Psyche
alle pijlers
Slapeloosheid: ik trek het niet meer!
zaterdag 6 oktober 2018 om 19:54
Hoi allen,
Ik ben nooit een goede slaper geweest. Als klein meisje van zes riep ik mijn moeder al vaak naar boven omdat ik de slaap niet kon vatten. Ook op de middelbare school had ik er geregeld last van, maar er viel tot dan toe nog mee te leven. Als ik al een nacht slecht had geslapen, was dat geen ramp omdat ik de dag erna toch niet veel belangrijks hoefde te doen. Bovendien was ziek melden op de middelbare school zo gedaan.
Nu ben ik 24 en is slapeloosheid nog steeds mijn grootste zwakte. Ik heb al eens eerder een post gedaan over mijn slapeloosheid, maar dat was in een tijd waarin ik een chaotisch leven leidde en geen ritme aanhield. Dat heb ik sinds een maand wel: doordeweeks sta ik elke dag om 6:30 op en probeer ik tussen 22:00 en 23:00 in bed te gaan liggen. Dat gaat tot nu toe oké, ik merk dat ik doorgaans sneller in slaap val, maar ik blijf die ramp-nachten ertussen houden. Dan gaat het niet om een nacht waarin ik een lullige vijf uurtjes slaap pak, maar om een nacht waarin ik net aan 4, 3 of zelfs maar 2 uur slaap. Met als gevolg een vreselijk brakke dag erna, waarop ik me niet kan concentreren, de wereld om me heen vaag voelt, mijn eigen lichaam zo slap als een vaatdoekje is en ik eenmaal 's avonds thuis aangekomen meteen mijn bed in kruip - ook niet erg gezellig. Ik baal zo verschrikkelijk van dat soort dagen, omdat ik op zulke dagen ook mijn kwaliteiten niet kan laten zien en ik dus allesbehalve goed presteer. Ook ben ik op zulke dagen veel minder sociaal en neem ik bewust afstand van bepaalde gesprekken, omdat ik weet dat ik het met zo'n zaagselhoofd toch niet goed kan volgen. Dus behalve het slechtere presteren zit het ook mijn sociale leven in de weg.
Iedere keer weer probeer ik niet te zwaar aan zulke nachten te tillen. Ik val niet dood neer en de dag gaat wel weer over, denk ik dan. Maar ik ben nu op een punt beland waarop ik het niet meer trek. Voor de duidelijkheid: één nacht amper slapen in de zoveel weken is niet erg. Maar het is een patroon geworden. Wekelijks zitten er wel een of twee van zulke nachten tussen. Het slechte slapen staat mijn dagelijks functioneren dusdanig in de weg dat ik er somber van begin te worden. Ik ben jong, ik wil kunnen uitblinken op mijn werk, ik wil nieuwe contacten opdoen, ik wil niet altijd degene zijn die afhaakt als de rest 's avonds nog een hapje gaat eten.
Trucs als twee uur voor het slapengaan niet meer naar schermen kijken etc. heb ik allemaal al geprobeerd. Het werkt niet. Ik kan, zoals gisteren, om 6:30 in de ochtend opstaan, vervolgens de hele dag in de weer zijn, 's avonds met een boek in bed gaan liggen en vervolgens alsnog tot 4:00 niet in slaap vallen.
Wat moet ik doen? Ik denk steeds vaker aan middelen als diazepam. En dan niet voor iedere dag maar alleen voor de nachten waarop ik de slaap niet kan vatten. Misschien werkt het ook wel rustgevend om zulke middelen bij de hand te hebben, zo van: als ik niet kan slapen, heb ik altijd dit noodplan nog. Misschien val ik van die gedachte alleen al in slaap.
Ik ben in ieder geval wanhopig op zoek naar een oplossing, anders ben ik bang dat dit probleem me mijn leven lang nog gaat achtervolgen.
Ik ben nooit een goede slaper geweest. Als klein meisje van zes riep ik mijn moeder al vaak naar boven omdat ik de slaap niet kon vatten. Ook op de middelbare school had ik er geregeld last van, maar er viel tot dan toe nog mee te leven. Als ik al een nacht slecht had geslapen, was dat geen ramp omdat ik de dag erna toch niet veel belangrijks hoefde te doen. Bovendien was ziek melden op de middelbare school zo gedaan.
