Relaties
alle pijlers
Herken mijn vrouw niet meer
woensdag 30 oktober 2024 om 22:21
Na 23 jaar samen en 12,5 jaar getrouwd te zijn, sta ik op een punt waarvan ik nooit had gedacht dat ik het ooit zou bereiken. Drie weken geleden ontdekte ik dat mijn vrouw iemand anders heeft. Het kwam als een mokerslag, een werkelijkheid die ik nooit voor mogelijk hield. Ze zei dat ze het contact zou stopzetten, deed dat ook. Maar vorige week donderdag zag ik hen samen. Ik begrijp het niet – hij is alles wat ze altijd verafschuwde, althans dat zei ze altijd tegen mij.
Sindsdien lijkt het alsof ik mijn eigen vrouw niet meer ken. Zij, die ooit een overbezorgde moeder was, laat de kinderen nu zonder moeite alleen thuis voor uren. Het lijkt alsof er een onzichtbare muur tussen ons is opgetrokken; ze is continu aan het appen, en het liegen stopt nooit. Over alles, kleine dingen, grote dingen, tegen mij, en waarschijnlijk ook tegen hem. Het vertrouwen dat ik ooit in haar had, is compleet verdwenen.
Ik twijfel aan alles. Vandaag was ze ineens ontzettend meegaand, bijna alsof ze koste wat kost wilde laten zien dat ze oprecht was. Ze benadrukte haar woorden alsof ze me echt wilde overtuigen. Maar dat doet me juist terugdenken aan hoe standvastig ze vroeger was over bepaalde onderwerpen – over gescheiden stellen, over vreemdgangers, over werkende moeders. Ze had daar altijd een stellige mening over; ze kon soms bijna fel zijn in haar overtuigingen.
Nu besef ik dat zelfs die meningen misschien niet oprecht waren. Dat het allemaal slechts woorden waren, bedoeld om een bepaald beeld van zichzelf te schetsen. Hoeveel van wat ze zei was echt? Hoeveel van wie ze lijkt te zijn, is waar? Elke keer dat ik denk iets van haar te begrijpen, blijkt het toch weer anders te liggen. Het maakt dat ik haar niet meer kan vertrouwen in de scheidingsprocedure.
Mijn zelfvertrouwen is ondertussen tot een dieptepunt gezakt. Het is alsof ik aan alles begin te twijfelen, niet alleen aan haar maar ook aan mezelf. Haar karakter was altijd al complex, en nu kijk ik daar met andere ogen naar – narcisme en borderline trekken door haar familie, en ineens vraag ik me af of ik dat al die jaren over het hoofd heb gezien. Ik voel me onzeker, verloren, niet meer de persoon die ik ooit was.
Mijn hart smeekt om haar, om ons gezin, om dat veilige, vertrouwde leven dat ik dacht dat we hadden. Maar mijn verstand schreeuwt dat ik moet rennen, weg uit deze verwoestende situatie. Het is een gevecht tussen hoofd en hart, en ik weet niet of ik er ooit vrede mee ga krijgen.
Zij gaat nu verder met hem. Wij blijven achter. Maar hoe de scheiding zal verlopen geen idee; ze is net te coulant vind ik.
Sindsdien lijkt het alsof ik mijn eigen vrouw niet meer ken. Zij, die ooit een overbezorgde moeder was, laat de kinderen nu zonder moeite alleen thuis voor uren. Het lijkt alsof er een onzichtbare muur tussen ons is opgetrokken; ze is continu aan het appen, en het liegen stopt nooit. Over alles, kleine dingen, grote dingen, tegen mij, en waarschijnlijk ook tegen hem. Het vertrouwen dat ik ooit in haar had, is compleet verdwenen.
