Werk zoeken verwarrend

19-12-2024 12:37 60 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben laatst op een rare en vervelende manier ontslagen waar ik zelf niets aan kon doen. Ik werkte er nog niet lang, heb mij 100% ingezet, beoordelingen waren allemaal goed. Werkgever heeft mij ontslag ook niet aangevraagd en kan geen concrete reden(en) noemen slechts een vage, niet onderbouwde of geldende reden. Daarom is een advocaat er nu mee bezig.

Ik ben vrijwel meteen gaan solliciteren omdat thuiszitten mij ook geen goed doet en ik wil ook een keer iets gaan opbouwen. Nou loop ik ertegenaan dat het solliciteren mij in de war maakt. Ik merk dat ik daar ook diep in ga qua overdenken.

Ik had bv een paar banen die me al jaren leuk leken en dat heb ik geprobeerd maar daar zoeken ze momenteel niemand dus dat valt (voor nu) af. Dan heb ik nu iets wat me ook leuk lijkt en waar ik kan starten. Het werk is en beetje vergelijkbaar met de andere beroepen, alleen verdient dit net iets meer dan het minimumloon. De andere banen, waar ik nu niet voor in aanmerking kom, verdienen wel wat meer.

Maar ik vind zo verwarrend dat je leven en toekomst zo afhangen van een baan. Stel, één van de andere banen was nu beschikbaar, dan zou mijn toekomst en financieel alles er anders uit gaan zien. En ik zie mensen met beroepen waarvan ik denk hoe kunnen ze het volhouden, ook die er al 25 jaar of langer werken. En waarom hebben ze daarvoor gekozen. Nogal rare en onzinnige vragen mss want iedereen is anders en iedereen zal zijn redenen hebben. Maar ik merk dat ik daar teveel over nadenk.

Ik denk dat ik moeite heb om te relativeren en simpel te denken zoals je krijgt een baan die er op dat moment is, meer niet. Dat lukt me niet omdat je hele leven ervan afhangt. Ik maak het mss groter dan het is maar die gedachtes overrompelen mij en maken me in de war.

Is dit herkenbaar? Ik hoop dat iemand mij enige realiteit of andere kijk erop kan geven.
Torn schreef:
19-12-2024 13:10
Omdat werken een groot onderdeel, mss wel grootste, van je leven is. Het bepaalt waar je iedere dag heengaat en wat je doet. Het bepaalt daardoor hoe je je voelt.

Ik ben niet getrouwd met mijn werk en privé ook niet. Ik denk dat ik een nogal onstabiel persoon ben. Ik twijfel ook over mijn relatie. Ik twijfel over alles.

Ik zal het ongetwijfeld veel te zwaar zien. En ik probeer dat te veranderen. Maar het is mijn hele kijk op het leven die nogal negatief en zwaar is.
Je hebt elke week 168 uur. Je werkt er 38. Je hebt dus nog 130 uur over voor andere dingen. Je slaapt, je hebt reistijd, maar dan nog: je hebt veel meer tijd dan die 38 uur dat je naar je werk gaat. Met deze korte donkere dagen waarop je in het donker weggaat en thuiskomt voelt het al snel alsof je niks anders doet dan werken.
De keuze die je nu maakt zegt niks over de keuze die je over een maand maakt, het zegt enkel dat het nu de beste keuze is. Solliciteer lekker verder en kijk wat er op je pad komt.
Het komt heus goed. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat naar zeg, dat je voor je gevoel zonder reden bent ontslagen.
Je maakt de keuze voor een nieuwe baan veel te ingewikkeld. Je hoeft niet voor de rest van je leven te kiezen. Je kan gewoon voor een baan kiezen die voor nu oké is en van daaruit uitkijken naar een andere baan die je interessant lijkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vreemd verhaal (acuut ontslag zonder heldere reden of dossiervorming (?)). Zou de kant van de werkgever wel willen horen...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb al 3x met onterecht ontslag te maken gehad, zo gek is dat niet. Wel een knauw voor je zelfvertrouwen.

