
Vriendschappen lijken van een kant te komen
zondag 19 augustus 2018 om 08:59
Goedemorgen,
Graag wou ik mijn verhaal kwijt en misschien heeft iemand hier met hetzelfde gevoel gezeten.
Mijn vriend en ik zijn altijd de initiatiefnemers om af te spreken. Toen we dachten we laten het zelf eens zitten kijken hoe lang het duurt, dan waren we 4 maanden verder zonder wat te horen en dachten we laten we toch maar weer zelf wat afspreken. Nu hebben we in 2 maanden tijd 2 keer bij ons afgesproken en dat werd afgezegd, een keer geprobeerd met iemand af te spreken waarbij we alleen terug kregen dat het nu niet uit kwam maar ook niet dat ze dan zelf met een datum voor later komen. Ik denk weleens dat als we zouden verhuizen naar het buitenland het heel erg lang zou kunnen duren voor iemand het doorheeft. Natuurlijk hoef je elkaar niet wekelijks te berichten of bij elkaar langs, maar eens in de zoveel maanden zou het wel leuk zijn als iemand ons vraagt hoe het is of iets dergelijks. We hebben het weleens gezegd maar dan krijg je terug dat ze er gewoon niet aan denken, wat ook best zo zou kunnen zijn? En dat ze het wel altijd heel gezellig vinden als we elkaar weer zien.
Het is ook nog best lastig nieuwe vriendschappen te maken merk ik. Op het werk heb ik niet veel leeftijdsgenoten. En voor mijn zus geldt hetzelfde, sterker nog als ik haar stuur wanneer het uit komt stuurt ze dat het niet uitkomt want ze moet werken en dan heb ik er niet eens een dag bij opgegeven zodat ze alle keus heeft.
Graag wou ik mijn verhaal kwijt en misschien heeft iemand hier met hetzelfde gevoel gezeten.
Mijn vriend en ik zijn altijd de initiatiefnemers om af te spreken. Toen we dachten we laten het zelf eens zitten kijken hoe lang het duurt, dan waren we 4 maanden verder zonder wat te horen en dachten we laten we toch maar weer zelf wat afspreken. Nu hebben we in 2 maanden tijd 2 keer bij ons afgesproken en dat werd afgezegd, een keer geprobeerd met iemand af te spreken waarbij we alleen terug kregen dat het nu niet uit kwam maar ook niet dat ze dan zelf met een datum voor later komen. Ik denk weleens dat als we zouden verhuizen naar het buitenland het heel erg lang zou kunnen duren voor iemand het doorheeft. Natuurlijk hoef je elkaar niet wekelijks te berichten of bij elkaar langs, maar eens in de zoveel maanden zou het wel leuk zijn als iemand ons vraagt hoe het is of iets dergelijks. We hebben het weleens gezegd maar dan krijg je terug dat ze er gewoon niet aan denken, wat ook best zo zou kunnen zijn? En dat ze het wel altijd heel gezellig vinden als we elkaar weer zien.
Het is ook nog best lastig nieuwe vriendschappen te maken merk ik. Op het werk heb ik niet veel leeftijdsgenoten. En voor mijn zus geldt hetzelfde, sterker nog als ik haar stuur wanneer het uit komt stuurt ze dat het niet uitkomt want ze moet werken en dan heb ik er niet eens een dag bij opgegeven zodat ze alle keus heeft.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
zondag 19 augustus 2018 om 13:25
Ik herken het wel, maar een beetje anders. Vind het lastig om nieuwe vriendschappen te maken. Heb er ook maar een paar. Alleen in mijn kindertijd had ik er meer. Waar ik al vaak tegenaan gelopen ben en nu weer, is dat mensen zich niet aan de afspraak houden. Dat het vaak afgezegd wordt door de ander. Ook als de vraag van hen komt. Mijn single-vriendin heeft er ook een handje van. Of ze vergeet het of er komt weer iets tussen. Want ja, druk druk druk. Laatst gaf zij aan dat het contact tussen ons niet zo goed loopt. Ze vind dat ik te weinig initiatief neem. Ik ben best afwachtend inderdaad. Deels zit het in mijn karakter en deels door teleurstellingen. Maar op het moment dát ik met een idee komt heeft ze geen tijd of zin. Of wel, maar zegt ze later weer af.
zondag 19 augustus 2018 om 13:40
Daar heb je wel gelijk in, zo had ik het nog niet bekeken. Ik dacht dat als ik geen initiatief zou tonen, ze er zelf ook wel mee op zouden houden op een gegeven moment.
zondag 19 augustus 2018 om 13:44
@hondenmens ik vind het dus ook lastig nieuwe contacten te maken, heb het twee keer via forums geprobeerd, maar dan na wat appen kreeg ik niks meer terug ookal kwamen er best wat hobby's overeen of het kwam de ander steeds niet uit en kreeg ik ook geen andere datums voorgesteld dus dan hield het ook alweer op.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.

