Praten jullie met je partner over je gevoelens?

Ik vond het moeilijk om een goede titel te geven aan dit topic. Ik zal proberen het uit te leggen.

Ik heb 10 jaar geleden een burn out gehad. Sindsdien let ik erg op hoe ik me voel. Wat me erg heeft geholpen om me beter te voelen, was de gedachte dat al mijn gevoelens 'er mogen zijn'. Ik heb veel gelezen over mindfulness en probeer dit toe te passen. Toch blijf ik gevoelig voor stress, en kan stress mij er op sommige momenten echt nog onder krijgen. Ik voel me op zulke momenten echt heel ongelukkig en heb veel last van spanning in mijn schouders en nek en krijg hoofdpijn en buikpijn. Dat gaat ook weer over.

Sinds een paar jaar heb ik een nieuwe partner. Het gaat heel erg goed tussen ons, eigenlijk op 1 ding na.
Als ik zo'n dergelijke stressaanval heb, vind hij het erg moeilijk om daarmee om te gaan. Hij vindt veelal dat ik me aanstel, dat ik van een mug een olifant maak, dat ik niet sterk genoeg ben, en als ik me verdedig word hij boos. Wat mij op dat moment bepaald niet helpt, het maakt het eigenlijk erger. Ik zit er uiteindelijk best mee dat ik bij hem niet terecht kan als ik me niet lekker voel.

Ligt dit aan mij. Doe ik het verkeerd?

Oakes,

Gelukkig niet zo vaak. Ik vind in elk geval zelf dat ik best goed ben geworden in ermee om te gaan. Soms blijven ze heel lang weg (zes maanden ofzo) en soms heb ik er opeens twee in twee maanden.

Viezehond,

Ja, hij is een typische man en heeft meteen allerlei oplossingen verzonnen. Maar ik kan mijn problemen over het algemeen goed zelf oplossen. Het is meer dat ik er graag over wil praten en echt geruststelling en troost zoek.
Ik denk vaak: dat is ook niet zijn verantwoordelijkheid. Als ik single zou zijn, zou ik het ook alleen het hoofd moeten bieden. En dat ook doen.

Ik probeer mijn stress te reguleren door het probleem op papier te zetten, door muziek op te zetten, door een wandeling te gaan maken, maar bijvoorbeeld ook door het er te laten zijn, en mezelf geen stress aan te jagen door het mezelf te verbieden.

Viezehond,
Ja, zijn oplossingen zijn niet altijd perse mijn oplossingen, maar ze zijn wel goed. Helaas ben ik op zulke momenten niet echt op zoek naar de oplossing, maar eerder naar steun.