Relaties
alle pijlers
Discussie: Contact houden na vreemdgaan, zelfs na 20 jaar
maandag 20 mei 2024 om 10:40
1e Pinksterdag, mooi meer, met vriendinnen op het terras een interessante discussie:
Kun je, nadat je bent vreemdgegaan, vervolgens terug bent gegaan naar je eigen partner, nog -zelfs 20 jaar lang- contact houden met “de ander”?
Ruim 20 jaar geleden hadden een getrouwde man en ook getrouwde vrouw een “affaire”. Aangezien ze beiden kleine kinderen hadden verbraken ze de affaire na een poosje, echter na weer een tijdje zijn ze toch verder gegaan met hun affaire, omdat ze elkaar niet konden vergeten.
De vrouw in kwestie biechtte het op op een gegeven moment, zette de scheiding in gang, want de “lovers” hadden immers afgesproken toch samen verder te gaan. De man in kwestie biechtte het niet, maar ging een tijdje op zichzelf wonen om -zo vertelde hij zijn vrouw- na te denken wat hij met zijn leven wilde. Iets met een midlifecrisis
.
Lang verhaal kort: De man ging terug naar zijn vrouw, want hij wilde zijn kinderen geen scheiding aan doen. Zijn vrouw kwam overigens wel te weten, wat er was gebeurd; verbolgen dat haar man 2x een relatie was aangegaan met dezelfde vrouw. En ze leefden nog lang en gelukkig. Althans, dat dacht de laatste vrouw.
Niets is wat het lijkt, want de eerder genoemde “lovers” hebben na 20 jaar nog steeds contact. Het is nooit meer tot een ontmoeting gekomen, want dat wil de gescheiden vrouw niet meer, maar ze houden elkaar continue op de hoogte met van alles wat er gebeurt in hun leven; concreet de diepste zielenroerselen worden gedeeld. Bepaalde kwesties worden eerder tussen de voormalige lovers besproken i.p.v. de huidige partners.
Dat contact is er altijd; weliswaar soms een paar weken niet, maar er schijnen ook dagen te zijn, dat er veel app-verkeer is.
De toen gescheiden vrouw is later hertrouwd, maar weduwe geworden. De toen “loverman” is inmiddels gepensioneerd en reist veel met zijn echtgenote.
Let op: na het verbreken van de affaire toen is er nooit meer een ontmoeting geweest IRL; de man schijnt dat wel te willen, maar de vrouw niet. Het contact speelt zich af via mail en app-verkeer.
3 vrouwen op een terras, 3 flessen wijn, zonneschijn en dit onderwerp. Volop commentaar, wat wel en niet kan.
Omdat het wel een hele interessante discussie was breng ik ‘m hier ook ter sprake.
Enerzijds vind ik het een soort Romeo/Julia verhaal; anderszijds als ik de partner van zou zijn en ik hoorde dat mijn man nog steeds contact had met “die vrouw”: ik zou alsnog een scheiding in gang zetten.
Discussiepunten kunnen zijn:
Is het ethisch verantwoord om na een affaire nog jarenlang contact te houden met "de ander", zelfs als dit slechts digitaal is?
Hoe zou je je voelen als partner van iemand die nog steeds contact heeft met een oude geliefde?
Kan een relatie floreren wanneer er nog een sterke emotionele band bestaat met een voormalige minnaar of minnares?
Kun je, nadat je bent vreemdgegaan, vervolgens terug bent gegaan naar je eigen partner, nog -zelfs 20 jaar lang- contact houden met “de ander”?
Ruim 20 jaar geleden hadden een getrouwde man en ook getrouwde vrouw een “affaire”. Aangezien ze beiden kleine kinderen hadden verbraken ze de affaire na een poosje, echter na weer een tijdje zijn ze toch verder gegaan met hun affaire, omdat ze elkaar niet konden vergeten.
De vrouw in kwestie biechtte het op op een gegeven moment, zette de scheiding in gang, want de “lovers” hadden immers afgesproken toch samen verder te gaan. De man in kwestie biechtte het niet, maar ging een tijdje op zichzelf wonen om -zo vertelde hij zijn vrouw- na te denken wat hij met zijn leven wilde. Iets met een midlifecrisis
. Lang verhaal kort: De man ging terug naar zijn vrouw, want hij wilde zijn kinderen geen scheiding aan doen. Zijn vrouw kwam overigens wel te weten, wat er was gebeurd; verbolgen dat haar man 2x een relatie was aangegaan met dezelfde vrouw. En ze leefden nog lang en gelukkig. Althans, dat dacht de laatste vrouw.