Verder ook wel herkenbaar, ik heb deze gevoelens al sinds vroeger op school. Ik voel me snel ontaard in dingen als werk en denk altijd te veel en te diep, te filosofisch na over tijd en het leven etc. Alsof ik een toeschouwer ben en me moeilijk ergens aan kan verbinden. Al ben ik er soms emotioneel wel aan verbonden, cognitief eigenlijk nooit. Alles is maar zo relatief. Ik kan me ook niet opwinden over een baan, soms vinden werkgevers dat ook maar lastig. Het is uiteindelijk maar werk voor mij.

Sommige mensen zijn doeners, ik ben exact het tegenovergestelde daarvan.

Voor mij helpt het om zzp'er te zijn, zonder actie heb ik geen eten, dat lijkt me wel te motiveren.

En anders zou ik overwegen een baan te zoeken waar ik een deel van het jaar onbetaald verlof mag opnemen of vrije dagen kan kopen, dat je op die manier ook nog iets anders met je leven doet dan werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zegt dat je kunt beginnen in een baan die lijkt op de banen die je graag zou willen, alleen verdien je er minder mee. Neem die baan! Het lijkt je leuk en je kunt beginnen, dus doen! Het maakt ook je positie voor die andere banen met meer verdiensten beter als je al ervaring hebt in een soortgelijke baan. Daarnaast; als je nu zo in de war en labiel bent en in afwachting van een GGZ traject is een 'opstap-baan' misschien wel beter op dit moment. Dan kun je geld verdienen, je cv mooier maken én zelf stabieler worden. Zo maak je de overstap naar je echte wens-baan straks veel kansrijker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Catalina schreef:
19-12-2024 14:03
Je wilt er graag nuchterder naar kijken maar het is onmogelijk dat ze een reden hadden om je te ontslaan ook al hebben ze opleidingskosten voor je gemaakt? Ik zeg niet dat het een goede reden was (juridisch gezien), maar het is natuurlijk duidelijk dat ze niet met je verder wilden, anders had je er nu nog gewerkt.
Ik snap je eerste vraag niet. Die opleidingskosten zijn ze niet aan mij kwijt geweest nu omdat hij me er meteen uitgegooid heeft (de opleiding begon iets later). Hij, die manager, wou idd niet met mijn verder en heeft daarbij een hele vage, vreemde reden genoemd. Niet iets waar je om ontslagen kan worden zei de advocaat ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
nimue_iparis schreef:
19-12-2024 14:09
Het is me niet duidelijk hoe en waarom je ontslagen bent. Heb je misschien een vaststellingsovereenkomst getekend omdat je zegt dat je over een poosje recht hebt op ww? Ik geloof namelijk dat er in een vso kan staan dat als je ander werk aanvaard de betalingsverplichting van je (ex) werkgever vervalt. Weet je advocaat dat je werk zoekt?
Er is geen duidelijke reden waarom, het is een vaag niet onderbouwd iets van die manager. Het had nooit zomaar tot ontslag mogen lijden. Nogmaals, mijn beoordelingen en beoordelingsgesprek waren allemaal heel positief.

Nee ik heb geen vaststellingsovereenkomst getekend, daar kwam hij ook niet mee. Hij heeft gewoon tussen neus en lippen medegedeeld dat ik weg kon. Daarom heb ik ook recht op WW en kan ik gewoon solliciteren en gaan werken. Oh ja met over een poosje WW bedoelde ik die weken die erover heen gaan voor je het krijgt.
torn wijzigde dit bericht op 19-12-2024 21:29
5.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
19-12-2024 20:59
Er is geen duidelijke reden waarom, het is een vaag niet onderbouwd iets van die manager. Het had nooit zomaar tot ontslag mogen lijden. Nogmaals, mijn beoordelingen en beoordelingsgesprek waren allemaal heel positief.

