heimwee op wereldreis?

alleen het afscheid is moeilijk. daarna is het heeeerlijk!

geloof me, je bent lekker met elkaar, ontmoet nieuwe mensen en beleeft van zoveel, dat je geeneens tijd heb om aan huis te denken.

tenminste dat is mijn ervaring... ik ben eerst een tijd alleen geweest, toen miste ik mijn vriend wel. maar later kwam hij ook, en toen was het helemaal goed! het is heel erg, maar ik had dus geen zin om kaartjes te sturen, en het wekelijkse telefoontje naar huis voelde ook meer als een verplichting.

van tevoren zag ik er ook tegenop, maar het viel zo mee. ik heb er nog steeds heimwee naar, naar dat gevoel van vrijheid.

ik zou zeggen, ga ervoor, denk niet teveel na en geniet!

Ik ben in totaal ongeveer 1,5 jaar op reis geweest. En het was inderdaad heeeeerlijk en ik mis het nog elke dag.



Het gemis van familie en vrienden is in het begin erger dan daarna. Mijn ervaring is dat als je op reis bent zoveel nieuwe dingen ziet, nieuwe ervaringen op doet en nieuwe mensen ontmoet dat je niet veel tijd hebt om thuis erg te missen.



Ik heb wel tijdens mijn hele reis een weblog bijgehouden, zowel voor de mensen thuis als een soort dagboek (deze heb ik nu ook helemaal uitgeprint en met foto's voorzien toen ik thuis was. Het is een fantastisch naslagwerk geworden en een souvenir voor het leven) Tevens had ik een telefoon bij me met een ned simkaart (Vodaphone). Dit voor noodgevallen. Aangezien ik altijd in elk land een lokale simcard kocht. Dan hoef je nl ook de kosten niet te betalen voor als je gebeld wordt uit Ned. Dat was ook fijn voor de familie want dan hadden ze ook geen schuldgevoel mij met kosten op te zadelen als zij wilden bellen. Verder was mijn moeder super lief dat als ik geen lokale sim had, om dan per maand 50 euro te storten onder het mom van -telefoonkosten- en dan kon ze me lekker zovaak bellen als ze wilde.



Tegenwoordig heb je tevens overal (of bijna overal) in de wereld internet cafees (en ik ben op best afgelegen plekken geweest op de wereld). Hier kun je vaak en goedkoop je mail checken en ook met thuis communiceren. In deze cafees is het ook mogelijk om bijv te skypen. Op die manier onderhoudt je het contact met thuis echt wel en nogmaals je bent zo bezig met je reis dat de tijd voorbij vliegt en je niet eens tijd hebt om iedereen te missen.



Is dit wel het geval dan kun je altijd nog besluiten om weer terug te gaan. Echter raad ik iedereen aan om eens zon reis te maken. Tuurlijk is dit niet voor iedereen mogelijk dus als je de kans hebt (en die heb je blijkbaar) moet je hem met open armen aanpakken. Gaan dus, zou ik zeggen, want het is tot nu toe de beste beslissing die ik ooit heb genomen.



Ik heb er mijn huidige vriend ontmoet (hij is ned) waarmee ik nu samenwoon en een dochter heb. Voor mij zit reizen er dus nu even niet in maar dat wil niet zeggen dat ik nooit meer ga, want eenmaal besmet met het reisvirus wil je vaak nog maar één ding en dat is reizen reizen reizen.



Ik snap dat nu het ineens heel dichtbij komt het heel spannend wordt en je soms wilt afblazen, maar dat hoort erbij, laat je niet gek maken. Het onbekende is altijd eng en het is makkelijker om in je vertrouwde wereldje te blijven waar je nu in zit. Maar ik durf er alles om te verwedden dat als je daar eenmaal bent je het super gaat vinden en je waarschijnlijk niet eens meer terug wilt.



Heel veel succes en heeeel veel plezier.

PS Wat ik miste waren de simpele en rare dingen als: mijn eigen bed en kussen, water uit de kraan, een koelkast, laarzen aan mijn voeten , electriciteit, snel internet, zelf koken (na 1,5 jaar uit eten is dat heerlijk), mijn eigen was kunnen doen, mooi en sexy ondergoed (het meeste wat je hebt is functioneel en basic), een kledingkast, weten waar de leuke restaurants zijn in een stad, melk, kaas, volkoren brood enz enz



Wil je nog tips over reizen dan moet je maar een gil geven want ik heb er wel 1000.

ben 9 maanden weggeweest, en de enige keer dat ik Nl echt miste was toen ik met 40 graden koorts in een hostel in Mexico-City lag...... Als iemand me toen naar het vliegveld had gebracht dan was ik meteen in het eerste vliegtuig naar huis gestapt!

Verder gewoon gaan! Ik had zelf trouwens wel een ticket waarme ik voor een klein bedrag de terugvlieg datum (en plaats) kon wijzigigen, vond ik wel een lekker idee

Ik ben 9 maanden op reis geweest.. Eerst 3 weken thailand, daarna ongeveer 7 maanden Australië (waar ik ook gewerkt heb) en daarna 2,5 week in Nieuw Zeeland..

De eerste paar maanden waren leuk.. Maar daarna begon ik Nederland te missen.. Gewoon mijn eigen plekkie, m'n vrienden, familie.

Achteraf gezien was ik ook minderlang in Australië geweest.. Een vriendin van me was ook erg bang om heimwee te krijgen, maar ze is uiteindelijk 6 maanden geweest.. En ja.. je kan altijd toch terug als je het niet meer ziet zitten. Tenminste als je de data kan wijzigen..

Suc6 !

Toen ik de eerste keer voor langere tijd ging backpacken was dat voor 5 maanden en ik heb wel heimwee gehad. Niet zo erg om linea recta naar huis te gaan en niet continu, maar ik heb wel serieus overwogen om eerder terug te gaan. Ik ben heel blij dat ik het niet gedaan heb, want ik heb echt enorm genoten van deze reis.

Ik reisde niet alleen, maar met mijn vriend trouwens.

Weet je, reizen is niet altijd leuk. Als je ergens aankomt helemaal vies en bezweet na een ellenlange rit in een gammele bus en je moet nog op zoek naar een guesthouse en je loopt rond met je rugzak en het is snikheet, dan ben je even niet zo blij. Maar de vrijheid, wow, echt dat is zo geweldig. Ik heb na die eerste reis nog meer reizen gemaakt en die heimwee niet meer gehad. Dus bedenk gewoon dat je ook je mindere momenten kunt hebben en accepteer dat gewoon. Via een weblog kun je het thuisfront goed op de hoogte houden van waar jullie zijn. Oja, en wat ik ook altijd heb, hoe dichterbij de datum van vertrek komt, hoe meer ik thuis ga waarderen, dan denk ik waarom moest ik ook weer zonodig op reis? En als het eenmaal zover is, dan vind ik het toch altijd geweldig.