Psyche
alle pijlers
Veel onrust. Druk maken om alles.
maandag 25 juni 2018 om 10:16
Lieve forummers, ik wil hier graag mijn verhaal doen. Niet alleen om het van me af te schrijven, maar ook om herkenning of zelfs tips te krijgen. Op dit moment heb ik echt niets te klagen en toch (of wellicht juist daardoor) maak ik me druk om alles en niets !!
Op dit moment ben ik vaak extreem moe en maak ik me druk dat het wellicht door een ziekte (of zelfs kanker is). Bezoekje aan een arts staat op de planning, maar ik vraag me nu af de vermoeidheid oorzaak of gevolg is. Ik maak me namelijk om van alles druk. Pieker de hele dag door over van alles. Heb vroeger heel onzorgvuldig als kind aan zonnebaden gedaan (ik wist toen niet beter) en ben nu heel bang voor huidkanker. Zeker als ik weer onverwacht een dag in de zon ben en ik geen zonnebrand bij me heb en me licht heb verbrand. De paniek slaat dan toe. Maar ook maak ik me druk over mijn looks en de rimpels/pigmentvlekken die zijn verschenen. Of de extra kilootjes die ik niet meer kwijt raak. Of over mijn vriend. Raakt hij niet uitgekeken op me? Komt hij niemand anders tegen? Of over de financiën. Redden we het allemaal wel? Houd ik mijn baan aan? Kunnen we een kindje wel betalen? Of zelfs over familie / vrienden. Of hun niets zal overkomen. Of ze niet wat gezonder aan moeten doen.
Kortom, elke minuut van de dag kan ik me wel weer druk maken om iets anders. Mijn gezondheid, mijn uiterlijk, mijn relatie, wat anderen van mij vinden, mijn werk etc etc. En meestal zie ik nu al beren op de weg, die er nog helemaal niet zijn. Goed om waakzaam te zijn, maar je druk maken voor er iets is om je druk over te maken is ongezond. Rationeel weet ik het, en toch voel ik onrust (en veel ook) en kan ik me niet gelukkig voelen op dit moment. Terwijl juist alles nu lijkt mee te zitten! Is het mijn onderbewustzijn die weet dat er iets vervelend aan zit te komen? Of is het druk maken om niets?
Misschien komt het ook wel voor een deel juist omdat er mijn hele leven al te veel fout is gegaan. Zowel qua gezondheid, als qua ongelukken, ben erg gepest als kind vroeger, verlies van veel geliefden op veel te jonge leeftijd. JUIST als het allemaal meezit komt de onrust. WAT ALS…… Wanneer gaat er weer iets mis……
Maar ik wil hier vanaf! Zijn er mensen die zich hier in herkennen? Of tips hebben? Bijvoorbeeld in de vorm van therapieën, boeken om te lezen etc?
Op dit moment ben ik vaak extreem moe en maak ik me druk dat het wellicht door een ziekte (of zelfs kanker is). Bezoekje aan een arts staat op de planning, maar ik vraag me nu af de vermoeidheid oorzaak of gevolg is. Ik maak me namelijk om van alles druk. Pieker de hele dag door over van alles. Heb vroeger heel onzorgvuldig als kind aan zonnebaden gedaan (ik wist toen niet beter) en ben nu heel bang voor huidkanker. Zeker als ik weer onverwacht een dag in de zon ben en ik geen zonnebrand bij me heb en me licht heb verbrand. De paniek slaat dan toe. Maar ook maak ik me druk over mijn looks en de rimpels/pigmentvlekken die zijn verschenen. Of de extra kilootjes die ik niet meer kwijt raak. Of over mijn vriend. Raakt hij niet uitgekeken op me? Komt hij niemand anders tegen? Of over de financiën. Redden we het allemaal wel? Houd ik mijn baan aan? Kunnen we een kindje wel betalen? Of zelfs over familie / vrienden. Of hun niets zal overkomen. Of ze niet wat gezonder aan moeten doen.
Kortom, elke minuut van de dag kan ik me wel weer druk maken om iets anders. Mijn gezondheid, mijn uiterlijk, mijn relatie, wat anderen van mij vinden, mijn werk etc etc. En meestal zie ik nu al beren op de weg, die er nog helemaal niet zijn. Goed om waakzaam te zijn, maar je druk maken voor er iets is om je druk over te maken is ongezond. Rationeel weet ik het, en toch voel ik onrust (en veel ook) en kan ik me niet gelukkig voelen op dit moment. Terwijl juist alles nu lijkt mee te zitten! Is het mijn onderbewustzijn die weet dat er iets vervelend aan zit te komen? Of is het druk maken om niets?
Misschien komt het ook wel voor een deel juist omdat er mijn hele leven al te veel fout is gegaan. Zowel qua gezondheid, als qua ongelukken, ben erg gepest als kind vroeger, verlies van veel geliefden op veel te jonge leeftijd. JUIST als het allemaal meezit komt de onrust. WAT ALS…… Wanneer gaat er weer iets mis……
Maar ik wil hier vanaf! Zijn er mensen die zich hier in herkennen? Of tips hebben? Bijvoorbeeld in de vorm van therapieën, boeken om te lezen etc?
maandag 25 juni 2018 om 10:20
maandag 25 juni 2018 om 10:30
Veel nadenken of piekeren kan natuurlijk wel eens voorkomen in een bepaalde periode maar het moet niet zo zijn dat het structureel aan gaat houden. Beïnvloed het momenteel ook je dagelijkse gang van zaken?
Ik lees vooral ook dat je bang bent dat er iets negatiefs gaat gebeuren, net nu het eigenlijk goed gaat. Omdat dit vroeger ook (vaak?) is gebeurd, heb je wellicht onbewust de associatie gemaakt met negatieve gebeurtenissen en heb je hiervoor een soort van angst/spanning ontwikkeld. Het lijkt me verstandig de oorzaak van de angst/spanning/onrust aan te pakken zodat je je gedachten hierop kan aanpassen. Vraag eens aan je huisarts of hij je wellicht door kan sturen naar iemand die je hier beter bij kan helpen. Tip: begin liever niet zelf met zelfhulpboeken als je nog niet weet hoe je het probleem het beste aan kunt pakken. Succes en sterkte!
Ik lees vooral ook dat je bang bent dat er iets negatiefs gaat gebeuren, net nu het eigenlijk goed gaat. Omdat dit vroeger ook (vaak?) is gebeurd, heb je wellicht onbewust de associatie gemaakt met negatieve gebeurtenissen en heb je hiervoor een soort van angst/spanning ontwikkeld. Het lijkt me verstandig de oorzaak van de angst/spanning/onrust aan te pakken zodat je je gedachten hierop kan aanpassen. Vraag eens aan je huisarts of hij je wellicht door kan sturen naar iemand die je hier beter bij kan helpen. Tip: begin liever niet zelf met zelfhulpboeken als je nog niet weet hoe je het probleem het beste aan kunt pakken. Succes en sterkte!
maandag 25 juni 2018 om 10:35
Ik herken het ook wel. Al maak ik mij vaak druk om andere dingen. Maar na zoveel ongeluk in het verleden ga je soms denken dat je geboren bent voor ongeluk. Dat het jouw lot is. Het kost tijd, en ombuigen van gedachten en rustig aan ga je steeds meer kunnen relatieveren. Ook als er 1 vervelend iets op je pad komt terwijl er nog wel genoeg goede dingen zijn.
Ik heb op dit moment ook een hoop goede dingen en goede veranderingen die eraan komen. Ik moet goed letten op de automatische gedachten en energie besteden aan mijzelf te betrappen erop. Ik zou nu in de wolken horen te zitten maar die onbezorgdheid kan ik nog niet bij. Dat vreet energie en daar wordt je heel moe van.
Ik denk dat in deze schematherapie een goede is. Daar leer je inzicht te krijgen in de automatische gedachten die je aangemaakt hebt in een rottige periode. En deze uit te dagen. Zo kan jij jezelf na verloop van tijd opnieuw programmeren.
Ik heb op dit moment ook een hoop goede dingen en goede veranderingen die eraan komen. Ik moet goed letten op de automatische gedachten en energie besteden aan mijzelf te betrappen erop. Ik zou nu in de wolken horen te zitten maar die onbezorgdheid kan ik nog niet bij. Dat vreet energie en daar wordt je heel moe van.
Ik denk dat in deze schematherapie een goede is. Daar leer je inzicht te krijgen in de automatische gedachten die je aangemaakt hebt in een rottige periode. En deze uit te dagen. Zo kan jij jezelf na verloop van tijd opnieuw programmeren.
maandag 25 juni 2018 om 11:08
Dus je maakt je zorgen om zaken die helemaal niet aan de orde zijn?
Lijkt me doodvermoeiend.
Verveel je je vaak?
Sport je? Heb je leuke hobbies waar je blij van wordt/energie van krijgt?
Mij helpt dat in mijn geluksgevoel. De beste manier is toch afleiding zoeken.
Ik sport 3x in de week en ik zing in een koor 1x in de week waarmee we succesvol optreden. Zoek dingen waar je energie van krijgt en herpak je zelf.
Lijkt me doodvermoeiend.
Verveel je je vaak?
Sport je? Heb je leuke hobbies waar je blij van wordt/energie van krijgt?
Mij helpt dat in mijn geluksgevoel. De beste manier is toch afleiding zoeken.
Ik sport 3x in de week en ik zing in een koor 1x in de week waarmee we succesvol optreden. Zoek dingen waar je energie van krijgt en herpak je zelf.
maandag 25 juni 2018 om 11:23
Bedankt allemaal voor de reacties. Ik heb genoeg afleiding. Wellicht soms zelfs te veel. Moet ook wat vaker rust pakken. Helaas belemmert het me wel vaak in mijn dagelijkse leven, omdat ik me slecht kan concetreren en ik soms ook dingen laat door die vermoeidheid. En veel piekeren maakt dat ik me ongelukkig voel. Terwijl ik geen reden heb om me NU ongelukkig te voelen.
Ik ga eens meer lezen over mindfullness en schematherapie!
Weet bijna zeker dat het komt door mijn angst 'voor het ongeluk te zijn geboren'. Was van mezelf heel positief, maar door alles wat er is gebeurd ben ik echt veel angstiger en vooral ook negatiever geworden. Wil daar mee aan de slag.
Piekeren kan altijd nog als het ook echt aan de orde is (en niet door al beren te zien die er wellicht nooit gaan komen). Maar dat is makkelijk gezegd dan gedacht
Ik ga eens meer lezen over mindfullness en schematherapie!
Weet bijna zeker dat het komt door mijn angst 'voor het ongeluk te zijn geboren'. Was van mezelf heel positief, maar door alles wat er is gebeurd ben ik echt veel angstiger en vooral ook negatiever geworden. Wil daar mee aan de slag.
Piekeren kan altijd nog als het ook echt aan de orde is (en niet door al beren te zien die er wellicht nooit gaan komen). Maar dat is makkelijk gezegd dan gedacht
maandag 25 juni 2018 om 11:30
Elke hoop wordt een berg als je tijd hebt om erover na te denken dus. En er is niet echt een urgentie-prioriteit.
Ik kan wel zeggen dat je straatarm op de vuilnishopen in Bangladesh moet gaan kruipen om daar plastic flessen te verzamelen die je kan verkopen zodat je moeder een paar gram rijst kan kopen, maar ik denk niet dat het zou werken.
Ik kan wel zeggen dat je straatarm op de vuilnishopen in Bangladesh moet gaan kruipen om daar plastic flessen te verzamelen die je kan verkopen zodat je moeder een paar gram rijst kan kopen, maar ik denk niet dat het zou werken.
Dan moet het maar zoals het kan
maandag 25 juni 2018 om 11:33
Relativeren is inderdaad een goede. Ik probeer dat wel, maar het lukt niet altijd.tv-icoon schreef: ↑25-06-2018 11:30Elke hoop wordt een berg als je tijd hebt om erover na te denken dus. En er is niet echt een urgentie-prioriteit.
Ik kan wel zeggen dat je straatarm op de vuilnishopen in Bangladesh moet gaan kruipen om daar plastic flessen te verzamelen die je kan verkopen zodat je moeder een paar gram rijst kan kopen, maar ik denk niet dat het zou werken.
Wel word ik vaak boos op mezelf hoe ik het in mijn hoofd haal om me zo druk te maken, terwijl anderen die het veel slechter hebben getroffen wel positief kunnen blijven.
maandag 25 juni 2018 om 13:36
Klinkt heel interessant. Heb je er zelf ervaring mee?Vergiet88 schreef: ↑25-06-2018 10:35Ik herken het ook wel. Al maak ik mij vaak druk om andere dingen. Maar na zoveel ongeluk in het verleden ga je soms denken dat je geboren bent voor ongeluk. Dat het jouw lot is. Het kost tijd, en ombuigen van gedachten en rustig aan ga je steeds meer kunnen relatieveren. Ook als er 1 vervelend iets op je pad komt terwijl er nog wel genoeg goede dingen zijn.
Ik heb op dit moment ook een hoop goede dingen en goede veranderingen die eraan komen. Ik moet goed letten op de automatische gedachten en energie besteden aan mijzelf te betrappen erop. Ik zou nu in de wolken horen te zitten maar die onbezorgdheid kan ik nog niet bij. Dat vreet energie en daar wordt je heel moe van.
Ik denk dat in deze schematherapie een goede is. Daar leer je inzicht te krijgen in de automatische gedachten die je aangemaakt hebt in een rottige periode. En deze uit te dagen. Zo kan jij jezelf na verloop van tijd opnieuw programmeren.
maandag 25 juni 2018 om 14:22
Met schematherapie bedoel je?
Zo ja, ik heb het een jaartje gehad of zo. Bij mij werkte het niet goed maar ik zag andere mensen in de groep opbloeien. Nu is het al een paar jaar geleden. Ook al ik niet zo goed ben in het uitdagen van de gedachtes, toch heb ik meer inzicht gekregen in mijn mechanismes. Toen ik de therapie kreeg zat ik nog in een lastig deel van mijn leven. Inmiddels ben ik jaren verder, mooie jaren, en merk ik dat ik nu toch handvaten eraan over heb gehouden.
zaterdag 30 juni 2018 om 11:00
Bedankt. Het is het proberen waard. Ik merk vaak dat na therapie het even goed gaat, soms zelfs jaren. En ik daarna toch weer in dezelfdeVergiet88 schreef: ↑25-06-2018 14:22Met schematherapie bedoel je?
Zo ja, ik heb het een jaartje gehad of zo. Bij mij werkte het niet goed maar ik zag andere mensen in de groep opbloeien. Nu is het al een paar jaar geleden. Ook al ik niet zo goed ben in het uitdagen van de gedachtes, toch heb ik meer inzicht gekregen in mijn mechanismes. Toen ik de therapie kreeg zat ik nog in een lastig deel van mijn leven. Inmiddels ben ik jaren verder, mooie jaren, en merk ik dat ik nu toch handvaten eraan over heb gehouden.
patronen en gedachtes verzandt. Misschien dat dit dat wel doorbreekt...
