waarom zo eenzaam!?

26-05-2010 00:39 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
2 ouders die nog bijelkaar zijn en altijd goed voor me gezorgd hebben, genoeg vriendinnen...een relatie van 6 jaar en gaan samenwonen...



Maar waarom voel ik me dan zo verdomd alleen?!
Alle reacties Link kopieren
Kiss, je bent er weer. Hoe voel je je nu?
Alle reacties Link kopieren
-omdat je denkt dat misschien wel het beste is wat je kan krijgen?

-bang bent om alleen te zijn?

-bang dat als je hem voor het blok zet dat hij toch niet vor jou kiest?

- bang dat je wat je ook doet toch weer in het zelfde schuitje terecht komt?

-omdat je ondanks alles zielsveel van hem houdt?

- omdat je heel af en toe de jongen / man terugziet waar je zo verliefd op bent geworden?

-omdat hij je ook als geen ander kent?



- ben je wel in staat om hulp te accepteren?

- laat je toe als anderen voor je willen zorgen?

- of is het gevoel er uiteindelijk toch alleen voor te staan kenmerkend voor het grootste deel van je relaties?



ik val in herhaling maar als je laat leiden door negatieve gevoelens (angst, jaloezie, boosheid) is de kans groot dat de uitkomst negatief is. Lekker makkelijk gezegd, erg moeilijk om te doen, maar meestal wel waar...
Alle reacties Link kopieren
Poisen, mooi gesproken. Sluit me er 100 procent bij aan.
Alle reacties Link kopieren
kiss, als je dit leest, ik hoop niet dat je er verdrietig van wordt.

ik vermoed dat dit al lang speelt en dat het moeilijk voor je is om over te praten.



Door het hier te bespreken heb je al een eerste stap gezet. Als je voor jezelf een beetje op een rijtje hebt - waar komt het gevoel vandaan - waar wil je naar naar toe, met wie en op welke manier. De puzzelstukjes zullen wel op zijn plaats vallen als er over praat en over nadenkt. Dan kan je doen, wat je moet doen, wanneer jij daar aan toe bent. Niemand verwacht dat je nu opstaat je koffers pakt en gaat. Dat je morgen eist om samen naar een relatietherapeut te gaan. Verwacht het ook niet van jezelf en gun je wat tijd.



Als je er niet uikomt, of als je je niet aandurft wat je eigenlijk zou willen, misschien kun je dan voor jezelf hulp inschakelen. Het is praktisch onmogelijk om een ander te veranderen, maar jezelf veranderen heb je meer dan wie dan ook invloed op. Voor de duidelijkheid; ik denk niet dat er iets mis met jou is hoor, maar vermoed dat je nog wel wat te leren hebt als het gaat om "voor jezelf opkomen".
Alle reacties Link kopieren
sorry dames voor de late reactie, ik zal vanavond even de tijd nemen om alles door te lezen en te vertellen hoe het gaat. Doet me goed dit forum....
Alle reacties Link kopieren
Kiss, hoe is het nu met je?
Alle reacties Link kopieren
sorry dat ik niets meer liet horen....



Jah het gaat wel, merk dat mn vriend heel erg egoistisch is. Bv nu ik ben ziek en vroeg hem mijn medicijnen te halen, met een heel gedoe en gezeur

(ruzie) heeft hij ze gehaald.



Ik heb er met hem over gepraat en hij ziet wel in dat hij fout zit en probeerd er aan te werken...daar ben ik allang blij mee.



Hoe gaat het met jouw zwup? Van jouw is het ook nog niet zolang geleden.
Alle reacties Link kopieren
Teveel privé info!
Ach meis, wat vervelend dat je je zo eenzaam voelt



1 van de dingen die echt helpt is naar buiten gaan en onder de mensen zijn of juist niet. Dus lekker uitwaaien in het bos of op het strand. Alleen of samen, waar je net behoefte aan heb.



Schrijven helpt ook. Over je problemen of gewoon nergens over. Mag ook hier uiteraard, maar dan krijg je wel reacties en feedback.



Ik wens je veel sterkte en veel liefs!
Alle reacties Link kopieren
Een gevoel van eenzaamheid hoort bij het leven. Er tegen vechten helpt niet. Probeer het te accepteren.

Mijn ouders zijn gescheiden, ik heb slechts 2 vriendinnen en geen relatie en ik voel me niet eenzaam.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven