Heb het erg moeilijk en voel me erg somber[lege OP]

Wat vervelend om te lezen. Het klinkt alsof je een flinke schoonmaak hebt gehad en daar nu een nieuwe invulling voor moet zoeken. Ik heb het ooit meegemaakt en ben er zelf uiteindelijk een stuk sterker van geworden. Maar voor nu kan het eenzaam en somber voelen. Ik denk dat je er nu even middenin zit, maar er komen vast wel weer momenten waarin je nieuwe en positieve mensen tegenkomt. Die beter bij je passen. Want je weet nu wel wat je niet meer zou willen. Veel succes en sterkte.

Je was ongelukkig in je relatie.
Gelukkig hebben jullie geen kinderen samen
en hebben jullie geen woning gekocht.

Zorg voor de basis:
- Gezond eten. Water drinken.
- Blijven bewegen.
- Genoeg nachtrust.

Je bent jong, slim, sociaal, een doorzetter.
Het komt wel goed.

Accepteren dat je je (nu) klote voelt, omdat er niks anders op zit dan je je daarbij neer te leggen. Een klote gevoel verander je niet zomaar, zeker niet als daar meer aan ten grondslag ligt. Probeer daar voor nu even vrede mee te hebben en zet dingen uit die je op den duur beter kunnen gaan doen voelen.

Ik ken de dynamiek uit je relaties niet. Misschien heb je geen leuke mensen om je heen, misschien ben je zelf minder leuk dan je denkt voor anderen, ik zou daar niks zinnigs over kunnen zeggen. Daarom zou het voor jou wel behulpzaam zijn om iemand te zoeken (hulpverlener of POH) om mee te gaan praten, ondertussen hier of ergens anders van je af te praten en proberen om zoveel mogelijk luchtige afleiding te zoeken, totdat het moment komt dat je weer beetje bij beetje lekkerder in je vel komt te zitten. En neem daar ook de tijd voor.

Dit soort dips in je leven duren meestal gewoon een tijdje.

Je verwacht steun van je familie en vrienden.
Mijn ervaring: verwacht niet te veel van anderen.

Mensen uit je omgeving zijn bezig met hun zware avondopleiding, problemen op werk, zwangerschapsmisselijkheid, discussies over vaccinaties, langdurige, kostbare verbouwing, likes op social media, zorgen over kind-met-rugzakje, angst voor vreemdgaan partner, ruzie met buren over geluidsoverlast/erfafscheiding/gezamenlijk onderhoud, transgenerationele trauma's, angststoornis, burnout, financiële schulden, onverkoopbaar huis, afhandeling van testament van oudtante, onduidelijke diagnoses, uitdagingen in een samengesteld gezin.

Kortom: ze hebben hun eigen gedoe.

Mijn advies: ga sporten zodra je je somber begint te voelen. Dat heeft mij ooit erg geholpen. Liefst een beetje fanatiek sporten zodat je geen tijd hebt om te piekeren. Naar de sportschool of zelf een stukje hardlopen, touwtje springen of fietsen.

Je zit nu in een rotperiode, maar het wordt echt weer beter.

Het is duidelijk de schuld van al die anderen

Herkenbaar. Ik zit momenteel ook in een langdurige wat minder goede situatie en ik merk inderdaad dat belangstelling /hulp van anderen niet veel voorstelt, tenminste niet van degenen van wie ik zou denken.
Ik las deze week in een ander topic: vrienden worden kennissen en kennissen worden vrienden. Absoluut waar.
Voorbeeld: ik was altijd in een vriendinnen groep met 2 anderen. Zij hebben de laatste jaren het nodige meegemaakt, altijd stuurde ik een kaartje,appje, kwam langs, bood hulp etc. Nu zit ik in een nare situatie en van de een heb ik nog een kaartje gehad en de ander niets. Eerst was ik daar heel boos en verdrietig over. Dat heeft best even geduurd. Ook nadat ik het besproken heb met ze, deden ze net alsof ik gek was.
Ik heb ervoor gekozen om in mezelf te investeren, ik wandel veel, schrijf veel, luister veel podcasts. Ik ben nu blij met mezelf. De 'vriendinnen' zijn naar een hokje kennissen verhuisd. Ik ga er niet meer kwaad om zijn, ik weet nu wat ik aan bepaalde mensen heb, en aan wie niet. Maar belangrijk: ik weet dat ik kan rekenen op mezelf. Investeer in die relatie is mijn tip. En op een gegeven moment krijg je wellicht contacten/hulp uit een hoek wat je nooit had verwacht.

Sterkte, zulke periodes zijn niet leuk

Hey meid,
Ik heb 4 jaar geleden een relatie met een narcist beeindigd en dit ging ook gepaard met het verliezen van een goede vriendin. Ik herken dit. Hoe moeilijk het nu ook voelt, je kiest voor jezelf en je eigen geluk. Het is heel goed dat het je nu lukt om je grenzen aan te geven, en niet iedereen kan daarmee uit de voeten. Het rouwgevoel na een breakup lijkt eindeloos te duren, en alle liefdesliedjes op de radio lijken ineens over jou te gaan.

Wat mij hielp, is in ieder geval een goede structuur aan te brengen in de week. Niet je hele week volplannen, want je moet ook tijd hebben om te janken. Maar plan twee sportlessen per week, ga wekelijks bij iemand eten, plan 2 avonden thuis alleen op de bank, doe 1 avond een hobby, ga borrelen met iemand, en in het weekend bij iemand logeren bijvoorbeeld. Leidt jezelf af door op te ruimen (hallo kledingkast), gezond te koken uit een kookboek, en bel iedere dag even met iemand. Schrijf in je dagboek, maak een wandeling, luister een podcast, begin de dag met yoga via youtube, koop een nieuwe (tweedehands) outfit. Zulke dingen (niet allemaal natuurlijk!). Bewegen is sowieso heel belangrijk, dus sporten/dansen/wandelen. Dan kom je ook af en toe even uit je hoofd.

Breakups zijn superkut, en het duurt echt even voor je je beter voelt, maar door een vaste planning te maken heb je daar houvast aan. En misschien vast een vakantie/weekendje weg in het vooruitzicht plannen? Wees lief voor jezelf. Je bent al supersterk geweest door voor jezelf te kiezen. En als mensen niet voor jou kiezen, is het hun verlies.

Murgatroyd schreef: ↑

14-01-2023 13:10

Het is duidelijk de schuld van al die anderen

Zoiets ja ...

Daarbij heeft TO al eerder dramatische topics geopend waarin ze niet of nauwelijks reageerde.