Woede en agressie

23-06-2018 13:10 42 berichten
...in mijn hoofd dan.

Wie herkent dat? Ik heb dat al heel lang eigenlijk, onderdrukte woede en agressie. Boos op mensen, op het feit dat ik mij altijd in houd terwijl anderen daar niet eens aan schijnen te denken, boos op mij zelf dat ik altijd 'de verstandigste' ben (<< in contrast tot wat ik echt zou willen doen, namelijk iemand helemaal kapot schelden of gewoon een enorme mep geven), etc.

Ik heb dit nooit uitgeleefd hoor en het blijft in mijn hoofd, maar heb er wel last van. Kan het allemaal rationaliseren en plaatsen, maar het gaat alleen niet weg.

Je mag ook luchtig met je gewelddadige fantasie reageren hoor :D

(therapie werd hem niet helaas, mee gestopt)
Alle reacties Link kopieren
Poeh, ja, ik herken het. Helaas!
Gelukkig heb ik er niet aanhoudend last van. Maar bij sommige triggers kan het wel weer oplaaien.
Alle reacties Link kopieren
Assertiviteitstraining of leren feedback geven wordt het ook niet????

Er zijn manieren om jezelf te uiten zonder dat je jezelf in woede laat gaan.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Waar ben je precies zo boos over, Strikje?
Lekker erop los fantaseren en er nooit iets mee doen!
Alle reacties Link kopieren
Ga op boksen.
ik geef mn bek ook maar een douw
Boos zijn op jezelf is zo niet effectief. Voor jezelf opkomen kan ook zonder woede en agressie. Je hoeft niet de verstandigste te zijn, je mag gewoon reageren en aangeven hoe en wat jij ervaart, wil, verwacht etc.
Wat je schrijft komt bij mij over alsof je de ander belangrijker vindt dan jezelf, een soort van pleasegedrag, graag aardig gevonden willen, conflictvermijdend zijn, zoiets. En dat je dus verwachtingen aan de ander hebt die niet uitgesproken zijn of waar de ander niet aan kan / wil voldoen. En dat dit frustratie oplevert.

Dat een therapievorm niet aanslaat, zegt niet dat er geen vorm is die wel bij jou past.
GenieInABottle schreef:
23-06-2018 13:49
Boos zijn op jezelf is zo niet effectief. Voor jezelf opkomen kan ook zonder woede en agressie. Je hoeft niet de verstandigste te zijn, je mag gewoon reageren en aangeven hoe en wat jij ervaart, wil, verwacht etc.
Wat je schrijft komt bij mij over alsof je de ander belangrijker vindt dan jezelf, een soort van pleasegedrag, graag aardig gevonden willen, conflictvermijdend zijn, zoiets. En dat je dus verwachtingen aan de ander hebt die niet uitgesproken zijn of waar de ander niet aan kan / wil voldoen. En dat dit frustratie oplevert.

Dat een therapievorm niet aanslaat, zegt niet dat er geen vorm is die wel bij jou past.
Nee, ik ben zeker geen pleaser en vind de ander absoluut niet belangrijker, integendeel denk ik juist. Ik ben wel van de juiste omgangsnormen, dus hoor en wederhoor, als je A belooft ook A doen en anderen niet de schuld geven van je eigen keuzes.

Dat wringt bij mij en daar om ben ik vaak zo boos, om dat anderen dat soort dingen helemaal niet zo belangrijk lijken te vinden. het onlogische daar van en het zich zelf enorm belangrijk/geweldig vinden (buitenproportioneel), dat is ook een onderdeel van woede (waar ook onbegrip aan ten grondslag ligt en het altijd buiten de grootste groep vallen).

Dat 'ik moet de verstandigste zijn' is er eerst in geramd door mijn ouders (ik heb een gestoorde zus) en later op school. Niet dat dat een excuus is verder hoor.

En natuurlijk doe ik niets met mijn agressie, zou ook op zo'n enorme schaal inmiddels zijn dat de aarde nuken niet meer voldoende is :P
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, hele slachtingen heb ik al aangericht, stilletjes ;-)
Daarbij was ik heel vroeger ook nog eens vrij timide en bleu, in hoe ik me gedroeg, niet zo'n fijne combinatie.
Rationaliseren maakte het bij mij alleen maar erger, een 'explosieve' sport hielp mij wel degelijk om vrij te blijven van opkroppingen.
zazamaenade wijzigde dit bericht op 23-06-2018 13:57
3.68% gewijzigd
nounou
Alle reacties Link kopieren
Moet je deze boosheid niet gewoon nog verwerken?
zazamaenade schreef:
23-06-2018 13:56
Oh ja, hele slachtingen heb ik al aangericht, stilletjes ;-)
Daarbij was ik heel vroeger ook nog eens vrij timide en bleu, in hoe ik me gedroeg, niet zo'n fijne combinatie.
Rationaliseren maakte het bij mij alleen maar erger, een 'explosieve' sport hielp mij wel degelijk om vrij te blijven van opkroppingen.
Haha ja echt he.

welke sport deed je?
Alle reacties Link kopieren
Je projecteert verwachtingen op anderen, en je bent boos als ze niet aan die verwachtingen voldoen. Wil jij de hele wereld controleren? Wil je dat anderen precies dezelfde normen en waarden hebben als jij? Je weet dat dat niet realistisch is? De eerste stap is loslaten van je verwachtingen.
Ik denk dat dit ook voortkomt uit je gezinssituatie.
Als je je hele jeugd al je echte gevoelens in hebt moeten slikken zit het waarschijnlijk heel diep bij je.

Ik vind het dus niet zo gek dat je daar nu mee zit en dat je werkelijke gevoel botst met je door je ouders opgedrongen gevoel van altijd verstandig en netjes moeten zijn.

Als je niet meer in therapie wilt kun je wellicht wel baat vinden bij Engelstalige Youtubefilmpjes over cptsd of andere opgelopen psychische problemen door het opgroeien naast een gestoorde zus (wat zwaar :hug:)

En een uitlaatklep vinden voor je woede in de vorm van boksen, op vrijwilligers basis lichamelijke arbeid in een asiel of kinderboerderij ofzo etc. Even uit je hoofd en in je lichaam gaan zitten.
strikjemetstippels schreef:
23-06-2018 13:55
Nee, ik ben zeker geen pleaser en vind de ander absoluut niet belangrijker, integendeel denk ik juist. Ik ben wel van de juiste omgangsnormen, dus hoor en wederhoor, als je A belooft ook A doen en anderen niet de schuld geven van je eigen keuzes.

Dat wringt bij mij en daar om ben ik vaak zo boos, om dat anderen dat soort dingen helemaal niet zo belangrijk lijken te vinden. het onlogische daar van en het zich zelf enorm belangrijk/geweldig vinden (buitenproportioneel), dat is ook een onderdeel van woede (waar ook onbegrip aan ten grondslag ligt en het altijd buiten de grootste groep vallen).

Dat 'ik moet de verstandigste zijn' is er eerst in geramd door mijn ouders (ik heb een gestoorde zus) en later op school. Niet dat dat een excuus is verder hoor.

En natuurlijk doe ik niets met mijn agressie, zou ook op zo'n enorme schaal inmiddels zijn dat de aarde nuken niet meer voldoende is :P
Je hebt dus gewoon last van je eigen normen, je verwachtingen daardoor aan anderen en je eigen oordelen over andere hun normen en hun zelfpresentatie?
Ik herken het wel hoor. Ik heb daar, wel in mindere mate, ook best last van gehad. Wat mij heeft geholpen is het als een spel zien, het leven en vooral mezelf minder serieus te nemen en mensen uit mijn netwerk te verwijderen.
Mijn moraal is van mij, wat de ander doet en vindt, dat mag diegene zelf weten. En als ik er last van heb, dan gooi ik er flink wat humor overheen, meestal behoorlijk sarcastisch. Of ik kap het af, geef mijn mening of laat het los.
foeksia72 schreef:
23-06-2018 14:04
Je projecteert verwachtingen op anderen, en je bent boos als ze niet aan die verwachtingen voldoen. Wil jij de hele wereld controleren? Wil je dat anderen precies dezelfde normen en waarden hebben als jij? Je weet dat dat niet realistisch is? De eerste stap is loslaten van je verwachtingen.
Ik denk dat dit ook voortkomt uit je gezinssituatie.
Nou nee, ik wil juist niemand controleren. Maar ik vind het redelijk te verwachten dat als iemand je kent en een vriend van je is, niet zo maar roddels te geloven zonder wederhoor toe te passen. Bij voorbeeld. Of dat iemand zijn beloftes na komt, dat vind ik ook alleen maar normaal. Zeker als veel mensen zich zelf als best goed zien (ik zie mij zelf dus helemaal niet als een goed mens of zo) en redelijk.
Alle reacties Link kopieren
strikjemetstippels schreef:
23-06-2018 14:00
Haha ja echt he.

welke sport deed je?

Zoiets als kickboksen.

Ik vermoed dat je niet om advies verlegen zit :A: maar word je niet ongelukkig hiervan ?
Van therapie moest ik nooit zoveel hebben maar uiteindelijk heb ik wel een leuke en slimme therapeut/therapie die bij me paste gevonden. Daar ben ik wel iets mee opgeschoten.
Ik heb het wel echt nodig om op een dag wat pittige lichaamsbeweging te krijgen, anders gaat er iets naars broeien, vanbinnen.
De hele dag op een kantoor tussen mensen die heel beleefd elkaars (stoel)poten wegzagen, en dan naar huis en op de bank zitten zou de hel zijn voor mij.
nounou
zazamaenade schreef:
23-06-2018 14:10
Zoiets als kickboksen.

Ik vermoed dat je niet om advies verlegen zit :A: maar word je niet ongelukkig hiervan ?
Van therapie moest ik nooit zoveel hebben maar uiteindelijk heb ik wel een leuke en slimme therapeut/therapie die bij me paste gevonden. Daar ben ik wel iets mee opgeschoten.
Ik heb het wel echt nodig om op een dag wat pittige lichaamsbeweging te krijgen, anders gaat er iets naars broeien, vanbinnen.
De hele dag op een kantoor tussen mensen die heel beleefd elkaars (stoel)poten wegzagen, en dan naar huis en op de bank zitten zou de hel zijn voor mij.
Ja nou ja ik ben idd niet zo'n vrolijk vogeltje maar dat heeft met meerdere dingen te maken. Kickboxen is wel een goede op zich, sowieso meer beweging. Ik ben alleen blij dat ik na werk mij zelf kan onttrekken aan mensen en om weer dan tussen de mensen te gaan is wel uitdaging.

Therapie wil ik voorlopig niet nogmaals proberen eerlijk gezegd na de deceptie van eerder.
strikjemetstippels schreef:
23-06-2018 14:10
Nou nee, ik wil juist niemand controleren. Maar ik vind het redelijk te verwachten dat als iemand je kent en een vriend van je is, niet zo maar roddels te geloven zonder wederhoor toe te passen. Bij voorbeeld. Of dat iemand zijn beloftes na komt, dat vind ik ook alleen maar normaal. Zeker als veel mensen zich zelf als best goed zien (ik zie mij zelf dus helemaal niet als een goed mens of zo) en redelijk.
Dat zou je denken, maar de wereld zit helaas vol met onbeschofte mensen. Blijf bij je eigen echte (niet door je ouders opgelegde) fatsoensregels en negeer mensen die het echt te bont maken.
Alle reacties Link kopieren
Wat Genie schrijft over jezelf niet zo serieus nemen herken ik wel, dat helpt enorm.
Alleen moet je daarvoor over een drempel. Hoe dat precies in zijn werk is gegaan weet ik eigenlijk niet eens, maar ineens kon ik het (een beetje ;) ).

Het is vroeger uitentreuren tegen me gezegd, maar het is niet iets wat je zomaar kan. Het helpt mij wel echt om het leven prettiger en leefbaarder te maken.
Als er echt heftige dingen vanuit je jeugd spelen zou ik daar toch eens goed naar kijken :)
nounou
Alle reacties Link kopieren
Zo te horen heb je een sterke hang naar ethiek . Dat herken ik van mijzelf.
Maar zoals anderen al zeggen, niet iedereen is zo.
...
Quaintrelle schreef:
23-06-2018 14:26
Zo te horen heb je een sterke hang naar ethiek . Dat herken ik van mijzelf.
Maar zoals anderen al zeggen, niet iedereen is zo.
Valt nog wel mee eigenlijk, maar ik verwacht wel dat mensen zich gedragen naar hoe ze zich zelf presenteren of letterlijk zeggen. En als je vrienden/familie bent, je dan wel wat credits hebt op gebouwd naar elkaar toe om niet meteen iemand te laten vallen bij voorbeeld.

uiteindelijk snap ik gewoon helemaal niets van mensen en eigenlijk ook nooit iets van begrepen, en dat is langzaam op gebouwd naar misantropie en cynisme.

wat gezellig klink ik weer :D (ander puntje van irritatie: ik doe zelf altijd aan introspectie, wat had ik kunnen doen, wat is de reden waar om persoon x dit doet en dat doet en wat was mijn rol hier in, maar anderen zijn veel meer zwart wit lijkt het wel)
Tja je zal nog verbaasd zijn hoe weinig zelfreflectie mensen kunnen hebben en hoe achterloos ze hun dagelijkse leventje leiden en alles voor zichzelf goedpraten wat ze fout doen of het zelfs niet eens doorhebben.
iris1969 schreef:
23-06-2018 14:34
Tja je zal nog verbaasd zijn hoe weinig zelfreflectie mensen kunnen hebben en hoe achterloos ze hun dagelijkse leventje leiden en alles voor zichzelf goedpraten wat ze fout doen of het zelfs niet eens doorhebben.
Ja, dat vind ik ook verbazingwekkend altijd. Ik ben zelf echt geen heilige of zo maar sta wel open voor redelijke argumenten altijd.
strikjemetstippels schreef:
23-06-2018 13:55
Nee, ik ben zeker geen pleaser en vind de ander absoluut niet belangrijker, integendeel denk ik juist. Ik ben wel van de juiste omgangsnormen, dus hoor en wederhoor, als je A belooft ook A doen en anderen niet de schuld geven van je eigen keuzes.

Dat wringt bij mij en daar om ben ik vaak zo boos, om dat anderen dat soort dingen de niet zo belangrijk lijken te vinden. het onlogische daar van en het zich zelf enorm belangrijk/geweldig vinden (buitenproportioneel), dat is ook een onderdeel van woede (waar ook onbegrip aan ten grondslag ligt en het altijd buiten de grootste groep vallen).

Dat 'ik moet de verstandigste zijn' is er eerst in geramd door mijn ouders (ik heb een gestoorde zus) en later op school. Niet dat dat een excuus is verder hoor.

En natuurlijk doe ik niets met mijn agressie, zou ook op zo'n enorme schaal inmiddels zijn dat de aarde nuken niet meer voldoende is :P
Dit is de reden, denk ik. Ik heb dat met echtheid/onechtheid. Ik vind het héél erg belangrijk dat ik zo echt mogelijk ben. Zoveel mogelijk mezelf blijf. De tegenhanger daarvan is onechtheid --> mijn grootse allergie.
Alle reacties Link kopieren
strikjemetstippels schreef:
23-06-2018 14:30
Valt nog wel mee eigenlijk, maar ik verwacht wel dat mensen zich gedragen naar hoe ze zich zelf presenteren of letterlijk zeggen. En als je vrienden/familie bent, je dan wel wat credits hebt op gebouwd naar elkaar toe om niet meteen iemand te laten vallen bij voorbeeld.

uiteindelijk snap ik gewoon helemaal niets van mensen en eigenlijk ook nooit iets van begrepen, en dat is langzaam op gebouwd naar misantropie en cynisme.

wat gezellig klink ik weer :D (ander puntje van irritatie: ik doe zelf altijd aan introspectie, wat had ik kunnen doen, wat is de reden waar om persoon x dit doet en dat doet en wat was mijn rol hier in, maar anderen zijn veel meer zwart wit lijkt het wel)


Misschien is het wel zo dat de hoge ethische normen die jij hebt (herkenbaar) niet naar buiten komen in hoe anderen jouw gedrag ervaren ?
Ook wanneer je je agressie niet uit is die voelbaar voor anderen. Dat kan de communicatie heel stroef maken.

Dit is iets waar ik nogal veel ervaring mee heb, mensen bleken mij als een bom op scherp te ervaren, terwijl ik dacht dat ik reuze 'calm and collected' overkwam.
Zou het zo kunnen zijn dat dit bij jou vergelijkbaar werkt ? Wanneer je buitengewoon intelligent bent, en analytisch ingesteld, is dit best een forse val, in feite enorm blinde ezel-gedrag.

Analyseren kan ook een manier zijn om afstand te houden en een vergeefse poging zijn grip op zaken te houden.
Vergeefs omdat je in feite aan de kant staat, en afstand houden heel veel energie kan kosten (hoewel je denkt dat het je energie oplevert).
zazamaenade wijzigde dit bericht op 23-06-2018 15:06
Reden: aanvulling
5.19% gewijzigd
nounou

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven