Als een goede vriendin ver weg gaat wonen...

Hanaa zondag 21 april 2024 om 20:26

Een hele dierbare vriendin van mij verhuisd binnenkort vanuit Antwerpen naar een dorpje meer dan een paar uur van mij vandaan.
We leerden elkaar een paar jaar geleden kennen en hadden echt onmiddellijk een klik met elkaar. Veel overeenkomsten, raakvlakken, beide single moeders, haar kind in dezelfde leeftijd als een van mijn kinderen, we wonen op fietsafstand van elkaar vandaan.
Bijna dagelijks appen/bellen, regelmatig even koffie drinken. Lief en leed met elkaar delen. Zij werkt fulltime en ik thuis ivm chronische ziekte, dus ze hield heel vaak rekening met mijn energielevel. Regelmatig afspreken lukte vaak toch. De ene keer urenlang, de andere keer was het al oké als het maar een uurtje was, omdat we beide snel weer naar huis moesten (zij ivm haar zoon, ik ivm moe of kinderen).
Ze heeft me bijgestaan tijdens mijn breuk met mijn ex en ik stond haar bij als zij weer gedoe had met haar ex. En zoveel met elkaar gelachen en gedeeld. Maar bovenal het is zo een fijn mens en lieve vriendin. Ik wist al een tijdje dat ze wilde verhuizen ivm burenoverlast, maar plots was daar voor haar droomhuisje. Vlakbij haar geboortedorp. Voor dezelfde prijs als waar ze nu haar piepkleine flat in Antwerpen huurde, kan ze nu een heel huis met garage, tuin en opritje huren in een klein dorpje. Ik geef haar groot gelijk.

Maar man wat ga ik haar missen. Net nu ik de breuk met mijn ex steeds meer achter me laat. We hebben afgesproken om ons contact en onze vriendschap te blijven onderhouden, maar op zo'n afstand en ivm haar drukke baan en mijn ziekte vrees ik dat de vriendschap zal verwateren....
Ze heeft vandaag het huurcontract getekend en ik heb een traantje moeten laten...

Wie heeft er ooit op afstand een diepe vriendschap vast kunnen houden?

hanaa wijzigde dit bericht op 21-04-2024 20:32

2.41% gewijzigd

Hanaa maandag 22 april 2024 om 07:19

Hanaa schreef: ↑
22-04-2024 06:01
De nabijheid speelt absoluut een grote rol. Het binnen 10 minuten kunnen afspreken bij wijze van, maar ook met haar als persoon was het precies wat ik zocht in een nabije vriendin.
Met mijn andere vriendin uit Nederland (we zijn al 25 jaar vriendinnen) ging het van 'we gaan elkaar nog zoveel mogelijk zien en bellen, we blijven betrokken" naar "hè wat heb je de afgelopen maanden allemaal nog gedaan, oeh afspreken, ik heb ergens over 3 maanden een plekje vrij om naar Antwerpen/Utrecht af te reizen" en soms kwam er iets onverwachts iets tussen en dan zagen we elkaar een jaar later ofzo. Hoewel we tussendoor wel bleven appen of bellen. Laatst reageerde ze een hele tijd niet op mijn appjes. Pas na 6 weken reageerde ze terug. Bleek dat ze een heftige tijd achter de rug had gehad. Haar schoonvader was ernstig ziek geworden, overleed na een kort ziekbed en haar man had een ongeluk had. Heftig allemaal, ze zat in een rollercoaster. Maar dan blijkt dus afstand wel een dingetje te zijn in deze vriendschap. Het werd weer een update .
Én hoewel we onlangs nog samen uit hadden gesproken dat we onze band waardevol genoeg vinden om door te gaan met de vriendschap, dat als onze kinderen uitgevlogen zijn we samen een mooie vakantiereis zouden gaan maken, merk ik dat ik het bij mijn huidige vriendin niet kan opbrengen om een 2e lange afstandsvriendschap te kunnen onderhouden. Eén update vriendschap is genoeg, ook ivm momenteel chronische ziekte is een 2e verre vriendin wat teveel gevraagd.
Ik ben er wel verdrietig over omdat ik denk dat het door haar verhuis langzaam over zal gaan.
Hoewel zij heeft gezegd nog regelmatig naar hier af te zullen reizen, is het logisch dat ze daar haar leven zal opbouwen. Haar kind zal daar ook weer een nieuw leven opbouwen en ze zal het daar ook druk genoeg mee krijgen.
Het is lastig om uren onderweg te zullen zijn om even met mij een koffietje te doen en andersom.

Ik laat het over me heen komen. Kijken of het lukt om het vast te houden maar diep van binnen weet ik het al...

Ik lees dit nu even terug.
Misschien denk ik er over een tijdje anders over. Ik zit nu teveel in mijn emotie.
Ik hoop dat als het verdrietige wat bij mij wegzakt ik meer helder kan kijken naar hoe ik onze vriendschap vorm wil geven in de toekomst. Beeldbellen doe ik eigenlijk nooit. Ook niet met mijn andere verre vriendin uit Nederland. Ik besef eigenlijk dat elkaar zien, ook al is dat via beeld, meer verbindend werkt dan alleen appen, bellen of spraakberichtjes sturen.

De positieve ervaringen in dit topic geven me wel meer vertrouwen in een prima long distance friendship.

Baggal maandag 22 april 2024 om 07:28

Ik vind mijn vriendschappen niet minder waardevol - maar anders. Wat ik het meest mis, is dat we niet gewoon even langs kunnen komen en afspreken. Even een kop thee of koffie. Haar schoonzus had onlangs een slechte diagnose en ik kan dan niet even langs. En tegelijkertijd houden we wel het contact. FaceTime en What’s app zijn fantastisch wat dat betreft. Dus ondanks de afstand, is zij nog altijd mijn beste vriendin en zij en ik kijken allebei enorm uit naar het moment waarop dat wel kan (omdat ik weer terug ben in Nederland).

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

margreetder maandag 22 april 2024 om 07:59

Ze gaat niet aan de andere kant van de wereld wonen TO. Maak je het niet veel te groot.

Hanaa maandag 22 april 2024 om 08:13

Baggal schreef: ↑
22-04-2024 07:28
Ik vind mijn vriendschappen niet minder waardevol - maar anders. Wat ik het meest mis, is dat we niet gewoon even langs kunnen komen en afspreken. Even een kop thee of koffie. Haar schoonzus had onlangs een slechte diagnose en ik kan dan niet even langs. En tegelijkertijd houden we wel het contact. FaceTime en What’s app zijn fantastisch wat dat betreft. Dus ondanks de afstand, is zij nog altijd mijn beste vriendin en zij en ik kijken allebei enorm uit naar het moment waarop dat wel kan (omdat ik weer terug ben in Nederland).

Mooi om dit te lezen!

care_ maandag 22 april 2024 om 08:14

Ik snap dat je verdrietig bent omdat de vriendschap verandert, maar je maakt het wel heel groot. Nee, het is straks geen vriendschap meer waarmee je over 10 minuten af kan spreken in een koffietentje, maar als ze zo'n fantastisch mens is als je omschrijft, dan laat je het daarom toch niet verwateren? Is de nabijheid belangrijker dan de persoon? Want dan kan je gewoon een ander persoon uit de buurt kiezen.

Laat het verdriet dat ze wegverhuist even bezinken, want dat IS jammer, probeer het daarna te accepteren, en ga actief op zoek naar een nieuwe vorm. Probeer beeldbellen uit, misschien vind je het heel leuk. Spreek bijvoorbeeld een vast moment af om af te spreken (bijv elke 2 maanden op zondag), of plan elke keer als je elkaar hebt gezien alvast een nieuwe datum. Want daar gaat het vaak fout 'we plannen het nog wel'.

Ik heb meerdere vriendinnen op afstand. Het is anders dan toen ze nog bij me om de hoek woonden, en ik zal niet liegen, dat mis ik af en toe echt nog wel. Maar dat betekent toch niet dat ik daarom de vriendschap op ga geven.
We appen geregeld, bellen af en toe, als bellen niet lukt sturen we voice notes, proberen regelmatig af te spreken, gaan elk jaar een weekend weg. Het is geen spontane vriendschap meer, maar de momenten dat we samen zijn zijn nog steeds enorm waardevol!

Hanaa maandag 22 april 2024 om 08:26

margreetder schreef: ↑
22-04-2024 07:59
Ze gaat niet aan de andere kant van de wereld wonen TO. Maak je het niet veel te groot.

Dat besef ik ook, maar op dit moment is mijn wereldje ivm vaak moe, niet al te groot. Ik was enorm blij met een goede dierbare vriendin, met wie ik zoveel raakvlakken heb, heel dichtbij. Maar goed niet alles in het leven loopt altijd zoals we willen. En haar beweegredenen om te verhuizen uit deze grote stad zijn heel begrijpelijk.
Misschien maak ik het ook groter in mijn hoofd dan dat het is! En valt het later allemaal mee.
Ik kreeg het nieuws pas gisteren te horen, dus het is nu nog wat 'vers '

Attraverso maandag 22 april 2024 om 09:03

Mijn ervaring is dat mensen constant komen en gaan in mijn leven. Heb het meest aan mensen dichtbij, waar ik iets kan mee ondernemen, die ik even kan appen 'zin in een wandeling?'
Aan mensen waarmee ik kan appen/bellen heb ik niet zo veel en dat soort contact zou snel verwateren. Jij to, appt/belt wel vaak en graag dus dat zou je kunnen onderhouden.
Kan me wel voorstellen dat het moeilijk is om je kennissenkring uit te breiden als je niet zo veel energie hebt en het dan extra moeilijk is wanneer iemand verder weg gaat wonen. Sterkte to.

bijtie maandag 22 april 2024 om 09:10

Hanaa schreef: ↑
22-04-2024 06:01

Ik laat het over me heen komen. Kijken of het lukt om het vast te houden maar diep van binnen weet ik het al...

Ik vind je wel pessimistisch hoor. Ze gaat een uurtje verderop wonen. Denk je niet te veel vanuit je gevoel van dit moment?

Lila-Linda maandag 22 april 2024 om 09:26

Hanaa schreef: ↑
22-04-2024 08:26
Dat besef ik ook, maar op dit moment is mijn wereldje ivm vaak moe, niet al te groot. Ik was enorm blij met een goede dierbare vriendin, met wie ik zoveel raakvlakken heb, heel dichtbij. Maar goed niet alles in het leven loopt altijd zoals we willen. En haar beweegredenen om te verhuizen uit deze grote stad zijn heel begrijpelijk.
Misschien maak ik het ook groter in mijn hoofd dan dat het is! En valt het later allemaal mee.
Ik kreeg het nieuws pas gisteren te horen, dus het is nu nog wat 'vers '

kan het zijn, dat er voor jou een enorme angst om te vereenzamen onder zit?

Hanaa maandag 22 april 2024 om 09:37

bijtie schreef: ↑
22-04-2024 09:10
Ik vind je wel pessimistisch hoor. Ze gaat een uurtje verderop wonen. Denk je niet te veel vanuit je gevoel van dit moment?

Dat weet ik wel zeker! Het nieuws kwam gisteren gewoon heel erg onverwacht.

Hanaa maandag 22 april 2024 om 09:44

Lila-Linda schreef: ↑
22-04-2024 09:26
kan het zijn, dat er voor jou een enorme angst om te vereenzamen onder zit?

Yes!
Onlangs mijn relatie van meer dan 10 jaar verbroken en dan ineens nu een dierbare vriendin die verhuist. Dat zijn dus 2 mensen die heel lang een belangrijke rol in mijn leven hebben gespeeld.
Mijn wereldje gaat wat kleiner worden.
Al heb ik wel wat dingen buitenshuis opgepakt om mijn kring te verbreden. Ben begonnen aan twee nieuwe cursussen, daarnaast twee andere kleine opdrachten opgepakt die me uit mijn comfortzone trekken waardoor ik daardoor weer in andere kringen verkeer. Maar ik ben héél erg kritisch in vriendschappen. Heb wel vaker contacten onderhouden met mensen waar een potentie tot vriendschap in zat, maar wat uiteindelijk niet zo bleek te zijn.
Ik trek op de een of andere manier veel trauma dumpende mensen aan, die maar aan mij blijven trekken. Heb bepaalde contacten echt moeten stoppen omdat dat niet de vriendschappen zijn die ik wil.
Vriendschappen zoals deze en die uit Nederland koester ik daarom enorm.

Lila-Linda maandag 22 april 2024 om 09:47

Hanaa schreef: ↑
22-04-2024 09:44
Yes!
Onlangs mijn relatie van meer dan 10 jaar verbroken en dan ineens nu een dierbare vriendin die verhuist.
Mijn wereldje gaat nu nog kleiner worden.
Al heb ik wel wat dingen buitenshuis opgepakt om mijn kring te verbreden. Begonnen aan twee nieuwe cursussen,daarnaast twee andere kleine opdrachten opgepakt die me uit mijn comfortzone trekken waardoor ik in andere kringen verkeer. Maar ik ben héél erg kritisch in vriendschappen. Heb wel vaker contacten onderhouden met mensen waar potentie tot vriendschap in zat, maar wat uiteindelijk niet zo bleek te zijn.
Ik trek op de een of andere manier veel trauma dumpende mensen aan die aan mij blijven trekken. Heb bepaalde contacten echt moeten stoppen omdat dat niet de vriendschappen zijn die ik wil.
Vriendschappen zoals deze en die uit Nederland koester ik daarom enorm.

praat eens met je verhuizende vriendin, wat jullie kunnen bedenken om de vriendschap fijn te houden
vertel haar ook eerlijk je zorgen

juliet64 maandag 22 april 2024 om 15:30

bijtie schreef: ↑
22-04-2024 09:10
Ik vind je wel pessimistisch hoor. Ze gaat een uurtje verderop wonen. Denk je niet te veel vanuit je gevoel van dit moment?

'mee dan een paar uur hier vandaan' lees ik in de OP. Toch wel een verschil met een uurtje.

Nothing happens for a reason

meisje85 maandag 22 april 2024 om 17:58

Je zegt dat jullie hebben afgesproken de vriendschap vast te houden en onderhouden, maar ik lees ook dat je schrijft dat je er al bijna van uit gaat dat het jou niet gaat lukken, o.a. omdat je aan één zo'n soort vriendschap al genoeg hebt. Jij weet dus eigenlijk al dat het anders wordt en legt je al min of meer neer bij het feit dat het anders wordt. Zou het niet eerlijker zijn als je daar wat openheid over geeft? Beter zou misschien zijn om te zeggen dat je je in alle eerlijkheid vooral afvraagt of jíj de vriendschap nog wel waar kan maken. Ik denk dat je daar samen verder mee komt dan afspreken te onderhouden, als jij eigenlijk op voorhand al twijfelt daarover.

meisje85 wijzigde dit bericht op 22-04-2024 19:21

0.22% gewijzigd

bijtie maandag 22 april 2024 om 18:02

juliet64 schreef: ↑
22-04-2024 15:30
'mee dan een paar uur hier vandaan' lees ik in de OP. Toch wel een verschil met een uurtje.

Ik las het helemaal verkeerd, excuses TO!

Koffieleut123 maandag 22 april 2024 om 18:21

Ik denk dat je best even verdrietig mag zijn hoor, het klinkt alsof je veel aan haar hebt in het dagelijks leven. Wat iemand al schreef: bespreken en samen kijken hoe het verder gaat. Ik heb sowieso niet veel vriendinnen echt dichtbij. Ik heb wel buren en (goede) kennissen waar ik weleens koffie mee drink of wandel maar niet heel intieme vrienden. Die wonen helaas toch iets verder weg (minstens 30 minuten), maar dat was altijd al zo eigenlijk. Mijn zusje woont op een kwartier met de auto en dat is heel fijn. Een long distance vriendschap heeft het helaas niet overleefd. Zij verhuisde op een gegeven moment naar een gehucht op 2,5 uur afstand. Het is niet zozeer “uitgegaan” vanwege die afstand maar wel vanwege het gebrek aan investering in onze vriendschap vanuit haar. Ik vind het nog steeds jammer, na ruim 16 jaar inmiddels.

Hexopbezemsteel maandag 22 april 2024 om 18:45

Wat jammer dat ze verhuist. Zelf heb ik prima ervaring met lange afstandsvriendschappen.

Voor alles is een eerste keer: dat wordt dus facetimen. Is niet hetzelfde als elkaar zien, maar toch goed te doen.

Ik lees heel veel argumenten waarom het voor jou extra moeilijk is. En waarom het niet zou lukken. Hoe weet je dat nou als je het nog niet eens geprobeerd hebt?

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

rosanna08 maandag 22 april 2024 om 19:14

je bent jezelf nu al toestemming aan het geven om de vriendschap te laten verwateren, vind ik niet helemaal eerlijk naar je vriendin toe. Is de vriendschap alleen waardevol als ze om de hoek woont?

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Hanaa maandag 22 april 2024 om 19:21

Bedankt voor jullie berichtjes

Waarom ik er al wat van uitga dat het zal verwateren is omdat zij terug verhuist naar waar ze vandaan kwam. Daar heeft ze nog vriendinnen waar ze al die jaren contact mee heeft gehouden (de ene periode wat intensiever dan de andere, maar nooit verbroken en onderhouden in de mate van het mogelijke) en dus keert ze terug naar haar oude nest, waar ze door hen met gemis en blijdschap opgewacht wordt.
Ze gaf aan dat ze hen over de jaren heen door de grote afstand zo ontzettend heeft gemist en dat oa zij één van de redenen zijn om terug te verhuizen (naast de burenoverlast hier en het helemaal klaar zijn met de grote stad). Een heimwee naar vroeger. Ze vertelde wel dat ze heel lang getwijfeld heeft omdat ik de grootste persoonlijke binding voor haar ben in deze stad, onze band zo waardevol vindt en het daarom heel lang alsmaar heeft uitgesteld. En dat ze zich verscheurd en verdrietig heeft gevoeld bij de gedachte dat ze dan ook fysiek ver weg van mij af gaat wonen.

Het maakt dat ik me moet bekijken hoe ik dat "gat" moet vullen. Voor haar zal er geen "gat" ontstaan omdat ze terug gaat naar haar oude (lange afstands) vrienden en dus gelijk al in haar oude sociale kring terug zal stappen.

We hebben nog 1 a 2 maanden hier en gaan elkaar nog zien hoor. Alleen nu zit er (van mijn kant uit) een klein verdrietig randje omheen.

Ik ga uiteraard mijn best doen om het vast te houden, het zal "anders" zijn. Hopelijk blijft de band sterk maar ik hou de andere mogelijkheid wel in mijn achterhoofd

bijtie maandag 22 april 2024 om 20:11

Ik snap dat het lastiger is dat je de achterblijver bent. Zij gaat naar 'huis' en krijgt er een hoop voor terug, jij verliest alleen maar en zit in een machteloze positie in die zin.
Dat ze speciaal voor jou langer is gebleven zegt wel veel.

Hanaa dinsdag 23 april 2024 om 09:50

bijtie schreef: ↑
22-04-2024 20:11
Ik snap dat het lastiger is dat je de achterblijver bent. Zij gaat naar 'huis' en krijgt er een hoop voor terug, jij verliest alleen maar en zit in een machteloze positie in die zin.
Dat ze speciaal voor jou langer is gebleven zegt wel veel.

Klopt!
Los van het 'verlies' voor mij, vind ik het oprecht leuk voor haar en haar kind dat ze die stap heeft gezet. Ik gun het haar enorm want ze heeft ook flink wat meegemaakt hier in deze stad (rottige scheiding, een stalker, nare buren etc). De verhuis is voor haar echt het achterlaten van al die zooi.
(Natuurlijk ook heel veel mooie periodes hier gehad, maar de laatste tijd was er toch weer ellende met buren en dat heeft haar het laatste zetje gegeven, maar mooie momenten waren er zeker). Dus heel begrijpelijk en ik hoop dat ze daar echt gelukkig gaat worden.

Vanochtend kon ik er al wat anders naar kijken: een vriendin op afstand, en daardoor een reden om af en toe een leuk uitstapje te maken die kant op. Why not? Het contact met mijn vriendin in Nederland heeft ook altijd bestaan en we hebben in die 25 jaar dat we vriendinnen zijn toch elke mijlpaal persoonlijk met elkaar kunnen beleven (afstuderen, de dood van haar sibling, aanwezig geweest op elkaars huwelijken, geboortes van onze kinderen, nog op bezoek geweest tijdens de ziekte van haar ouder -dat heeft ze zoooo hard gewaardeerd,omdat een aantal vriendinnen dichterbij geen enkele keer die moeite hadden gedaan- toen mijn huwelijk slecht ging en na de scheiding reed ze toch regelmatig van Utrecht naar Antwerpen om er voor mij te zijn, ze heeft onlangs een mooie sprong in haar carrière gemaakt en alle ins en outs op haar werk deelt ze met mij.). Zulke dingen maken een vriendschapsband ijzersterk, ondanks de afstand.
Vorige maand hingen we een uur of 2 aan de lijn en heel toevallig spraken we nog uit dat onze vriendschap al zoveel jaar die afstand heeft overleefd, dat zij zo ontzettend trots op mij is dat ik weer voorzichtig stappen vooruit zet ondanks het ziek zijn. Dus ik geloof er wel in. Natuurlijk maakt het verschil of je elkaar 3 of 4 jaar kent of bijna 25 jaar, maar ik denk dat interesse blijven tonen en betrokken willen blijven het verschil maken.

Het is jammer, maar na een nachtje slapen ga ik er nu in staan met: 'jammer, maar niet perse minder...' Een gelukkige vriendin is het allerbelangrijkste.

hanaa wijzigde dit bericht op 23-04-2024 11:57

0.14% gewijzigd

belgali dinsdag 23 april 2024 om 10:54

Ik zou proberen er met vertrouwen in te gaan. Ik was ooit diegene die ging emigreren en ik ben nog steeds bevriend met mijn toenmalige beste vriendin. Wel is er dan van twee kanten de realiteitszin nodig dat dingen anders worden - niet persé minder waardevol.
Uiteraard zullen praktische dingen veranderen. En het is zaak om telkens te blijven kijken naar wat er wél is - niet naar wat er niet (meer) is. En eerlijk en duidelijk met mekaar te communiceren over wat je uit de vriendschap wil halen en hoeveel je hierin zelf wil en kan investeren.

Ik heb nieuwe vriendinnen die me onderhand even dierbaar zijn. Maar mijn band met mijn oude bestie is er nog steeds. Het kan dus gewoon wel. Als je bereid bent om ook stukken los te laten die er niet meer zullen kunnen zijn.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Hexopbezemsteel donderdag 25 april 2024 om 09:05

belgali schreef: ↑
23-04-2024 10:54
Ik zou proberen er met vertrouwen in te gaan. Ik was ooit diegene die ging emigreren en ik ben nog steeds bevriend met mijn toenmalige beste vriendin. Wel is er dan van twee kanten de realiteitszin nodig dat dingen anders worden - niet persé minder waardevol.
Uiteraard zullen praktische dingen veranderen. En het is zaak om telkens te blijven kijken naar wat er wél is - niet naar wat er niet (meer) is. En eerlijk en duidelijk met mekaar te communiceren over wat je uit de vriendschap wil halen en hoeveel je hierin zelf wil en kan investeren.

Ik heb nieuwe vriendinnen die me onderhand even dierbaar zijn. Maar mijn band met mijn oude bestie is er nog steeds. Het kan dus gewoon wel. Als je bereid bent om ook stukken los te laten die er niet meer zullen kunnen zijn.

Ik heb ook nog steeds heel veel contact met één van mijn beste vriendinnen die is geëmigreerd. We bellen regelmatig via WhatsApp (is gratis) en we appen ook veel.

Is niet hetzelfde als fysiek maar toch heel leuk.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Hanaa zaterdag 7 september 2024 om 07:52

Update
Helaas is het wat verwaterd, ondanks pogingen van mijn kant om het levendig te houden (bellen, appen, voorstellen gedaan etc).
Ze is terug in haar oude stad gaan wonen waar ze weer in haar grote sociale kring van vroeger is gestapt (en die is veel groter dan die ze in onze stad had). Dus oude vriendschappen zijn weer opgepakt. En echt aan het investeren in haar nieuwe stad (zie ik ook op haar social media. Haar oude vrienden zijn super enthousiast dat ze weer terug is).
Ik heb afgelopen tijd een aantal voorstellen gedaan, maar helaas komt het steeds niet uit voor haar, ook gewoon bellen/appen is flink verminderd, niet vanuit mij. Ik probeer betrokken te blijven, maar helaas is de respons veel minder geworden. Ik heb werkelijk geen idee meer hoe of wat ze allemaal doet tegenwoordig. Ik zie het gewoon voorbij komen op social media en daar zie ik dat de vriendschappen van vroeger flink zijn aangehaald. Voorheen waren we zo betrokken in elkaars leven, bellen, bijna dagelijks appen, spraakberichtjes, afspreken tussendoor en nu weet ik nauwelijks nog iets als ik het niet op fb voorbij zie komen.
Het voelt alsof ik op een soort wachtbankje zit. Dus ik doe met veel pijn en moeite een stap terug. Helaas, vind het zo jammer. Jarenlang niet zo een mooie vriendschap ervaren..ik voel een soort gat en moet voor mezelf gaan uitzoeken hoe ik dat nu ga invullen. Ik had vergeten vriendschappen die me zoveel energie kostten en me leegzogen (Ik wil dit soort vriendschappen nooit meer in mijn leven), waardoor ik onze band zó waardeerde en koesterde. En dan valt het weg.

Anoniem_67080ec63af4d zaterdag 7 september 2024 om 08:03

-

Actieve topics