Relaties
alle pijlers
Heroverweging relatie
vrijdag 23 september 2022 om 21:45
Hi iedereen,
Omdat ik niet zo goed weet wat ik met mijn gevoel moet doen leek het me in ieder geval een goed idee dit van me af te schrijven. Verder zijn alle reacties welkom. Ik kijk graag vanuit andere mensen hun perspectief naar deze situatie.
Geen idee of viva ook gebruikt wordt door mannen gezien ik er nog nooit een man over gehoord heb.
Ik heb nu al meer dan 5 jaar een vriendin en we zijn beide halverwege de 20.
De eerste 3-4 jaar van de relatie liepen vlekkeloos. In die jaren heb ik me nog nooit zo gelukkig gevoeld en merkte ik echt dat dit mijn eerste relatie was die me echt gelukkig maakte en verder merkte ik ook dat deze relatie een goede invloed op me had. We deden vanaf het moment dat we samen waren vrijwel altijd alles samen. We gingen vrij vaak samen een weekendje weg naar bijvoorbeeld de sauna, dierentuin, buitenland of noem het maar op. Verder deelden we toen der tijd ook dezelfde vriendengroep dus als we in het weekend afspraken met vrienden zagen we elkaar die avond ook nog gewoon. Eigenlijk zaten we in het weekend constant op elkaars lip maar wel op een goede manier. We hebben dit beide nooit als vervelend ervaren in ieder geval. (Ik denk dat we dit ook nooit als vervelend ervaren hebben omdat we doordeweeks elkaar vrijwel nooit zagen). Echter liep mijn sociale leven wel een klein beetje spaak want andere vrienden buiten die vriendengroep sprak ik vrijwel nooit meer. Doordeweeks was ik gewoon veel bezig met mijn studie en sporten.
Ik vond mijn leven op deze manier wel prima en kreeg met de jaren meer de mindset om lekker te settelen. Mijn vriendin was toen der tijd best wel een teruggetrokken persoon en sprak ook niet heel vaak met vriendinnen af waardoor ik deze mindset ook heb gecreëerd. Verder was ze ook altijd vrij druk met haar studie waardoor ze doordeweeks geen andere dingen ondernam. Ze was altijd liever samen dan dat we met mensen afspraken. Vaak als ik voorstelde wat te gaan doen met vrienden had ze hier ook geen zin in en hechte ze er meer waarde aan om gewoon samen een film te kijken.
Nu is zij sinds 1+ jaar heel erg veranderd. Ze is op kamers gegaan en is hierdoor uit haar schulpje gekropen. Ze heeft veel nieuwe vrienden gemaakt door haar vrijwilligerswerk en ook door haar werkstudent schappen. Als we in het weekend samen zijn, wilt ze ook altijd iets ondernemen omdat ze anders niet het idee heeft dat ze echt leeft of omdat ze anders fomo krijgt of iets dergelijks. Ik kan zelf heel slecht wennen aan het gevoel dat ze nu veel 'andere dingen' in haar leven heeft waarbij ik vrijwel niet betrokken wordt of kan worden. Soms probeert ze me dan meer in haar leven te betrekken (dan mag ik bijvoorbeeld een avond mee drinken met haar nieuwe vrienden) maar dan voel ik me toch vrij ongemakkelijk omdat ik me vrij erg aanhang voel en ook gaat ze heel anders met die mensen en mij om dan ik gewend ben. Verder zijn bijna al haar nieuwe vrienden werk gerelateerd en hebben ze het ook veel over hun werk waardoor ik me al helemaal een outsider voel. Hier heb ik het ook meerdere malen over gehad maar dan is haar weerwoord dat zij zich ook wel eens een outsider voelde bij mijn vrienden (waar we dan één keer per half jaar mee afspraken).
