Hechte vriendschap ligt in coma en gaat sterven

Ik heb vandaag te horen gekregen dat één van mijn beste vrienden ik alle waarschijnlijkheid gaat sterven morgen. Twee weken geleden is hij van zijn balkon op de vierde verdieping afgevallen en op zijn hoofd beland. Niemand weet hoe of waarom hij is afgevallen, het is goed mogelijk en begrijpelijk als het een zelfmoordpoging was, maar dan heeft niemand die bij hem dichtstaat het zien aankomen of vermoedens gehad dat hij dood wilde en de wanhoop nabij was. Maar aan de andere kant worstel hij al jaren met een zware vorm van schizofrenie en heeft ernstig zitten lijden aan stemmen in zijn hoofd sinds zijn 16de. Ondanks de medicijnen die hij elke dag moest slikken, bleven zijn stemmen onvoorspelbaar terugkomen en dan weer weggaan…

Ik heb hem leren kennen in de GGZ hier in Utrecht toen bijna 15 jaar geleden toen onze ziekte en proces net begonnen. Hij was toen 16 jaar oud en ik was 21. Ik moet eerlijk zijn en toegeven dat ik hem vooral heel zielig vond toen ik hem leerde kennen, maar daardoor voelde ik een soort plicht om de rol van een grote broer en beschermer te nemen toentertijd bij hem. We waren lotgenoten en we werden later “stamgenoten”. We bleven sporadisch in contact de eerste jaren, maar de afgelopen 5 jaren werden onze contact dieper en intensiever. Onbewust en zonder opzet werden wij heel close met elkaar en ging ik hem bewust meetrekken in mijn vriendengroep en sociale netwerk omdat ik vond dat hij heel eenzaam en geïsoleerd leven had. Ik wilde hem helpen en vooral de afgelopen twee jaren gingen we veel met elkaar om. Hij stond ook altijd voor mij klaar en als ik een keer financieel wat tekort kwam gunde hij 20 euro of wilde hij een paar biertjes of snacks trakteren. Verder heeft hij een hele lieve en empathie karakter, altijd bereid om een luisterende oor te hebben voor mij zonder oordeel of onbegrip. Hij was/is wel heel introvert en gesloten met zijn eigen karakter, hij maakte meestal een angstig, onzekere en beetje afstotend eerste indruk op de meeste mensen die hem nog niet kennen. Wie hem de voordeel van de twijfel geeft komt erachter dat hij een lieve betrouwbare vriend is met een hart van goud.

Ze gaan hem morgen van de beademing en life support af halen en in alle waarschijnlijkheid gaat hij dood . Ik ben heel verdrietig en kan niet veel meer tegenslagen hebben nu. Mijn verslaving aan harddrugs is uit de hand gelopen en ik ben wanhopig daardoor. Morgen heb ik een afspraak met een ervaringsdeskundige die mij daarmee gaat helpen en ik ben de wanhoop nabij. Ik kan dit gewoon niet meer aan nu en ik weet niet wat ik moet doen. Mijn leven is een puinhoop, al jaren gaat het niet meer goed met mij en ik heb geen grip meer op mijn leven.

Wat nu? Wat moet ik doen?

Alle adviezen en medeleven zijn welkom. Alvast bedankt voor het lezen en ik wacht jullie reacties af.

Met vriendelijke groeten,

Ros van Raechter
Peace !