relatie is over gegaan.

Ik ben hier toen terug gekomen. Naar een andere instelling gegaan. Weer diagnose ptss. Maar ze wilde eerst cognitieve gedragstherapie doen. Helemaal prima. Na 5 sessies vonden ze dat ik het verrassend snel oppikte, en konden we door richting trauma. Alleen mijn psycholoog was zwanger. Mijn plaatsvervangende psycholoog langdurig ziek. En de plaatsvervangende psycholoog daarvan bleek een psycholoog gespecialiseerd in dwang te zijn, en ook nog eens de psycholoog van mijn ex. En hier kwam ik dus niet achter doordat dingen netjes doorgegeven werden maar omdat ik overal als een zotje achteraan heb zitten bellen. Uiteindelijk heb ik het daar dus opgegeven. Maar hebben ze wel een brief aan mijn huisarts geschreven dat ik niet heb laten merken dat ik extra klachten heb, tegelijkertijd hebben ze me diazepam voor overdag voorgeschreven, topiramaat erbij voor in de nacht. Ik zit op 6 pillen totaal iedere dag.

Ik heb daar toen met de huisarts in gesprek over willen gaan. Die wilde niet luisteren “want in de brief stond” en over “het voorschrijven van medicatie desondanks gaat hij niet in discussie”. Oftewel, kut met peren.

Dus ben ik begin januari met de crisisdienst in aanraking gekomen. Die me netjes beloofd hebben om me naar hun trauma afdeling door te sturen. Ik heb een handtekening gezet om info op te vragen. Om dezelfde dag nog opgebeld te worden dat ze die verscheurd hadden en hem per post op gingen sturen. Vervolgens hebben ze in hun dossiers dus die oude intake gevonden. De opgevraagde papieren niet afgewacht en moet en zal ik weer naar persoonlijkheidsstoornissen. Waarvan ik de vragenlijsten ken etc, geen enkele gaat over trauma. Ik heb toen mijn trauma in de persoonlijke gesprekken aan proberen te kaarten, het werd weggewuifd. Ik heb aan de behandelaar bij de crisisdienst gevraagd of hij dan uit kon leggen hoe dat eruit zou zien bij de afdeling persoonlijkheidsstoornissen. Dat kon hij niet, ik moest hem maar als persoon vertrouwen. (En nu werkt hij niet eens meer bij die instelling en heeft hij geen BIG meer, en die moet je als regie behandelaar wel hebben).

Ze hebben een prachtige locatie voor trauma patiënten. En ze wilde me weer vanaf voor af aan laten beginnen bij persoonlijkheidsstoornissen. Dus toen ben ik inderdaad maar naar een ander gegaan. En die zeggen ook, ptss, trauma behandeling nodig, maar die durven het niet meer aan omdat ik met de crisisdienst in aanraking ben geweest.

Maar ze houden gewoon vanaf dag 1 al die deur voor me dicht. En ik wil graag iets van mijn menselijkheid overhouden dus ik ga niet weer als een soort muppet dat andere traject in omdat ze eigenlijk niet eens luisteren en me maar rondjes blijven sturen. Want dit hele verhaal heeft me alleen nog maar verder kapot gemaakt. Je vraagt om hulp en word jaren alleen maar van het kastje naar de muur gestuurd terwijl ze van alles over je zeggen en vinden maar zonder concrete behandelplannen komen.

Niet quoten svp.

Tobbert schreef: ↑

17-10-2018 10:59

Oh, en mijn gemeente heeft een soort loket voor zorghulpregie-iets. Een soort wegwijzer/centraal loket. Kijk eens of dat bij jouw gemeente ook bestaat en of ze iets voor je kunnen betekenen. Of ga terug als je dat al eens gedaan hebt. Als ze niet weten dat je nog steeds veel last hebt van je klachten, is het makkelijk voor ze om te denken dat het wel mee zal vallen.

Ik heb sowieso wel een maatschappelijk werkster via de WMO van de gemeente maar die kan alleen op praktisch niveau helpen en natuurlijk een luisterend oor zijn. Maar Mja.. wat valt er nog te luisteren. “Ik loop vast?”. Ik wil niet eens meer hard op praten..

Ik doe via de gemeente ook twee middagen dagbesteding maar ik voel me nu zo onderuit gemaaid.. dat het me vanmiddag niet gelukt is om te gaan. Het begint me echt op te eten. Ik was vannochtend naar de supermarkt en het was net alsof ik op wolkjes fietste ofzo en ik had mn meds nog niet eens op. Daar is wel iemand die heeft via de WMO een persoonlijk budget gekregen om haar eigen psycholoog te fixen. Maar dat zou toch bizar zijn..