Psyche
alle pijlers
Wat overspannen (denk ik), wat te doen?
maandag 25 december 2023 om 08:33
Even van mij afschrijven en wellicht wat ervaringen uitdelen.
Dit jaar heb ik twee momenten gehad waarop ik wat vastliep. De eerste keer (begin dit jaar) ben ik 2x bij een POH geweest en de tweede keer in de zomer 2x een gesprek met bedrijfsmaatschappelijk werk gehad. Destijds dacht ik vast te lopen in de werk privé balans omdat onder andere één van de kinderen veel driftbuien had en me echt leegzoog.
In de zomer ben ik toen een keer in huilen uitgebarsten op kantoor omdat ik gewoon zó moe was. Uiteindelijk met wat tips van bedrijfsmaatschappelijk werk, gezinscoach en een vakantie mezelf weer op de rit gekregen.
Overigens heb ik me de afgelopen twee jaar nog nooit een dag ziek gemeld.
Afgelopen weken voelde ik al dat de balans ver zoek was, veel ingewikkelde dingen die spelen werkinhoudelijk en paar tegenslagen en vervelende gesprekken gehad. Thuis was ik bij vlagen snel overstuur of flipte ik. Twee weken geleden heb ik echt alles erdoor heen geramd om het allemaal bij te kunnen benen, maar vorige week was het ineens op. Donderdagochtend had ik nog gesprek met m'n leidinggevende en heb ik ook besproken dat dat écht even heftig was maar hopelijk vanaf nu wat rustiger zou zijn. In de middag ben ik huilend uitgebarsten en het stopte niet meer.
Vrijdag met LG gebeld, stelde voor om 2 weken rust te pakken. Hier kreeg ik het nog benauwder van omdat ik weet dat dit straks nog meer druk geeft. Dus afgesproken dat ik voorlopig thuis werk en zoveel mogelijk uit m'n agenda gooi en dat we hulp zoeken om mij te ondersteunen bij ingewikkelde casussen.
De afgelopen dagen was ik labiel, kon bijv de prikkels in de supermarkt niet verdragen en werd echt misselijk als iemand iets van me vroeg. Veel aan werk gedacht ook nog en wat spanning eruit gehuild. Dit heeft me ook wel doen accepteren dat het even niet goed gaat en ik niet zoals altijd even kan denken, nou koppie op en weer door. Maar stom genoeg heb ik tegelijkertijd ook wel zin om te blijven werken zolang ik wat hulp krijg op ingewikkelde dossiers. Weet alleen niet helemaal of dat de overheersende drang naar controle is of omdat ik het leuk vind. Ik weet eigenlijk gewoon niet zo goed wat nu goed voor me is. Voel me nu wel stuk rustiger al, nog wel wat moe. Maar kan ook nog lachen om dingen en heb op zich wel zin in kerst.
Stukje context werk, het is een adviserende functie maar ook een vrij specialistische, een fout kan de wg veel geld kosten en heeft ook impact op het leven van mensen.
Ik vind het daarom heel lastig om schijt te hebben en word ik echt heel onrustig van een berg werk met 100 prioriteiten tegelijk. Terwijl ik weet dat het me zou helpen om tevreden te zijn met wat wel is gelukt.
Ik wil doen wat goed voor me is en voorkomen dat ik ooit afglij naar een burnout. Ik denk niet dat dat nu zal gebeuren, maar aangezien dit al de 3e keer is dit jaar dat ik me zo voel en deze het heftigste voelt begrijp ik nu ook dat dat ook kan gebeuren als ik tussendoor wel gewoon goeie rustige dagen of weken heb, want dat heb ik nu heus ook wel gehad.
Ik ben erg benieuwd naar soortgelijke ervaringen en wat jullie heeft geholpen om veel meer balans te ervaren en meer schijt te hebben aan werk
Dit jaar heb ik twee momenten gehad waarop ik wat vastliep. De eerste keer (begin dit jaar) ben ik 2x bij een POH geweest en de tweede keer in de zomer 2x een gesprek met bedrijfsmaatschappelijk werk gehad. Destijds dacht ik vast te lopen in de werk privé balans omdat onder andere één van de kinderen veel driftbuien had en me echt leegzoog.
In de zomer ben ik toen een keer in huilen uitgebarsten op kantoor omdat ik gewoon zó moe was. Uiteindelijk met wat tips van bedrijfsmaatschappelijk werk, gezinscoach en een vakantie mezelf weer op de rit gekregen.
Overigens heb ik me de afgelopen twee jaar nog nooit een dag ziek gemeld.
Afgelopen weken voelde ik al dat de balans ver zoek was, veel ingewikkelde dingen die spelen werkinhoudelijk en paar tegenslagen en vervelende gesprekken gehad. Thuis was ik bij vlagen snel overstuur of flipte ik. Twee weken geleden heb ik echt alles erdoor heen geramd om het allemaal bij te kunnen benen, maar vorige week was het ineens op. Donderdagochtend had ik nog gesprek met m'n leidinggevende en heb ik ook besproken dat dat écht even heftig was maar hopelijk vanaf nu wat rustiger zou zijn. In de middag ben ik huilend uitgebarsten en het stopte niet meer.
Vrijdag met LG gebeld, stelde voor om 2 weken rust te pakken. Hier kreeg ik het nog benauwder van omdat ik weet dat dit straks nog meer druk geeft. Dus afgesproken dat ik voorlopig thuis werk en zoveel mogelijk uit m'n agenda gooi en dat we hulp zoeken om mij te ondersteunen bij ingewikkelde casussen.
De afgelopen dagen was ik labiel, kon bijv de prikkels in de supermarkt niet verdragen en werd echt misselijk als iemand iets van me vroeg. Veel aan werk gedacht ook nog en wat spanning eruit gehuild. Dit heeft me ook wel doen accepteren dat het even niet goed gaat en ik niet zoals altijd even kan denken, nou koppie op en weer door. Maar stom genoeg heb ik tegelijkertijd ook wel zin om te blijven werken zolang ik wat hulp krijg op ingewikkelde dossiers. Weet alleen niet helemaal of dat de overheersende drang naar controle is of omdat ik het leuk vind. Ik weet eigenlijk gewoon niet zo goed wat nu goed voor me is. Voel me nu wel stuk rustiger al, nog wel wat moe. Maar kan ook nog lachen om dingen en heb op zich wel zin in kerst.
Stukje context werk, het is een adviserende functie maar ook een vrij specialistische, een fout kan de wg veel geld kosten en heeft ook impact op het leven van mensen.
Ik vind het daarom heel lastig om schijt te hebben en word ik echt heel onrustig van een berg werk met 100 prioriteiten tegelijk. Terwijl ik weet dat het me zou helpen om tevreden te zijn met wat wel is gelukt.
Ik wil doen wat goed voor me is en voorkomen dat ik ooit afglij naar een burnout. Ik denk niet dat dat nu zal gebeuren, maar aangezien dit al de 3e keer is dit jaar dat ik me zo voel en deze het heftigste voelt begrijp ik nu ook dat dat ook kan gebeuren als ik tussendoor wel gewoon goeie rustige dagen of weken heb, want dat heb ik nu heus ook wel gehad.
Ik ben erg benieuwd naar soortgelijke ervaringen en wat jullie heeft geholpen om veel meer balans te ervaren en meer schijt te hebben aan werk
maandag 25 december 2023 om 14:59
Ik ken het en het is een rotgevoel. Wel positief dat je toch steeds hulp zoekt en dat je leidinggevende meedenkt en tracht om jouw werkdruk te verlagen.
Een burn-out ontstaat vaak niet door teveel werk maar door teveel situaties waar angst een rol speelt; angst om niet voldoende te presteren, angst om geen overzicht of controle te hebben etc. Veelal voelen mensen die angst niet heel duidelijk waardoor je je systeem ongemerkt uitput.
Maar een deel van mensen die overspannen zijn raken burn-out. Maar overspanning kan ook heel akelig voelen en zijn.
Mij helpt het heel erg om te gaan Floaten in magnesium sulfaat. Door de prikkelarme omgeving (float cabine) in combinatie met magnesium opname via de huid kom ik altijd heel erg goed tot rust. Voor de zomervakantie was ik ook uit balans en kreeg wat angstgevoelens. Dit is altijd een eerste teken bij mij dat ik op moet passen. Een float sessie maakte direct heel veel verschil.
Een burn-out ontstaat vaak niet door teveel werk maar door teveel situaties waar angst een rol speelt; angst om niet voldoende te presteren, angst om geen overzicht of controle te hebben etc. Veelal voelen mensen die angst niet heel duidelijk waardoor je je systeem ongemerkt uitput.
Maar een deel van mensen die overspannen zijn raken burn-out. Maar overspanning kan ook heel akelig voelen en zijn.
Mij helpt het heel erg om te gaan Floaten in magnesium sulfaat. Door de prikkelarme omgeving (float cabine) in combinatie met magnesium opname via de huid kom ik altijd heel erg goed tot rust. Voor de zomervakantie was ik ook uit balans en kreeg wat angstgevoelens. Dit is altijd een eerste teken bij mij dat ik op moet passen. Een float sessie maakte direct heel veel verschil.
woensdag 27 december 2023 om 18:52
woensdag 27 december 2023 om 20:16
Sinneljocht schreef: ↑25-12-2023 14:59Ik ken het en het is een rotgevoel. Wel positief dat je toch steeds hulp zoekt en dat je leidinggevende meedenkt en tracht om jouw werkdruk te verlagen.
Een burn-out ontstaat vaak niet door teveel werk maar door teveel situaties waar angst een rol speelt; angst om niet voldoende te presteren, angst om geen overzicht of controle te hebben etc. Veelal voelen mensen die angst niet heel duidelijk waardoor je je systeem ongemerkt uitput.
Maar een deel van mensen die overspannen zijn raken burn-out. Maar overspanning kan ook heel akelig voelen en zijn.
Hoi Sinneljocht,
Deze opmerking van jou heeft me aan het denken gezet. Heb je literatuur, websites, bronnen oid waar dit duidelijk wordt omschreven?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in