Relaties
alle pijlers
Blijven latten of samenwonen met kind?
donderdag 4 juli 2024 om 22:10
Hallo,
5 jaar geleden ben ik gecheiden. Nu inmiddels alweer 3 jaar een relatie. Mijn kinderen zijn nu 8 en 6 jaar oud. Kinderen en vriend gaat goed samen. Vriend heeft geen kinderen. We latten momenteel. Vriend is bij mij als de kinderen hier zijn. En ik ben bij mijn vriend als de kinderen bij hun vader zijn. Wij latten alleen voor de kinderen. We zouden eigenlijk heel graag een huis willen kopen, trouwen en samenwonen. Nu hoor ik vaak dat dit niet werkt. En ook hier lees ik dat je beter gewoon kan blijven latten tot de kinderen het huis uit zijn. Dit snap ik. En ik ben ook echt niet egoistisch. Ik wil het beste voor ze. Maar het is heel realistisch dat dat nog minimaal 15 jaar lang duurt. Mijn vriend wil natuurlijk ook graag huisje, boompje, beestje. Ik heb hier soms mijn twijfels over omdat ik zoveel negatieve adviezen hoor. Onze relatie komt hierdoor in de problemen want mijn vriend wil wel gewoon heel graag verder. Ik ook! Maar mijn kinderen komen op 1. Daarom dit topic over precies mijn situatie. We praten hier al een jaar veel over en ik wil nu wel de knoop doorhakken of we blijven latten of gaan samenwonen. Wat vinden jullie?
5 jaar geleden ben ik gecheiden. Nu inmiddels alweer 3 jaar een relatie. Mijn kinderen zijn nu 8 en 6 jaar oud. Kinderen en vriend gaat goed samen. Vriend heeft geen kinderen. We latten momenteel. Vriend is bij mij als de kinderen hier zijn. En ik ben bij mijn vriend als de kinderen bij hun vader zijn. Wij latten alleen voor de kinderen. We zouden eigenlijk heel graag een huis willen kopen, trouwen en samenwonen. Nu hoor ik vaak dat dit niet werkt. En ook hier lees ik dat je beter gewoon kan blijven latten tot de kinderen het huis uit zijn. Dit snap ik. En ik ben ook echt niet egoistisch. Ik wil het beste voor ze. Maar het is heel realistisch dat dat nog minimaal 15 jaar lang duurt. Mijn vriend wil natuurlijk ook graag huisje, boompje, beestje. Ik heb hier soms mijn twijfels over omdat ik zoveel negatieve adviezen hoor. Onze relatie komt hierdoor in de problemen want mijn vriend wil wel gewoon heel graag verder. Ik ook! Maar mijn kinderen komen op 1. Daarom dit topic over precies mijn situatie. We praten hier al een jaar veel over en ik wil nu wel de knoop doorhakken of we blijven latten of gaan samenwonen. Wat vinden jullie?
vrijdag 5 juli 2024 om 15:16
Je kinderen gaan niet voor altijd om 19:00 naar bed, dus doordeweeks verandert er juist al vrij snel ietsElsatje schreef: ↑05-07-2024 09:35Dat doen we eigenlijk al. De tijd dat we met z'n alle zijn word niet heel anders. Mijn vriend is doordeweeks een dag vrij, deze dag is hij nu in zijn huis voor zijn hobby's en huishouden. Met samenwonen komt er dus 1 doordeweekse dag bij. Maar dan doet mijn vriend zijn eigen ding. We gaan al met z'n alle op vakantie. En mijn vriend past op mijn kinderen als ik werk in het weekend of feestdagen. Verder gaat hij in het weekend ook wel alleen met ze naar de speeltuin of boodschappen doen.
vrijdag 5 juli 2024 om 15:29
Vriend is al bij jullie als de kinderen bij jou zijn. Voor de kinderen gaat er dus niks veranderen want zij weten niet wat je doet als ze bij hun vader zijn.
Als dat goed gaat, waarom zou je dan niet helemaal gaan samenwonen?
Enige puntje wat er kan veranderen is dat het dan ook Vriend zijn huis is en hij zich wellicht wat meer met de opvoeding gaat bemoeien. Als je daarin problemen voorziet zou ik het niet doen.
Ik ben na mijn scheiding ook gaan samenwonen en hertrouwd. Dit ging prima maar dat komt wel omdat hij zich altijd achter de kinderen plaatst en zich nergens mee bemoeid behalve als de kinderen bij hem komen voor advies.
Als dat goed gaat, waarom zou je dan niet helemaal gaan samenwonen?
Enige puntje wat er kan veranderen is dat het dan ook Vriend zijn huis is en hij zich wellicht wat meer met de opvoeding gaat bemoeien. Als je daarin problemen voorziet zou ik het niet doen.
Ik ben na mijn scheiding ook gaan samenwonen en hertrouwd. Dit ging prima maar dat komt wel omdat hij zich altijd achter de kinderen plaatst en zich nergens mee bemoeid behalve als de kinderen bij hem komen voor advies.
vrijdag 5 juli 2024 om 15:30
Je krijgt geen garanties, wat je ook doet. Dus als het goed voelt en je wilt graag verder, dan doe je dat.
Persoonlijk vind ik je kinderen oud genoeg om ze op z'n minst te vragen wat zij ervan vinden.
Verder zou ik wel goede afspraken maken. Hij werkt 40 uur, jij 18. Dat houdt in dat jij meer tijd hebt voor het huishouden, maar er komen wel wat uurtjes bij. Extra was- en strijkgoed, de badkamer wordt sneller vies, je vuilnisbak is sneller vol. Je mag van hem best een aandeel daarin verwachten. Je gaat je gruwelijk ergeren als je er een puber bij krijgt. Daar staat tegenover dat ik het bijvoorbeeld heel leuk vind om op zaterdag samen verse broodjes te halen, uitgebreid ontbijten en daarna gaat Man vaak klooien in garage of tuin en ik werk wat huishoudelijke dingen weg.
Ook afspraken rondom financiën, welke meubels blijven, wat te doen met hetgeen overblijft.
En je zou een soort proeftijd kunnen incalculeren. Dus dat hij zijn woning nog een half jaar ofzo aanhoudt. Of misschien is er in de familie wel iemand die graag een poosje een eigen woning wil. Ofzo.
En nee, ik zou eerlijk gezegd niet wachten totdat de kinderen het huis uit zijn. Waar je wel op moet letten is dat hij mee opvoedt.
Ik had ooit een oppasgezin dat van mening was dat opvoeden aan de ouders was en niet aan de oppas. Das leuk en aardig, maar als jouw kind mij gaat slaan, dan vind ik toch echt dat ik daar wat van mag zeggen. Als je gaat samenwonen en wellicht trouwen, dan zijn het niet meer alleen jouw kinderen en jouw opvoeding, dan moet je ook dát verdelen.
Maar succes. En veel geluk samen
Persoonlijk vind ik je kinderen oud genoeg om ze op z'n minst te vragen wat zij ervan vinden.
Verder zou ik wel goede afspraken maken. Hij werkt 40 uur, jij 18. Dat houdt in dat jij meer tijd hebt voor het huishouden, maar er komen wel wat uurtjes bij. Extra was- en strijkgoed, de badkamer wordt sneller vies, je vuilnisbak is sneller vol. Je mag van hem best een aandeel daarin verwachten. Je gaat je gruwelijk ergeren als je er een puber bij krijgt. Daar staat tegenover dat ik het bijvoorbeeld heel leuk vind om op zaterdag samen verse broodjes te halen, uitgebreid ontbijten en daarna gaat Man vaak klooien in garage of tuin en ik werk wat huishoudelijke dingen weg.
Ook afspraken rondom financiën, welke meubels blijven, wat te doen met hetgeen overblijft.
En je zou een soort proeftijd kunnen incalculeren. Dus dat hij zijn woning nog een half jaar ofzo aanhoudt. Of misschien is er in de familie wel iemand die graag een poosje een eigen woning wil. Ofzo.
En nee, ik zou eerlijk gezegd niet wachten totdat de kinderen het huis uit zijn. Waar je wel op moet letten is dat hij mee opvoedt.
Ik had ooit een oppasgezin dat van mening was dat opvoeden aan de ouders was en niet aan de oppas. Das leuk en aardig, maar als jouw kind mij gaat slaan, dan vind ik toch echt dat ik daar wat van mag zeggen. Als je gaat samenwonen en wellicht trouwen, dan zijn het niet meer alleen jouw kinderen en jouw opvoeding, dan moet je ook dát verdelen.
Maar succes. En veel geluk samen
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 5 juli 2024 om 15:34
dat is enigszins logisch als het om 2 biologische ouders gaatElsatje schreef: ↑05-07-2024 14:58Ik zie hier veel over alles gelijk verdelen in een relatie praten. Maar als een man fulltime werkt en de vrouw parttime. Is het toch normaal dat de vrouw dan ook het huishouden en bijna alle zorg voor kinderen op zich neemt? Ik ben nooit anders gewend. Ik heb hier best veel gelezen en dat valt me op. Zie ik het dan verkeerd of ben ik gewoon ouderwets?
In dit geval zou ik het logisch vinden, dat jij FT zou werken.
vrijdag 5 juli 2024 om 15:41
Geen idee. Zal het eens vragen. Maar voor zover ik weet vinden ze het gewoon in het algemeen geen goed idee.
vrijdag 5 juli 2024 om 15:47
Elsatje schreef: ↑05-07-2024 14:48Nou, ik werk zelf maar 18 uur en mijn vriend 40. Ik vind het normaal dat ik dan ook het huishouden doe. Anders zou het toch niet eerlijk zijn? Voor nu doen we ieders gewoon ons eigen huishouden. Maar als we gaan samenwonen vind ik het normaal dat ik dan ook het huishouden doe. Als vriend hier het weekend is met mijn kinderen draait hij wel gewoon mee.
Dat is normaal als je dat meetelt als werk en de financiën op een hoop hebt. Als jij minder financiële ruimte hebt doordat je minder uren betaald werkt, maar wel het hele huishouden onbetaald regelt, dan vind ik dat niet normaal en zeker niet eerlijk.
Hebben jullie al nagedacht hoe jullie het financieel zouden willen doen? Kosten naar rato of naar aantal personen? Hoe tellen jouw kinderen mee in die verdeling?
vrijdag 5 juli 2024 om 15:49
Waarom is het logisch als ik fulltime werk? Dan moeten mijn kinderen naar de opvang. Wat nu niet hoeft omdat ik onder schooltijd werk. Gewoon benieuwd.Lila-Linda schreef: ↑05-07-2024 15:34dat is enigszins logisch als het om 2 biologische ouders gaat
In dit geval zou ik het logisch vinden, dat jij FT zou werken.
vrijdag 5 juli 2024 om 15:53
Alles zou inderdaad op 1 hoop komen met dan ieders een gelijk bedrag naar eigen rekening voor persoonlijke uitgaven. Mijn vriend gaat dus ook gewoon betalen voor mijn kinderen. Hij verdient 3x zoveel als mij.Ravintola schreef: ↑05-07-2024 15:47Dat is normaal als je dat meetelt als werk en de financiën op een hoop hebt. Als jij minder financiële ruimte hebt doordat je minder uren betaald werkt, maar wel het hele huishouden onbetaald regelt, dan vind ik dat niet normaal en zeker niet eerlijk.
Hebben jullie al nagedacht hoe jullie het financieel zouden willen doen? Kosten naar rato of naar aantal personen? Hoe tellen jouw kinderen mee in die verdeling?
vrijdag 5 juli 2024 om 15:56
Wat een ongezellige drammer.Elsatje schreef: ↑05-07-2024 09:21Hij werkt 4 dagen per week. Die 14 uur is inclusief reistijd. Hij werkt 10 uur per dag. Ik weet niet of hij dat trekt. Hij loopt de kinderen mis vanwege zijn werktijden. In het weekend gaat het wel gewoon goed.
Hij wil gewoon graag samenwonen en trouwen. Hij vind latten geen echte relatie. Voor hem is het natuurlijk ook anders want hij heeft geen kinderen. Er komt geen nieuwe liefdesbaby. We hebben beide geen kinderwens meer. Een ander huis omdat ik heel klein woon. Ik en mijn 2 kids kan net. Maar met zijn 4en word het echt heel krap. Hij heeft een paar motoren en wil daar een garage voor.
vrijdag 5 juli 2024 om 19:45
Zo ‘gewoon’ is dat niet
En hoe ziet jouw toekomst eruit?? Als het uit gaat, kun je dan weer een huis vinden?
Pensioen etc geregeld?
Of word je financieel afhankelijk?
vrijdag 5 juli 2024 om 23:38
Zojuist even het topic teruggelezen.
Wat het aller belangrijkste is, is dat jij zekerheid blijft behouden voor jou en je kinderen. Die zekerheid heb jij nu (een dak boven je hoofd, en een (kleine) baan waarvan je rond lijkt te kunnen komen?). Die zekerheid mag je niet verliezen.
Wat meerdere mensen hier al getipt hebben, is eerst een lange periode gaan proef-samenwonen. En dan wellicht om de week die hobby-dag voor jouw vriend, en de andere week wel samen op die ene dag, zodat jullie beter zien wat dat doet met de dynamiek.
Ga niet zomaar samen een huis kopen; Laat hem ook niet een nieuw huis kopen waar jij bij gaat intrekken. Daarmee verlies jij jouw zekerheid. Dat kun je in jouw situatie, zo schat ik in, niet op het spel zitten.
Hamertje schreef eerder al drie randvoorwaarden:
- Oprechte betrokkenheid/liefde van stiefouder voor stiefkinderen;
- Goede communicatie tussen partners;
- Goed co-ouderschap met de ex-partner.
Die drie onderschrijf ik zeker, maar daar mag denk ik ook een vierde bij: financiële onafhankelijkheid, of een goed financieel plan.
Als je echt wil gaan samenwonen, wat natuurlijk niet gek is dat je dat wil, dan denk ik dat het goed is om de scenario's die je wil voorkomen (bijv. dat jullie uit elkaar gaan en jij op straat komt te staan met je kinderen) in beeld te hebben, zodat je daar nu al samen op kunt anticiperen om dat te voorkomen. Wat kun je nu alvast goed regelen, om niet voor onaangename (onacceptabele) verrassingen te komen staan.,
Voor wat betreft andere ervaringen/succesverhalen:
Ik ben zelf gaan samenwonen met mijn vriend, die al twee kinderen had. Zij waren toen ongeveer in de leeftijd van jouw kinderen nu. We hadden al snel een hele fijne band met elkaar (dus ook met de kinderen), en dat is gelukkig nog steeds zo.
We zijn eerst gaan proef samenwonen (ik bij hem). En daarna ben ik bij hem ingetrokken (ik had mijn huis verkocht), maar ik had een aardige baan en een goede financiële buffer. Ik was (en ben) heel zelfstandig en onafhankelijk, waardoor ik het 'risico' aan durfde te gaan.
Ik heb in het begin, toen ik introk, best veel ingeleverd; veel eigen spullen, fysieke eigen ruimte, eigen tijd. Iemand anders schreef hier ook; de bedtijd van jouw kinderen is nu 19u. Bij ons thuis is de bedtijd van mijn bonuszoons inmiddels ergens tussen de 21-23.30u. Dat was echt wel even schakelen en slikken (daar gaan 'mijn' avonden!). Zo kan ik nog 100 voorbeelden geven waarin ik als 'stiefouder' heb moeten schakelen, maar waar ik mee kan/heb leren dealen. Jouw vriend moet dat allemaal ook aankunnen. Ik heb mijn draai ook moeten vinden, en ik heb me zo nu en dan ook wel eens weggecijferd, omdat ik de harmonie in het gezin en het welbevinden van de kinderen héél belangrijk vind. Daar voel ik mij ook verantwoordelijk voor. Nu is het heus niet altijd alleen maar rozengeur en maneschijn; ook wij kennen zeker de uitdagingen van een samengesteld gezin. Maar we doen het goed, zeker voor de kinderen.
Wat het aller belangrijkste is, is dat jij zekerheid blijft behouden voor jou en je kinderen. Die zekerheid heb jij nu (een dak boven je hoofd, en een (kleine) baan waarvan je rond lijkt te kunnen komen?). Die zekerheid mag je niet verliezen.
Wat meerdere mensen hier al getipt hebben, is eerst een lange periode gaan proef-samenwonen. En dan wellicht om de week die hobby-dag voor jouw vriend, en de andere week wel samen op die ene dag, zodat jullie beter zien wat dat doet met de dynamiek.
Ga niet zomaar samen een huis kopen; Laat hem ook niet een nieuw huis kopen waar jij bij gaat intrekken. Daarmee verlies jij jouw zekerheid. Dat kun je in jouw situatie, zo schat ik in, niet op het spel zitten.
Hamertje schreef eerder al drie randvoorwaarden:
- Oprechte betrokkenheid/liefde van stiefouder voor stiefkinderen;
- Goede communicatie tussen partners;
- Goed co-ouderschap met de ex-partner.
Die drie onderschrijf ik zeker, maar daar mag denk ik ook een vierde bij: financiële onafhankelijkheid, of een goed financieel plan.
Als je echt wil gaan samenwonen, wat natuurlijk niet gek is dat je dat wil, dan denk ik dat het goed is om de scenario's die je wil voorkomen (bijv. dat jullie uit elkaar gaan en jij op straat komt te staan met je kinderen) in beeld te hebben, zodat je daar nu al samen op kunt anticiperen om dat te voorkomen. Wat kun je nu alvast goed regelen, om niet voor onaangename (onacceptabele) verrassingen te komen staan.,
Voor wat betreft andere ervaringen/succesverhalen:
Ik ben zelf gaan samenwonen met mijn vriend, die al twee kinderen had. Zij waren toen ongeveer in de leeftijd van jouw kinderen nu. We hadden al snel een hele fijne band met elkaar (dus ook met de kinderen), en dat is gelukkig nog steeds zo.
We zijn eerst gaan proef samenwonen (ik bij hem). En daarna ben ik bij hem ingetrokken (ik had mijn huis verkocht), maar ik had een aardige baan en een goede financiële buffer. Ik was (en ben) heel zelfstandig en onafhankelijk, waardoor ik het 'risico' aan durfde te gaan.
Ik heb in het begin, toen ik introk, best veel ingeleverd; veel eigen spullen, fysieke eigen ruimte, eigen tijd. Iemand anders schreef hier ook; de bedtijd van jouw kinderen is nu 19u. Bij ons thuis is de bedtijd van mijn bonuszoons inmiddels ergens tussen de 21-23.30u. Dat was echt wel even schakelen en slikken (daar gaan 'mijn' avonden!). Zo kan ik nog 100 voorbeelden geven waarin ik als 'stiefouder' heb moeten schakelen, maar waar ik mee kan/heb leren dealen. Jouw vriend moet dat allemaal ook aankunnen. Ik heb mijn draai ook moeten vinden, en ik heb me zo nu en dan ook wel eens weggecijferd, omdat ik de harmonie in het gezin en het welbevinden van de kinderen héél belangrijk vind. Daar voel ik mij ook verantwoordelijk voor. Nu is het heus niet altijd alleen maar rozengeur en maneschijn; ook wij kennen zeker de uitdagingen van een samengesteld gezin. Maar we doen het goed, zeker voor de kinderen.
zanglijster wijzigde dit bericht op 05-07-2024 23:50
49.23% gewijzigd
vrijdag 5 juli 2024 om 23:46
Samenwonen ... Ja, eventueel.
Maar ik zou niet alles financieel op 1 hoop gaan gooien in zo'n ongelijke financiële situatie en met 2 kinderen die niet van hem zijn.
Ik zou ten allen tijde mijn eigen geld willen houden zodat als de relatie toch ooit strandt ik zonder problemen en veel gedoe wegraak.
En zorg ook dat je ingeschreven blijft bij de woningbouw.
Ik zou ook eerst een tijd echt samenwonen in één van beide woningen vooraleer er koophuizen en hypotheken aan te pas komen.
Je wil niet na een jaar vaststellen dat je net een huis hebt gekocht, misschien aan 't verbouwen bent maar dat de relatie toch niet zo optimaal is als je dacht.
Maar ik zou niet alles financieel op 1 hoop gaan gooien in zo'n ongelijke financiële situatie en met 2 kinderen die niet van hem zijn.
Ik zou ten allen tijde mijn eigen geld willen houden zodat als de relatie toch ooit strandt ik zonder problemen en veel gedoe wegraak.
En zorg ook dat je ingeschreven blijft bij de woningbouw.
Ik zou ook eerst een tijd echt samenwonen in één van beide woningen vooraleer er koophuizen en hypotheken aan te pas komen.
Je wil niet na een jaar vaststellen dat je net een huis hebt gekocht, misschien aan 't verbouwen bent maar dat de relatie toch niet zo optimaal is als je dacht.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 6 juli 2024 om 00:47
Ik zat het me ook al af te vragen. Dit is gewoon samenwonen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zaterdag 6 juli 2024 om 01:39
Zeg dat ze een ander ws duurder huis gaan kopen, het klinkt ten eerste al alsof hij verwacht dat de kinderen en TO gaan verkassen, meer naar zijn kant op ivm zijn baan gezien ze zegt dat hij nu 2 uur reistijd heeft, 4 op zo'n dag en hij dat zat is.Lila-Linda schreef: ↑05-07-2024 19:45Zo ‘gewoon’ is dat niet
En hoe ziet jouw toekomst eruit?? Als het uit gaat, kun je dan weer een huis vinden?
Pensioen etc geregeld?
Of word je financieel afhankelijk?
Vind vader dit oke en overweeg TO dat echt? Al is maar een uur, word een andere school en meer reistijd voor hen voor van alles incl hun vader misschien? Sport, vriendjes ect?
En dat alleen is misschien niet zo'n leuke verwachting van TO's vriend.
Daarnaast heeft TO dan geen eigen plek meer en krijgt na dat alles op de hoop is gegaan met haar parttime baan zelfde bedrag als hij elke maand op eigen rekening, rest gaat op de hoop en zij mag dan van alles in huis gaan doen gok ik naast baan en zorg van haar kinderen. Het klinkt als zeer ongelijkwaardig plan.
Hij kan prima naast werk minimaal gewoon zijn deel van huishouden doen. Ik snap helemaal niet waarom jij, TO dat wel logisch of normaal vindt. En heb dan ook een hele hobbydag voor jou alleen als de kinderen bij hun vader zijn ofzo?
TO moet na eventuele breuk met huidige salaris (misschien meer uren want als moet kan het vast maar ze verdient dan niet ineens 3x zoveel als nu en kvd zal dan misschien ook nog aan de orde zijn en dus minder overhouden) en dat gelijke bedrag weer iets nieuws kunnen kopen en voor 3 mensen zorgen en huren kan ze wel vergeten als ze niet al zeker een decennia ingeschreven staat.
Hij verdient 3x zo veel en kan ws dat gekochte huis met gemak betalen, dus zal TO geheid degene zijn die kan vertrekken. Puur en alleen omdat hij vindt dat een relatie op een bepaalde manier moet verlopen en niet echt is zoals nu gaat.
Terwijl ze volgens de aanvullingen van TO al soort van samenwonen en van alles samen doen.
Hij kan ook zijn huis tijdje verhuren, zeg nog een jaar of 2. Echt op een adres gaan wonen, geen hele hobbydagen hebben voor hem alleen. Gewoon echt mee draaien, meedenken en misschien soms beetje zorgen voor de kinderen en dan zien of nog leuk is.
Ik snap de omgeving wel TO, ws zien die ook zat rode vlaggen maar durven ze je niet direct in je gezicht te zeggen of wil je het niet horen. Kan ook nog.
zaterdag 6 juli 2024 om 06:24
Kan het zijn dat zij de 18 uur vs 40 uur en het door hem 3 keer meer verdienen misschien een ongelijkwaardige vorm vinden?
Wat het natuurlijk ook is.
Zijn aandeel in het geheel zal financieel groter zijn, wat logisch is, en ik zou wanneer ik in zijn positie zit ook zeker het aandeel in de koopwoning groter laten zijn.
Voor mij is bovenstaande constructie al een no go, en als je mijn vriendin was, zou ik dit ook zeker aanhalen.
Ik zou mijn positie veel te kwetsbaar vinden 18 uur werken en twee kinderen waar ik zorg en kosten voor draag vs 40 uur en kinderloos.
Je voert opvangkosten aan als reden om niet meer te werken, wat maakt dat je het zo ziet en niet als investering in je toekomst?
Jullie gaan een groter huis nodig hebben omdat jij twee kinderen hebt, alleen gaan de lasten meer op zijn schouders zijn. Nu is het leuk lief en aardig, maar en nu komt ik denk op de rode vlaggen van jouw omgeving. Wat als hij het niet meer zo leuk vindt. Meeste lasten en de zorg voor jouw kinderen erbij.
Ik begrijp dat je financieel ook kosten deel met je ex, maar he feit is dat jullie de ene week voor 4 boodschappen nodig hebben en de andere week voor 2.
Mijn vriend verdient meer dan ik, niet bizar veel meer, maar toch meer.
Maar wanneer wij samenwonen neem ik mijn dan jongste zoon mee, maar hij neemt 3 kinderen mee.
Echt wel dat daar een verdeelsleutel op los wordt gelaten hoor.
Immers wanneer ik alleen met mijn zoon zou wonen zouden mijn kosten vele malen lager zijn dan zijn kosten.
Daarnaast is een van zijn kinderen echt een heel grote eter, meer dan ik, en zeker gelijkwaardig aan zijn vader.
Ik begrijp dat je schippert, maar echt niet dat het op een hoop gaat en daaruit alles maar betaald gaat worden.
Dit begrijpt mijn vriend uiteraard, de jouwe ook? Weet hij waar hij aan begint? Ook op termijn?
Ga eerst maar een jaar samenwonen op proef en pas toe hoe je het zou doen zoals je hier ook aangeeft.
Op financieel vlak en eigen tijd gaat hij echt veel inleveren, ik zou uitzoeken of hij dat op de langere termijn prettig blijft vinden.
Kan he, maar dit zijn denk ik wel twee punten die voor frictie kunnen gaan zorgen.
En ik spreek weer voor mezelf, ik heb nog een kind van dan 15/16 ( mijn andere kinderen zijn volwassen en de deur uit) hij heeft er dan nog 3 tussen de 12 en 16.
Ik ga ook nog eens heel veel rust ruimte en vrijheid opgeven ( wat voor mij nu dus een reden is, om te blijven latten)
Van een kind de ene week en geen de andere week, naar samen de ene week ( wat ik dus heel fijn vind) naar 4 kinderen de andere week met alles er op en er aan he. Strubbelingen, huiswerk, puberproblemen irritaties. Ook leuke zaken, maar laten we even de realiteit nemen van kinderen onderling en de dynamiek.
Voor mij zoals ik zei, een reden om nog even te wachten. Ik ben er nog niet over uit of ik dat wel wil. En ik vraag me af of jouw vriend weet wat een gezin inhoudt.
Mijn omgeving begrijpt mijn wachten dan ook helemaal, niet een uitgezonderd.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
zaterdag 6 juli 2024 om 08:44
Vriend wil gewoon een huis kopen in mijn woonplaats. Kinderen gaan dus niet naar een andere school. 4 uur reistijd op een dag voor zijn werk heeft hij ook vanaf zijn huis en is geen probleem.Lucifee2024 schreef: ↑06-07-2024 01:39Zeg dat ze een ander ws duurder huis gaan kopen, het klinkt ten eerste al alsof hij verwacht dat de kinderen en TO gaan verkassen, meer naar zijn kant op ivm zijn baan gezien ze zegt dat hij nu 2 uur reistijd heeft, 4 op zo'n dag en hij dat zat is.
Vind vader dit oke en overweeg TO dat echt? Al is maar een uur, word een andere school en meer reistijd voor hen voor van alles incl hun vader misschien? Sport, vriendjes ect?
En dat alleen is misschien niet zo'n leuke verwachting van TO's vriend.
Daarnaast heeft TO dan geen eigen plek meer en krijgt na dat alles op de hoop is gegaan met haar parttime baan zelfde bedrag als hij elke maand op eigen rekening, rest gaat op de hoop en zij mag dan van alles in huis gaan doen gok ik naast baan en zorg van haar kinderen. Het klinkt als zeer ongelijkwaardig plan.
Hij kan prima naast werk minimaal gewoon zijn deel van huishouden doen. Ik snap helemaal niet waarom jij, TO dat wel logisch of normaal vindt. En heb dan ook een hele hobbydag voor jou alleen als de kinderen bij hun vader zijn ofzo?
TO moet na eventuele breuk met huidige salaris (misschien meer uren want als moet kan het vast maar ze verdient dan niet ineens 3x zoveel als nu en kvd zal dan misschien ook nog aan de orde zijn en dus minder overhouden) en dat gelijke bedrag weer iets nieuws kunnen kopen en voor 3 mensen zorgen en huren kan ze wel vergeten als ze niet al zeker een decennia ingeschreven staat.
Hij verdient 3x zo veel en kan ws dat gekochte huis met gemak betalen, dus zal TO geheid degene zijn die kan vertrekken. Puur en alleen omdat hij vindt dat een relatie op een bepaalde manier moet verlopen en niet echt is zoals nu gaat.
Terwijl ze volgens de aanvullingen van TO al soort van samenwonen en van alles samen doen.
Hij kan ook zijn huis tijdje verhuren, zeg nog een jaar of 2. Echt op een adres gaan wonen, geen hele hobbydagen hebben voor hem alleen. Gewoon echt mee draaien, meedenken en misschien soms beetje zorgen voor de kinderen en dan zien of nog leuk is.
Ik snap de omgeving wel TO, ws zien die ook zat rode vlaggen maar durven ze je niet direct in je gezicht te zeggen of wil je het niet horen. Kan ook nog.
Ik vind het inderdaad logisch dat ik meer in het huishouden doe aangezien ik veel minder werk. Dat doe ik gewoon tussendoor. Het is niet zo als je thuis bent voor de kinderen je niet even kan stofzuigen of een wasje kan wegvouwen. Dat verbaasd me hiet echt. Dat de meeste vinden dat het huishouden gelijk verdeeld moet zijn. In mijn ogen is het maar net wie de meeste tijd heeft.
Ik heb inderdaad ook een vaste dag voor mij alleen in de week.
De rest klopt inderdaad. Als de relatie niet leuk blijkt te zijn kan ik nooit zelf het nieuwe huis betalen. Een nieuw huis zoeken voor mij en kinderen word dan een groot probleem. Dat is ook eng en daarom hier ook de vraag. Ik heb het er met vriend over gehad en we gaan eerst minimaal een half jaar proef samenwonen. Dat hij inderdaad niet meer hele dag naar zijn eigen huis gaat maar gewoon mee draait.
zaterdag 6 juli 2024 om 08:49
Bedankt voor je reactie! Zet me weer aan het denken.Ladylola2022 schreef: ↑06-07-2024 06:24Kan het zijn dat zij de 18 uur vs 40 uur en het door hem 3 keer meer verdienen misschien een ongelijkwaardige vorm vinden?
Wat het natuurlijk ook is.
Zijn aandeel in het geheel zal financieel groter zijn, wat logisch is, en ik zou wanneer ik in zijn positie zit ook zeker het aandeel in de koopwoning groter laten zijn.
Voor mij is bovenstaande constructie al een no go, en als je mijn vriendin was, zou ik dit ook zeker aanhalen.
Ik zou mijn positie veel te kwetsbaar vinden 18 uur werken en twee kinderen waar ik zorg en kosten voor draag vs 40 uur en kinderloos.
Je voert opvangkosten aan als reden om niet meer te werken, wat maakt dat je het zo ziet en niet als investering in je toekomst?
Jullie gaan een groter huis nodig hebben omdat jij twee kinderen hebt, alleen gaan de lasten meer op zijn schouders zijn. Nu is het leuk lief en aardig, maar en nu komt ik denk op de rode vlaggen van jouw omgeving. Wat als hij het niet meer zo leuk vindt. Meeste lasten en de zorg voor jouw kinderen erbij.
Ik begrijp dat je financieel ook kosten deel met je ex, maar he feit is dat jullie de ene week voor 4 boodschappen nodig hebben en de andere week voor 2.
Mijn vriend verdient meer dan ik, niet bizar veel meer, maar toch meer.
Maar wanneer wij samenwonen neem ik mijn dan jongste zoon mee, maar hij neemt 3 kinderen mee.
Echt wel dat daar een verdeelsleutel op los wordt gelaten hoor.
Immers wanneer ik alleen met mijn zoon zou wonen zouden mijn kosten vele malen lager zijn dan zijn kosten.
Daarnaast is een van zijn kinderen echt een heel grote eter, meer dan ik, en zeker gelijkwaardig aan zijn vader.
Ik begrijp dat je schippert, maar echt niet dat het op een hoop gaat en daaruit alles maar betaald gaat worden.
Dit begrijpt mijn vriend uiteraard, de jouwe ook? Weet hij waar hij aan begint? Ook op termijn?
Ga eerst maar een jaar samenwonen op proef en pas toe hoe je het zou doen zoals je hier ook aangeeft.
Op financieel vlak en eigen tijd gaat hij echt veel inleveren, ik zou uitzoeken of hij dat op de langere termijn prettig blijft vinden.
Kan he, maar dit zijn denk ik wel twee punten die voor frictie kunnen gaan zorgen.
En ik spreek weer voor mezelf, ik heb nog een kind van dan 15/16 ( mijn andere kinderen zijn volwassen en de deur uit) hij heeft er dan nog 3 tussen de 12 en 16.
Ik ga ook nog eens heel veel rust ruimte en vrijheid opgeven ( wat voor mij nu dus een reden is, om te blijven latten)
Van een kind de ene week en geen de andere week, naar samen de ene week ( wat ik dus heel fijn vind) naar 4 kinderen de andere week met alles er op en er aan he. Strubbelingen, huiswerk, puberproblemen irritaties. Ook leuke zaken, maar laten we even de realiteit nemen van kinderen onderling en de dynamiek.
Voor mij zoals ik zei, een reden om nog even te wachten. Ik ben er nog niet over uit of ik dat wel wil. En ik vraag me af of jouw vriend weet wat een gezin inhoudt.
Mijn omgeving begrijpt mijn wachten dan ook helemaal, niet een uitgezonderd.
zondag 7 juli 2024 om 18:34
De kinderen hoeven niet te beslissen of jullie gaan samenwonen, dat zou inderdaad te gek zijn. Maar ik vind wél dat de kinderen een stem mogen laten horen als het gaat om een extra huisgenoot in hun huis. Hun welzijn is belangrijk, ik neem aan dat jij dat ook vindt? Zou jij helemaal lekker zitten te samenwonen in de wetenschap dat (één van) jouw kind(eren) ongelukkig is/zijn met de situatie?
.
maandag 8 juli 2024 om 18:09
Rooss4.0 schreef: ↑07-07-2024 18:34De kinderen hoeven niet te beslissen of jullie gaan samenwonen, dat zou inderdaad te gek zijn. Maar ik vind wél dat de kinderen een stem mogen laten horen als het gaat om een extra huisgenoot in hun huis. Hun welzijn is belangrijk, ik neem aan dat jij dat ook vindt? Zou jij helemaal lekker zitten te samenwonen in de wetenschap dat (één van) jouw kind(eren) ongelukkig is/zijn met de situatie?
Tuurlijk is hun welzijn belangrijk! Maar kinderen van 6 en 8 hebben elke dag een andere mening. Kwa mijn vriend zien veranderd er zo goed als niks voor hun. En dat vinden ze nu prima. Ik denk dat als ik ze letterlijk vraag of we samen zullen gaan wonen ze nee zeggen. Ze hebben graag alle aandacht van mij en hebben dan het gevoel dat er heel veel veranderd. Ik neem ze echt wel serieus als ze problemen met mijn vriend zouden hebben. Maar ze zijn natuurlijk loyaal aan hun vader. Vooral de oudste zou willen dat we weer bij papa gaan wonen. Dat is ook erg lastig. Het was niet mijn keus.
maandag 8 juli 2024 om 19:21
Huh?Elsatje schreef: ↑08-07-2024 18:09Tuurlijk is hun welzijn belangrijk! Maar kinderen van 6 en 8 hebben elke dag een andere mening. Kwa mijn vriend zien veranderd er zo goed als niks voor hun. En dat vinden ze nu prima. Ik denk dat als ik ze letterlijk vraag of we samen zullen gaan wonen ze nee zeggen. Ze hebben graag alle aandacht van mij en hebben dan het gevoel dat er heel veel veranderd. Ik neem ze echt wel serieus als ze problemen met mijn vriend zouden hebben. Maar ze zijn natuurlijk loyaal aan hun vader. Vooral de oudste zou willen dat we weer bij papa gaan wonen. Dat is ook erg lastig. Het was niet mijn keus.
Dus het gewoon maar doen maakt geen verschil, want ze zien vriend net vaak als nu, maar het vragen zal een nee opleveren.
Dan weet je toch al dat er misschien meer tijd voor hen nodig is?
En natuurlijk is samenwonen van een andere orde dan hoe het nu gaat, kinderen merken dat ook wel hoor.
Als het geen verschil was, zou je dit topic niet geopend hebben, want dan kon je net zo goed blijven latten. Oh nee je vriend wil graag het complete gezinspakket.
Weet hij al wat het inhoudt? een gezin? een bestaand gezin met de reeds bestaande dynamiek?
Je weet dat je oudste er nog last van heeft, is het een idee om daar mee aan de slag te gaan? Jullie zijn als ik het goed heb begrepen 5 jaar geleden gescheiden, een scheiding hakt er in, ook bij jonge kinderen.
Of misschien heeft je oudste al wat hulp bij de verwerking, dan heb ik niks gezegd.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
maandag 8 juli 2024 om 19:24
Het is aan jou om in te schatten of je hun plek onveiliger maaktElsatje schreef: ↑08-07-2024 18:09Tuurlijk is hun welzijn belangrijk! Maar kinderen van 6 en 8 hebben elke dag een andere mening. Kwa mijn vriend zien veranderd er zo goed als niks voor hun. En dat vinden ze nu prima. Ik denk dat als ik ze letterlijk vraag of we samen zullen gaan wonen ze nee zeggen. Ze hebben graag alle aandacht van mij en hebben dan het gevoel dat er heel veel veranderd. Ik neem ze echt wel serieus als ze problemen met mijn vriend zouden hebben. Maar ze zijn natuurlijk loyaal aan hun vader. Vooral de oudste zou willen dat we weer bij papa gaan wonen. Dat is ook erg lastig. Het was niet mijn keus.
Of hun toekomst
Dus eerst verrekte goeie afspraken over opvoeden, regeltjes, geld en een financiële regeling voor het geval het fout loopt.
Anders niet aan beginnen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