zondag 19 augustus 2018 om 14:10
Heb ook ooit een 'vriendin' gehad. Was ik al ruim 10-11 jaar mee bevriend maar toen ging zij een opleiding doen in een andere stad en kreeg haar eerste vriendje. Kortom druk, druk, druk. Maar we houden echt contact hoor en ik laat mijn beste vriendin niet vallen zei ze. Na een tijdje vroeg ik haar hoe het ging. Ja goed. Vervolgens negeert ze me een maand of 2. Zal het wel druk hebben. Ineens krijg ik een smsje of ik af wil spreken op een bepaalde datum. Is goed, leuk! Een dag van te voren vraag ik wat over de afspraak, geen reactie. De dag zelf, geen vriendin te bekennen. Dus ik vraag haar over ze onderweg is. Geen reactie. Helemaal niks.
Ik was er klaar mee dus heb ook nooit meer wat van me laten horen totdat ze na een jaar belde dat we echt eens af moeten spreken. Het was uit met haar vriend enzo. Ik zei dat ik niet kon en het druk had. Vervolgens kom ik er een maand of 2 later achter dat mevrouw me zwart aan het maken was en over me roddelde. Een wederzijdse vriendin had wat dingen gehoord over me en vroeg mij of dat klopte... ehhh nee?!
Heb me lang af gevraagd waar ik dat aan heb verdiend. En mede daardoor vind ik het nu ook moeilijk om vriendschappen aan te gaan en ik was er al niet goed in als introvert.
Ik was er klaar mee dus heb ook nooit meer wat van me laten horen totdat ze na een jaar belde dat we echt eens af moeten spreken. Het was uit met haar vriend enzo. Ik zei dat ik niet kon en het druk had. Vervolgens kom ik er een maand of 2 later achter dat mevrouw me zwart aan het maken was en over me roddelde. Een wederzijdse vriendin had wat dingen gehoord over me en vroeg mij of dat klopte... ehhh nee?!
Heb me lang af gevraagd waar ik dat aan heb verdiend. En mede daardoor vind ik het nu ook moeilijk om vriendschappen aan te gaan en ik was er al niet goed in als introvert.

zondag 19 augustus 2018 om 14:15
Dat komt op mij meer over als "stoor me niet, als we je ooit nog willen zien dan weten we wel waar je bent".Dancingdude schreef: ↑19-08-2018 12:35Heel herkenbaar.
Als ik niets doe, kan ik er vrij zeker van zijn dat ik 6 maanden tot een jaar later misschien weer eens wat van iemand hoor.
Het leukste zijn de mensen die dan altijd tegen mij zeggen van 'Ja, maar je moet de ander ook eens wat initiatief gunnen en contact met jou op laten nemen.'
'Ja, maar dan gebeurt er dus helemaal niets.' Is mijn antwoord dan.

zondag 19 augustus 2018 om 14:56
Ik zit mee te lezen en wat me opvalt is dat er zo’n afstand lijkt te zijn tussen sommige van jullie en jullie vrienden. Hebben jullie geen vrienden die onderdeel zijn van je leven, die een plek hebben in de dagelijkse operatie omdat je er mee gaat sporten, even belt als je ergens mee zit, even helpt in de tuin of uitnodigt als je teveel gekookt hebt?
Het klinkt allemaal zo formeel, met afspraken en wie initiatief zou moeten nemen.
Het klinkt allemaal zo formeel, met afspraken en wie initiatief zou moeten nemen.
zondag 19 augustus 2018 om 15:56
Mijn vriendinnen hebben allemaal een gezin of wonen samen. Ook wonen ze allemaal ongeveer een half uur bij me vandaan. Het klinkt stom, maar er niemand met wie ik mijn leven echt deel. Nu maakt het me niet heel veel uit, want ik ben best op mezelf. Maar toch mis ik het vaak wel. Nu ben ik steeds hechter met een collega en ik merk ik toch wel dat ik soms hechte vriendschappen mis.kindrebel schreef: ↑19-08-2018 14:56Ik zit mee te lezen en wat me opvalt is dat er zo’n afstand lijkt te zijn tussen sommige van jullie en jullie vrienden. Hebben jullie geen vrienden die onderdeel zijn van je leven, die een plek hebben in de dagelijkse operatie omdat je er mee gaat sporten, even belt als je ergens mee zit, even helpt in de tuin of uitnodigt als je teveel gekookt hebt?
Het klinkt allemaal zo formeel, met afspraken en wie initiatief zou moeten nemen.

zondag 19 augustus 2018 om 16:31
Ik heb ook geen hechte vriendschappen en hoewel ik graag op mezelf ben mis ik dat wel en voel ik me soms best eenzaam en alleen. Die paar vriendinnen hebben het allemaal druk met gezin, vriend, werk en andere hobby's. Als ik dan alleen ergens naartoe ga en ik zie groepjes vriendinnen lol hebben met elkaar dan denk ik van goh dat zou ik ook wel willen. Heb via internet ook een aantal mensen leren kennen die ik tot op zekere hoogte ook als vrienden beschouw maar dat is toch anders en die wonen dan niet bepaald om de hoek ofzo, daar spreek ik dus alleen mee af als men naar Nederland komt of ik ga die kant in.
Ik sta wel open voor nieuwe vriendschappen en als ik ergens alleen ben maak ik wel eens een praatje met anderen en doe ik nieuwe contacten op maar dat loopt meestal toch op niks uit.
Ik sta wel open voor nieuwe vriendschappen en als ik ergens alleen ben maak ik wel eens een praatje met anderen en doe ik nieuwe contacten op maar dat loopt meestal toch op niks uit.

zondag 19 augustus 2018 om 17:15
Ik ben geneigd om te zeggen dat je gewoon vrienden in je eigen omgeving moet maken, maar dat blijkt niet voor iedereen even makkelijk. Mijn zus en ik woonden ruim 10 jaar als single in dezelfde stad. Ik heb daar een sociaal netwerk en mijn bff’s gebouwd/gevonden. Mijn zus heeft er in 10 jaar 1 tennismaatje gevonden en verder niemand.
@mick87: mijn vrienden hebben ook allemaal gezinnen, ik zit al in de 40+ club.
@mick87: mijn vrienden hebben ook allemaal gezinnen, ik zit al in de 40+ club.