Relaties
alle pijlers
Een vriend met twijfels
maandag 3 juni 2024 om 19:15
Ik wil geen kinderen, hier ben ik altijd duidelijk in geweest. Bovendien ben ik de 40 gepasseerd en is het sowieso geen optie meer voor mij. Toen we begonnen met daten had hij ook geen kinderwens, maar sinds we een relatie hebben (sinds 2 jaar), is hij ontzettend aan het twijfelen of hij toch geen kinderen wil. We hebben hier veel over gepraat, maar hij komt er niet uit. Hij heeft toegeven dat hij soms denkt dat een andere vrouw met kinderwens misschien beter bij hem zou passen, zodat hij hierover zelf geen keuze hoeft te maken. Als ik hem vraag naar wat zijn gevoel zegt, wuift hij dit weg en komt hij aan met puur rationele redenen. Ook op mijn voorstel om er met iemand over te praten, gaat hij niet in.
Daarnaast twijfelt hij erg of hij in de toekomst wil samenwonen. We wonen beiden op meer dan een uur reistijd van elkaar af en zien elkaar in het weekend. Hij houdt erg van zijn eigen tijd en is graag alleen. Ik zou op den duur wel graag samen willen wonen.
Ik denk niet dat het onwil is van hem. Hij twijfelt namelijk net zo hard over kleinere dingen in zijn leven. Over zijn werk, vakantie, waar we gaan lunchen.. Het kan erg vermoeiend zijn, maar ondanks al het getwijfel, is het ook een erg lieve man. Hij toont interesse in mijn leven ook in mijn vrienden en familie is hij erg geïnteresseerd. Hij is knuffelig, de seks is fijn en we kunnen samen goed praten. Alleen over de toekomst dus eigenlijk niet. Ik merk dat het mij erg onzeker maakt. In vorige relaties is dit nooit aan de orde geweest en wisten we van beide kanten wel hoe we de toekomst voor ons zagen. Sinds lange tijd heb ik iemand gevonden waarbij ik mij goed voel, dus ik wil het ook niet zomaar opgeven, maar het zorgt wel voor ergernis en ik zit ermee in mijn maag.
Hebben jullie tips hoe ik hiermee om moet gaan? Is het een kwestie van accepteren hoe hij is? Of moet ik hem een deadline geven wat betreft de kinderwens?
Adviezen zijn welkom
Daarnaast twijfelt hij erg of hij in de toekomst wil samenwonen. We wonen beiden op meer dan een uur reistijd van elkaar af en zien elkaar in het weekend. Hij houdt erg van zijn eigen tijd en is graag alleen. Ik zou op den duur wel graag samen willen wonen.
Ik denk niet dat het onwil is van hem. Hij twijfelt namelijk net zo hard over kleinere dingen in zijn leven. Over zijn werk, vakantie, waar we gaan lunchen.. Het kan erg vermoeiend zijn, maar ondanks al het getwijfel, is het ook een erg lieve man. Hij toont interesse in mijn leven ook in mijn vrienden en familie is hij erg geïnteresseerd. Hij is knuffelig, de seks is fijn en we kunnen samen goed praten. Alleen over de toekomst dus eigenlijk niet. Ik merk dat het mij erg onzeker maakt. In vorige relaties is dit nooit aan de orde geweest en wisten we van beide kanten wel hoe we de toekomst voor ons zagen. Sinds lange tijd heb ik iemand gevonden waarbij ik mij goed voel, dus ik wil het ook niet zomaar opgeven, maar het zorgt wel voor ergernis en ik zit ermee in mijn maag.
Hebben jullie tips hoe ik hiermee om moet gaan? Is het een kwestie van accepteren hoe hij is? Of moet ik hem een deadline geven wat betreft de kinderwens?
Adviezen zijn welkom
maandag 3 juni 2024 om 22:21
Waarom zou je hem een deadline geven qua kinderwens.
Het is bij jou nee. Dat kan hij accepteren of niet. Je gaat je tijd toch ook niet verspillen aan getwijfel?
Althans ik zou er geen zin in hebben in die onzekerheid.
Het is ja of nee, niet misschien, we zien wel of je nog in geruild wordt voor een exemplaar wat wel wil.
Het is bij jou nee. Dat kan hij accepteren of niet. Je gaat je tijd toch ook niet verspillen aan getwijfel?
Althans ik zou er geen zin in hebben in die onzekerheid.
Het is ja of nee, niet misschien, we zien wel of je nog in geruild wordt voor een exemplaar wat wel wil.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 3 juni 2024 om 22:39
Ik denk dat ik in deze rigoreus zou zeggen dat hij dan maar iemand moet gaan zoeken die kinderen met hem wil maken en dan klaar. Dan kan hij kijken wat hij daarmee doet.
Je bent nu als het ware zijn probleem aan het oplossen, door te zeggen dat hij met een prof moet gaan praten, door constant zijn twijfels aan te horen terwijl jij niks aan zijn gewipwap kan doen.
Hij mag een keuze maken en staan voor zijn zaak. Kiest hij voor jou, dan stoppen met miepen over kinderen. Wil hij kinderen, dan stoppen met jou.
Ik zou hier verder geen zin in hebben.
Je bent nu als het ware zijn probleem aan het oplossen, door te zeggen dat hij met een prof moet gaan praten, door constant zijn twijfels aan te horen terwijl jij niks aan zijn gewipwap kan doen.
Hij mag een keuze maken en staan voor zijn zaak. Kiest hij voor jou, dan stoppen met miepen over kinderen. Wil hij kinderen, dan stoppen met jou.
Ik zou hier verder geen zin in hebben.
.
maandag 3 juni 2024 om 22:40
Ik mag dat zeggen, want ik ben zelf zo'n gigantische twijfelkont. Het is de reden, dat ik m'n laatste relatie zelf heb beëindigd. Ik twijfelde oprecht over van alles, terwijl ik hartstikke dol op die man was en op ons samenzijn. Ik was op het laatst mezelf als twijfelaar zo spuugzat, dat ik ons heb geparkeerd. Ik dacht: als ik er niet precies achter kan komen waaróm ik zo twijfel, dan nog kan ik die twijfel als signaal wel serieus nemen. Het is een teken, dat er voor mij iets niet klopt. Ondanks alle fijnheid.
Nu mis ik de fijnheid. Best wel soms met vlagen. En die leuke persoon die ik heb laten gaan. Maar ik mis niet het gewiebel en getwijfel, wat m'n hele hoofd in beslag nam. Bovendien wil ik voor niemand die partner zijn, die continu twijfelt. Want het ondermijnt alles in je relatie. Het is een hele nare modus. Niet expres, maar heeft wel veel impact. Ik ben zelf gescheiden van iemand die steeds het niet wist. Daardoor wist ik zelf ook niks meer zeker. Wie ik was, wat ik.wilde... je komt dan in een soort wachtkamer. Dat wens ik niemand toe. Het is vreselijk om daar te zitten. Ik stapte eruit. In beide gevallen.
Nu mis ik de fijnheid. Best wel soms met vlagen. En die leuke persoon die ik heb laten gaan. Maar ik mis niet het gewiebel en getwijfel, wat m'n hele hoofd in beslag nam. Bovendien wil ik voor niemand die partner zijn, die continu twijfelt. Want het ondermijnt alles in je relatie. Het is een hele nare modus. Niet expres, maar heeft wel veel impact. Ik ben zelf gescheiden van iemand die steeds het niet wist. Daardoor wist ik zelf ook niks meer zeker. Wie ik was, wat ik.wilde... je komt dan in een soort wachtkamer. Dat wens ik niemand toe. Het is vreselijk om daar te zitten. Ik stapte eruit. In beide gevallen.
maandag 3 juni 2024 om 22:48
maandag 3 juni 2024 om 22:52
Hoe fijn het ook allemaal is, dat getwijfel van man is er al vanaf het begin. En dat zal hij altijd blijven doen, want dat zit in zijn aard.
Ongeacht wat hij zegt, hij heeft allang een keuze gemaakt. Namelijk krijgt hij iets "beters" dan is hij weg.
Daarbij maakt hij het nog "extra leuk" voor je door elke keer over zijn wel of niet kinderwens te beginnen. Terwijl hij weet dat het bij jou niet meer kan.
Lijkt me geen fijne relatie.
Ongeacht wat hij zegt, hij heeft allang een keuze gemaakt. Namelijk krijgt hij iets "beters" dan is hij weg.
Daarbij maakt hij het nog "extra leuk" voor je door elke keer over zijn wel of niet kinderwens te beginnen. Terwijl hij weet dat het bij jou niet meer kan.
Lijkt me geen fijne relatie.
rozebottel wijzigde dit bericht op 04-06-2024 01:09
3.14% gewijzigd
dinsdag 4 juni 2024 om 17:22
Je kan al die twijfel ook bij hem laten. Uiteindelijk is het zijn probleem.
Ik zou 40 plus in ieder geval niet aan kinderen beginnen, dus ik zou hem ook melden dat het onderwerp afgesloten is en dat jij het wel merkt wanneer hij er met een jongere broedkip van door gaat. Als hij het ergens anders beter kan krijgen, dan moet hij vooral gaan.
Ik zou je dus aanraden om zijn twijfel niet zo te voeden.
Jij kan namelijk ook keuzes maken wanneer je deze relatie niet meer zo leuk vindt.
Ik zou 40 plus in ieder geval niet aan kinderen beginnen, dus ik zou hem ook melden dat het onderwerp afgesloten is en dat jij het wel merkt wanneer hij er met een jongere broedkip van door gaat. Als hij het ergens anders beter kan krijgen, dan moet hij vooral gaan.
Ik zou je dus aanraden om zijn twijfel niet zo te voeden.
Jij kan namelijk ook keuzes maken wanneer je deze relatie niet meer zo leuk vindt.
dinsdag 4 juni 2024 om 18:48
Bedankt voor jullie reacties. Allemaal allemaal vrij eensgezind. Wel confronterend, maar wel goed voor mij om het allemaal te lezen. Stof tot nadenken...
Ik was in het begin vooral erg verliefd en zag het getwijfel niet zo erg. Nu we langer bij elkaar zijn, valt het steeds meer op. Het wordt nu inderdaad soms pijnlijk. Om het probleem bij hem te laten en het niet te gaan voeden of proberen op te lossen, dat moet ik inderdaad gaan doen. Ik ben over het algemeen nogal een probleemoplosser, dus dit is een leermoment voor mij.
@Jubelien wat goed dat je zelf inzag dat het niet goed ging in je laatste relatie en je eruit stapte. Het twijfelen aan alles, kwam dus vooral omdat je het gevoel had dat er iets niet goed zat?
Ik denk dat we komend weekend een goed gesprek samen gaan voeren. Tot die tijd ga ik even goed nadenken wat ik zelf wil en nodig heb in een relatie..
Ik was in het begin vooral erg verliefd en zag het getwijfel niet zo erg. Nu we langer bij elkaar zijn, valt het steeds meer op. Het wordt nu inderdaad soms pijnlijk. Om het probleem bij hem te laten en het niet te gaan voeden of proberen op te lossen, dat moet ik inderdaad gaan doen. Ik ben over het algemeen nogal een probleemoplosser, dus dit is een leermoment voor mij.
@Jubelien wat goed dat je zelf inzag dat het niet goed ging in je laatste relatie en je eruit stapte. Het twijfelen aan alles, kwam dus vooral omdat je het gevoel had dat er iets niet goed zat?
Ik denk dat we komend weekend een goed gesprek samen gaan voeren. Tot die tijd ga ik even goed nadenken wat ik zelf wil en nodig heb in een relatie..
dinsdag 4 juni 2024 om 19:01
Het is zo iemand die altijd wil wat hij niet heeft en wanneer hij het wel heeft dan wil hij het weer niet.
Als jij morgen zwanger bent via hormooninjectie dan gaat hij toch weer twijfelen over het vaderschap...echt je eigen plan trekken en blijven volgen.
Meneer twijfel duidelijk maken dat jij ook kan twijfelen over zijn getwijfel, daar dat jij wel knopen kan doorhakken wanneer dat beter voor je is.
Als jij morgen zwanger bent via hormooninjectie dan gaat hij toch weer twijfelen over het vaderschap...echt je eigen plan trekken en blijven volgen.
Meneer twijfel duidelijk maken dat jij ook kan twijfelen over zijn getwijfel, daar dat jij wel knopen kan doorhakken wanneer dat beter voor je is.
dinsdag 4 juni 2024 om 19:21
Nordli1982 schreef: ↑04-06-2024 18:48
@Jubelien wat goed dat je zelf inzag dat het niet goed ging in je laatste relatie en je eruit stapte. Het twijfelen aan alles, kwam dus vooral omdat je het gevoel had dat er iets niet goed zat?
Ik denk dat we komend weekend een goed gesprek samen gaan voeren. Tot die tijd ga ik even goed nadenken wat ik zelf wil en nodig heb in een relatie..
Ik kan nog steeds niet goed duiden waarom ik zo twijfelde. Wel, dat onze levens(stijl) erg uiteenliep. Dat maakte me wel wiebelig. Ik probeerde argumenten te 'vangen' waaróm ik twijfelde, maar na 2 maanden zoeken heb ik dat maar laten hangen, en het signaal rondom het twijfelen maar als uitgangspunt genomen: blijkbaar is dit het dan niet. Dus in plaats van die wiebelige partner te zijn, besloot ik het / hem te parkeren. Omdat hij beter verdiende. En ik verdien een relatie waarbij ik niet zo hoef te malen. Nu heb ik daar wel echt verdriet van gehad. Meer zelfs, dan ik van te voren dacht. Maar ik wil niet meer terug naar dat hikken en twijfelen. Het is zo naar daar. Voor iedereen.
dinsdag 4 juni 2024 om 22:31
Ik ben ook heel benieuwd wat er bij hem achter zit. Ik heb het hem wel eens gevraagd, maar hij kon mij ook niet echt een antwoord geven, behalve dat hij altijd aan het malen is. Hij heeft nooit rust in zijn hoofd. Hij heeft er dus zelf ook last van. Maar goed, ik heb er nu dus ook last van en dat kan niet de bedoeling zijn van een fijne relatie.
dinsdag 4 juni 2024 om 22:54
Hier andersom. Partner wil inmiddels zo goed als zeker geen kinderen (deur stond op een kier), ik heb de optie altijd open willen houden maar weet nu partner bijna zo goed als zeker is van geen kinderen het oprecht ook niet hoe verder.
Ik ben op een leeftijd dat er wel een keuze gemaakt zal moeten worden wil ik nog de mogelijkheid krijgen met een andere partner wel kinderen te willen krijgen. Die kans wil mijn partner me ook niet ontnemen.
Maar ik krijg geen vat op mijn eigen twijfel (hoewel kinderwens niet actueel is en zelfs niet weet of die er écht wel is, maar me ergens ook kan indenken dat ik met een partner met wel een wens dat verlangen wellicht er wel zou zijn).
Wij hebben besloten dat ik het ga onderzoeken, maar er geen druk op te leggen. We houden van elkaar, hebben het fijn en aangezien hij de wens niet zozeer heeft zit er bij hem sowieso geen haast achter en hebben ons daarom ook voorgenomen om de ‘twijfelperiode’ niet als verspilde tijd te zien maar te genieten van wat er is. Voelde wel even voor hem alsof hij in de wachtstand gezet werd, maar begrijpt door te praten dat het niet zo zwart/wit is.
Maar snap ook goed dat het voor de ander ‘niet goed genoeg’ zal kunnen voelen. Wij bekijken het nu alleen anders.
Aanvulling: wij wonen al wel een aantal jaren samen in gezamenlijk koophuis.
Ik ben op een leeftijd dat er wel een keuze gemaakt zal moeten worden wil ik nog de mogelijkheid krijgen met een andere partner wel kinderen te willen krijgen. Die kans wil mijn partner me ook niet ontnemen.
Maar ik krijg geen vat op mijn eigen twijfel (hoewel kinderwens niet actueel is en zelfs niet weet of die er écht wel is, maar me ergens ook kan indenken dat ik met een partner met wel een wens dat verlangen wellicht er wel zou zijn).
Wij hebben besloten dat ik het ga onderzoeken, maar er geen druk op te leggen. We houden van elkaar, hebben het fijn en aangezien hij de wens niet zozeer heeft zit er bij hem sowieso geen haast achter en hebben ons daarom ook voorgenomen om de ‘twijfelperiode’ niet als verspilde tijd te zien maar te genieten van wat er is. Voelde wel even voor hem alsof hij in de wachtstand gezet werd, maar begrijpt door te praten dat het niet zo zwart/wit is.
Maar snap ook goed dat het voor de ander ‘niet goed genoeg’ zal kunnen voelen. Wij bekijken het nu alleen anders.
Aanvulling: wij wonen al wel een aantal jaren samen in gezamenlijk koophuis.
woensdag 5 juni 2024 om 18:38
Hij houdt heel erg van zijn eigen tijd en is graag alleen, dat kan ik al niet helemaal rijmen met een eventuele kinderwens. Of verwacht hij dat als er een kind komt, het vooral de vrouw is die de zorg op zich neemt en dat hij zich terug kan trekken als hij daar zin in heeft? Hij zal toch zelf wel snappen dat er erg weinig vrouwen zijn die daarvoor tekenen? Hij klinkt een beetje zeurderig.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
