Help! Mijn partner heeft PMS...

18-09-2022 08:13 54 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
... tenminste, dat denk ik...

Om maar met de deur in huis te vallen. Ik denk dat mijn partner PMS heeft. Ik heb advies nodig.

Elke maand weer is het raak. Een aantal dagen tot een week voor ze ongesteld moet worden is er oorlog in huis. Ik zelf (en misschien ook wel onze 2 kinderen) hebben er onder te leiden.

Het lijkt de laatste periode wel steeds ergens en onredelijke te worden. Het wordt scheiden komt wel eens op tafel in deze periodes.

De rest van de maand is alles hartstikke fijn en is er geen vuiltje aan de lucht.

Omdat mijn partner vertikt om er ook maar iets mee te doen heb ik een schema bij gehouden over haar klachten en wanneer ze ongesteld wordt. Met alle informatie die ik op internet kan vinden denk ik dus dat ze PMS heeft.

Dit is voor haar natuurlijk vervelend in de eerste plaats. Ik ben alleen bang dat dit nog echt eens tot een scheiding gaat leiden.

Het probleem is naar mijn idee niet dat ze heeft heeft maar er niks aan wilt doen om het beter te maken. Ze neemt het zoals het is. Zij en wij moeten er maar last van hebben / mee leven.

Volgens mij zijn er best mogelijkheden om de klachten te verminderen maar ze wilt nergens aan mee werken.

Het probleem is dus niet dat ze het heeft maar dat ze het niet wilt laten onderzoeken of zich wilt laten helpen.

Hoe voorkom ik dat dit erger wordt of tot een scheiden gaat leiden?

Gr.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet je zeker dat het PMS is? Mijn partner heeft ook PMS (wisselt per intensiteit per maand) maar uit zich niet in twijfel over de relatie of kattigheid. Dan is ze vooral emotioneler en heeft wat meer liefde nodig.

Zou er eventueel iets zijn in de relatie waarom ze twijfelt? Mogelijk kun je daar eens serieus over praten als ze niet in haar PMS periode zit. Mocht haar PMS twijfels versterken, kan het best zijn dat het ook sluimert zonder PMS. Maar om de PMS helemaal de boosdoener te maken is te kort door de bocht denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb zelf PMS. Dit gaat gepaard met pijnlijke borsten en inderdaad heftige stemmingswisselingen. Ik slik momenteel weer de pil maar ook dat maakt het niet veel beter. Sterker nog, qua stemmingswisselingen is het alleen maar erger geworden. Ik voel het soms ook niet aankomen als ik stennis ga schoppen, dat kan in 1 keer gebeuren. Dit gebeurt bij mij vaak in de stopweek en toen ik de pil niet slikte 2 a 3 dagen voor mijn menstruatie.

Ik krijg niet het idee dat PMS of überhaupt de invloed van hormonen op je stemming wordt begrepen door het mannelijk geslacht. Als je vrouw hier momenteel niks mee wil doen heb jij dat, hard gezegd, ook te accepteren. Realiseer je in eerste instantie dat zij aan die stemmingswisselingen niks kan doen. Ik weet hoe vervelend het is. En op het moment van zo'n wisseling interesseert het mij in ieder geval helemaal niks wie last van mij heeft. Het liefst sla ik op zo'n moment ook alles kort en klein. Dus.. ik zou aanraden om je vrouw met rust te laten tijdens zo'n "bui". Geef haar de ruimte om
weer rustiger te worden en hou het gesprek open hierover. Misschien komt er wel een moment dat ze hulp wil zoeken. Daarnaast vind ik scheiden absoluut geen oplossing als er de rest van de maand geen vuiltje aan de lucht is. Je moet al blij zijn dat jij er als man geen last van hebt. Lees jezelf een keer goed in wat voor invloed (kunstmatige) hormonen hebben op je hersenen. Het is schrikbarend te noemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosebloom schreef:
18-09-2022 09:42
Ik heb zelf PMS. Dit gaat gepaard met pijnlijke borsten en inderdaad heftige stemmingswisselingen. Ik slik momenteel weer de pil maar ook dat maakt het niet veel beter. Sterker nog, qua stemmingswisselingen is het alleen maar erger geworden. Ik voel het soms ook niet aankomen als ik stennis ga schoppen, dat kan in 1 keer gebeuren. Dit gebeurt bij mij vaak in de stopweek en toen ik de pil niet slikte 2 a 3 dagen voor mijn menstruatie.

Ik krijg niet het idee dat PMS of überhaupt de invloed van hormonen op je stemming wordt begrepen door het mannelijk geslacht. Als je vrouw hier momenteel niks mee wil doen heb jij dat, hard gezegd, ook te accepteren. Realiseer je in eerste instantie dat zij aan die stemmingswisselingen niks kan doen. Ik weet hoe vervelend het is. En op het moment van zo'n wisseling interesseert het mij in ieder geval helemaal niks wie last van mij heeft. Het liefst sla ik op zo'n moment ook alles kort en klein. Dus.. ik zou aanraden om je vrouw met rust te laten tijdens zo'n "bui". Geef haar de ruimte om
weer rustiger te worden en hou het gesprek open hierover. Misschien komt er wel een moment dat ze hulp wil zoeken. Daarnaast vind ik scheiden absoluut geen oplossing als er de rest van de maand geen vuiltje aan de lucht is. Je moet al blij zijn dat jij er als man geen last van hebt. Lees jezelf een keer goed in wat voor invloed (kunstmatige) hormonen hebben op je hersenen. Het is schrikbarend te noemen.
TO heeft het niet over scheiden. Maar de PMS partner.
Alle reacties Link kopieren Quote
Haar accepteren in haar besluit
( en een paar dagen per maand je uit de voeten maken)
Alle reacties Link kopieren Quote
Zit het niet dieper en komt het er in de fase wat meer uit?
Alle reacties Link kopieren Quote
greenmoustache schreef:
18-09-2022 09:47
TO heeft het niet over scheiden. Maar de PMS partner.
Dat benoemt To dus wel
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosebloom schreef:
18-09-2022 09:42
Ik heb zelf PMS. Dit gaat gepaard met pijnlijke borsten en inderdaad heftige stemmingswisselingen. Ik slik momenteel weer de pil maar ook dat maakt het niet veel beter. Sterker nog, qua stemmingswisselingen is het alleen maar erger geworden. Ik voel het soms ook niet aankomen als ik stennis ga schoppen, dat kan in 1 keer gebeuren. Dit gebeurt bij mij vaak in de stopweek en toen ik de pil niet slikte 2 a 3 dagen voor mijn menstruatie.

Ik krijg niet het idee dat PMS of überhaupt de invloed van hormonen op je stemming wordt begrepen door het mannelijk geslacht. Als je vrouw hier momenteel niks mee wil doen heb jij dat, hard gezegd, ook te accepteren. Realiseer je in eerste instantie dat zij aan die stemmingswisselingen niks kan doen. Ik weet hoe vervelend het is. En op het moment van zo'n wisseling interesseert het mij in ieder geval helemaal niks wie last van mij heeft. Het liefst sla ik op zo'n moment ook alles kort en klein. Dus.. ik zou aanraden om je vrouw met rust te laten tijdens zo'n "bui". Geef haar de ruimte om
weer rustiger te worden en hou het gesprek open hierover. Misschien komt er wel een moment dat ze hulp wil zoeken. Daarnaast vind ik scheiden absoluut geen oplossing als er de rest van de maand geen vuiltje aan de lucht is. Je moet al blij zijn dat jij er als man geen last van hebt. Lees jezelf een keer goed in wat voor invloed (kunstmatige) hormonen hebben op je hersenen. Het is schrikbarend te noemen.
TO heeft het helemaal nergens over kunstmatige hormonen. En eerlijk gezegd: ik vind het een bullshitargument dat ze zelf mag weten of ze hier iets aan doet of niet. Een heel gezin lijdt onder haar PMS dus het is niet alleen zijzelf die er last van heeft.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook erg last gehad van PMS en dat werd enorm beter door het weghalen van mijn baarmoederslijmvlies. Overigens was ik dan vooral emotioneel. Mijn stiefdochter wordt ook zo’n kreng trouwens. Zelfs mijn vriend viel het op dat ze niet te hachelen is voor ze ongesteld moet worden.

Maar goed, dat kan alleen als je kinderwens voltooid is en natuurlijk ook alleen wanneer je partner op staat om er iets aan te doen.

Mijn ex-man had last van winterdepressies en op een gegeven moment is ie gestopt met lichttherapie (dat was 1x per jaar een weekje ‘s ochtends twintig minuten voor een lichtbakje zitten + wekelijks een vragenlijstje invullen). Hoe vaak ik ook gevraagd heb dat ie dat weer ging oppakken, hij had er gewoon geen zin in.
Ik vond het heel verdrietig voor ons gezin. Na een paar jaar dacht ik, misschien ben ik het wel te laat in het jaar gaan vragen. Dus ben ik erover begonnen in het voorjaar toen ie zich wel goed voelde. Maar hij bleef weigeren en voor ons heeft dat dus wel tot een scheiding geleid. Niet van zijn kant, hoewel ie in zijn slechtste periodes vaak genoeg riep dat ie wel wilde scheiden. Maar ik kon het niet meer handelen. Ik had 4mnd per jaar een man met wie het heel gezellig was en 8mnd per jaar een man die mij in alles onderuit haalde. Het had invloed op mijn werk, kinderen en mijn zelfvertrouwen.
suzyqfive wijzigde dit bericht op 18-09-2022 10:02
7.14% gewijzigd
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
PMS is verschrikkelijk ja. Maar de partner van TO wil niet eens proberen om er iets aan te doen, dat vind ik een veeg teken.

En verder mag TO zelf ook grenzen aangeven hè? Ook als je partner serieuze klachten heeft of erg lijdt onder welke aandoening dan ook, hoef je je nog niet alles te laten welgevallen. Bovendien zijn er kinderen in het spel, die ook lijden onder de stemming in huis.

Er moet dus van beide kanten iets gebeuren. TO zou zijn of haar partner tijdens die dagen wat kunnen ontzien en de kinderen meer bij haar weghouden, maar partner van TO moet op haar beurt iets verzinnen om de gevolgen van haar stemmingswisselingen binnen de perken te houden.

Voor de mensen die het standpunt huldigen dat TO alles maar moet accepteren: stel je even voor dat een vrouw hier kwam klagen over de heftige stemmingswisselingen van haar man, en wat het advies dan zou zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
aami325 schreef:
18-09-2022 09:37
Weet je zeker dat het PMS is? Mijn partner heeft ook PMS (wisselt per intensiteit per maand) maar uit zich niet in twijfel over de relatie of kattigheid. Dan is ze vooral emotioneler en heeft wat meer liefde nodig.

Zou er eventueel iets zijn in de relatie waarom ze twijfelt? Mogelijk kun je daar eens serieus over praten als ze niet in haar PMS periode zit. Mocht haar PMS twijfels versterken, kan het best zijn dat het ook sluimert zonder PMS. Maar om de PMS helemaal de boosdoener te maken is te kort door de bocht denk ik.

Nee, dat weet ik niet zeker omdat ze er zelf niets mee wilt. Klachten die ze dan ook heeft zijn pijnlijke borsten, opgeblazen gevoel, vreetbuien en rug klachten. Er zit ook echt een ritme in zeg maar. Je kan van te voren aan zien komen wanneer ze er last van krijgt.
suzyqfive schreef:
18-09-2022 09:51
TO heeft het helemaal nergens over kunstmatige hormonen. En eerlijk gezegd: ik vind het een bullshitargument dat ze zelf mag weten of ze hier iets aan doet of niet. Een heel gezin lijdt onder haar PMS dus het is niet alleen zijzelf die er last van heeft.

Eens! Haar partner en kinderen lijden eronder... dan kan de partner met PMS niet gewoon maar zeggen leer er maar mee te leven. En waarom zou ze dit zelf willen als er misschien iets aan gedaan kan worden? Is toch gewoon voor iedereen enorm kut?
Alle reacties Link kopieren Quote
Last hebben van je hormonen kan behoorlijk vervelend zijn. Ik merk zelf ook altijd goed waar ik in mijn cyclus zit. Maar dat is natuurlijk geen excuus om een kwart van de tijd je als een trut te gedragen en de rest van het gezin te terroriseren. Ik zou hier toch normaal over proberen te praten en desnoods aan te dringen op relatie therapie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosebloom schreef:
18-09-2022 09:42
Ik heb zelf PMS. Dit gaat gepaard met pijnlijke borsten en inderdaad heftige stemmingswisselingen. Ik slik momenteel weer de pil maar ook dat maakt het niet veel beter. Sterker nog, qua stemmingswisselingen is het alleen maar erger geworden. Ik voel het soms ook niet aankomen als ik stennis ga schoppen, dat kan in 1 keer gebeuren. Dit gebeurt bij mij vaak in de stopweek en toen ik de pil niet slikte 2 a 3 dagen voor mijn menstruatie.

Ik krijg niet het idee dat PMS of überhaupt de invloed van hormonen op je stemming wordt begrepen door het mannelijk geslacht. Als je vrouw hier momenteel niks mee wil doen heb jij dat, hard gezegd, ook te accepteren. Realiseer je in eerste instantie dat zij aan die stemmingswisselingen niks kan doen. Ik weet hoe vervelend het is. En op het moment van zo'n wisseling interesseert het mij in ieder geval helemaal niks wie last van mij heeft. Het liefst sla ik op zo'n moment ook alles kort en klein. Dus.. ik zou aanraden om je vrouw met rust te laten tijdens zo'n "bui". Geef haar de ruimte om
weer rustiger te worden en hou het gesprek open hierover. Misschien komt er wel een moment dat ze hulp wil zoeken. Daarnaast vind ik scheiden absoluut geen oplossing als er de rest van de maand geen vuiltje aan de lucht is. Je moet al blij zijn dat jij er als man geen last van hebt. Lees jezelf een keer goed in wat voor invloed (kunstmatige) hormonen hebben op je hersenen. Het is schrikbarend te noemen.
Als het inderdaad om PMS gaat mag ik dan wel niet de gene zijn met de klachten.... maar ik voel me op zulke momenten vernederd en gekwetst. Ze zegt dingen die mij pijn doen en onherstelbaar zijn. De kinderen hebben het ook te verduren en geven aan het liefst de hele dag op hun kamer te zitten op zulke momenten.

Ik geeft het al een aantal jaar een kans en mijn geduld maar dat hou ook een keer op en dat wil ik graag voorkomen.
tweep wijzigde dit bericht op 18-09-2022 10:11
0.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Mika2022 schreef:
18-09-2022 09:48
Haar accepteren in haar besluit
( en een paar dagen per maand je uit de voeten maken)
Dat is helaas geen optie ivm jonge kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niet de reacties gelezen, maar toen ik nog aan de hormonale anticonceptie zat werd dit bij mij ook veel heftiger. Ik was ook echt ontzettend geïrriteerd, onredelijk, ik werd er echt een vreselijk mens van. Ik vond dat ook echt heel erg en ik kende mezelf zo niet. Ik ben toen gestopt met de hormonale anticonceptie en binnen 2 weken was ik weer mentaal/hormonaal stabiel en mezelf. Ik heb dit van meerdere vriendinnen gehoord, misschien zit je vrouw aan de pil of spiraal? En is dit de moeite waard om uit te zoeken?

EDIT: wat vindt je vrouw zelf van haar gedrag? Kan ze indenken (als de bui voorbij is) dat ze onredelijk en kwetsend is geweest? Biedt ze haar excuses aan?
viamia wijzigde dit bericht op 18-09-2022 10:14
20.00% gewijzigd
Tweep schreef:
18-09-2022 10:08
Als het inderdaad om PMS gaat mag ik dan wel niet de gene zijn met de klachten.... maar ik voel me op zulke momenten vernederd en gekwetst. Ze zegt dingen die mij pijn doen en onherstelbaar zijn. De kinderen hebben het ook te verduren en geven aan het liefst de hele dag op hun kamer te zitten op zulke momenten.

Ik geeft het al een aantal jaar een kans en mijn geduld maar dat hou ook een keer op en dat wil ik graag voorkomen.

Ik zou hier zo op deze manier niet zomaar mee "akkoord" gaan en dit bespreken in een rustige periode. Zeg wat het met jou en de kinderen doet en hoe je je erom voelt en dat het zo gewoon niet langer kan... dat ze hulp moet gaan zoeken ervoor...
Alle reacties Link kopieren Quote
Griebus67 schreef:
18-09-2022 10:00

Er moet dus van beide kanten iets gebeuren. TO zou zijn of haar partner tijdens die dagen wat kunnen ontzien en de kinderen meer bij haar weghouden, maar partner van TO moet op haar beurt iets verzinnen om de gevolgen van haar stemmingswisselingen binnen de perken te houden.

Voor de mensen die het standpunt huldigen dat TO alles maar moet accepteren: stel je even voor dat een vrouw hier kwam klagen over de heftige stemmingswisselingen van haar man, en wat het advies dan zou zijn.
Ontzien werkt helaas niet. Ik werk full time en zij zorgt voor het huis en de kinderen. Als ik help met het huishouden, en dat doe ik moet omdat ik het leuk vind, dan krijg ik naar m'n hoofd dat ik te veel uit hand neem en zich haar nutteloos laat voelen. Het lijkt wel of er altijd iets is wat ik wel niet goed doe.
suzyqfive schreef:
18-09-2022 10:00
Ik heb ook erg last gehad van PMS en dat werd enorm beter door het weghalen van mijn baarmoederslijmvlies. Overigens was ik dan vooral emotioneel. Mijn stiefdochter wordt ook zo’n kreng trouwens. Zelfs mijn vriend viel het op dat ze niet te hachelen is voor ze ongesteld moet worden.

Maar goed, dat kan alleen als je kinderwens voltooid is en natuurlijk ook alleen wanneer je partner op staat om er iets aan te doen.

Mijn ex-man had last van winterdepressies en op een gegeven moment is ie gestopt met lichttherapie (dat was 1x per jaar een weekje ‘s ochtends twintig minuten voor een lichtbakje zitten + wekelijks een vragenlijstje invullen). Hoe vaak ik ook gevraagd heb dat ie dat weer ging oppakken, hij had er gewoon geen zin in.
Ik vond het heel verdrietig voor ons gezin. Na een paar jaar dacht ik, misschien ben ik het wel te laat in het jaar gaan vragen. Dus ben ik erover begonnen in het voorjaar toen ie zich wel goed voelde. Maar hij bleef weigeren en voor ons heeft dat dus wel tot een scheiding geleid. Niet van zijn kant, hoewel ie in zijn slechtste periodes vaak genoeg riep dat ie wel wilde scheiden. Maar ik kon het niet meer handelen. Ik had 4mnd per jaar een man met wie het heel gezellig was en 8mnd per jaar een man die mij in alles onderuit haalde. Het had invloed op mijn werk, kinderen en mijn zelfvertrouwen.
Wat een triest verhaal. Het onderstreept inderdaad dat de patiënt niet zomaar zelf kan zeggen dat ze er niets aan wil doen, als ondertussen wel het hele gezin eronder lijdt. Dat is egoïstisch en daar mag ze zeker op aangesproken worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik altijd een interessante vraag vindt: doet ze op haar werk en buiten de deur wel normaal?

Want natuurlijk hebben hormonen ontzettend veel invloed.

Maar als ze op haar werk zich wel kan gedragen heeft ze wel enigszins invloed op wat ze ermee doet.

Je hoeft namelijk niet te accepteren dat ze jullie het leven zuur maakt, omdat ze pms heeft. Zeker omdat ze er zelf niks aan wil doen.

Ze heeft geen 'recht' om tegen jullie tekeer te gaan. Het is niet jullie taak om haar emotionele diarree op te vangen.

Als ze het voelt borrelen van binnen kan ze zich ook even terugtrekken. In bed gaan liggen met de ipad. Stuk wandelen.

Ze is verantwoordelijk voor haar eigen gedrag.
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
18-09-2022 10:13
Ik zou hier zo op deze manier niet zomaar mee "akkoord" gaan en dit bespreken in een rustige periode. Zeg wat het met jou en de kinderen doet en hoe je je erom voelt en dat het zo gewoon niet langer kan... dat ze hulp moet gaan zoeken ervoor...
Hulp zoeken wilt ze niet. Jaartje of 10 geleden heeft ze ivm een bijna burnout bij psycholoog gelopen en daar slecht ervaring mee gehad. Dit heeft haar destijds niet geholpen en ze wilt hier niet meer heen. Ook niet naar een andere. Ze wilt tevens niet naar de huisarts voor advies of om haar door te laten verwijzen. Wat de oplossing voor haar is weet ik natuurlijk niet maar stil zitten in iedergeval niet.
Tweep schreef:
18-09-2022 10:08
Als het inderdaad om PMS gaat mag ik dan wel niet de gene zijn met de klachten.... maar ik voel me op zulke momenten vernederd en gekwetst. Ze zegt dingen die mij pijn doen en onherstelbaar zijn. De kinderen hebben het ook te verduren en geven aan het liefst de hele dag op hun kamer te zitten op zulke momenten.

Ik geeft het al een aantal jaar een kans en mijn geduld maar dat hou ook een keer op en dat wil ik graag voorkomen.
Terecht dat je hier geen genoegen mee wil nemen. Niet alleen voor jou, maar ook voor de kinderen. Praat met haar, uiteraard niet tijdens de PMS, maar laat haar weten wat het precies met jou en de kinderen doet. Ik kan me niet voorstellen dat ze daar echt absolute schijt aan heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tweep schreef:
18-09-2022 10:15
Ontzien werkt helaas niet. Ik werk full time en zij zorgt voor het huis en de kinderen. Als ik help met het huishouden, en dat doe ik moet omdat ik het leuk vind, dan krijg ik naar m'n hoofd dat ik te veel uit hand neem en zich haar nutteloos laat voelen. Het lijkt wel of er altijd iets is wat ik wel niet goed doe.
Is die rolverdeling ooit zo door jullie afgesproken? En bevalt die jullie nog steeds, of zit daar de onvrede?

Volgens mij doet niemand m/v het huishouden omdat het zo leuk is. Als dat dan ook nog eens de enige manier is waarop je vrouw zich momenteel nuttig voelt, kan ik nog enigszins begrijpen waarom ze maandelijks ontploft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tweep schreef:
18-09-2022 10:15
Ontzien werkt helaas niet. Ik werk full time en zij zorgt voor het huis en de kinderen. Als ik help met het huishouden, en dat doe ik moet omdat ik het leuk vind, dan krijg ik naar m'n hoofd dat ik te veel uit hand neem en zich haar nutteloos laat voelen. Het lijkt wel of er altijd iets is wat ik wel niet goed doe.
Lief dat je haar wil ontlasten, maar als wat jij wil doen in haar ogen niet goed is, ligt de bal bij haar om jou te vertellen wat ze dan wél nodig heeft.
Tweep schreef:
18-09-2022 10:08
Als het inderdaad om PMS gaat mag ik dan wel niet de gene zijn met de klachten.... maar ik voel me op zulke momenten vernederd en gekwetst. Ze zegt dingen die mij pijn doen en onherstelbaar zijn. De kinderen hebben het ook te verduren en geven aan het liefst de hele dag op hun kamer te zitten op zulke momenten.

Ik geeft het al een aantal jaar een kans en mijn geduld maar dat hou ook een keer op en dat wil ik graag voorkomen.

Ik snap je wel hoor. Mijn ex werd ook altijd onredelijk gemeen. Je kunt een hoop accepteren, als je weet wat de oorzaak is, maar er zijn wel grenzen. Eigenlijk is het gewoon mishandeling. In een volgende relatie zou ik dit niet meer willen.

Scheiden is natuurlijk een enorme stap, zeker als je kinderen hebt. Van de andere kant is het ook jouw taak als ouder om je kinderen te beschermen, en als ik dan lees dat je kinderen ervoor wegvluchten dan vraag ik me af wat beter is...

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven