Relaties
alle pijlers
Familiedag: wel of niet gaan?
zondag 15 september 2024 om 12:00
Relaties met anderen, ik vind het dikwijls maar lastig. Vriendschappen, verkering / relatie, familie of wat dan ook: door mijn autisme loop ik hier vaker in vast. Ik vind het lastig om dingen uit te leggen, maar ik ga een poging wagen.
Eens per jaar hebben we familiedag. Dan komt de hele familie bij elkaar: we praten, er is eten, de kinderen spelen. Aan de ene kant vind ik het prachtig dat we nog elkaar kunnen zien en spreken en dat er geen onderlinge ruzie is. Maar aan de andere kant benauwt het me. Het is een grote groep van zo’n 60 à 70 personen.
Ik vind het moeilijk om aansluiting te vinden met (een deel van) de familie. Niet dat ik een hekel aan ze heb, maar weet gewoon weinig te zeggen. Iets wat ik heel lastig vind om aan te geven en te verwoorden: man en ik hebben geen kinderen, terwijl een groot deel van de neven en nichten wel al kinderen hebben. Ik neem ze dat niet kwalijk, alleen ik merk dat een groot deel van de gesprekken over kinderen en het gezinsleven gaan. Daarom probeer ik soms bijvoorbeeld met een nicht of tante te praten over werk of een hobby, maar verder vallen de gesprekken al snel stil. En daar heb ik zelf ook een aandeel in. Ik vind dat jammer, want op zo’n dag spreek ik misschien maar heel even iemand. Door omstandigheden gaat mijn man niet mee en ga ik alleen.
Ik woon best ver van familie vandaan (minimaal een uur rijden), waardoor ik het niet zie zitten om bijvoorbeeld voor een half uurtje te gaan. Mijn vraag is eigenlijk: wat zouden jullie in mijn geval doen? Wel gaan, niet gaan of iets anders (bijvoorbeeld om het jaar)?
Eens per jaar hebben we familiedag. Dan komt de hele familie bij elkaar: we praten, er is eten, de kinderen spelen. Aan de ene kant vind ik het prachtig dat we nog elkaar kunnen zien en spreken en dat er geen onderlinge ruzie is. Maar aan de andere kant benauwt het me. Het is een grote groep van zo’n 60 à 70 personen.
Ik vind het moeilijk om aansluiting te vinden met (een deel van) de familie. Niet dat ik een hekel aan ze heb, maar weet gewoon weinig te zeggen. Iets wat ik heel lastig vind om aan te geven en te verwoorden: man en ik hebben geen kinderen, terwijl een groot deel van de neven en nichten wel al kinderen hebben. Ik neem ze dat niet kwalijk, alleen ik merk dat een groot deel van de gesprekken over kinderen en het gezinsleven gaan. Daarom probeer ik soms bijvoorbeeld met een nicht of tante te praten over werk of een hobby, maar verder vallen de gesprekken al snel stil. En daar heb ik zelf ook een aandeel in. Ik vind dat jammer, want op zo’n dag spreek ik misschien maar heel even iemand. Door omstandigheden gaat mijn man niet mee en ga ik alleen.
Ik woon best ver van familie vandaan (minimaal een uur rijden), waardoor ik het niet zie zitten om bijvoorbeeld voor een half uurtje te gaan. Mijn vraag is eigenlijk: wat zouden jullie in mijn geval doen? Wel gaan, niet gaan of iets anders (bijvoorbeeld om het jaar)?
In this mad house we must all survive
vrijdag 20 september 2024 om 17:26
Ik merk in de familie van mijn kinderen wel een verplichting voor de familiedag. Altijd gezeur vooraf. Grote familie en buiten de familiedag is er nauwelijks tot geen contact, dus veel kennen elkaar niet.
Mijn jongste kind met ASS heeft er ook de grootste moeite mee. Kan zich al een tijd van te voren zo druk maken dat ze er ziek van wordt. Zonen gaan en kunnen makkelijk socializen. Ze trekken hun zusje wel mee omdat ze weten hoeveel energie en spanningen het haar geeft.
Voorheen dacht ik ook altijd van kom op zeg, het is maar één dag dus maak er gewoon wat van. Maar zo eenvoudig ligt het niet voor iedereen. En dan die opgedrongen verplichting maakt het allemaal niet beter.
Als je je erg opgelucht voelt bij niet hoeven gaan dan zou ik dat als uitgangspunt nemen.
Mijn jongste kind met ASS heeft er ook de grootste moeite mee. Kan zich al een tijd van te voren zo druk maken dat ze er ziek van wordt. Zonen gaan en kunnen makkelijk socializen. Ze trekken hun zusje wel mee omdat ze weten hoeveel energie en spanningen het haar geeft.
Voorheen dacht ik ook altijd van kom op zeg, het is maar één dag dus maak er gewoon wat van. Maar zo eenvoudig ligt het niet voor iedereen. En dan die opgedrongen verplichting maakt het allemaal niet beter.
Als je je erg opgelucht voelt bij niet hoeven gaan dan zou ik dat als uitgangspunt nemen.
vrijdag 20 september 2024 om 18:45
zondag 22 september 2024 om 19:47
Wederom dank voor alle reacties. Sorry dat ik niet eerder gereageerd heb.
Milka, dank je wel voor je tips. Deze lijken me erg handig om toe te passen. Ik ga doorgaans alleen naar familiedag. Partner gaat door omstandigheden niet mee en dat zorgt voor vragen. Ik snap dat ze graag zo veel mogelijk mensen erbij willen hebben, al kan je aan de andere kant niet (helemaal) voorkomen dat iemand afzegt.
Ik ben de enige die verder van de familie af woont en heb niemand van de familie die hier ook in de buurt woont. Dat kan ook een voordeel zijn: ik ben niet afhankelijk van een ander als ik de behoefte heb om eerder weg te gaan.
Ik had het laatst met mijn moeder erover om eventueel een spel mee te nemen. Het leek haar wel een leuk idee, maar of een spel gaat aanslaan... Ik wil het ook niet als een verplichting maken, maar meer als een 'leuk als iemand mee wil doen'.
Ik ben blij dat ik dit topic geopend heb: even van me af spuien en tegelijkertijd nieuwe inzichten opdoen. Nogmaals dank!
Milka, dank je wel voor je tips. Deze lijken me erg handig om toe te passen. Ik ga doorgaans alleen naar familiedag. Partner gaat door omstandigheden niet mee en dat zorgt voor vragen. Ik snap dat ze graag zo veel mogelijk mensen erbij willen hebben, al kan je aan de andere kant niet (helemaal) voorkomen dat iemand afzegt.
Ik ben de enige die verder van de familie af woont en heb niemand van de familie die hier ook in de buurt woont. Dat kan ook een voordeel zijn: ik ben niet afhankelijk van een ander als ik de behoefte heb om eerder weg te gaan.
Ik had het laatst met mijn moeder erover om eventueel een spel mee te nemen. Het leek haar wel een leuk idee, maar of een spel gaat aanslaan... Ik wil het ook niet als een verplichting maken, maar meer als een 'leuk als iemand mee wil doen'.
Ik ben blij dat ik dit topic geopend heb: even van me af spuien en tegelijkertijd nieuwe inzichten opdoen. Nogmaals dank!
In this mad house we must all survive
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
