Psyche
alle pijlers
Paniekaanvallen hoe nu verder?
donderdag 21 juni 2018 om 16:46
Ik heb sinds 2 maanden weer een paniekstoornis, de paniekaanvallen en angst voor anst. Ze variëren erg wat ik voel. Ziek voelen,angstig voelen. En variëren van mild tot matig en soms heb ik niet in de gaten dat ik ze heb.
Positieve dingen:
-ik vermijd niks.
-ik kan soms mijn paniekaanvallen laten stoppen door het te accepteren.
Ik begrijp alleen niet dat ik de paniekaanvallen gewoon thuis heb. Dit heeft er niet mee te maken of ik alleen ben of iets. Ook blijf ik bang om de paniekaanvallen straks niet meer aan te kunnen..of dat het straks wel wat ergs is ivm paniekaanval.
Wie heeft er nog meer ervaring met een paniekstoornis zonder straatvrees.wat helpt?
Positieve dingen:
-ik vermijd niks.
-ik kan soms mijn paniekaanvallen laten stoppen door het te accepteren.
Ik begrijp alleen niet dat ik de paniekaanvallen gewoon thuis heb. Dit heeft er niet mee te maken of ik alleen ben of iets. Ook blijf ik bang om de paniekaanvallen straks niet meer aan te kunnen..of dat het straks wel wat ergs is ivm paniekaanval.
Wie heeft er nog meer ervaring met een paniekstoornis zonder straatvrees.wat helpt?
donderdag 21 juni 2018 om 16:55
Ik weet dat het regelen van een begeleider, dwz iemand die met jou tezamen eropuit gaat en zaken samen doet zoals winkelboodschappen, afspraken, bezoekjes, dat soort dingen enorm veel kan helpen met vooruitkomen. Ik heb ook last van sociale fobie en ik vertrouw de mensen niet. Dan wil ik het huis niet eens verlaten. Een vertrouwde persoon of het liefst een professional kan daarbij veel betekenen.
donderdag 21 juni 2018 om 17:11
Wat een ellende, lijkt me verschrikkelijk om hier dag in dag uit mee om te moeten gaan. Ik had zelf een keer 3 weken last van paniekaanvallen en dat bleek een bekende bijwerking van een medicijn wat ik was gaan slikken. Gelukkig was het maar tijdelijk. Ik had ze echt om de meest kleine dingen en het maakte niet uit of ik thuis was of niet.
donderdag 21 juni 2018 om 17:18
Ik heb geen straatvreesMijn_naam schreef: ↑21-06-2018 16:55Ik weet dat het regelen van een begeleider, dwz iemand die met jou tezamen eropuit gaat en zaken samen doet zoals winkelboodschappen, afspraken, bezoekjes, dat soort dingen enorm veel kan helpen met vooruitkomen. Ik heb ook last van sociale fobie en ik vertrouw de mensen niet. Dan wil ik het huis niet eens verlaten. Een vertrouwde persoon of het liefst een professional kan daarbij veel betekenen.
donderdag 21 juni 2018 om 17:19
Dat klopt! Ook veel onbewust denk ik.soms denk ik even helemaal nergens aan en dan is het ooh ja de angst.en dan word ik weer even bang
donderdag 21 juni 2018 om 17:30
Ik heb in het verleden ook paniekaanvallen gehad.
Ik ben naar het ggz gegaan voor sociale fobie incombi met een gerealiseerde angsstoornis. Dit is vermindert maar nu komt de angsstoornis weer met paniek.het kan ook zo zijn dat ik erg bezig in therapie met wat controleverlies is voor mij en dit het triggert.
Door die angst voor controle verlies blijf ik ook steeds haken bij therapie ik ben te angstig voor de dood,flauwvallrn (minder) buikgriep e.d.
donderdag 21 juni 2018 om 17:31
donderdag 21 juni 2018 om 17:35
Dat was een combinatie van dingen, en die combinatie is voor iedereen uniek. Wat voor mij werkte is dus absolúút niet heilig en DE methode.
Ik lees hierboven de directe aanleiding, namelijk angst voor controleverlies. Maar eigenlijk moet je nog een stap verder: waarom is het dan zo erg om de controle te verliezen?
Hoe dieper je daarop ingaat, hoe groter de kans is dat je er ook achter komt hoe je het kunt oplossen.
donderdag 21 juni 2018 om 17:43
Daar ben ik mee bezig in therapie, maar dat maakt de boel dus erger.misschien ook wel tijdelijk.tot ik een gedachte kan maken dat helpt.Zanahoria schreef: ↑21-06-2018 17:35Dat was een combinatie van dingen, en die combinatie is voor iedereen uniek. Wat voor mij werkte is dus absolúút niet heilig en DE methode.
Ik lees hierboven de directe aanleiding, namelijk angst voor controleverlies. Maar eigenlijk moet je nog een stap verder: waarom is het dan zo erg om de controle te verliezen?
Hoe dieper je daarop ingaat, hoe groter de kans is dat je er ook achter komt hoe je het kunt oplossen.
donderdag 21 juni 2018 om 17:47
Klopt, je moet er eerst helemaal induiken voordat je er wat uit kan halen.Marlies001 schreef: ↑21-06-2018 17:43Daar ben ik mee bezig in therapie, maar dat maakt de boel dus erger.misschien ook wel tijdelijk.tot ik een gedachte kan maken dat helpt.
Klinkt echt alsof je al op de goede weg bent hoor! Tis alleen een kwestie van volhouden nu
donderdag 21 juni 2018 om 19:45
Het is logisch dat het eerst erger wordt Marlies. Er is iets aan de hand met jou en de paniek moet je zien als een symptoom van wat er dieper aan de hand s. Zodra je dat nader gaat bekijken, komen er allerlei gevoelens aan de oppervlakte en word je symptoom (paniek) tijdelijk ook erger.Marlies001 schreef: ↑21-06-2018 17:43Daar ben ik mee bezig in therapie, maar dat maakt de boel dus erger.misschien ook wel tijdelijk.tot ik een gedachte kan maken dat helpt.
Het voordeel is wel dat als je het allemaal door voelt en doorleeft en bespreekt. Je als het goed is de shit opruimt en je vanzelf minder last krijgt van paniek, omdat de oorzaak weg is. Veel sterkte en succes!
...
donderdag 21 juni 2018 om 20:00
Ik vraag me af of die oorzaak wel weg gaat.
-angst voor de dood/oke kans is klein ben gezond en nog jong maar de kans is er altijd.
-angst voor flauwvallen/deze angst is minder omdat ik controle kan hebben door goed voor mij zelf te zorgen eten/drinken/niet te lang in de zon.
-angst voor buikgriep/het gevoel vooraf voelt als een paniekaanval en je voelt je naar.
Zijn ook dingen die bij een angsstoornis horen
-angst voor de dood/oke kans is klein ben gezond en nog jong maar de kans is er altijd.
-angst voor flauwvallen/deze angst is minder omdat ik controle kan hebben door goed voor mij zelf te zorgen eten/drinken/niet te lang in de zon.
-angst voor buikgriep/het gevoel vooraf voelt als een paniekaanval en je voelt je naar.
Zijn ook dingen die bij een angsstoornis horen
donderdag 21 juni 2018 om 20:10
De oorzaak is niet de angst zelf. De angst manifesteert zich in eigenlijk kinderlijke angsten. Die angsten zijn ontstaan als kind omdat je niet goed geleerd hebt ermee om te gaan. Dat kun je alsnog leren.
Van paniekaanvallen val je echt niet flauw. Er bestaat een zuurstoftherapie waarmee paniekaanvallen nagebootst worden onder begeleiding van een therapeut. Dus mocht praten niet genoeg zijn , er zijn zat mogelijkheden om paniekaanvallen aan te pakken of beter te kunnen handelen.
En laat de angst voor de dood een drijfveer zijn om je leven zo te leven, dat zelfs als het gebeurd je dierbaren weten dat je vanuit de grond van je hart van ze houdt. En alle andere dingen die je belangrijk vindt. Dan draai je de angst naar het positieve.
Van paniekaanvallen val je echt niet flauw. Er bestaat een zuurstoftherapie waarmee paniekaanvallen nagebootst worden onder begeleiding van een therapeut. Dus mocht praten niet genoeg zijn , er zijn zat mogelijkheden om paniekaanvallen aan te pakken of beter te kunnen handelen.
En laat de angst voor de dood een drijfveer zijn om je leven zo te leven, dat zelfs als het gebeurd je dierbaren weten dat je vanuit de grond van je hart van ze houdt. En alle andere dingen die je belangrijk vindt. Dan draai je de angst naar het positieve.
...
donderdag 21 juni 2018 om 20:52
Je haalt oorzaak en gevolg door elkaar. De angst voor de dood is niet de oorzaak, maar het gevolg.
Een oorzaak is de angst om controle te verliezen. Doodgaan is de ultieme (controle)verlies. Maar onder de angst om controle te verliezen zit vaak nog een diepere angst, wat maakt dat je bang bent om controle te verliezen. Bijvoorbeeld omdat je bang bent om voor gek te staan, omdat je vroeger bent gepest. Of omdat je bang bent om fouten te maken, want slim zijn is je grootste goed. (Ik geef maar wat random voorbeelden)
Daarnaast moet je eens goed bedenken wat je denkt als je paniek hebt. Als je denkt "ohnee ohnee, ik voel me slecht, ik ga vast flauwvallen", probeer dan te blijven bedenken dat het een paniekaanval is en je echt niet gaat flauwvallen. Het zal misschien niet doordringen, maar blijf het voor jezelf herhalen, dan dringt er uiteindelijk echt wel een stukje van de boodschap door.
Een oorzaak is de angst om controle te verliezen. Doodgaan is de ultieme (controle)verlies. Maar onder de angst om controle te verliezen zit vaak nog een diepere angst, wat maakt dat je bang bent om controle te verliezen. Bijvoorbeeld omdat je bang bent om voor gek te staan, omdat je vroeger bent gepest. Of omdat je bang bent om fouten te maken, want slim zijn is je grootste goed. (Ik geef maar wat random voorbeelden)
Daarnaast moet je eens goed bedenken wat je denkt als je paniek hebt. Als je denkt "ohnee ohnee, ik voel me slecht, ik ga vast flauwvallen", probeer dan te blijven bedenken dat het een paniekaanval is en je echt niet gaat flauwvallen. Het zal misschien niet doordringen, maar blijf het voor jezelf herhalen, dan dringt er uiteindelijk echt wel een stukje van de boodschap door.
donderdag 21 juni 2018 om 21:01
Je hebt een milde paniekstoornis denk ik.
Ik denk wat je zegt, dat die paniek getriggerd wordt door je therapie.
Dan voel je je onveilig en dan krijg je die paniekgedachten.
Oplossing is mijn inziens dus minder stress proberen te krijgen en meer ontstressen dus dingen doen waar je van ontspant.
Wat is de reden dat je het zo vreemd vindt dat je de paniekaanvallen ook thuis hebt?
Ik denk wat je zegt, dat die paniek getriggerd wordt door je therapie.
Dan voel je je onveilig en dan krijg je die paniekgedachten.
Oplossing is mijn inziens dus minder stress proberen te krijgen en meer ontstressen dus dingen doen waar je van ontspant.
Wat is de reden dat je het zo vreemd vindt dat je de paniekaanvallen ook thuis hebt?
donderdag 21 juni 2018 om 21:17
En dat elke dag in angst een dag van je leven is waarin je niet hebt kunnen genieten en echt hebt kunnen leven. Ik heb zelf ook een paniekstoornis maar geef me op die manier toch altijd wel een beetje een schop onder mijn kont. Bij mij is het ook angst om dood te gaan, maar wat voor leven heb ik als ik daar elke dag bang voor ben? ''Een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest'' was ook wel een eyeopener voor me.Quaintrelle schreef: ↑21-06-2018 20:10De oorzaak is niet de angst zelf. De angst manifesteert zich in eigenlijk kinderlijke angsten. Die angsten zijn ontstaan als kind omdat je niet goed geleerd hebt ermee om te gaan. Dat kun je alsnog leren.
Van paniekaanvallen val je echt niet flauw. Er bestaat een zuurstoftherapie waarmee paniekaanvallen nagebootst worden onder begeleiding van een therapeut. Dus mocht praten niet genoeg zijn , er zijn zat mogelijkheden om paniekaanvallen aan te pakken of beter te kunnen handelen.
En laat de angst voor de dood een drijfveer zijn om je leven zo te leven, dat zelfs als het gebeurd je dierbaren weten dat je vanuit de grond van je hart van ze houdt. En alle andere dingen die je belangrijk vindt. Dan draai je de angst naar het positieve.
donderdag 21 juni 2018 om 22:07
Het is sinds mijn therapie idd weer naar voregen komen, maar 2x daarvoor ook al een paniekstoornis gehad en heb al heel wat therapie op mijn naam staan misschien dat het daarom wat milder is. minder stress en meer onstpannen ben ik ook mee bezigmiedo schreef: ↑21-06-2018 21:01Je hebt een milde paniekstoornis denk ik.
Ik denk wat je zegt, dat die paniek getriggerd wordt door je therapie.
Dan voel je je onveilig en dan krijg je die paniekgedachten.
Oplossing is mijn inziens dus minder stress proberen te krijgen en meer ontstressen dus dingen doen waar je van ontspant.
Wat is de reden dat je het zo vreemd vindt dat je de paniekaanvallen ook thuis hebt?
donderdag 21 juni 2018 om 22:10
Ja je hebt gelijk hoor. maar dat circeltje angst voor angst is nu moeilijk uit te komen. en op een of andere manier is het ook een soort dwangedachtes want stel ik dat ik er niet over nadenk. dan komt de paniekaanval en kan ik dat niet hendelenJeMappelle schreef: ↑21-06-2018 21:17En dat elke dag in angst een dag van je leven is waarin je niet hebt kunnen genieten en echt hebt kunnen leven. Ik heb zelf ook een paniekstoornis maar geef me op die manier toch altijd wel een beetje een schop onder mijn kont. Bij mij is het ook angst om dood te gaan, maar wat voor leven heb ik als ik daar elke dag bang voor ben? ''Een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest'' was ook wel een eyeopener voor me.