Nee ik heb geen vaststellingsovereenkomst getekend, daar kwam hij ook niet mee. Hij heeft gewoon tussen neus en lippen medegedeeld dat ik weg kon. Daarom heb ik ook recht op WW en kan ik gewoon solliciteren en gaan werken.
Had je nu wel of geen opzegbeding in je tijdelijke contract? Want indien je dat niet hebt, heb je geen recht op WW voor de tijd dat je contract nog loopt. Let daar wel op. Bovendien heb je dan recht op schadevergoeding van je werkgever.
Alle reacties Link kopieren Quote
konwalia schreef:
19-12-2024 13:03
Misschien helpt het om je te bedenken dat je altijd maar één levenspad kunt hebben, al zijn er wellicht honderden mogelijk in jouw situatie. En daar komt bij dat je simpelweg nooit kunt weten of die beter of slechter waren geweest dan je huidige.

Ik denk daar ook wel eens over na als ik een belangrijke keuze moet maken, zo van poeh... misschien gooi ik nu mijn toekomst wel weg. :-? Maar uiteindelijk is het gewoon een kwestie van voordelen en nadelen afwegen. Verder kun je er beter niet te lang over nadenken, zo werkt het nou eenmaal. En je kunt op elk punt in je leven een ander pad kiezen! Dus hop, pak de baan waarvan jij op dit moment verwacht dat hij het beste voor jou uitpakt!
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
19-12-2024 21:34
Blijkbaar kan ik je bericht niet quoten.

Shit, ik had hier een hele reactie op getypt maar ik zie net dat het er niet staat. Maar goed dat je dit aanhaalt over die levenspaden want zo had ik het nog niet geformuleerd, maar dat is dus ook iets wat ik teveel overdenk. Ik denk vaak wat als ik in dat of dat land had gewoond hoe zou mijn leven er dan uitzien, wie zou ik dan zijn. Maar ook voor het leven hier, wat als ik die was tegengekomen of een andere studie/beroep had gekozen. Ja zo kan je eindeloos denken en dat is dan ook mijn valkuil.
Alle reacties Link kopieren Quote
hvm schreef:
19-12-2024 21:25
Had je nu wel of geen opzegbeding in je tijdelijke contract? Want indien je dat niet hebt, heb je geen recht op WW voor de tijd dat je contract nog loopt. Let daar wel op. Bovendien heb je dan recht op schadevergoeding van je werkgever.
Ja er staat een standaard ontslag artikel in dat de opzegtermijn een maand is. Ik vind het prima hoor, ze mogen mij doorbetalen tot einde overeenkomst. Maar dat weigeren ze dus, vandaar dat de advocaat daarmee bezig is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb 25 jaar als ZZP-er gewerkt, heel fijn veel vrijheid maar tja AI heeft helaas de markt aardig verziekt ik moest dus financieel "gedwongen" een andere baan zoeken, niet makkelijk want ik heb het echt wel moeilijk gevonden dat ik mijn oude werk op moest geven maar goed, ik had geen keuze. Ik heb vorige jaar een part-time baan gevonden, niet de baan van mijn dromen maar goed ik heb er wat geleerd, leuke collega's opgedaan, ervaring opgedaan en het was absoluut niet stressvol dus genoeg energie over om rustig te blijven doorsolliciteren naar wat ik echt leuk vind en gaan netwerken, nu, na een jaar heb ik een heel leuk aanbod gekregen waar ik ook nog wat van mijn oude beroep in kwijt kan en met thuiswerk mogelijkheden dus ik zou zeggen als je niet van thuiszitten houdt en je kunt het financieel redden met een minder hoog salaris pak dan die baan aan die je kunt krijgen, je bent niet voor je leven gekluisterd maar dan wel lekker bezig en wellicht krijg je inzicht in wat je wel wilt hierdoor en kun je rustig door solliciteren en de tijd nemen om echt iets leuks te vinden of uit te vogelen wat je wil met je leven. Veel succes igg
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
19-12-2024 12:55
Zo voelt het voor mij. Je bent er iedere dag velen uren, het bepaalt wie je bent/wordt/hoe je je voelt. Mss zien veel mensen het als iets veel kleiners/onbelangrijkers en maak ik het te groot.

Wat ik schreef: Ik denk dat ik moeite heb om te relativeren en simpel te denken zoals je krijgt een baan die er op dat moment is, meer niet. Ik vind het lastig om te accepteren dat de baan die je nu zou willen doen niet kan en mss wel nooit.

Ik wou dat ik er ook gewoon makkelijk over kon denken. Zo van ik neem nu wat er is en dan zie ik wel. Dit probeer ik me nu wel dagelijks op te leggen.
Je hebt een baan nodig om je brood mee te verdienen. Je kunt toch werken, jezelf ontwikkelen en solliciteren tot je een baan vindt die wel helemaal bij je past.
Ik werk 40+ uur per week, maar ik zie dat echt niet als mijn hele leven. Het is gewoon mijn werk. En als het me niet meer bevalt, zoek ik wat anders.

Je bent er misschien wel mee bezig, maar het dicteert niet mijn hele zijn.

Het niet hebben van een baan zou op mij een veel groter effect hebben. Dat dicteert veel meer je (financiële/intellectuele) mogelijkheden en gemoedstoestand. Het is ook wel fijn om gewoon een deel van de dag met iets anders dan jezelf bezig te zijn. Je klinkt als iemand die een beetje in filosofische levensvragen verstrikt raakt, daar heb je met een baan ook minder tijd voor.

Hoe dan ook: niets in het leven is voor altijd. Ook een baan niet.
Torn schreef:
19-12-2024 21:35
Blijkbaar kan ik je bericht niet quoten.

Shit, ik had hier een hele reactie op getypt maar ik zie net dat het er niet staat. Maar goed dat je dit aanhaalt over die levenspaden want zo had ik het nog niet geformuleerd, maar dat is dus ook iets wat ik teveel overdenk. Ik denk vaak wat als ik in dat of dat land had gewoond hoe zou mijn leven er dan uitzien, wie zou ik dan zijn. Maar ook voor het leven hier, wat als ik die was tegengekomen of een andere studie/beroep had gekozen. Ja zo kan je eindeloos denken en dat is dan ook mijn valkuil.
Prima om daarover na te denken, vind ik zelf ook best interessant, maar wat maken dat soort vragen uit voor het leven dat je nu leidt? Het is theorie/hypothetisch.