Niets is wat het lijkt, want de eerder genoemde “lovers” hebben na 20 jaar nog steeds contact. Het is nooit meer tot een ontmoeting gekomen, want dat wil de gescheiden vrouw niet meer, maar ze houden elkaar continue op de hoogte met van alles wat er gebeurt in hun leven; concreet de diepste zielenroerselen worden gedeeld. Bepaalde kwesties worden eerder tussen de voormalige lovers besproken i.p.v. de huidige partners.
Dat contact is er altijd; weliswaar soms een paar weken niet, maar er schijnen ook dagen te zijn, dat er veel app-verkeer is.
De toen gescheiden vrouw is later hertrouwd, maar weduwe geworden. De toen “loverman” is inmiddels gepensioneerd en reist veel met zijn echtgenote.
Let op: na het verbreken van de affaire toen is er nooit meer een ontmoeting geweest IRL; de man schijnt dat wel te willen, maar de vrouw niet. Het contact speelt zich af via mail en app-verkeer.
3 vrouwen op een terras, 3 flessen wijn, zonneschijn en dit onderwerp. Volop commentaar, wat wel en niet kan.
Omdat het wel een hele interessante discussie was breng ik ‘m hier ook ter sprake.
Enerzijds vind ik het een soort Romeo/Julia verhaal; anderszijds als ik de partner van zou zijn en ik hoorde dat mijn man nog steeds contact had met “die vrouw”: ik zou alsnog een scheiding in gang zetten.
Discussiepunten kunnen zijn:
Is het ethisch verantwoord om na een affaire nog jarenlang contact te houden met "de ander", zelfs als dit slechts digitaal is?
Hoe zou je je voelen als partner van iemand die nog steeds contact heeft met een oude geliefde?
Kan een relatie floreren wanneer er nog een sterke emotionele band bestaat met een voormalige minnaar of minnares?
pompoenbloem wijzigde dit bericht op 20-05-2024 10:42
Reden: spelling
Reden: spelling
0.12% gewijzigd
dinsdag 21 mei 2024 om 07:46
Ik vind eigenlijk heel veel relaties ongezond. Als ik rondkijk in mijn omgeving.. kunnen mensen in de familie zijn, vrienden en of mensen van buitenaf (school etc). Mensen die elkaar claimen, mensen die doodongelukkig zijn en dit stiekem vertellen etc. Om maar in een relatie te zitten en niet alleen te zijn.
Voor iedereen een groene tuin
dinsdag 21 mei 2024 om 09:02
Ik zie weinig aanknopingspunten voor een discussie. Na twintig jaar list en bedrog lijkt iedereen voor zichzelf, met het volle verstand, een weg in te zijn geslagen waar ze uiteindelijk ‘gelukkig’ mee zijn.
Met name: de bedrogen vrouw wat voor vlees ze in de kuip heeft. Als ze toch met hem oud wil worden, wie zijn wij dan om daar serieus over te roddelen oordelen?
Waar zit het dilemma? Waar zit verder bedrog? What’s the issue?
Met name: de bedrogen vrouw wat voor vlees ze in de kuip heeft. Als ze toch met hem oud wil worden, wie zijn wij dan om daar serieus over te roddelen oordelen?
Waar zit het dilemma? Waar zit verder bedrog? What’s the issue?
dinsdag 21 mei 2024 om 09:03
pompoenbloem schreef: ↑20-05-2024 11:03Of er sexuele spanning tussen die 2 is weet ik niet.
Persoonlijk zou ik geen 20 jaar contact houden; uit is uit = niet aan.
Aan de andere kant heb ik ook wel eens, dat ik aan vriendjes of mensen van vroeger denk. Dan google ik ze; bekijk ik hun sociale media profielen -zoek zo nodig contact: eigenlijk nooit-. En ze verdwijnen weer uit mijn gedachtengang.
Dit doe ik ook af en toe wel eens. Gewoon benieuwd ook hoe het dan met die mensen gaat. Ik doe er verder nooit wat mee. Je hebt vaak helemaal geen links meer in het heden en alleen maar dingen uit het verleden om te delen. Vaak verwateren dat soort contacten ook weer snel.
Ik heb wel een ex-lover die echt van de aardbodem verdwenen lijkt te zijn. Geen social media profiel of Google resultaat van te vinden, Laatst zag ik iemand op FB met dezelfde naam en ik dacht heel even: zou het? Maar deze naamgenoot was 15 jaar jonger en leek er totaal niet op.
dinsdag 21 mei 2024 om 09:32
Denk dat veel mensen (die affaires hebben) dus een verborgen kant hebben. Die van de geheime/verboden spanning. Want op het moment dat je zegt: "ik heb gevoelens (romantische of lust) voor een ander, het zou zomaar eens kunnen dat ik binnenkort toegeef aan die gevoelens" zullen veel mensen daar niet mee akkoord gaan. Of zeggen, je doet maar, maar dan is het klaar tussen ons. En ook bij mensen die van tevoren afspraken hebben gemaakt over monogamie of een open relatie, die weten dat ze zelf of de ander misschien het één en ander uitspookt met anderen, maar door de openheid ligt daar veel minder het voeden van de spanning; het verbod is vervallen.merano schreef: ↑21-05-2024 07:32Het is gewoon heel simpel. Je moet je partner een realistisch beeld geven van wie je bent zodat die partner zelf kan beslissen of ze dat voldoende vindt om haar leven mee door te brengen.
Dat betekent dat je je partner moet laten weten dat je app met een andere vrouw en waarover dan.
Laat haar eens meelezen en ook de groetjes doen. Vraag die andere vrouw een keer bij jullie samen op bezoek of ga eens samen met haar een terrasje doen.
Als het niet openlijk kan, ben je een lul die zijn partner onder valse voorwendselen aan het lijntje houdt. Zij heeft ook maar één leven en het recht om ervoor te kiezen dat door te brengen met mensen die wel van haar houden.
En dat doe jij niet, dus.
En dat is het rottige: iemand die vertelt over polyamorische gevoelens, niet monogaam kunnen zijn etc. is denk ik een totaal ander persoon dan iemand die niet laat zien wie hij/zij is en het genoegen haalt uit "het stiekem kunnen doen" en kijken hoe lang hij of zij dat kan volhouden totdat de vaste partner er achter komt.
Ik denk zelfs (maar dat is mijn persoonlijke idee) dat diegene eerder hóópt dat de ander woest wordt en roept: "hoe kun je mij dit aandoen, ik ben stuk van verdriet!" dan dat die ander reageert met: "joh, het is maar een affaire... als jij daar nu van geniet, je gaat je gang maar."
Maar dat weet ik niet. Dat gevoel heb ik er bij.
dinsdag 21 mei 2024 om 17:37
Of mijn man iets heimelijks doet wat ik niet weet, weet ik natuurlijk niet.blijfgewoonbianca schreef: ↑20-05-2024 17:26Het ging toch ook om heimelijk contact ? Dat is bij jou toch ook niet aan de orde ?
Toen ik via het forum heel intensief contact kreeg met iemand heb ik dat in eerste instantie niet gemeld. Als ik veel met jou zou pb-en zou ik dat namelijk ook niet melden. Maar dit contact had irl een piemel, hoewel dat in ons contact verder geen rol speelt.
Omdát het dus wel om een man en intensief contact gaat heb ik het na een aantal maanden wel laten weten, voornamelijk omdat het ook zo uit zou kunnen pakken dat dat voor mijn man toch wrang zou voelen.
Bij exen die contact hielden of herkregen met exen was er nooit iets heimelijks. Maar zeker ook geen restricties. Ik wil dat iemand graag of niet bij mij is. Voor mij voelt het juist heel onveilig als ik alleen op mijn partner kan vertrouwen als ik hem bij een ander weghoud. Een voorwaarde van totaal geen contact kan ik me alleen voorstellen bij iemand die mij iets aangedaan heeft (bij vreemdgaan is dat natuurlijk wel aan de hand, maar dan is het de partner die mij iets aandoet)
Bij scharrels of ONS heb ik die achtergrond echt niet altijd aan mijn partners verteld. Dan zou dat een ding geworden zijn, terwijl het al lang geen ding meer was. Ik heb lang in een huis gewoond met iemand met wie ik ooit het bed gedeeld heb en mijn ex dat nooit laten weten. Op papier vast niet netjes, in praktijk was dat echt geen enkel ding.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 21 mei 2024 om 19:22
Zou jij even luchtig blijven over een stiekem contact dat fysiek wordt maar pas maanden later wordt opgebiecht?feow schreef: ↑21-05-2024 17:37Of mijn man iets heimelijks doet wat ik niet weet, weet ik natuurlijk niet.
Toen ik via het forum heel intensief contact kreeg met iemand heb ik dat in eerste instantie niet gemeld. Als ik veel met jou zou pb-en zou ik dat namelijk ook niet melden. Maar dit contact had irl een piemel, hoewel dat in ons contact verder geen rol speelt.
Omdát het dus wel om een man en intensief contact gaat heb ik het na een aantal maanden wel laten weten, voornamelijk omdat het ook zo uit zou kunnen pakken dat dat voor mijn man toch wrang zou voelen.
Bij exen die contact hielden of herkregen met exen was er nooit iets heimelijks. Maar zeker ook geen restricties. Ik wil dat iemand graag of niet bij mij is. Voor mij voelt het juist heel onveilig als ik alleen op mijn partner kan vertrouwen als ik hem bij een ander weghoud. Een voorwaarde van totaal geen contact kan ik me alleen voorstellen bij iemand die mij iets aangedaan heeft (bij vreemdgaan is dat natuurlijk wel aan de hand, maar dan is het de partner die mij iets aandoet)
Bij scharrels of ONS heb ik die achtergrond echt niet altijd aan mijn partners verteld. Dan zou dat een ding geworden zijn, terwijl het al lang geen ding meer was. Ik heb lang in een huis gewoond met iemand met wie ik ooit het bed gedeeld heb en mijn ex dat nooit laten weten. Op papier vast niet netjes, in praktijk was dat echt geen enkel ding.
Eens met jou, ik vind het ook onveiliger als je iemand weghoudt bij de ander, ik zou denken dat ik dan juist een smachten en verlangen alleen maar verder voed. Wel zou ik hopen dat indien er sprake is van verlangen dat dat dan ooit slijt.
Zelfs wanneer er is vreemdgegaan zou ik geen totaalverbod opleggen. Ook dan geldt dat ik zou vrezen dat verlangen alleen sterker wordt. Wel zou ik moeite hebben als diegene een rol voor de kinderen zou willen/"opeisen"; hou het alleen bij minnelijk contact denk ik dan... maar helaas zie je vaak dat de relatie met de vaste partner dan wordt verbroken en de nieuwe heel snel geïntroduceerd wordt. Zoiets lijkt me echt uitermate pijnlijk.
Wat dat laatste betreft, ik vind ook niet dat je van alle voormalige bedpartners van elkaar af hoeft te weten.
dinsdag 21 mei 2024 om 19:29
Ik vind heimelijk wat anders dan gelijk er een groepsafspraak van te maken.pompoenbloem schreef: ↑20-05-2024 18:53Toen ik single was waren er ook wel eens getrouwde mannen die een "kopje koffie" wilden komen drinken. Ik zei: Prima, maar neem je vrouw dan ook gezellig mee. Of vertel haar op z'n minst over je afspraak met mij. Er is nooit een getrouwde man alleen (of met vrouw) op de koffie geweest.
Toen ik jaren geleden ging scheiden vroeg een mannelijke collega me mee uit eten, want zijn vrouw ging die avond iets anders doen. Hij stelde er meteen bij voor om na het eten bij hem thuis iets te gaan drinken, want dan zou zijn vrouw ook weer thuis zijn.
Prima, wij uit eten. Daarna een borreltje bij hem thuis en ik had een bloemetje voor zijn vrouw meegenomen.
Het kan dus wel.
Alles wat heimelijk moet gebeuren: niet bij mij aanbellen.
Ik vind mijn man de liefste maar de hele dynamiek is anders. Als ik met vrienden en vriendinnen afspreken mijden we onze partners als de pest.
Om daarna wel over die partners te praten hoor. Maar erbij nee.
Daar hebben we verjaardagen voor.
maandag 27 mei 2024 om 17:10
Dit verhaal doet me denken aan een serie uit de jaren 80: https://youtu.be/jfAQFu7RO6A?si=Xk-lswKvd4f_UpVUYakuzakiko schreef: ↑20-05-2024 10:46Ik vind dit geen romantisch Romeo&Julia verhaal, maar gewoon keihard smerig bedrog.
I'll take Manhatten
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
