Familiedag: wel of niet gaan?

15-09-2024 12:00 54 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Relaties met anderen, ik vind het dikwijls maar lastig. Vriendschappen, verkering / relatie, familie of wat dan ook: door mijn autisme loop ik hier vaker in vast. Ik vind het lastig om dingen uit te leggen, maar ik ga een poging wagen.

Eens per jaar hebben we familiedag. Dan komt de hele familie bij elkaar: we praten, er is eten, de kinderen spelen. Aan de ene kant vind ik het prachtig dat we nog elkaar kunnen zien en spreken en dat er geen onderlinge ruzie is. Maar aan de andere kant benauwt het me. Het is een grote groep van zo’n 60 à 70 personen.

Ik vind het moeilijk om aansluiting te vinden met (een deel van) de familie. Niet dat ik een hekel aan ze heb, maar weet gewoon weinig te zeggen. Iets wat ik heel lastig vind om aan te geven en te verwoorden: man en ik hebben geen kinderen, terwijl een groot deel van de neven en nichten wel al kinderen hebben. Ik neem ze dat niet kwalijk, alleen ik merk dat een groot deel van de gesprekken over kinderen en het gezinsleven gaan. Daarom probeer ik soms bijvoorbeeld met een nicht of tante te praten over werk of een hobby, maar verder vallen de gesprekken al snel stil. En daar heb ik zelf ook een aandeel in. Ik vind dat jammer, want op zo’n dag spreek ik misschien maar heel even iemand. Door omstandigheden gaat mijn man niet mee en ga ik alleen.

Ik woon best ver van familie vandaan (minimaal een uur rijden), waardoor ik het niet zie zitten om bijvoorbeeld voor een half uurtje te gaan. Mijn vraag is eigenlijk: wat zouden jullie in mijn geval doen? Wel gaan, niet gaan of iets anders (bijvoorbeeld om het jaar)?
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
Jesco schreef:
15-09-2024 13:01
Als je qua karakter zoals TO bent, en geen kinderen hebt, dan is niets vervelender dan hele dag tussen stellen met kinderen te zitten en daarover gesprekken te moeten voeren of aanhoren.

Zeker als je verder niets met die mensen hebt.
Ik heb ook geen kinderen. En de verhalen van andermans kinderen interesseren mij ook geen bal. Maar op een familiedag gaat het toch om het aanhalen van de relaties? Niet om de kwaliteit van de gesprekken.

Er hoeft toch niet altijd iets te halen te zijn als je ergens aan deelneemt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucifee2024 schreef:
15-09-2024 13:46
[/b]


Waarom moet je een band opbouwen als je verder geen nood aan contact hebt verder in je leven? Ook als je geen autisme hebt, is dat helemaal niet nodig?

Maar TO heeft wel autisme en zo'n dag kost gewoon heel veel van haar/hem.
Niet iedereen maar veel met autisme ( en/of andere neurodivergente mensen of andere aandoeningen/angst ect ) hebben al dat ze elke dag actief bezig moeten zijn met reguleren van alle prikkels en emoties, zo'n dag kan er dan soms gewoon niet bij.

Maar zeg dat dan gewoon.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is nou 1 dag ?
Ik zou wel gaan .
pepexx schreef:
15-09-2024 14:13
Maar zeg dat dan gewoon.

TO vind dat ws moeilijk om zulke dingen 'gewoon' te zeggen/te mogen voelen.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 15-09-2024 14:26
0.29% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben heel lang naar familie gegaan en naar mening waren de contacten op zich goed. Ook nadat opa's en oma's overleden waren. Echter mijn neven en nichten kwamen eigenlijk meer mee, zodra ze op de middelbare school zaten. Ik heb ook wel gehad dat ik bij ooms en tantes op bezoek was en neven en nichten doei zeiden en naar hun vrienden vertrokken. De meeste wonen ook nog een eind uit de buurt.

Enige tijd geleden was er een familiebarbecue. Ik ging naar dat soort gelegenheden altijd heen. Maar ik ben toen niet gegaan. Het is bij mij door de bodem heen gezakt. Ik ken hun gezichten, maar heb er eigenlijk geen enkele binding meer mee. Er is zeker vanuit neven en nichten geen enkele interesse geweest om binding te houden. De gesprekken worden daarmee ook redelijk nutteloos. Of ze zouden het nog over een één of andere hobby moeten hebben. Dat je denkt, goh dat ga ik ook doen.

Ik weet niet hoe het bij jou is. Misschien kan je jezelf focussen op de paar familieleden die wel enige interesse in jou hebben. Lees: langskomen, iets met jou willen doen, je een keer opbellen of zo.
reneviva wijzigde dit bericht op 15-09-2024 14:26
Reden: fout
0.18% gewijzigd
Lorem_Ipsum schreef:
15-09-2024 14:05
Ja, denk je? Vind ik meer een uitspraak voor andere dingen in het leven. Je hele zondag aan gort, maar dan heb je het tenminste geprobeerd? Het is maar een familiedag.
Bij TO is ws veel meer dan alleen de zondag aan gort.
Alle reacties Link kopieren Quote
Familiedag valt voor mij op zich nog mee qua spanning vooraf en hersteltijd achteraf. Bij mij betekent het dat ik niet alleen twee dagdelen 'kwijt' ben aan familiedag, maar vooraf minder rust kunnen pakken omdat ik dingen anders moet plannen en achteraf nog een dag nodig heb om te ontprikkelen. En daar ging het dit jaar al mis. Ik was op de terugweg gewoon te moe, te geprikkeld. Heb onderweg zitten janken en had aardig wat buikpijn (ook door andere oorzaak).

Op zich vind ik het leuk om bepaalde familieleden te spreken en te zien. Iemand zei het al: je hoeft niet met iedereen bevriend te raken, je hoeft niet iedereen te spreken. Daar zit voor mij een kern van waarheid in. Aan de andere kant: mijn 'wereld' is al zo klein. Denk dat voor mij het gewoon beter is om een dagdeel te gaan, of eens in de twee jaar en dan m'n rust e.d. beter plannen.
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
Je denkt en piekert er nu al langer over dan de dag en hersteltijd duren

Het belangrijkst is dat een keuze maakt en daar achterstaat. Welke keuze dat is maak niet zo veel uit. Het gaat erom dat je iets kiest en berust in je keuze.

Als een halve dag gaat, gaat dan naar het laatste deel dan kun je ook niet overgehaald worden langer te blijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Trixie schreef:
15-09-2024 14:12
Ik heb ook geen kinderen. En de verhalen van andermans kinderen interesseren mij ook geen bal. Maar op een familiedag gaat het toch om het aanhalen van de relaties? Niet om de kwaliteit van de gesprekken.

Er hoeft toch niet altijd iets te halen te zijn als je ergens aan deelneemt?
V.w.b. aanhalen van relaties. Mogelijk is dat de insteek ja. Maar niet altijd vind iemand dat nodig natuurlijk. Als ik naar mijzelf kijk, behalve mijn ouders en zus zie ik verder nooit meer mijn ooms en tantes, neven en nichten. Ook geen behoefte aan verder. Ik heb geen hekel aan ze, maar voel geen band met ze.

Je hoeft ook niet altijd iets te halen, maar het is wel fijn als het je niet (te) veel kost. Die afweging moet ieder voor zichzelf maken.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is altijd zoeken. Aan de ene kant hoef je helemaal niks, als je niet wilt gaan moet je niet gaan. Aan de andere kant vind ik het wel waardevol als je een familie hebt die dit doet en het dus kan.

Ik heb zelf wel kinderen maar heb helemaal geen zin om alleen daarover te praten! Dat geldt ongetwijfeld ook voor sommige van jouw familieleden.
Alle reacties Link kopieren Quote
GroenTuintje schreef:
15-09-2024 12:14
Gewoon gaan, je kan altijd weer weg als het echt niet leuk is. Beter spijt hebben van wel gedaan, dan spijt van niet gedaan hebben ;)
Waarom?
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Op onze familiedag zeggen er ook altijd mensen af. ‘Helaas kan ik dan niet.’ En ongetwijfeld is dat bij een aantal eigenlijk ‘wil ik niet’.
Nou prima toch? Waarom zou je moeten komen als je geen zin hebt? Voor wie wordt het dan een leukere dag, voor niemand toch? En genoeg mensen over.
Dus doe waar jij behoefte aan hebt en maak het niet te ingewikkeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou een stapel spellen meenemen die makkelijk opgepikt worden en met grotere groepen gespeeld kunnen worden, zoals 30 seconds of dixit. Dan komen de andere awkward mensen vast vlot bij je zitten en kun je lekker spelletjes spelen. Ik gok dat je een andere kant van mensen gaat leren kennen die nog wel eens erg tof kan zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je gaat moet je de omstandigheden echt maken dat het voor jou werkt. Dus inderdaad maar een dagdeel gaan of zelfs maar twee uurtjes. Ja, dan ben je verhoudingsgewijs lang onderweg, maar dat is beter dan dat je kapot bent.

Zoek in die korte tijd de mensen op die je leuk vindt. En als je nicht begint over haar kinderen moet je net even naar de wc en ga je daarna bij iemand anders zitten. Dat voelt onbeleefd, maar waarschijnlijk doet iedereen dat en ben jij daarom degene die met haar opgescheept zit. ;-)

Je zou nog kunnen overwegen om je bij de organisatie aan te sluiten, zodat je ook leuke activiteiten (wat mensen hier noemen) toe te voegen. Maar mogelijk matcht dat niet zo lekker met het plan om maar heel kort te blijven.
Ik woon best ver van familie vandaan (minimaal een uur rijden), waardoor ik het niet zie zitten om bijvoorbeeld voor een half uurtje te gaan. Mijn vraag is eigenlijk: wat zouden jullie in mijn geval doen? Wel gaan, niet gaan of iets anders (bijvoorbeeld om het jaar)?
Hoezo niet? Ga anders een uurtje, als je het belangrijk vindt. Iedereen weer gezien en klaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank jullie wel voor jullie reacties. Ik ben blij om inzichten van anderen te lezen en over de vragen na te denken.

Ik vind het soms lastig om voor mezelf te bedenken wat ik aankan en wat ik wil (oftewel: waar mijn grenzen liggen) en ook met het communiceren ervan. Voor nu denk ik dat een dagdeel wel zo'n beetje de max is, de balans tussen dat het leuk is en dat het zo min mogelijk energie kost.

Meehelpen met organiseren zie ik niet zitten (kost mij best veel energie), maar kan het idee opperen om ook spellen voor de volwassenen te gebruiken (jeu de boules, evt. van die vragenkaartjes om herinneringen over vroeger / jeugdjaren op te halen of iets dergelijks).

Qua reistijd: het voelt voor mij zo zonde als ik langer onderweg ben dan de tijd dat ik ergens ben.
In this mad house we must all survive
Bij ons was de familiedag oorspronkelijk altijd met een activiteit of spel erbij, maar toen bleek dat mensen er daardoor juist geen zin in hadden, en er een beetje tegenop begonnen te zien om steeds weer met die spellen in de weer te moeten. Of om het te moeten organiseren. Toen werd besloten dat de hoofdmoot toch was om elkaar gewoon weer te spreken, haha! Precies het omgekeerde van TO’s voorkeur. Ach ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, dat kan natuurlijk ook nog :P Denk ook dat ik niet met die intentie het ga voorstellen, meer als: leuk als het kan, maar niet verplicht.
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
15-09-2024 19:46
Bij ons was de familiedag oorspronkelijk altijd met een activiteit of spel erbij, maar toen bleek dat mensen er daardoor juist geen zin in hadden, en er een beetje tegenop begonnen te zien om steeds weer met die spellen in de weer te moeten. Of om het te moeten organiseren. Toen werd besloten dat de hoofdmoot toch was om elkaar gewoon weer te spreken, haha! Precies het omgekeerde van TO’s voorkeur. Ach ja.
Ik denk dat dit de essentie dekt van dit soort dingen: Er is altijd iemand ontevreden.

TO, ik snap dat je niet wilt organiseren. Dat kabaal ook weer veel intensief contact en moet je ook maar net liggen. Maar misschien zit er iemand bij de organisatie waar je goed mee kunt opschieten en kan je het opperen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, dat zal vast goedkomen. Ik wil / ga me er ook verder niet al te druk over maken op dit moment.
In this mad house we must all survive
Ik ben ook snel overprikkeld en vind zulke dagen heel vermoeiend. Tegelijkertijd vind ik het heel erg waardevol om tijd door te brengen met familie. Een paar tips die mij helpen:
- iets later aankomen en iets eerder weggaan;
- helpen met het eten/drinken voorbereiden. Dan hoef ik niet te praten of actief deel te nemen aan een gesprek, maar maak ik mezelf wel nuttig en ben ik zichtbaar aanwezig.
- uit de situatie stappen als ik merk dat de energie aan een bepaalde tafel voor mij niet goed is. ‘Ik ga even naar de wc’, ‘ik ga even kijken of ik in de keuken kan helpen’, ‘ik zie tante Ria, die wil ik even spreken, misschien zie ik jullie zo nog’.
- gesprekjes heel kort en oppervlakkig houden. Zie de tips in het punt hierboven om een gesprekje af te kappen.
- eventueel na afloop blijven slapen in de buurt, dan heb je de intensieve terugreis niet op dezelfde dag en kun je de dag rustig verwerken.
- van te voren vragen bedenken over onderwerpen waar jij energie van krijgt. ‘Heb je de nieuwe film met X al gezien?’, ‘hoe was je vakantie in Japan?’, ‘wat doe jij aan sport?’, ‘zag ik nou goed dat je een nieuwe auto hebt?’.

Ga je overigens altijd alleen naar zo’n dag? Of kun je met een familielid meerijden?
Advocaatje schreef:
15-09-2024 19:49
Ik denk dat dit de essentie dekt van dit soort dingen: Er is altijd iemand ontevreden.

TO, ik snap dat je niet wilt organiseren. Dat kabaal ook weer veel intensief contact en moet je ook maar net liggen. Maar misschien zit er iemand bij de organisatie waar je goed mee kunt opschieten en kan je het opperen?
Is ook zo. Maar veel mensen houden nou eenmaal gewoon van met elkaar praten met een glas in de hand. De cafés zitten er vol mee.

Bij een spel als Kubb moet TO misschien niet raar opkijken als ze juist met alle kinderen eindigt. Ja, het is zogenaamd een familiespel, maar je ziet het zelden alleen volwassenen spelen. Meestal doe je het als volwassene voor de kinderen.
Milka schreef:
15-09-2024 20:01
Ik ben ook snel overprikkeld en vind zulke dagen heel vermoeiend. Tegelijkertijd vind ik het heel erg waardevol om tijd door te brengen met familie. Een paar tips die mij helpen:
- iets later aankomen en iets eerder weggaan;
- helpen met het eten/drinken voorbereiden. Dan hoef ik niet te praten of actief deel te nemen aan een gesprek, maar maak ik mezelf wel nuttig en ben ik zichtbaar aanwezig.
- uit de situatie stappen als ik merk dat de energie aan een bepaalde tafel voor mij niet goed is. ‘Ik ga even naar de wc’, ‘ik ga even kijken of ik in de keuken kan helpen’, ‘ik zie tante Ria, die wil ik even spreken, misschien zie ik jullie zo nog’.
- gesprekjes heel kort en oppervlakkig houden. Zie de tips in het punt hierboven om een gesprekje af te kappen.
- eventueel na afloop blijven slapen in de buurt, dan heb je de intensieve terugreis niet op dezelfde dag en kun je de dag rustig verwerken.
- van te voren vragen bedenken over onderwerpen waar jij energie van krijgt. ‘Heb je de nieuwe film met X al gezien?’, ‘hoe was je vakantie in Japan?’, ‘wat doe jij aan sport?’, ‘zag ik nou goed dat je een nieuwe auto hebt?’.

Ga je overigens altijd alleen naar zo’n dag? Of kun je met een familielid meerijden?
Ik praat makkelijk met mensen en kan goed met drukte, maar ik doe al het bovenstaande zelf ook! Nuttige tips.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik chill altijd met de kinderen. Beetje knutselen, kleuren, slakken zoeken, uno spelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
15-09-2024 23:07
Is ook zo. Maar veel mensen houden nou eenmaal gewoon van met elkaar praten met een glas in de hand. De cafés zitten er vol mee.

Bij een spel als Kubb moet TO misschien niet raar opkijken als ze juist met alle kinderen eindigt. Ja, het is zogenaamd een familiespel, maar je ziet het zelden alleen volwassenen spelen. Meestal doe je het als volwassene voor de kinderen.
Nee hoor. er zijn ook volwassenen die het spelen omdat ze het zelf leuk vinden
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven