Psyche
alle pijlers
Verder van mij af schrijven
zaterdag 27 februari 2016 om 14:51
Op 02 juni 2013 opende ik op de zwangerpijler een topic omdat ik in het ziekenhuis lag met gebroken vliezen. Ik was toen 20 weken zwanger van een tweeling en had een zoontje van toen 10 maanden (forumnaam Mini). Onze dochters zijn op 27-06-2013 geboren en overleden. Het topic heeft me veel steun geboden in deze moeilijke periode en de tijd daarna.
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 7 maart 2016 om 21:56
Zo, home sweet home, de kids slapen en wij zitten onder een dekentje klaar voor The walking Dead.
Ik ben vanavond even langs mijn fysio geweest voor mijn enkel. Hij had even met een echo apparaat gekeken, mijn enkelband is gescheurd. Het zal dus wel even duren eer dit over is.
Hij heeft een tape aangelegd en vervangt die voordat ik woensdag weer weg ga.
Eigenlijk had ik op krukken moeten lopen, maar dat is nu te laat.
Ik ben vanavond even langs mijn fysio geweest voor mijn enkel. Hij had even met een echo apparaat gekeken, mijn enkelband is gescheurd. Het zal dus wel even duren eer dit over is.
Hij heeft een tape aangelegd en vervangt die voordat ik woensdag weer weg ga.
Eigenlijk had ik op krukken moeten lopen, maar dat is nu te laat.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 8 maart 2016 om 12:55
Ja we gaan vooral relaxen en bij kletsen Yoogali. Even lekker zonder mannen en kinderen. Morgen met die nieuwe cd van Anouk in de auto, heerlijk!
Hai, Alwaylookonthebrightside! Ik herinner me jou nog wel van mijn andere topics, zelfs toen ik je nick af wilde korten was hij nog lang
Ik zal dat oude topic even uppen, er waren er meer die mij "kwijt" zijn.
Ik vind het zo bijzonder dat mensen met mij mee lezen/ leven al vanaf het begin ook. Ondanks dat we elkaar niet kennen. Want wie ben ik nou eenmaal?!
En ook heel fijn als meelezers af en toe een berichtje achter laten
Ik heb afgelopen weekend toch een paar dingen gegeten die eigenlijk niet op "mijn lijst" staan. Dus ik was als de dood dat ik zou zijn aangekomen. Maar ik ben zelfs afgevallen.
Vanmorgen zag ik iemand die zeer waarschijnlijk anorexia heeft, lopen in de supermarkt. Ik schrok daar best van, keek ook even in haar mandje, veel producten van mijn lijst had ze erin. Jeetje zeg, zo wil ik echt niet worden!
Hai, Alwaylookonthebrightside! Ik herinner me jou nog wel van mijn andere topics, zelfs toen ik je nick af wilde korten was hij nog lang
Ik zal dat oude topic even uppen, er waren er meer die mij "kwijt" zijn.
Ik vind het zo bijzonder dat mensen met mij mee lezen/ leven al vanaf het begin ook. Ondanks dat we elkaar niet kennen. Want wie ben ik nou eenmaal?!
En ook heel fijn als meelezers af en toe een berichtje achter laten
Ik heb afgelopen weekend toch een paar dingen gegeten die eigenlijk niet op "mijn lijst" staan. Dus ik was als de dood dat ik zou zijn aangekomen. Maar ik ben zelfs afgevallen.
Vanmorgen zag ik iemand die zeer waarschijnlijk anorexia heeft, lopen in de supermarkt. Ik schrok daar best van, keek ook even in haar mandje, veel producten van mijn lijst had ze erin. Jeetje zeg, zo wil ik echt niet worden!
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 8 maart 2016 om 15:28
Als de dood zijn om te zijn aangekomen
Je bent daarentegen afgevallen
Je zag een anorexia patiënte met dezelfde dingen als jij in je mandje
Je wil niet zoals haar worden
Ik maak me zorgen om je. Je bent op dit moment die persoon, met die aandoening en die spullen in haar mandje. Ik zie geen verschil tussen jullie. Wanneer heb je weer een gesprek?
Je bent daarentegen afgevallen
Je zag een anorexia patiënte met dezelfde dingen als jij in je mandje
Je wil niet zoals haar worden
Ik maak me zorgen om je. Je bent op dit moment die persoon, met die aandoening en die spullen in haar mandje. Ik zie geen verschil tussen jullie. Wanneer heb je weer een gesprek?
dinsdag 8 maart 2016 om 15:47
Hm ja, als je het zo opschrijft Doreia, dan is er weinig verschil. Maar zij was zo ontzettend dun. Daar doelde ik op.
