Psyche
alle pijlers
Woede en agressie
zaterdag 23 juni 2018 om 13:10
...in mijn hoofd dan.
Wie herkent dat? Ik heb dat al heel lang eigenlijk, onderdrukte woede en agressie. Boos op mensen, op het feit dat ik mij altijd in houd terwijl anderen daar niet eens aan schijnen te denken, boos op mij zelf dat ik altijd 'de verstandigste' ben (<< in contrast tot wat ik echt zou willen doen, namelijk iemand helemaal kapot schelden of gewoon een enorme mep geven), etc.
Ik heb dit nooit uitgeleefd hoor en het blijft in mijn hoofd, maar heb er wel last van. Kan het allemaal rationaliseren en plaatsen, maar het gaat alleen niet weg.
Je mag ook luchtig met je gewelddadige fantasie reageren hoor
(therapie werd hem niet helaas, mee gestopt)
Wie herkent dat? Ik heb dat al heel lang eigenlijk, onderdrukte woede en agressie. Boos op mensen, op het feit dat ik mij altijd in houd terwijl anderen daar niet eens aan schijnen te denken, boos op mij zelf dat ik altijd 'de verstandigste' ben (<< in contrast tot wat ik echt zou willen doen, namelijk iemand helemaal kapot schelden of gewoon een enorme mep geven), etc.
Ik heb dit nooit uitgeleefd hoor en het blijft in mijn hoofd, maar heb er wel last van. Kan het allemaal rationaliseren en plaatsen, maar het gaat alleen niet weg.
Je mag ook luchtig met je gewelddadige fantasie reageren hoor
(therapie werd hem niet helaas, mee gestopt)
zaterdag 23 juni 2018 om 14:56
zaterdag 23 juni 2018 om 14:57
[/quote]
Of spiegelen en daarmee hun eigen straatje schoonvegen.
zaterdag 23 juni 2018 om 15:23
Dat laatste is wel een scherpe analyse en is denk ik ook zo in mijn geval. Orde in de chaos scheppen zeg maar om dat ik feitelijk het niet zo begrijp. Tegelijkertijd weet ik wel heel goed waar mensen op aan slaan, welke knopjes je kunt in drukken om de voorspelde respons te krijgen. Hoop woorden om manipulatie te bedoelenzazamaenade schreef: ↑23-06-2018 14:51Misschien is het wel zo dat de hoge ethische normen die jij hebt (herkenbaar) niet naar buiten komen in hoe anderen jouw gedrag ervaren ?
Ook wanneer je je agressie niet uit is die voelbaar voor anderen. Dat kan de communicatie heel stroef maken.
Dit is iets waar ik nogal veel ervaring mee heb, mensen bleken mij als een bom op scherp te ervaren, terwijl ik dacht dat ik reuze 'calm and collected' overkwam.
Zou het zo kunnen zijn dat dit bij jou vergelijkbaar werkt ? Wanneer je buitengewoon intelligent bent, en analytisch ingesteld, is dit best een forse val, in feite enorm blinde ezel-gedrag.
Analyseren kan ook een manier zijn om afstand te houden en een vergeefse poging zijn grip op zaken te houden.
Vergeefs omdat je in feite aan de kant staat, en afstand houden heel veel energie kan kosten (hoewel je denkt dat het je energie oplevert).
en dat steekt me ook wel, want ik kan heel goed 'naar de dark side' over steken en mensen echt pijn doen, niet achteloos maar doel gericht. Dat ik dat niet doe ziet niemand natuurlijk en ik hoef geen bloemstuk voor de moeite, maar ik denk geregeld aan dat gewoon los te laten en wraak te nemen. Wederkerigheid. In mijn hoofd dan he.
zaterdag 23 juni 2018 om 15:33
Ik vind het heel netjes dat je je macht om te kunnen manipuleren en mensen daarmee ook daadwerkelijk pijn te doen beheerst, nu nog een uitlaatklep vinden voor je opgekropte woede hierover.
Ik denk dat je meer met je lichaam moet doen en minder met je analytisch vermogen. Goed lichamelijk moe worden helpt hierbij.
Ik denk dat je meer met je lichaam moet doen en minder met je analytisch vermogen. Goed lichamelijk moe worden helpt hierbij.
zaterdag 23 juni 2018 om 15:34
zaterdag 23 juni 2018 om 15:38
Aapjes vlooien ook als anti stress middel dus why not?
Bij mij helpt kledingkasten herindelen of miniscuul klein kinderspeelgoed weer bij elkaar zoeken, barbieschoentjes ofzo.
zaterdag 23 juni 2018 om 15:40
Damned if I don’t
zaterdag 23 juni 2018 om 17:33
Herkenbaar, ik heb heel mijn leven al een kort lontje. Ik ben introvert en als er iets gebeurt dat me boos maakt dan sla ik vaak dicht. Heb als kind ook geleerd dat het niet van belang was wat ik vond/voelde/wilde en mijn moeder vond dat meisjes niet boos mochten worden. Geen idee waarom. Omdat het niet netjes was denk ik, sociaal wenselijk was ja en amen knikken en iemand anders laten bepalen wat goed/fout was.
Maar ik kan dan wel nog dagen in mijn hoofd blijven malen over welke kutopmerking ik had kunnen maken en hoe ik iemand helemaal af had kunnen serveren. Maar ja, ik sla dus dicht en blijf met al die woede zitten. Nu ik al jaren aan het revalideren ben na een hersenbloeding, merk ik pas goed hoeveel woede ik in mijn lijf heb. En hoe verrot ik me mijn hele leven al voel.
Maar ik kan dan wel nog dagen in mijn hoofd blijven malen over welke kutopmerking ik had kunnen maken en hoe ik iemand helemaal af had kunnen serveren. Maar ja, ik sla dus dicht en blijf met al die woede zitten. Nu ik al jaren aan het revalideren ben na een hersenbloeding, merk ik pas goed hoeveel woede ik in mijn lijf heb. En hoe verrot ik me mijn hele leven al voel.
zaterdag 23 juni 2018 om 19:41
haha nee joh ik vind het grappig en dekt precies de lading: een Vieze Hond die aan komt met een bijlzazamaenade schreef: ↑23-06-2018 15:42Even een plaatje
Als je het ergerlijk vindt, Strikje, haal ik het wel weer weg. Roep maar !
zaterdag 23 juni 2018 om 19:42
Jemig dat is heftig. Zeker ook na zo''n ingrijpend iets en dan tijdens revalidatie zit je pas echt op gesloten met jouw gedachten. Gaat het wel goed met revalideren?ladybass schreef: ↑23-06-2018 17:33Herkenbaar, ik heb heel mijn leven al een kort lontje. Ik ben introvert en als er iets gebeurt dat me boos maakt dan sla ik vaak dicht. Heb als kind ook geleerd dat het niet van belang was wat ik vond/voelde/wilde en mijn moeder vond dat meisjes niet boos mochten worden. Geen idee waarom. Omdat het niet netjes was denk ik, sociaal wenselijk was ja en amen knikken en iemand anders laten bepalen wat goed/fout was.
Maar ik kan dan wel nog dagen in mijn hoofd blijven malen over welke kutopmerking ik had kunnen maken en hoe ik iemand helemaal af had kunnen serveren. Maar ja, ik sla dus dicht en blijf met al die woede zitten. Nu ik al jaren aan het revalideren ben na een hersenbloeding, merk ik pas goed hoeveel woede ik in mijn lijf heb. En hoe verrot ik me mijn hele leven al voel.
zaterdag 23 juni 2018 om 20:43
Het gaat langzaam, maar steeds een beetje beter.strikjemetstippels schreef: ↑23-06-2018 19:42Jemig dat is heftig. Zeker ook na zo''n ingrijpend iets en dan tijdens revalidatie zit je pas echt op gesloten met jouw gedachten. Gaat het wel goed met revalideren?
Ik merk ook dat ik uit mijn hoofd moet, want ik pieker me al jaren suf hoe ik beter kan worden, maar ik blijf dus erg hangen in die woede, omdat ik die emotie zo vaak geoefend heb, dat die heel bekend voor me is. Relaxed en zelfverzekerd is onbekend voor me en dat moet ik dus oefenen. Opgefokt is bekend terrein. Ik loop in gedachten constant mensen uit te schelden en me voor te bereiden op wat ze zouden kunnen gaan zeggen, zodat ik voorbereid ben en niet daarna dagen ga lopen malen over wat ik had moeten zeggen.
