Alle rode vlaggen zien, toch verliefd.

Hallo.

Graag dit bericht niet quoten.

Sinds een paar maanden ben ik verliefd op een geweldige lieverd, die niet bij mij past. Hij is 10 jaar ouder dan ik ben en hij heeft een aantal eigenschappen waarvan ik weet dat het niet zal werken. Hij heeft geen kinderen, ik ben 38 jaar, heb 1 dochter van 9 jaar en ik ben een paar jaar geleden gescheiden. Ik woon alleen en geniet van de rust.

Hij rookt (ben ik tegen), heeft een slecht en bruin gebit maar gaat niet naar de tandarts, zorgt niet zo goed voor zichzelf, heeft al jaren geen relatie gehad en geen ervaring opgedaan omdat hij heel erg gesloten was, terwijl communicatie net 1 van de belangrijkste dingen in een relatie is. Ik vrees dat hij meer een moeder nodig heeft dan een partner in een relatie want hij geeft zelf aan dat hij iemand nodig heeft die hem op sleeptouw neemt. Hij baalt van zichzelf, maar ondanks dat verandert hij niets aan zijn situatie. Ik heb hem hier en daar al geprobeerd te helpen op een rustig tempo, maar er verandert niets en het is zonde omdat hij ook zichzelf in de weg zit.

Ik ben iemand die een partner zoekt die naast me staat als volwaardige partner, ook in het huishouden en voor zichzelf zorgt en dus niet hoeft gemoederd te worden. We zullen elkaar niet gelukkig maken. Dat weet ik.

Echter ben ik heel erg van hem gaan houden. Hij is lief en grappig, loyaal, goed met kinderen en ik wil hem helpen, ik wil hem dichtbij en ik wil hem gelukkig maken. Maar ik weet ook dat dit niet blijft duren. Hij zou het gevoel hebben niet genoeg te zijn en ik zou constant moederen over hem, terwijl ik daar de energie niet voor heb.

Hoe vergeet je zo iemand? Ik gun hem iemand die helemaal is wat hij zoekt en waarmee hij kan oud worden, maar ik vind het echt lastig. Ik maak het soms erg romantisch in mijn hoofd omdat hij wel een goede kerel is, waardoor ik denk ' waarom niet'.

We hebben geen contact want ik kan hem niets bieden en vind het niet eerlijk hem bezig te houden en het verder te laten gaan, maar is er iemand die iets gelijkaardigs heeft meegemaakt? En hoe ging dat? Hebben jullie het toch geprobeerd samen? Of uiteindelijk niet en veel gelukkiger nu?

Dank jullie voor de verhelderende woorden. Het helpt wel om alles duidelijk op de kaart te zetten en geen spijt te krijgen van mijn keuze.

Ik heb ergens wel een idee dat ik spijt ga krijgen op het moment dat hij een vriendin zal hebben die wel het werk wil doen, of dat hij toch zich bedenkt en aan zichzelf gaat werken. Want hij is best leuk en een oprecht goed persoon. Maar goed, zo is het dan maar. Alles gebeurt met een reden denk ik dan.

@nanouk, dit verhaal is wel erg extreem, maar ik herken dingen. Als je als persoon erg baalt van jezelf maar niets verandert, dan gaat het ook niet meer gebeuren. Zonde. Professionele hulp zal hij ook niet nemen vrees ik.

Is helemaal niet mijn bedoeling zo over hem te praten. Ik bedoel het oprecht goed.