Vrijdag heb ik weer een gesprek met mijn psycholoog. Met die andere vrouw heb ik nog geen afspraak staan. Ik moet even kijken hoe ik dat aan ga pakken, het word niet vergoed en ik weet ook niet heel goed wat ze voor mij kan betekenen.
Het gesprek lijkt nu ook alweer zo lang geleden. Het hele mindfullness is ook naar de achtergrond geschoven.
Hai Theepoes!!
Vrijdag heb ik weer een gesprek met mijn psycholoog. Met die andere vrouw heb ik nog geen afspraak staan. Ik moet even kijken hoe ik dat aan ga pakken, het word niet vergoed en ik weet ook niet heel goed wat ze voor mij kan betekenen.
Het gesprek lijkt nu ook alweer zo lang geleden. Het hele mindfullness is ook naar de achtergrond geschoven.
Hai Theepoes!!
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 8 maart 2016 om 16:12
dinsdag 8 maart 2016 om 20:02
Reactie van de Coach, weer wat stof tot nadenken
Hoi Estrellas
Ik herken, voel en snap je helemaal.
Het is voor mij geen warrig verhaal.
Wat ik vooral lees is dat je erg vast zit in dit patroon. En wat ik tussen de regels door lees verder is dat je mogelijk gewoon ontzettend veel moeite hebt met het (h)erkennen van je emoties. Ook zeg je zelf dat je vooral moe en ook wel verdrietig bent. Dat is heel begrijpelijk. Want je mag ook niet veel van jezelf terwijl je die van binnen zo graag wel zou willen. In jou zit dat gezonde meisje wat naar buiten wil, maar dat geregeerd word door de stem van de eetstoornis. Daar kun je zeker verdrietig en erg moe van worden.
Wat je ook zo hard lijkt te proberen is te vechten tegen het feit dat het je niet zo lukt te doen zoals je nog niet zo lang geleden wel lukte.
Daarin denk ik dat je een stukje compassie naar jezelf er ook aan kan bijdragen dat je wat meer rust vind.
Daarmee bedoel ik: Hoe zou het voor je zijn als je voor dit moment zou proberen te accepteren dat je momenteel vast zit en het niet zo lekker gaat. En probeert te focussen op de dingen die nu ondanks alles toch positief zijn! Daar krijg je namelijk een hele andere energie van die minder uitputtend is.
Ik hoorde je ook zeggen dat je vooral aan je man en kinderen verplicht bent dat het weer normaler gaat. Ook hier zit een negatieve strijd en lading.
Je zou ook kunnen denken: oké ik zorg niet zo goed voor mezelf momenteel maar gukkig lukt het me wel om goed voor mn gezin te blijven zorgen. Zeker als het om eten gaat.
Nou dit zijn zo een paar handvatten waarvan ik niet weet of jer iets mee kan natuurlijk.
Ik wens je een goed weekend en probeer te focussen op alle dingen die wel goed gaan in plaats van steeds de strijd op te zoeken waarin je vind dat je het anders had moeten kunnen doen.
Heel knap dat je de saté gegeten hebt!
Wat waren je gedachten erna?
Wat is het wat je bij die vrouw met anorexia absoluut wilt voorkomen bij jezelf?
Leuke nadenkertjes....
Groetjes Coach
Hoi Estrellas
Ik herken, voel en snap je helemaal.
Het is voor mij geen warrig verhaal.
Wat ik vooral lees is dat je erg vast zit in dit patroon. En wat ik tussen de regels door lees verder is dat je mogelijk gewoon ontzettend veel moeite hebt met het (h)erkennen van je emoties. Ook zeg je zelf dat je vooral moe en ook wel verdrietig bent. Dat is heel begrijpelijk. Want je mag ook niet veel van jezelf terwijl je die van binnen zo graag wel zou willen. In jou zit dat gezonde meisje wat naar buiten wil, maar dat geregeerd word door de stem van de eetstoornis. Daar kun je zeker verdrietig en erg moe van worden.
Wat je ook zo hard lijkt te proberen is te vechten tegen het feit dat het je niet zo lukt te doen zoals je nog niet zo lang geleden wel lukte.
Daarin denk ik dat je een stukje compassie naar jezelf er ook aan kan bijdragen dat je wat meer rust vind.
Daarmee bedoel ik: Hoe zou het voor je zijn als je voor dit moment zou proberen te accepteren dat je momenteel vast zit en het niet zo lekker gaat. En probeert te focussen op de dingen die nu ondanks alles toch positief zijn! Daar krijg je namelijk een hele andere energie van die minder uitputtend is.
Ik hoorde je ook zeggen dat je vooral aan je man en kinderen verplicht bent dat het weer normaler gaat. Ook hier zit een negatieve strijd en lading.
Je zou ook kunnen denken: oké ik zorg niet zo goed voor mezelf momenteel maar gukkig lukt het me wel om goed voor mn gezin te blijven zorgen. Zeker als het om eten gaat.
Nou dit zijn zo een paar handvatten waarvan ik niet weet of jer iets mee kan natuurlijk.
Ik wens je een goed weekend en probeer te focussen op alle dingen die wel goed gaan in plaats van steeds de strijd op te zoeken waarin je vind dat je het anders had moeten kunnen doen.
Heel knap dat je de saté gegeten hebt!
Wat waren je gedachten erna?
Wat is het wat je bij die vrouw met anorexia absoluut wilt voorkomen bij jezelf?
Leuke nadenkertjes....
Groetjes Coach
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
woensdag 9 maart 2016 om 08:13
Kwam mijn vriendin er gisteren achter dat de Wellness gesloten is op woensdag!
Zo balen! Dat was wel een beetje waarop we geboekt hebben.
Hai Spritzz leuk je hier te zien!
Zo eerst even naar de fysio, ik wil dat hij ook even naar mijn knie kijkt. En dan met gierende banden weg. Maxi is stront chagrijnig omdat hij zelf vergeten was dat ik weg ging. En hij geen oppas heeft voor vanavond zodat hij kan sporten.
Gisterenavond nog oppas lopen regelen zodat hij naar de ggz kan. Hij bleek vanmorgen een afspraak te hebben. Nu hoor ik dat hij die af staat te bellen?!
Jammer hoor, zoek het lekker uit!
Zo balen! Dat was wel een beetje waarop we geboekt hebben.
Hai Spritzz leuk je hier te zien!
Zo eerst even naar de fysio, ik wil dat hij ook even naar mijn knie kijkt. En dan met gierende banden weg. Maxi is stront chagrijnig omdat hij zelf vergeten was dat ik weg ging. En hij geen oppas heeft voor vanavond zodat hij kan sporten.
Gisterenavond nog oppas lopen regelen zodat hij naar de ggz kan. Hij bleek vanmorgen een afspraak te hebben. Nu hoor ik dat hij die af staat te bellen?!
Jammer hoor, zoek het lekker uit!
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 10 maart 2016 om 13:48
Ik het het heerlijk gehad! De Wellness bleek toch open, alleen het beauty gedeelte was gesloten. We hebben heerlijk samen de slappe lach gehad, fijn gepraat en gerelaxed.
Het eten ging redelijk. Fijn was dat ze ervanaf wist en totaal geen druk uitoefenden om mij toch dingen te laten eten.
Voor mijn gevoel heb ik wel te veel gegeten en gaan de radars ook wel in mijn hoofd op volle toeren.
Maar nu moet ik dus naar huis... ik ben al onderweg maar ben even gestopt op een parkeerplaats. Ik voelde me zo sip ineens.
Maxi had me vannacht en vanmorgen al bestookt met appjes over Nano die niet wilde slapen en alleen maar aan het huilen was.
Net belde ik hem om te zeggen dat ik rond half 4 thuis ben, hij heeft me niet eens gevraagd hoe ik het gehad heb, sprak alleen zijn ongenoegen wbt Nano uit. En dat hij nu weer niet wilde slapen en aan het janken was....
Ik wil gewoon niet naar huis
Het eten ging redelijk. Fijn was dat ze ervanaf wist en totaal geen druk uitoefenden om mij toch dingen te laten eten.
Voor mijn gevoel heb ik wel te veel gegeten en gaan de radars ook wel in mijn hoofd op volle toeren.
Maar nu moet ik dus naar huis... ik ben al onderweg maar ben even gestopt op een parkeerplaats. Ik voelde me zo sip ineens.
Maxi had me vannacht en vanmorgen al bestookt met appjes over Nano die niet wilde slapen en alleen maar aan het huilen was.
Net belde ik hem om te zeggen dat ik rond half 4 thuis ben, hij heeft me niet eens gevraagd hoe ik het gehad heb, sprak alleen zijn ongenoegen wbt Nano uit. En dat hij nu weer niet wilde slapen en aan het janken was....
Ik wil gewoon niet naar huis
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