Ik ben zelf echt geen superlevenslustig of doelgericht persoon, maar ik ben er, dit zijn mijn omstandigheden en ik maak er maar wat van. Gewoon nu kiezen met de kaarten die je nu hebt. Want het kan toch altijd weer anders lopen, zoals je nu met je baan ook weer gezien hebt. Iets waar je zin in had kan tegenvallen. Maar iets wat je niks lijkt kan juist ook leuk zijn, of tot iets anders leiden. Dus, doe maar wat en van daaruit verder!
Alle reacties Link kopieren Quote
Je overanalyseert. Je weet voor je zelf waarom je ontslagen bent. Niet leuk, snap ik. Zie het als een stukje levenservaring en kijk vooruit. Pak die andere job, dat leidt af en er komt wel eer wat anders op je pad.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Werk kan een enorme impact hebben op je zelfvertrouwen. Je hebt een deuk opgelopen en het is logisch dat dat moet herstellen.
Het is ook niet niks om zoiets mee te maken.
Ik heb het geluk gehad na een soortgelijke ervaring op een leuke plek met fijne omgangsvormen terecht te komen, maar ook dat is geen garantie want er hoeft maar een bezuiniging of een tegenvallend resultaat te zijn en je zit in hetzelfde schuitje.
Misschien is je les dus wel dat wat men op werk van jou vind helemaal niet zo belangrijk is, en dat je ervoor moet zorgen dat je jouw dagen zo nuttig en plezierig mogelijk doorbrengt.
Ik ben eerlijk gezegd mijn eigen graadmeter, waar je op beoordeeld wordt is soms nogal random en kan niks met jouw werkelijke bijdrage te maken hebben.
Dus eind van de dag moet ik er zelf een goed gevoel aan over houden, ik heb ondertussen werkervaring zat en heb nog nooit gehoord dat ik mijn werk niet goed doe als ik mijn eigen standaard vasthou integendeel, ik lever altijd meer dan gevraagd
Dus een plek vinden waar je kwaliteiten tot hun recht komen en waar je aanvoelt dat de omgangsvormen bij je passen is denk ik het beste advies.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
Alle reacties Link kopieren Quote
essychan schreef:
19-12-2024 14:48
Bij een tijdelijk contract moet de werkgever deze gewoon uitdienen, ook al staat er een opzegbeding in. In het verleden ook een jaarcontract gehad, na 6 maanden zei mijn manager dat ze niet verder met mij wilden en proberen te sturen op een vso en dat ik nog 1-2 maanden kon blijven. Ik gaf aan dat ik tot einde van mijn contract blijf en intussen verder solliciteer. Uiteindelijk niet snel nieuw werk kunnen vinden, dus het jaarcontract afgemaakt. Ja dat lijkt mij ook en daar gaat mijn advocaat ook voor. Ze hebben mij geen vaststellingsovereenkomst of niks voorgesteld. Er werd alleen even medegedeeld dat ik weg kon en ook de wettelijke opzegtermijn van een maand houden ze zich niet eens aan. Ze hebben halverwege een maand opgezegd en laten dat tot halverwege de maand erna lopen. Maar het is een volle kalendermaand. Zelfs daar denken ze onderuit te kunnen komen.

Het is ook geen prettig gevoel om eruit gezet te worden. Ook al is het niet persoonlijk, voelt het wel heel persoonlijk. Want waarom ik en niet die anderen? Ja het is vette pech. Het is daar een hele giftige, roddelcultuur en daar heeft het mee te maken. Het verloop is daar ook erg groot. Dat snap ik nu des te meer. De oude garde die er al jaren werkt verpest het voor de nieuwe mensen.

Werk is een groot onderdeel van je leven, en een vervelende werksituatie kan je echt ongelukkig maken. Maar dan ga je heel hard op zoek naar iets anders. Ja het lijkt erop dat ik iets gevonden heb en ook iets dat me leuk lijkt.

Een baan voor het leven bestaat niet meer. Zelf ben ik tot de realisatie gekomen dat ook al heb je plezier in je werk, je elke 3-5 jaar wel iets nieuws moet zoeken vanwege reorganisaties, overnames of faillissement van ondernemingen. Tenminste in de branche waar ik werk. Ja he dat hoor ik ook steeds meer om me heen. Het komt omdat ik al 41 jaar ben en nog nooit echt iets voor lange tijd ergens opgebouwd heb en daar ben ik nu wel eens aan toe. Maar mss moet ik die illusie maar loslaten.

Maar je werkgeluk hangt niet af van één vacature of bedrijf, vooral blijven solliciteren. Wie weet komt volgende maand (of over 3 maanden) de perfecte vacature vrij. Dat probeer ik ook te denken. Ik ga gewoon nu doen wat ik kan gaan doen en wat me ook nog leuk lijkt. Dan verdient het maar niet de hoofdprijs maar dat komt mss ooit nog wel als ik die andere baan kan krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
amby schreef:
19-12-2024 15:01
Tja, join the club, ik zie het leven ook nogal zwaar en negatief. Als ik morgen zou kunnen stoppen met werken, dan zou ik dat ook doen, maar ik moet ook pragmatisch zijn en voorzien in mijn levensonderhoud. Ik snap best dat je geschrokken bent van wat er bij je laatste werkgever is gebeurd, maar je kan jezelf daarbij niet nu al geen slachtoffer maken van de volgende keuze die gaat komen. Jij kiest een baan, en daarmee ook waar je heen gaat, wat je doet en dus hoe je je voelt. Bevalt het niet dan ga je wat anders doen. Maar jij hebt de controle, elke dag.

Ik begrijp het heel goed. Ik zie het leven ook niet als heel makkelijk of rooskleurig. Ik vind het knap dat sommige mensen het zo kunnen zien. Is mij nog nooit gelukt.

Ik heb alleen dat ik niet zou stoppen met werken. Ja ik ben nu dan onverwachts aan de kant gezet maar ik vind het helemaal niet leuk om werkloos te zijn. Als je mss een baan hebt lijkt dat zo maar ik voel me dan maar doelloos, nutteloos en dan heb ik veel te veel tijd om alles teveel te overdenken wat voor mij niet goed is.

Nee het voelt voor mij echt niet zo dat ik de controle heb, elke dag. Juist na het laatste voorval ben ik hier wel achter gekomen. Ik had dat werk jaren willen doen maar mijn werkgever dacht er anders over. Dan heb je geen enkele controle behalve het te accepteren en verder te gaan. Ook heb je niet de controle over de banen die je krijgt. Je kan iets heel graag willen maar als een werkgever jou niet wil dan houdt het op. Heel veel hangt dus samen met je omgeving en geluk hebben, niet zozeer eigen controle.
Alle reacties Link kopieren Quote
Anne1235 schreef:
19-12-2024 17:59
Wat naar zeg, dat je voor je gevoel zonder reden bent ontslagen.
Je maakt de keuze voor een nieuwe baan veel te ingewikkeld. Je hoeft niet voor de rest van je leven te kiezen. Je kan gewoon voor een baan kiezen die voor nu oké is en van daaruit uitkijken naar een andere baan die je interessant lijkt.
Zo probeer ik er nu ook naar te kijken. Ik denk dat het me ergens mss frustreert dat als me een baan erg leuk lijkt, met een goed salaris en goede voorwaarden en het lukt me (op dat moment of mss wel nooit) om die te krijgen. Maar ja that's life, ook weleens meegemaakt met daten. Daar kan je dan blijkbaar niets anders aan doen dan accepteren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
20-12-2024 06:29
Ik werk 40+ uur per week, maar ik zie dat echt niet als mijn hele leven. Het is gewoon mijn werk. En als het me niet meer bevalt, zoek ik wat anders.

Je bent er misschien wel mee bezig, maar het dicteert niet mijn hele zijn.

Het niet hebben van een baan zou op mij een veel groter effect hebben. Dat dicteert veel meer je (financiële/intellectuele) mogelijkheden en gemoedstoestand. Het is ook wel fijn om gewoon een deel van de dag met iets anders dan jezelf bezig te zijn. Je klinkt als iemand die een beetje in filosofische levensvragen verstrikt raakt, daar heb je met een baan ook minder tijd voor.

Hoe dan ook: niets in het leven is voor altijd. Ook een baan niet.

Ja ik weet ook niet waarom ik werk als zoiets groots zie. Mss omdat ik daarnaast niet zoveel heb. Dat is niet helemaal waar want ik heb natuurlijk 4 kinderen en een vriend. Maar verder geen familie, geen ouders die ik spreek, geen vrienden of kennissen, geen hobby's.

Ik moet het mss ook zo zien dat niets voor altijd is. Banen komen en gaan en mss komt er ooit wel echt iets voor jaren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
20-12-2024 06:42
Prima om daarover na te denken, vind ik zelf ook best interessant, maar wat maken dat soort vragen uit voor het leven dat je nu leidt? Het is theorie/hypothetisch.

Ik ben zelf echt geen superlevenslustig of doelgericht persoon, maar ik ben er, dit zijn mijn omstandigheden en ik maak er maar wat van. Gewoon nu kiezen met de kaarten die je nu hebt. Want het kan toch altijd weer anders lopen, zoals je nu met je baan ook weer gezien hebt. Iets waar je zin in had kan tegenvallen. Maar iets wat je niks lijkt kan juist ook leuk zijn, of tot iets anders leiden. Dus, doe maar wat en van daaruit verder!

Ik vind het wel knap dat je het zo kan zien. Ik ben ook zo'n twijfelaar ook over mijn relatie. Ik begin te denken dat het mss niets voor mij is. In het begin ben ik heel verliefd en vind ik iemand geweldig. Maar na een paar jaar zit ik in een sleur en is er vooral twijfel. Ik heb 2 lange relaties gehad met samenwonen. Ik zit nu in de 3e. Iedere keer was ik uiteindelijk degene die wegging. Meer ook omdat veel mannen dat niet snel doen ook al voelen ze het ook zo.

Daarom denk ik vaak wat als ik daar had gewoond, was mijn leven dan beter? Of wat als ik met die was? Ik vind het eigenlijk ook best zinloze gedachtes want wat moet ik ermee. Ik denk dat ik een soort eeuwige onrust heb of zoekende ben naar wat ik denk goed.
Torn schreef:
20-12-2024 12:33
Ik vind het wel knap dat je het zo kan zien. Ik ben ook zo'n twijfelaar ook over mijn relatie. Ik begin te denken dat het mss niets voor mij is. In het begin ben ik heel verliefd en vind ik iemand geweldig. Maar na een paar jaar zit ik in een sleur en is er vooral twijfel. Ik heb 2 lange relaties gehad met samenwonen. Ik zit nu in de 3e. Iedere keer was ik uiteindelijk degene die wegging. Meer ook omdat veel mannen dat niet snel doen ook al voelen ze het ook zo.

Daarom denk ik vaak wat als ik daar had gewoond, was mijn leven dan beter? Of wat als ik met die was? Ik vind het eigenlijk ook best zinloze gedachtes want wat moet ik ermee. Ik denk dat ik een soort eeuwige onrust heb of zoekende ben naar wat ik denk goed.
Oh ik ben met relaties heel kieskeurig, totaal geen zin om mijn leven te verbinden aan iemand die ik niet helemaal (meer) zie zitten. Eigenlijk ben ik totaal niet geschikt voor relaties. Heb er nu ook geen en het is heerlijk.

Qua banen kijk ik ook altijd rond. Als er zich wat voordoet solliciteer ik gewoon lekker. Werk nu ergens al 5 jaar en dat is heel erg lang voor mij!
Alle reacties Link kopieren Quote
Once upon a time, there was a king called #Sisyphus who annoyed the ancient world by being an all-round arse. And so, the #Greek gods #Zeus decided to give him a punishment which would echo throughout the ages.

Sisyphus was tasked with pushing a massive boulder up a steep hill. But the catch was that when he reached the top, the boulder would roll all the way back down to the bottom. A panting and aching Sisyphus would return to collect his boulder and push it up the hill and renew his torment every day for eternity.

One of the reasons why the myth of Sisyphus is so enduring is because in 1942, the philosopher Albert #Camus wrote a book called The Myth of Sisyphus, where he compared the plight of the Greek king to that of the #human condition. We all have our jobs to do and roles to fulfil. We have dishes to wash, rent to pay, people to please, and so on. We have our rocks to push up hills heaving and pushing until we die. And it's all for naught.

But Camus doesn't leave us with this moment of nihilism. Because while life might be repetitive and pointless, it's all we've got. As Sisyphus returns down the hill to collect his boulder, we have to imagine that he's #happy and that he's smiling. He recognizes that this is his boulder, his hill, and his torment.

Likewise, we must return to life not because it has some further purpose, but because it's all we've got. And so, we might as well have a few #laughs and enjoy ourselves along the way.

https://www.facebook.com/share/r/17oYi8uaRJ/ [/b]
aliva wijzigde dit bericht op 20-12-2024 16:16
1.11% gewijzigd
Nou, food for thought zullen we maar zeggen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven