Psyche
alle pijlers
Stiefzusje en emetofobie
vrijdag 9 juni 2023 om 22:06
Hoi forummers,
Mijn stiefzusje heeft al van kleins af aan extreme emetofobie. Ze heeft er vanaf de basisschool verschillende therapieën voor gehad, maar het hielp allemaal niet echt helaas. Ze had wel ups, maar er volgden ook altijd weer downs. Momenteel is het zo erg dat het haar echt beperkt in haar leven. Ze is veel afgevallen, omdat ze veel voedingsmiddelen niet meer durft te eten. Ze durft niet naar drukke plaatsen, uit angst om iemand te zien overgeven. Ze wil niet te veel in de buurt komen van huisdieren en baby’s en durft inmiddels ook niet meer in de auto te zitten ivm eventuele wagenziekte. Ze heeft wekelijks therapie, maar ze heeft er naar eigen zeggen niet veel aan.
Ik ben vooral benieuwd naar hoe ik haar nog kan helpen. We praten veel en dan bied ik een luisterend oor, maar momenteel weet ik ook niet meer zo goed wat ik nog meer kan doen voor haar. Ervaringen? Tips?
Mijn stiefzusje heeft al van kleins af aan extreme emetofobie. Ze heeft er vanaf de basisschool verschillende therapieën voor gehad, maar het hielp allemaal niet echt helaas. Ze had wel ups, maar er volgden ook altijd weer downs. Momenteel is het zo erg dat het haar echt beperkt in haar leven. Ze is veel afgevallen, omdat ze veel voedingsmiddelen niet meer durft te eten. Ze durft niet naar drukke plaatsen, uit angst om iemand te zien overgeven. Ze wil niet te veel in de buurt komen van huisdieren en baby’s en durft inmiddels ook niet meer in de auto te zitten ivm eventuele wagenziekte. Ze heeft wekelijks therapie, maar ze heeft er naar eigen zeggen niet veel aan.
Ik ben vooral benieuwd naar hoe ik haar nog kan helpen. We praten veel en dan bied ik een luisterend oor, maar momenteel weet ik ook niet meer zo goed wat ik nog meer kan doen voor haar. Ervaringen? Tips?
vrijdag 9 juni 2023 om 22:15
Als ze al jaren therapie heeft en het niet helpt zou er iets aan tem grondslag moeten liggen waar nog niet naar gekeken is.
Bij vrouwen wordt niet snel aan autisme gedacht maar hebben ze hier al op getest? Dit is nl iets wat regelmatig samen gaar met emetofabie. Dat zou ook kunnne verklaren dat de behandeling niet aanslaat.
Bij vrouwen wordt niet snel aan autisme gedacht maar hebben ze hier al op getest? Dit is nl iets wat regelmatig samen gaar met emetofabie. Dat zou ook kunnne verklaren dat de behandeling niet aanslaat.
zaterdag 10 juni 2023 om 05:48
De meeste mensen vinden het ontzettend vies om iemand te zien braken (maaginhoud is nooit erg fijn om te zien en degene die braakt heeft er niet veel controle over in welke richting hij braakt, wanneer en met hoeveel kracht), maar om nu alles op te geven wat het leven fijn maakt alleen zodat je geen braker of braaksel tegenkomt? Vond ze het leven sowieso niet fijn dat ze alles opgeeft om maar geen braaksel te zien? Ik heb eerlijk gezegd in de laatste drie jaar niemand meer zien braken (de laatste keer in een film) dus om je hele leven op te geven alleen voor die paar minuten op de drie jaar?
Ik zou zelf aan desensibiliseren denken want je kan nu eenmaal niet altijd vermijden dat je iemand in je omgeving braakt. Het is een normale manier om van voedsel af te komen wat je lichaam niet kan of wil verteren. Helaas zit er maagzuur in.
Ik zou zelf aan desensibiliseren denken want je kan nu eenmaal niet altijd vermijden dat je iemand in je omgeving braakt. Het is een normale manier om van voedsel af te komen wat je lichaam niet kan of wil verteren. Helaas zit er maagzuur in.
Dan moet het maar zoals het kan
zaterdag 10 juni 2023 om 07:29
Ja klopt. Eigenlijk is dat de grootste angst. Maar daarnaast ook anderen zien overgeven.haarklover schreef: ↑10-06-2023 06:55En blijkbaar is zij ook bang om zelf te braken, want ze eet bijna niets meer.
zaterdag 10 juni 2023 om 07:35
zaterdag 10 juni 2023 om 08:42
Ja ze heeft een slechte jeugd gehad helaas, met veel angst en geweld binnenshuis. Ik vermoed ook dat het probleem veel dieper zit dan alleen die angst voor overgeven. Lotgenotengroep ga ik eens naar op zoek, dankjewel!_horizon_ schreef: ↑10-06-2023 07:35Wat sneu.
Het klinkt mij alsof er meer aan de hand kan zijn. Dat de fobie een symptoom is.
Is er wel eens onderzocht of ze te maken heeft met trauma of ASS?
Je kan haar alleen steunen, en eventueel meer informatie zoeken. (Inter)nationaal. Is er niet een lotgenotengroep?
zaterdag 10 juni 2023 om 09:21
Wat heeft het voor nut om dat te zeggen, behalve dat ze dan misschien ook geen kaas meer zal eten? Als relativering zal het echt niet veel doen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 juni 2023 om 10:42
Ik denk dat ze er zo diep in zit dat er weinig is dat je echt kan doen, behalve haar serieus nemen. Ik heb ook emetofobie (gelukkig beheerst het mijn leven niet in die mate) en ik vind het heel vervelend als mensen dingen zeggen als 'tja, ik vind het ook niet lekker' of 'maar wat vind je er nou zo eng aan?'
Gewoon een luisterend oor zijn als ze daar behoefte aan heeft, haar grenzen accepteren, niet geïrriteerd zijn of laten merken dat je er niks van snapt, veel meer kun je als naaste denk ik niet doen. Misschien dat ze gebaat zou zijn met een andere vorm van therapie, maar dat is ook vaak moeilijk. Sommige therapievormen doen niet heel veel en sommige therapievormen zijn dan weer zo eng voor iemand met een fobie dat het echt een megastap is om daaraan te beginnen (exposuretherapie bijvoorbeeld).
Vroeger was er een lotgenotenwebsite, maar die maakte het voor mij ook juist weer erger, omdat mensen elkaar echt zaten op te hitsen en op nieuwe ideeën brachten.
Het is ook heel moeilijk wat werkt, dat verschilt heel erg per persoon. Om een voorbeeld te geven: er werden daar waarschuwingen gegeven voor overgeefscènes in films. Ik kan meestal (tenzij heel expliciet) wel tegen zo'n scène, dan kijk ik een beetje weg en dan is het klaar, maar juist als ik van tevoren weet dat het gaat komen dan vind ik het moeilijk. Anderen hebben dat juist weer precies andersom en willen er niet door overvallen worden.
Je zou dit boek kunnen bestellen voor jezelf en door kunnen lezen, daar staat wel wat nuttige informatie in:
https://www.bol.com/nl/nl/p/misselijk-v ... oductImage
Gewoon een luisterend oor zijn als ze daar behoefte aan heeft, haar grenzen accepteren, niet geïrriteerd zijn of laten merken dat je er niks van snapt, veel meer kun je als naaste denk ik niet doen. Misschien dat ze gebaat zou zijn met een andere vorm van therapie, maar dat is ook vaak moeilijk. Sommige therapievormen doen niet heel veel en sommige therapievormen zijn dan weer zo eng voor iemand met een fobie dat het echt een megastap is om daaraan te beginnen (exposuretherapie bijvoorbeeld).
Vroeger was er een lotgenotenwebsite, maar die maakte het voor mij ook juist weer erger, omdat mensen elkaar echt zaten op te hitsen en op nieuwe ideeën brachten.
Het is ook heel moeilijk wat werkt, dat verschilt heel erg per persoon. Om een voorbeeld te geven: er werden daar waarschuwingen gegeven voor overgeefscènes in films. Ik kan meestal (tenzij heel expliciet) wel tegen zo'n scène, dan kijk ik een beetje weg en dan is het klaar, maar juist als ik van tevoren weet dat het gaat komen dan vind ik het moeilijk. Anderen hebben dat juist weer precies andersom en willen er niet door overvallen worden.
Je zou dit boek kunnen bestellen voor jezelf en door kunnen lezen, daar staat wel wat nuttige informatie in:
https://www.bol.com/nl/nl/p/misselijk-v ... oductImage
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 10 juni 2023 om 10:43
Dan Google je maar. Het is geen kleuterklas waar je alles aan moet uitleggen.Petronella schreef: ↑10-06-2023 03:14Misschien even vermelden welke fobie het is? Niet iedereen weet wat deze term betekent.
zaterdag 10 juni 2023 om 10:50
Dan bestaat er zoiets als Google.Petronella schreef: ↑10-06-2023 03:14Misschien even vermelden welke fobie het is? Niet iedereen weet wat deze term betekent.
zaterdag 10 juni 2023 om 11:22
Oh ja, dat is de oplossing! Doe gewoon of je fobie niet bestaat, dan heb je er geen last van. Beste idee van dit topic!tv-icoon schreef: ↑10-06-2023 05:48De meeste mensen vinden het ontzettend vies om iemand te zien braken (maaginhoud is nooit erg fijn om te zien en degene die braakt heeft er niet veel controle over in welke richting hij braakt, wanneer en met hoeveel kracht), maar om nu alles op te geven wat het leven fijn maakt alleen zodat je geen braker of braaksel tegenkomt? Vond ze het leven sowieso niet fijn dat ze alles opgeeft om maar geen braaksel te zien? Ik heb eerlijk gezegd in de laatste drie jaar niemand meer zien braken (de laatste keer in een film) dus om je hele leven op te geven alleen voor die paar minuten op de drie jaar?
Ik zou zelf aan desensibiliseren denken want je kan nu eenmaal niet altijd vermijden dat je iemand in je omgeving braakt. Het is een normale manier om van voedsel af te komen wat je lichaam niet kan of wil verteren. Helaas zit er maagzuur in.
zaterdag 10 juni 2023 om 11:29
Snap jij het concept 'fobie' überhaupt? Dit is zo'n zelfde dooddoener als 'die spin is banger voor jou dan jij voor hem'. Dat helpt niet. Een fobie rationaliseer je niet weg, daar heb je therapie, exposure en het aanpakken van de onderliggende problematiek zoals trauma voor nodig. (Zonder absolute garantie op succes) Anders kan het een allesoverheersende verlammende angst blijven. Ik heb zelf gelukkig geen beperkende fobieën, dus hoe het voelt weet ik niet, maar wel voldoende mensen om mij heen en voldoende inlevingsvermogen om echt even te moeten oogrollen om deze reactie.
zaterdag 10 juni 2023 om 12:24
Dit dus! Een fobie is een ernstige vorm van angst. Het beperkt je enorm en vooral in het geval van het stiefzusje van To. Toen ik 13 was is er bijKoffiehagedis schreef: ↑10-06-2023 11:29Snap jij het concept 'fobie' überhaupt? Dit is zo'n zelfde dooddoener als 'die spin is banger voor jou dan jij voor hem'. Dat helpt niet. Een fobie rationaliseer je niet weg, daar heb je therapie, exposure en het aanpakken van de onderliggende problematiek zoals trauma voor nodig. (Zonder absolute garantie op succes) Anders kan het een allesoverheersende verlammende angst blijven. Ik heb zelf gelukkig geen beperkende fobieën, dus hoe het voelt weet ik niet, maar wel voldoende mensen om mij heen en voldoende inlevingsvermogen om echt even te moeten oogrollen om deze reactie.
mij de diagnose ´angstneurose´ geconstateerd (geen braakfobie en niet zo heftig als bij het stiefzusje van To) maar het was geen pretje. D.m.v. therapie ben ik er vanaf gekomen. Dus helemaal eens met je post!
CharlotteCcc,sterkte met je stiefzus! Wat heftig voor haar! ik hoop dat ze zo snel mogelijk goede therapie mag krijgen.
Je pense donc je suis
zaterdag 10 juni 2023 om 16:43
Wat verdrietig.CharlotteCcc schreef: ↑10-06-2023 08:42Ja ze heeft een slechte jeugd gehad helaas, met veel angst en geweld binnenshuis. Ik vermoed ook dat het probleem veel dieper zit dan alleen die angst voor overgeven. Lotgenotengroep ga ik eens naar op zoek, dankjewel!
Heeft ze trauma therapie gehad? Of ervaring opgedaan met Haptonomie?
Wellicht is zinvol/interessant om eea van Anne Marsman te lezen (ik moest er meteen aan denken bij je openingspost): https://www.rinogroep.nl/interview/470/ ... ngen’.html#
“Op een gegeven moment zag ik in dat mijn eetstoornis niet zozeer een disorder (stoornis) was als wel een begrijpelijke reactie op de ‘dis-order’ in mij en de chaos en onveiligheid om me heen. Mijn ‘eetstoornis’ was vooral een vorm van zelfregulatie, die me hielp om houvast te krijgen, spanning te reguleren, en om ondraaglijke gevoelens en gedachten te dempen. Kortom: om van dis-order weer naar order te gaan.’ Psychische aandoeningen kunnen dus een ‘oplossing’ vormen voor een probleem dat al veel eerder is ontstaan. Juist dat inzicht is cruciaal voor zorgverleners, benadrukt Marsman, niet alleen voor behandelaren in de ggz maar evenzeer voor artsen in de somatische zorg.“
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