Ik twijfel aan alles. Vandaag was ze ineens ontzettend meegaand, bijna alsof ze koste wat kost wilde laten zien dat ze oprecht was. Ze benadrukte haar woorden alsof ze me echt wilde overtuigen. Maar dat doet me juist terugdenken aan hoe standvastig ze vroeger was over bepaalde onderwerpen – over gescheiden stellen, over vreemdgangers, over werkende moeders. Ze had daar altijd een stellige mening over; ze kon soms bijna fel zijn in haar overtuigingen.
Nu besef ik dat zelfs die meningen misschien niet oprecht waren. Dat het allemaal slechts woorden waren, bedoeld om een bepaald beeld van zichzelf te schetsen. Hoeveel van wat ze zei was echt? Hoeveel van wie ze lijkt te zijn, is waar? Elke keer dat ik denk iets van haar te begrijpen, blijkt het toch weer anders te liggen. Het maakt dat ik haar niet meer kan vertrouwen in de scheidingsprocedure.
Mijn zelfvertrouwen is ondertussen tot een dieptepunt gezakt. Het is alsof ik aan alles begin te twijfelen, niet alleen aan haar maar ook aan mezelf. Haar karakter was altijd al complex, en nu kijk ik daar met andere ogen naar – narcisme en borderline trekken door haar familie, en ineens vraag ik me af of ik dat al die jaren over het hoofd heb gezien. Ik voel me onzeker, verloren, niet meer de persoon die ik ooit was.
Mijn hart smeekt om haar, om ons gezin, om dat veilige, vertrouwde leven dat ik dacht dat we hadden. Maar mijn verstand schreeuwt dat ik moet rennen, weg uit deze verwoestende situatie. Het is een gevecht tussen hoofd en hart, en ik weet niet of ik er ooit vrede mee ga krijgen.
Zij gaat nu verder met hem. Wij blijven achter. Maar hoe de scheiding zal verlopen geen idee; ze is net te coulant vind ik.
Verbaasd over het leven
donderdag 31 oktober 2024 om 23:10
Wat een ongelofelijke klootzak. Kun je je vrouw niet vriendelijk doch dringend verzoeken om de komende tijd ergens anders te gaan wonen?verwardeman schreef: ↑31-10-2024 23:02Mijn vrouw werkt om de hoek en haar studiegenoot is ook haar collega, zij het dat hij op een andere locatie werkt, maar wel voor dezelfde werkgever. Ik ben er gewoon naartoe gelopen vanmiddag. Ik had een foto van hem gezien online en snapte het niet. Ik wilde het snappen, heb ze samen gezien... En snap het nog steeds niet.
Natuurlijk hoor je vanuit mijn mond niks goeds over hem, maar ik vond het maar een triest mannetje met een raar bekkie en een sneu brilletje. Nou zal hij vast wel een gouden innerlijk hebben - wat natuurlijk niet anders kan als je moedwillig een gezin ontwricht - dus ik hou het daar maar op.
Maar ik snap het niet.
De lafbek stapte ook snel in z'n auto om weg te rijden.
donderdag 31 oktober 2024 om 23:14
donderdag 31 oktober 2024 om 23:14
Als jij kan blijven reageren, dan moet je dat vooral doen. Ik zou er zelf niks uithalen bij zoveel vijandigheid. Maar misschien ben je dat wel gewend. Ik zou nogmaals oppassen met jezelf al teveel in de hoek van verdediging laten drukken, want als er bloed geroken wordt, berg je dan maar.
Heel veel succes en sterkte vooral. Natuurlijk kun je als man net zo goed slachtoffer worden van een toxische vrouw. En dat is gewoon heel erg verdrietig. Altijd. NIemand verdient het om slecht behandeld te worden of op zo'n manier te worden gedumpt. Let goed op jezelf én je kinderen!
Heel veel succes en sterkte vooral. Natuurlijk kun je als man net zo goed slachtoffer worden van een toxische vrouw. En dat is gewoon heel erg verdrietig. Altijd. NIemand verdient het om slecht behandeld te worden of op zo'n manier te worden gedumpt. Let goed op jezelf én je kinderen!
donderdag 31 oktober 2024 om 23:46
Maar van wat nu speelt pikken ze toch ook heel veel op? De sfeer moet toch barslecht zijn thuis nu?
Ik ben het er mee eens, dat ze een koffertje spullen bij elkaar neemt en bij haar lover gaat logeren zodat de rust thuis terugkeert.
Sterkte.
vrijdag 1 november 2024 om 07:25
Die zijn toch ook niet helemaal achterlijk? Die krijgen echt wel de sfeer mee en die is nou eenmaal niet best, hoe goed je ook denkt het te kunnen verbergen.
Ze merken echt wel dat moeders ineens totaal anders reageert, plotseling ergens blijft slapen, een dag pleite is, allemaal dingen die ze normaal nooit deed.
Heeft ze nog wel oog voor de kinderen, en hoe verklaart ze bovenstaande dan?
vrijdag 1 november 2024 om 07:53
Grobbekuiken_ schreef: ↑01-11-2024 07:25
Heeft ze nog wel oog voor de kinderen, en hoe verklaart ze bovenstaande dan?
Dan wordt het al snel omgedraaid naar mij toe. Want ik vind het emotioneel moeilijk, mij lukt het niet om de schone schijn op te houden voor de kinderen, ik ben degene die om half negen al naar bed wil omdat ik moe ben.
Zelf zit ze grote delen van de dag achter haar telefoon. Ben ik zo niet gewend van haar.
De jongste heeft het niet in de gaten nog. De oudste merkt dat er wat is.
Verbaasd over het leven
vrijdag 1 november 2024 om 08:06
je hoeft niet de schone schijn op te houden, maar je moet wel het gezin door laten draaienverwardeman schreef: ↑01-11-2024 07:53Dan wordt het al snel omgedraaid naar mij toe. Want ik vind het emotioneel moeilijk, mij lukt het niet om de schone schijn op te houden voor de kinderen, ik ben degene die om half negen al naar bed wil omdat ik moe ben.
vrijdag 1 november 2024 om 08:11
Helemaal eens.NomenNesci0 schreef: ↑31-10-2024 22:53Ik denk dat jullie to niet willen geloven. En hem daarom ter verantwoording roepen.
Zal ik het eens omdraaien.
Vrouw opent een topic hier op dit forum. Geeft aan haar man niet meer te herkennen. Hij heeft een nieuwe liefde opgeduikeld. En is zijn relatie met haar helemaal vergeten. Maakt niet uit dat ze samen kinderen hebben. Hij wil haar en de vrouw op dit forum schrijft dat ze helemaal flabbergasted is. Ik bedoel, het was altijd al een complexe man, veel draaide om hem, maar ze hield wel van hem. Maar nu heeft hij ineens uit het niets een ander schatje en wil al volgende maand met zijn nieuwe vriendin verder. Trekt zich niks meer aan van de kinderen, van zijn vrouw (die het topic opent) en blijft volgende week al bij haar slapen.
Weet je wat dan de adviezen zijn? Wat een lul! Ik zou eigenhandig zijn koffers pakken en de sloten vervangen! Zeggen dat hij niet meer welkom is! Run Forest run!
Dát is wat de tips zouden zijn, als to een vrouw was geweest. Echt, ik vind het walgelijk hier hoe hier een paar %^7*&**78 vrouwen de boel compleet omdraaien en de to afschilderen als een of andere randdebiel. En dat is wat ik dit forum ook enorm te verwijten vind. Er wordt hier gemodereerd met een of andere grote blinde vlek waar je u tegen zegt.
En omdat ik me hier erg over irriteer, is het beter voor mezelf om weg te blijven uit dit topic. Maar kan wel zeggen dat bepaalde forummers mij een hele vieze smaak geven.
vrijdag 1 november 2024 om 08:18
Misschien begrijp ik je niet goed, maar dat zegt ze ook zo tegen de kinderen?verwardeman schreef: ↑01-11-2024 07:53Dan wordt het al snel omgedraaid naar mij toe. Want ik vind het emotioneel moeilijk, mij lukt het niet om de schone schijn op te houden voor de kinderen, ik ben degene die om half negen al naar bed wil omdat ik moe ben.
Zelf zit ze grote delen van de dag achter haar telefoon. Ben ik zo niet gewend van haar.
De jongste heeft het niet in de gaten nog. De oudste merkt dat er wat is.
vrijdag 1 november 2024 om 08:25
Dat is het zeker niet en ik zou haar verzoeken om voorlopig elders te gaan verblijven.verwardeman schreef: ↑31-10-2024 22:25En bedankt hè... Ja, het klopt dat ik nu opzettelijk wat meer vaart zet. Ik heb mijn redenen gegeven en that's it. Er zit geen financieel motief achter: ik weet al lang wat het mij gaat kosten en daar ga ik geen nacht over wakker liggen.
Uit elkaar gaan is inderdaad een optie. Bij elkaar blijven terwijl je vrouw continu de liefde bij een ander opzoekt vind ik geen optie. De shock heb ik verder al gehad: ik loop al weken rond met datgene wat ik nu weet, maar elke keer verlegt zij de grens. Vandaag zag ik ze kussen, zaterdag gaat ze op date, zondag ontmoet ze zijn kinderen, dinsdag blijft ze er slapen.
Ik wil niet veel zeggen, maar WTF. Dit is toch niet normaal gedrag !?
vrijdag 1 november 2024 om 08:46
In welke wereld is het in godsnaam ok om in deze snakepit het gezin maar lekker samen draaiende te houden? Doen alsof er niks aan de hand is? Hoe schadelijk wil je het hebben voor deze kinderen?
TO het klinkt alsof je in een totale twilightzone zit en ik kan me voorstellen hoe onthutst en verbijsterd je bent. Vreemdgaan is heel pijnlijk, maar tegelijk ook menselijk. In deze klinkt het alsof je vrouw door deze verliefdheid totaal van het padje geraakt is. Op verliefd gedrag an sich kan je de hele DSM wel loslaten, dat is eigenlijk heel normaal. Maar toch moet je dat nu een beetje loslaten en jezelf op de rit houden.
Als ik je een tip mag geven TO, zoek een (tijdelijk) ander onderkomen totdat alles formeel geregeld is. Stel meteen een regeling in rondom omgang met de kinderen. Nu werkt je vrouw nog enigszins mee dus please maak daar gebruik van. Wat daaraan ten grondslag ligt is nu even minder belangrijk.
Op deze manier heb jij ook ruimte en enige afstand om je verdriet te voelen, boos te zijn, bij te slapen, de zakelijke kant te regelen als de kinderen er niet zijn. Dan ben je ook weer wat opgeladen zodra ze er wel zijn, en laat je hen niet continu zwemmen in deze beerput/ vibe.
Wel fijn dat je hulp/ steun hebt gezocht, het klinkt alsof je dat heel hard kunt gebruiken. Man, dit is niet niks hoor. Veel sterkte.
TO het klinkt alsof je in een totale twilightzone zit en ik kan me voorstellen hoe onthutst en verbijsterd je bent. Vreemdgaan is heel pijnlijk, maar tegelijk ook menselijk. In deze klinkt het alsof je vrouw door deze verliefdheid totaal van het padje geraakt is. Op verliefd gedrag an sich kan je de hele DSM wel loslaten, dat is eigenlijk heel normaal. Maar toch moet je dat nu een beetje loslaten en jezelf op de rit houden.
Als ik je een tip mag geven TO, zoek een (tijdelijk) ander onderkomen totdat alles formeel geregeld is. Stel meteen een regeling in rondom omgang met de kinderen. Nu werkt je vrouw nog enigszins mee dus please maak daar gebruik van. Wat daaraan ten grondslag ligt is nu even minder belangrijk.
Op deze manier heb jij ook ruimte en enige afstand om je verdriet te voelen, boos te zijn, bij te slapen, de zakelijke kant te regelen als de kinderen er niet zijn. Dan ben je ook weer wat opgeladen zodra ze er wel zijn, en laat je hen niet continu zwemmen in deze beerput/ vibe.
Wel fijn dat je hulp/ steun hebt gezocht, het klinkt alsof je dat heel hard kunt gebruiken. Man, dit is niet niks hoor. Veel sterkte.
vrijdag 1 november 2024 om 08:58
Cesarinajoy schreef: ↑01-11-2024 08:46zoek een (tijdelijk) ander onderkomen totdat alles formeel geregeld is.
Ok, alternatieve tip: laat je onder geen voorwaarde bewegen het huis (“tijdelijk”) te verlaten en laat onder geen voorwaarde gebeuren dat zij hoofdverantwoordelijke wordt voor de kinderen. In het belang van je kinderen en van jezelf. Zet je voet dwars en laat je niet aanpraten dat je maar concessies moet doen.
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
vrijdag 1 november 2024 om 09:05
Vindt je? Ook als mijn man me tijdens een manische episode die opeens opkomt me zo bedriegt en op mijn hart trapt denk ik niet dat ik bij hem blijf.Wombat schreef: ↑31-10-2024 22:40Op het matje roepen niet. Maar als je kinderen hebt, handel dan niet overhaast. Dit is wel overhaast.
En ik ken 2 relaties waarbij dit scenario dus een bipolaire manische episode bleek te zijn. Die was zeer tijdelijk, en mensen zijn dan echt zichzelf niet. Beetje jammer als de scheiding al rond is als je daar achter bent.
vrijdag 1 november 2024 om 09:07
Ik snapje punt maar je vrouw is geen narcist. Echt niet. En het maakt ook niks uit. Je hebt geen diagnose en het is super irritant om continu met narcisme te strooien.verwardeman schreef: ↑31-10-2024 23:05Herkenbaar hoor. Ik heb hier jaren geleden ook weleens berichten gelezen en zelf geplaatst. De anti-mannenhaat is bij tijd en wijle groot, het meten met twee maten ook. Feit is echter wel dat narcisme veel vaker voorkomt bij mannen en bij vrouwen, maar ook mannen kunnen hier gewoon een slachtoffer van worden. Ook al zijn we een kop groter en een meter breder.
vrijdag 1 november 2024 om 09:17
Ja vooral lekker blijven zitten waar je zit en zelf ook gaan dwarsliggen. Fijn voor de kinderen ook. Afdwingen dat deze vrouw zelf weg moet gaan. Wanneer gaat dat gebeuren denk je? Ik denk: never. Zij gaat lekker uit seksen bij haar lover en komt doodleuk terug wanneer ze zin heeft. TO heeft al genconstateerd dat zij niet voor rede vatbaar is nu. Tja, dan is TO toch echt zelf aan zet. Toch?OudEnWijs schreef: ↑01-11-2024 08:58
Ok, alternatieve tip: laat je onder geen voorwaarde bewegen het huis (“tijdelijk”) te verlaten en laat onder geen voorwaarde gebeuren dat zij hoofdverantwoordelijke wordt voor de kinderen. In het belang van je kinderen en van jezelf. Zet je voet dwars en laat je niet aanpraten dat je maar concessies moet doen.
vrijdag 1 november 2024 om 09:23
Zou je dit advies aan een vrouw geven? Pas je aan, trek je terug, maak het de overspelige partij vooral niet lastig.Cesarinajoy schreef: ↑01-11-2024 09:17Ja vooral lekker blijven zitten waar je zit en zelf ook gaan dwarsliggen. Fijn voor de kinderen ook. Afdwingen dat deze vrouw zelf weg moet gaan. Wanneer gaat dat gebeuren denk je? Ik denk: never. Zij gaat lekker uit seksen bij haar lover en komt doodleuk terug wanneer ze zin heeft. TO heeft al genconstateerd dat zij niet voor rede vatbaar is nu. Tja, dan is TO toch echt zelf aan zet. Toch?
TO is zeker aan zet. Haar er uit gooien is een heel gezonde zet
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
vrijdag 1 november 2024 om 09:31
Zou het praktisch wel kunnen? Kun je eventueel voorlopig alleen voor je kinderen zorgen, voor zover je dat al niet doet? Of dat ze haar deel doet als jij weg bent/moet?
Die spanning is natuurlijk ook niet ideaal.
vrijdag 1 november 2024 om 09:36
Hier neig ik ook naar. Ze heeft kennelijk nu al nauwelijks oog voor de kinderen, gaat haar eigen gang en denkt nergens anders meer aan. En dan ook to die dan maar ergens anders moet gaan huizen... waar is er dan nog iets stabiels voor die kinderen (voor zover dat er al is nu)?
vrijdag 1 november 2024 om 09:42
Het rotte is dat je zo weinig invloed hebt op wat anderen doen. Deze vrouw is van het padje, ik zou mijn geld er niet op inzetten dat ze weggaat. En het mijn kinderen zeker niet aandoen getuige te worden van deze machtsstrijd. Dus ik was zelf vertrokken. Hetzelfde advies zou ik ook geven als TO een vrouw was, ben ik zelf namelijk ook.
vrijdag 1 november 2024 om 10:29
Dat vrouwen soms een wat sexistische blik hebben op relaties zal niet totaal nieuw voor je zijn hoop ik, dus dat je zelf vrouw bent zegt weinig.Cesarinajoy schreef: ↑01-11-2024 09:42Het rotte is dat je zo weinig invloed hebt op wat anderen doen. Deze vrouw is van het padje, ik zou mijn geld er niet op inzetten dat ze weggaat. En het mijn kinderen zeker niet aandoen getuige te worden van deze machtsstrijd. Dus ik was zelf vertrokken. Hetzelfde advies zou ik ook geven als TO een vrouw was, ben ik zelf namelijk ook.
En ik zou geen geld zetten op wat de ex doet, ik zou geld inzetten om haar te dwingen. Er kan meer dan je mogelijk denkt
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
vrijdag 1 november 2024 om 10:49
Het zit niet in de gebeurtenissen maar in de merkwaardige manier waarop hij erover schrijft.NomenNesci0 schreef: ↑31-10-2024 22:53Ik denk dat jullie to niet willen geloven. En hem daarom ter verantwoording roepen.
Zal ik het eens omdraaien.
Vrouw opent een topic hier op dit forum. Geeft aan haar man niet meer te herkennen. Hij heeft een nieuwe liefde opgeduikeld. En is zijn relatie met haar helemaal vergeten. Maakt niet uit dat ze samen kinderen hebben. Hij wil haar en de vrouw op dit forum schrijft dat ze helemaal flabbergasted is. Ik bedoel, het was altijd al een complexe man, veel draaide om hem, maar ze hield wel van hem. Maar nu heeft hij ineens uit het niets een ander schatje en wil al volgende maand met zijn nieuwe vriendin verder. Trekt zich niks meer aan van de kinderen, van zijn vrouw (die het topic opent) en blijft volgende week al bij haar slapen.
Weet je wat dan de adviezen zijn? Wat een lul! Ik zou eigenhandig zijn koffers pakken en de sloten vervangen! Zeggen dat hij niet meer welkom is! Run Forest run!
Dát is wat de tips zouden zijn, als to een vrouw was geweest. Echt, ik vind het walgelijk hier hoe hier een paar %^7*&**78 vrouwen de boel compleet omdraaien en de to afschilderen als een of andere randdebiel. En dat is wat ik dit forum ook enorm te verwijten vind. Er wordt hier gemodereerd met een of andere grote blinde vlek waar je u tegen zegt.
En omdat ik me hier erg over irriteer, is het beter voor mezelf om weg te blijven uit dit topic. Maar kan wel zeggen dat bepaalde forummers mij een hele vieze smaak geven.
vrijdag 1 november 2024 om 10:59
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
