Psyche
alle pijlers
Weer jezelf na postpartum depressie
donderdag 5 januari 2023 om 20:04
Hoi forummers,
Ik heb een flinke postpartum depressie gekregen na de bevalling van mijn zoontje. Hiervoor heb ik een aantal weken de crisisdienst dagelijks aan huis gehad. Het is heel pittig geweest, ik herkende mezelf niet meer die periode. Ik ben nu 8 maanden verwijderd van het dieptepunt, maar ik voel me nog steeds niet helemaal mezelf. Ben heel snel uitgeput, snel overprikkeld (kan bijvoorbeeld heel slecht tegen harde muziek) en regelmatig overvalt me nog een vlaag van angst. Gelukkig is het bij lange na niet meer zo erg als het was. Maar ik wil toch dat dit nog verder verbetert en soms ben ik bang dat ‘dit het dan maar is.’
Voor degenen die ook een PPD gehad hebben: hoe lang duurde het voor jullie je echt weer jezelf voelden?
P.s. Ik krijg therapie en slik medicatie.
Ik heb een flinke postpartum depressie gekregen na de bevalling van mijn zoontje. Hiervoor heb ik een aantal weken de crisisdienst dagelijks aan huis gehad. Het is heel pittig geweest, ik herkende mezelf niet meer die periode. Ik ben nu 8 maanden verwijderd van het dieptepunt, maar ik voel me nog steeds niet helemaal mezelf. Ben heel snel uitgeput, snel overprikkeld (kan bijvoorbeeld heel slecht tegen harde muziek) en regelmatig overvalt me nog een vlaag van angst. Gelukkig is het bij lange na niet meer zo erg als het was. Maar ik wil toch dat dit nog verder verbetert en soms ben ik bang dat ‘dit het dan maar is.’
Voor degenen die ook een PPD gehad hebben: hoe lang duurde het voor jullie je echt weer jezelf voelden?
P.s. Ik krijg therapie en slik medicatie.
charlotteccc wijzigde dit bericht op 05-01-2023 20:06
Reden: Foutje
Reden: Foutje
0.38% gewijzigd
donderdag 5 januari 2023 om 20:16
Zelf geen ervaring mee, maar een goede vriendin heeft afgelopen maart haar baby gekregen en raakte snel na de geboorte in een depressie. Zij krijgt therapie en sinds een maand of drie ook medicatie, en ze is nu volgens mij op ongeveer hetzelfde punt als jij: al stukken beter, en op de weg terug, maar nog niet hersteld zoals voorheen.
Wat ik maar zeggen wil: het lijkt me niet abnormaal wat je nu nog af en toe voelt en doormaakt. Het is ook niet niks he, om uit een ppd te klimmen!
(En: veel moeders zonder ppd voelen zich negen maanden na de geboorte ook nog niet zichzelf -- kun je nagaan!)
Wat ik maar zeggen wil: het lijkt me niet abnormaal wat je nu nog af en toe voelt en doormaakt. Het is ook niet niks he, om uit een ppd te klimmen!
(En: veel moeders zonder ppd voelen zich negen maanden na de geboorte ook nog niet zichzelf -- kun je nagaan!)
donderdag 5 januari 2023 om 20:21
Ik kon na 1,5 jaar pas echt zeggen dat ik 'mezelf' was. Tussen haakjes want ik ben nooit meer zoals de 'oude' ik geworden. Ik ben vooral emotioneel stabieler geworden. Had altijd wel een soort van spanning in mij door een naar verleden. Dat was ook de trigger voor mijn ppd geweest.
Maar na 9-10 maanden ging het wel echt beter met mij. Ik had vanaf toen meer goede dan slechte dagen.
Maar na 9-10 maanden ging het wel echt beter met mij. Ik had vanaf toen meer goede dan slechte dagen.
donderdag 5 januari 2023 om 21:10
Ik denk dat ik na 1,5 jaar weer op 90% zat zo'n beetje. Ik kan nu na ruim 2 jaar wel zeggen dat ik weer mezelf ben gelukkig. Het was heftig, en ik kan je wel zeggen dat het echt nog wel (een stuk) beter gaat worden dan dat het nu met je gaat.
Zelf had ik rond de 10 maanden dat ik merkte dat het wel een stukje beter ging, alsof de hormonen toen weer wat stabiliseerden. Daarna had ik nog wel een pad met op en af hoor, maar de af werd steeds minder diep en minder lang.
Ik gebruik nog wel een startdosering antidepressiva (lage dosering dus), al wel eens gestopt maar daar werd ik blijkbaar snel geïrriteerd etc van, merkte ik zelf niet, maar mijn man wel... Dus dat gewoon maar met de tijd dan.
Therapie heeft mij heel weinig geholpen, had ik meer van verwacht.
Is het trouwens je eerste kind? Bij mij wel.
Zelf had ik rond de 10 maanden dat ik merkte dat het wel een stukje beter ging, alsof de hormonen toen weer wat stabiliseerden. Daarna had ik nog wel een pad met op en af hoor, maar de af werd steeds minder diep en minder lang.
Ik gebruik nog wel een startdosering antidepressiva (lage dosering dus), al wel eens gestopt maar daar werd ik blijkbaar snel geïrriteerd etc van, merkte ik zelf niet, maar mijn man wel... Dus dat gewoon maar met de tijd dan.
Therapie heeft mij heel weinig geholpen, had ik meer van verwacht.
Is het trouwens je eerste kind? Bij mij wel.
vrijdag 6 januari 2023 om 00:52
Acht maanden is in mijn ogen ook vrij kort om volledig te herstellen. Het heeft bij mij ook 1,5 à 2 jaar geduurd om me weer écht goed te voelen na een zware, traumatische kraamtijd (geen pnd). Helen kost tijd, en nog wat meer als je daarnaast ook de zorg voor een heel jong kindje hebt. Je bent op de goede weg!
Geef het tijd, doe rustig aan en ontdek wat jou helpt in je herstel. En dan word je op een gegeven moment echt je nieuwe zelf. Dus niet de oude, maar de nieuwe die ook moeder van dit kleintje is én een hele zware tijd heeft meegemaakt en doorstaan!
@Nokie herkenbaar, ik vond reguliere therapie ook teleurstellend hierbij... Heb zelf uiteindelijk wel een wat alternatievere gevonden speciaal gericht op geboorte die mij goed hielp.
Geef het tijd, doe rustig aan en ontdek wat jou helpt in je herstel. En dan word je op een gegeven moment echt je nieuwe zelf. Dus niet de oude, maar de nieuwe die ook moeder van dit kleintje is én een hele zware tijd heeft meegemaakt en doorstaan!
@Nokie herkenbaar, ik vond reguliere therapie ook teleurstellend hierbij... Heb zelf uiteindelijk wel een wat alternatievere gevonden speciaal gericht op geboorte die mij goed hielp.
dinsdag 17 januari 2023 om 11:31
Het heeft bij mij jaren geduurd. Zwangerschapsvergiftiging, bijna doodgegaan tijdens de bevalling, kind ook, spoedkeizersnede, pnd. Angst- en paniek stoornis, diabetes gekregen door zwangerschap. Drie jaar therapie en emdr. Het gaat nu best prima maar nooit meer dezelfde geworden als daarvoor. En god wat hou ik van mijn kind . Zo blij dat ik hem toch gekregen heb.
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in