Nu ben ik 24 en is slapeloosheid nog steeds mijn grootste zwakte. Ik heb al eens eerder een post gedaan over mijn slapeloosheid, maar dat was in een tijd waarin ik een chaotisch leven leidde en geen ritme aanhield. Dat heb ik sinds een maand wel: doordeweeks sta ik elke dag om 6:30 op en probeer ik tussen 22:00 en 23:00 in bed te gaan liggen. Dat gaat tot nu toe oké, ik merk dat ik doorgaans sneller in slaap val, maar ik blijf die ramp-nachten ertussen houden. Dan gaat het niet om een nacht waarin ik een lullige vijf uurtjes slaap pak, maar om een nacht waarin ik net aan 4, 3 of zelfs maar 2 uur slaap. Met als gevolg een vreselijk brakke dag erna, waarop ik me niet kan concentreren, de wereld om me heen vaag voelt, mijn eigen lichaam zo slap als een vaatdoekje is en ik eenmaal 's avonds thuis aangekomen meteen mijn bed in kruip - ook niet erg gezellig. Ik baal zo verschrikkelijk van dat soort dagen, omdat ik op zulke dagen ook mijn kwaliteiten niet kan laten zien en ik dus allesbehalve goed presteer. Ook ben ik op zulke dagen veel minder sociaal en neem ik bewust afstand van bepaalde gesprekken, omdat ik weet dat ik het met zo'n zaagselhoofd toch niet goed kan volgen. Dus behalve het slechtere presteren zit het ook mijn sociale leven in de weg.
Iedere keer weer probeer ik niet te zwaar aan zulke nachten te tillen. Ik val niet dood neer en de dag gaat wel weer over, denk ik dan. Maar ik ben nu op een punt beland waarop ik het niet meer trek. Voor de duidelijkheid: één nacht amper slapen in de zoveel weken is niet erg. Maar het is een patroon geworden. Wekelijks zitten er wel een of twee van zulke nachten tussen. Het slechte slapen staat mijn dagelijks functioneren dusdanig in de weg dat ik er somber van begin te worden. Ik ben jong, ik wil kunnen uitblinken op mijn werk, ik wil nieuwe contacten opdoen, ik wil niet altijd degene zijn die afhaakt als de rest 's avonds nog een hapje gaat eten.
Trucs als twee uur voor het slapengaan niet meer naar schermen kijken etc. heb ik allemaal al geprobeerd. Het werkt niet. Ik kan, zoals gisteren, om 6:30 in de ochtend opstaan, vervolgens de hele dag in de weer zijn, 's avonds met een boek in bed gaan liggen en vervolgens alsnog tot 4:00 niet in slaap vallen.
Wat moet ik doen? Ik denk steeds vaker aan middelen als diazepam. En dan niet voor iedere dag maar alleen voor de nachten waarop ik de slaap niet kan vatten. Misschien werkt het ook wel rustgevend om zulke middelen bij de hand te hebben, zo van: als ik niet kan slapen, heb ik altijd dit noodplan nog. Misschien val ik van die gedachte alleen al in slaap.
Ik ben in ieder geval wanhopig op zoek naar een oplossing, anders ben ik bang dat dit probleem me mijn leven lang nog gaat achtervolgen.
zaterdag 6 oktober 2018 om 21:00
Celaena_Aelin schreef: ↑06-10-2018 20:22Even kijken:
- cafeïne (koffie, zwarte/groene/witte thee, ijsthee, ijskoffie, cola, koffie-ijs, chocola) niet meer nuttigen na 16.00
- andere oppeppende middelen (denk hierbij ook aan citrussap/rasp/geur, pepermunt, pepers) niet meer gebruiken na 18 uur
- ritme ook in het weekeind aanhouden
- wandelen voor het slapengaan
- douchen voor het slapengaan
- twee uur van te voren geen schermen (ook geen tv/laptop) meer
- slaapkamer alleen gebruiken om in te slapen
- donkere slaapkamer
- slaapkamer niet te warm of te koud
- geen felle lampen aan in de avond
- geen spannend/ingewikkeld boek lezen in bed
- geen spannende series kijken voor het slapengaan
- telefoon uit de slaapkamer
- lavendelgeur gebruiken voor het slapengaan (douchegel/kaars)
- geen inspannende dingen doen voor het slapengaan
- geen alcohol of zware maaltijden voor het slapengaan
Heb je al eens van die slaapthee geprobeerd? Er zijn er verschillende. Belangrijkste is dat er flink wat kamille en/of valeriaan in zit. Of idd ontspanningsoefeningen/meditatie/mindfullness. Denk aan apps als headspace.
Mij helpt een luisterboek aanzetten vaak.
Bedenk ook dat de huisarts je hooguit 10 pillen mee gaat geven, en dat je niet makkelijk een herhaalrecept krijgt. Die pillen zijn namelijk zwaar verslavend, zowel fysiek als mentaal. Dus ik denk dat je de oplossing eerder in therapie/slasptraining moet zoeken dan in pillen.
Serieuze tip: orgasme staat niet in dat lijstje, maar haalt wel veel spanning en stress uit je lichaam. Kan helpen met slaapproblemen
zaterdag 6 oktober 2018 om 21:01
zaterdag 6 oktober 2018 om 21:02
YellowLemon schreef: ↑06-10-2018 20:01Je moet echt niet meteen met diazepam willen starten.
Ik zou naar de huisarts gaan en een gesprek met de POH gaan. Die heeft misschien nog wel goede slaaptips waar je zelf niet aan gedacht hebt. Er zijn ook slaaptrainingen. Het lijkt me sowieso goed om te kijken waarom je op die avonden slecht slaapt voordat je er zomaar diazepam in stopt. Diazepam is ook meteen een van de zwaardere pammetjes.
TO worstelt al zo te lezen al heel lang mee.
Valium is zeker niet perfect, maar niet kunnen slapen is vernietigend
In dat opzicht is het een beetje kiezen tussen twee kwaden (En lijkt valium mij een stuk minder erg dan chronisch slaaptekort)
(Met een lage dosis / halve tablet beginnen lijkt mij verstandig)
zaterdag 6 oktober 2018 om 21:12
Hoezo kiezen tussen twee kwaden? Ik lees nergens dat ze er met iemand anders mee aan de slag is geweest. Dus ik zou het echt afraden om dan als eerste stap in het hulptraject naar diazepam te grijpen.quattro35 schreef: ↑06-10-2018 21:02
TO worstelt al zo te lezen al heel lang mee.
Valium is zeker niet perfect, maar niet kunnen slapen is vernietigend
In dat opzicht is het een beetje kiezen tussen twee kwaden (En lijkt valium mij een stuk minder erg dan chronisch slaaptekort)
(Met een lage dosis / halve tablet beginnen lijkt mij verstandig)
Zelfs als je naar medicatie grijpt zijn er betere lichtere opties om eerst te proberen.
zaterdag 6 oktober 2018 om 21:22
Ik zou er bij blijven en je excuseren: sorry, ik heb verschrikkelijk slecht geslapen, zit gewoon te tollen, dat ligt niet aan jullie hoor! En anders ga je wat eerder weg. Als je dat zegt zijn er altijd wel een paar die je begrijpen en gedeelde smart is halve (of tenminste minder) smart.Ik baal zo verschrikkelijk van dat soort dagen, omdat ik op zulke dagen ook mijn kwaliteiten niet kan laten zien en ik dus allesbehalve goed presteer. Ook ben ik op zulke dagen veel minder sociaal en neem ik bewust afstand van bepaalde gesprekken, omdat ik weet dat ik het met zo'n zaagselhoofd toch niet goed kan volgen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 7 oktober 2018 om 04:55
Ben je een ontspannen persoon?
Of voel je wel spanning in je lijf?
Dat kan nl best wel meespelen in slaapproblemen.
En behoorlijk ook. Je hoeft je het niet eens persee bewust te zijn.
Je zou eens een paar sessie hypnotherapie (hypnose) kunnen doen. Google eens. Sommige mensen hebben er enorm veel baat bij.
Of voel je wel spanning in je lijf?
Dat kan nl best wel meespelen in slaapproblemen.
En behoorlijk ook. Je hoeft je het niet eens persee bewust te zijn.
Je zou eens een paar sessie hypnotherapie (hypnose) kunnen doen. Google eens. Sommige mensen hebben er enorm veel baat bij.
zondag 7 oktober 2018 om 07:56
florence13 schreef: ↑06-10-2018 21:01Slaap je niet gewoon te veel? Als ik om 22.00 naar bed ga en om 6.30 opsta kan ik de nacht erna ook niet slapen, omdat ik gewoon niet moe ben. Ik weet dat ik weinig slaap nodig heb, dus misschien ligt dit echt aan mij maar ik vind 8 en een half uur slapen echt enorm veel.
Oh heerlijk, mijn therapeut maakt ook dit soort opmerkingen. Dan voel je je echt serieus genomen.
Om 22u naar bed en om 6.30u eruit betekent niet dat je al die uren slaapt he
, was het maar zo’n feest! Ik heb helaas geen echte tips TO, zelf nu de 3e nacht op rij pas na 3.30u in slaap gevallen..
Soms helpt het om bewust een nacht over te slaan en niet naar bed te gaan, dan ben ik wel godsgruwelijk moe en functioneer ik 0,0 maar dan slaap ik de nacht erna tenminste iets. Al lijkt zelfs dat nu niet meer te werken..
.
zondag 7 oktober 2018 om 08:04
Oh ik neem het probleem wel serieus, ik draag een optie aan, als die optie niet relevant is, ook prima, maar het zou toch kunnen, lijkt me het overwegen waard boven meteen slaapmedicatie.Anoniem262821034 schreef: ↑07-10-2018 07:56Oh heerlijk, mijn therapeut maakt ook dit soort opmerkingen. Dan voel je je echt serieus genomen.
Om 22u naar bed en om 6.30u eruit betekent niet dat je al die uren slaapt he
Ik heb helaas geen echte tips TO, zelf nu de 3e nacht op rij pas na 3.30u in slaap gevallen..
Soms helpt het om bewust een nacht over te slaan en niet naar bed te gaan, dan ben ik wel godsgruwelijk moe en functioneer ik 0,0 maar dan slaap ik de nacht erna tenminste iets. Al lijkt zelfs dat nu niet meer te werken..
Ik slaap zelf heel weinig, heb een heel medisch slaaptraject doorlopen (inclusief diagnose overigens) en overslapen is een echt probleem. Veel mensen hebben het, en weten niet dat ze het hebben. Door het overslapen komt hun klok in het geding en kunnen mensen daarna vaak nachten niet slapen, terwijl ze wel moe zijn. Dat heeft niets met niet serieus nemen te maken, het is een echt probleem. In dit soort gevallen wordt als eerste slaaprestrictie geprobeerd (of in elk geval, dat zegt mijn neuroloog) om de klok te herstellen. Of dit bij to ook aan de hand is, weet ik natuurlijk niet, dat zou ze kunnen laten uitzoeken, maar ik vond het toch echt een reeele optie om te benoemen. Zeker omdat het een bekend probleem is.
zondag 7 oktober 2018 om 08:06
zondag 7 oktober 2018 om 08:16
Ik heb zelf een periode gehad dat ik ook zo slecht sliep, meerdere nachten per week niet tot max 3 uurtjes slaap. Slopend inderdaad! Ik heb veel baat gehad bij slaapoefentherapie, slaap nu weer prima. Kun je ook zonder verwijzing ha naartoe, maar sowieso dit eens bespreken bij de ha lijkt me de eerste stap.
zondag 7 oktober 2018 om 09:04
Inderdaad helemaal waar! Ik heb jaren slecht geslapen door een externe factor (overlast) pas een jaar nadat we verhuisd waren was het wakker worden ‘s nachts weg...Gatinmijnsok schreef: ↑07-10-2018 08:06Hier kan je gewoon mee naar de huisarts. Verder ben je pas een maand bezig met een goed ritme, na jaren van chaos. Het duurt wel langer voor je lichaam gewend is aan dat nieuwe ritme. Na zo'n slechte nacht na thuiskomst je ook aan het ritme houden, niet te vroeg naar bed.
Daarmee zeg ik niet dat je zo lang moet wachten, maar een trip naar de huisarts lijkt me een goede eerste start. Ik lees dat je bang bent dat ze je niet geloven. Hou het eens een week bij, tijd waarop jij je moe bent, hoe laat je naar bed ging en opstond en hoe lang je denkt geslapen te hebben. Dit leest echt anders als slecht slapen van een jonge student die zegt dat hij moe is.
zondag 7 oktober 2018 om 09:08
Dit dus...Gele_Suikerspin schreef: ↑06-10-2018 20:06Naar de huisarts. Slapeloosheid kan vele oorzaken hebben. Dit moet je uit laten zoeken.
zondag 7 oktober 2018 om 09:47
Volgens mij kun je van een avondmens geen ochtendmens maken en andersom ook niet. Als je het rigoureus aanpakt, pas je je werk aan aan je ritme. Er zijn best veel beroepen waar ook 's avonds gewerkt wordt, denk aan horeca, zorg, beveiliging. Of werk vanuit huis doen, maar dat is weer wat lastiger in loondienst.
Voor een avondmens is 22:30 ook erg vroeg en naar bed gaan omdat het van de klok moet, werkt natuurlijk ook niet. Beter ga je later naar bed wanneer je moe bent. En 6:30 opstaan is ook wel vroeg. Probeer werk te vinden dat later begint, of als reistijd de oorzaak is, iets dat dichterbij is.
Voor een avondmens is 22:30 ook erg vroeg en naar bed gaan omdat het van de klok moet, werkt natuurlijk ook niet. Beter ga je later naar bed wanneer je moe bent. En 6:30 opstaan is ook wel vroeg. Probeer werk te vinden dat later begint, of als reistijd de oorzaak is, iets dat dichterbij is.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
zondag 7 oktober 2018 om 11:52
Ik ben zelf ook een slechte slaper, al vanaf jongs af aan, net als TO en het zit bij ons ook echt in de familie. Toch heb ik als ervaringsdeskundige misschien iets waar je wat aan hebt:
- kappen met alcohol
- geen cafeïne na het diner meer
- geen schermen meer 2 uur voor het slapen
- geen smartphone e.d. op de slaapkamer
- geen wekker met zichtbare cijfers waarop je dus ieder uur voorbij ziet gaan. Ik heb zelf een oud mobieltje dat als wekker functioneert en alleen aan gaat als ik op de knop druk.
- je cyclus kennen en herkennen dat je enkele dagen in de pms week slechter slaapt (in mijn geval dus)
- niet beginnen aan medicatie (ik werk in de zorg en zie dat mensen met slaapmedicatie evengoed slaapproblemen hebben. Uit onderzoek blijkt dat medicatie alleen in het begin helpt maar niet jaren/levenslang.
- vaste tijden voor opstaan en gaan slapen, daar ook in het weekend niet van afwijken, ook niet als je een keer slecht hebt geslapen.
- je nachtrust net zo serieus nemen als de andere dingen die je doet, dus je planning daarop afstemmen.
Ik hoop dat je er iets aan hebt
- kappen met alcohol
- geen cafeïne na het diner meer
- geen schermen meer 2 uur voor het slapen
- geen smartphone e.d. op de slaapkamer
- geen wekker met zichtbare cijfers waarop je dus ieder uur voorbij ziet gaan. Ik heb zelf een oud mobieltje dat als wekker functioneert en alleen aan gaat als ik op de knop druk.
- je cyclus kennen en herkennen dat je enkele dagen in de pms week slechter slaapt (in mijn geval dus)
- niet beginnen aan medicatie (ik werk in de zorg en zie dat mensen met slaapmedicatie evengoed slaapproblemen hebben. Uit onderzoek blijkt dat medicatie alleen in het begin helpt maar niet jaren/levenslang.
- vaste tijden voor opstaan en gaan slapen, daar ook in het weekend niet van afwijken, ook niet als je een keer slecht hebt geslapen.
- je nachtrust net zo serieus nemen als de andere dingen die je doet, dus je planning daarop afstemmen.
Ik hoop dat je er iets aan hebt