Zelf ben ik nu ongeveer een jaar werkende waardoor mijn energie pijl lager ligt dan toen ik student was. Doordeweeks werk ik gewoon 40 uurtjes en probeer ik in de avonden te sporten. Het contact wat we hebben is minimaal doordeweeks omdat zij twee dagen in de week werkt en voor de rest is ze nog bezig met haar master afronden. In de avonden is ze veel bezig met borrels voor werk/vrijwilligerswerk. Ik heb het idee dat ik hier een tikkeltje jaloers op ben. Niet zo zeer op het borrelen maar meer op het feit dat ze vroeger er vrede mee had op een rustigere manier te leven. Ze is voor mijn idee ook een heel ander persoon bij haar nieuwe vrienden dan hoe ze vroeger was bij onze gedeelde vriendengroep. Normaal na een avond gezellig wat drinken wilt ze bijvoorbeeld om 01:00 naar huis omdat het wel weer welletjes is geweest. Met haar nieuwe vrienden gaat ze vrij vaak door tot 03:00 - 06:00, dit vind ik dan weer heel apart omdat ik haar niet op deze manier ken. Verder zegt ze super vaak A en doet ze dan vervolgens B. Ik ben zelf een persoon die heel weinig houdt van verandering dus ik ervaar mijn relatie de laatste tijd ook echt niet als fijn. Ik vind het vrij vervelend dat ik jaloers ben of overkom omdat haar sociale leven er nu heel goed voor staat en ik het idee heb dat hierdoor onze relatie er niet goed voor staat. Het meeste vervelende is gewoon dat ik me ondergewaardeerd voel en ook voel ik me een beetje een mislukkeling bij haar/ haar vrienden. Ze hebben allemaal een hogere opleiding genoten en zijn heeel erg bezig met hun toekomst (allemaal de passie om manager te worden bij een big four kantoor). Zelf wil ik de komende jaren ook wel wat stappen maken maar niet zo erg als zij. Ik ervaar de relatie nu als ons onprettig omdat ze weinig tijd heeft voor me en ik heb het idee dat het de komende jaren alleen maar erger gaat worden. Ik merk ook dat ik alleen maar negatief ga denken en overthinken en mezelf aan praat dat de relatie slechter er voor staat dan hoe het er daadwerkelijk voor staat (denk ik). Ik ben ook bang om te gaan samen wonen omdat ik het idee heb dat ze haar borrelcultuur vervolgens alsnog doorzet en ik doordeweeks vrij vaak alleen zit waardoor ik nog meer sip wordt.
Ik heb wel voldoende gesprekken met haar hierover alleen na een gesprek loopt het weer een tijdje goed om vervolgens weer terug te vallen in bedroefdheid.
Verder heb ik nog twee vragen:
Hoe vinden jullie het als je partner meer uit eten gaat / uitjes onderneemt met andere mensen dan met jou zelf? Voel je je dan nog wel nodig in een relatie als diegene toch met andere mensen precies hetzelfde doet als met jou (en dan nog eens vaker)
Mijn vriendin leeft samen met een kamergenoot, als ik wel eens bij haar zit en ze thuis komt van werk verteld ze eerst heel haar dag aan haar huisgenoot en dan komt ze vervolgens pas met mij praten. Ik vind dit zelf heel storend en heb het idee dat ik daardoor tweede rang sta. Vinden jullie dit juist correct of apart?
Omdat ik niet zo goed weet wat ik met mijn gevoel moet doen leek het me in ieder geval een goed idee dit van me af te schrijven. Verder zijn alle reacties welkom. Ik kijk graag vanuit andere mensen hun perspectief naar deze situatie.
Geen idee of viva ook gebruikt wordt door mannen gezien ik er nog nooit een man over gehoord heb.
Ik heb nu al meer dan 5 jaar een vriendin en we zijn beide halverwege de 20.
De eerste 3-4 jaar van de relatie liepen vlekkeloos. In die jaren heb ik me nog nooit zo gelukkig gevoeld en merkte ik echt dat dit mijn eerste relatie was die me echt gelukkig maakte en verder merkte ik ook dat deze relatie een goede invloed op me had. We deden vanaf het moment dat we samen waren vrijwel altijd alles samen. We gingen vrij vaak samen een weekendje weg naar bijvoorbeeld de sauna, dierentuin, buitenland of noem het maar op. Verder deelden we toen der tijd ook dezelfde vriendengroep dus als we in het weekend afspraken met vrienden zagen we elkaar die avond ook nog gewoon. Eigenlijk zaten we in het weekend constant op elkaars lip maar wel op een goede manier. We hebben dit beide nooit als vervelend ervaren in ieder geval. (Ik denk dat we dit ook nooit als vervelend ervaren hebben omdat we doordeweeks elkaar vrijwel nooit zagen). Echter liep mijn sociale leven wel een klein beetje spaak want andere vrienden buiten die vriendengroep sprak ik vrijwel nooit meer. Doordeweeks was ik gewoon veel bezig met mijn studie en sporten.
Ik vond mijn leven op deze manier wel prima en kreeg met de jaren meer de mindset om lekker te settelen. Mijn vriendin was toen der tijd best wel een teruggetrokken persoon en sprak ook niet heel vaak met vriendinnen af waardoor ik deze mindset ook heb gecreëerd. Verder was ze ook altijd vrij druk met haar studie waardoor ze doordeweeks geen andere dingen ondernam. Ze was altijd liever samen dan dat we met mensen afspraken. Vaak als ik voorstelde wat te gaan doen met vrienden had ze hier ook geen zin in en hechte ze er meer waarde aan om gewoon samen een film te kijken.
Nu is zij sinds 1+ jaar heel erg veranderd. Ze is op kamers gegaan en is hierdoor uit haar schulpje gekropen. Ze heeft veel nieuwe vrienden gemaakt door haar vrijwilligerswerk en ook door haar werkstudent schappen. Als we in het weekend samen zijn, wilt ze ook altijd iets ondernemen omdat ze anders niet het idee heeft dat ze echt leeft of omdat ze anders fomo krijgt of iets dergelijks. Ik kan zelf heel slecht wennen aan het gevoel dat ze nu veel 'andere dingen' in haar leven heeft waarbij ik vrijwel niet betrokken wordt of kan worden. Soms probeert ze me dan meer in haar leven te betrekken (dan mag ik bijvoorbeeld een avond mee drinken met haar nieuwe vrienden) maar dan voel ik me toch vrij ongemakkelijk omdat ik me vrij erg aanhang voel en ook gaat ze heel anders met die mensen en mij om dan ik gewend ben. Verder zijn bijna al haar nieuwe vrienden werk gerelateerd en hebben ze het ook veel over hun werk waardoor ik me al helemaal een outsider voel. Hier heb ik het ook meerdere malen over gehad maar dan is haar weerwoord dat zij zich ook wel eens een outsider voelde bij mijn vrienden (waar we dan één keer per half jaar mee afspraken).
Zelf ben ik nu ongeveer een jaar werkende waardoor mijn energie pijl lager ligt dan toen ik student was. Doordeweeks werk ik gewoon 40 uurtjes en probeer ik in de avonden te sporten. Het contact wat we hebben is minimaal doordeweeks omdat zij twee dagen in de week werkt en voor de rest is ze nog bezig met haar master afronden. In de avonden is ze veel bezig met borrels voor werk/vrijwilligerswerk. Ik heb het idee dat ik hier een tikkeltje jaloers op ben. Niet zo zeer op het borrelen maar meer op het feit dat ze vroeger er vrede mee had op een rustigere manier te leven. Ze is voor mijn idee ook een heel ander persoon bij haar nieuwe vrienden dan hoe ze vroeger was bij onze gedeelde vriendengroep. Normaal na een avond gezellig wat drinken wilt ze bijvoorbeeld om 01:00 naar huis omdat het wel weer welletjes is geweest. Met haar nieuwe vrienden gaat ze vrij vaak door tot 03:00 - 06:00, dit vind ik dan weer heel apart omdat ik haar niet op deze manier ken. Verder zegt ze super vaak A en doet ze dan vervolgens B. Ik ben zelf een persoon die heel weinig houdt van verandering dus ik ervaar mijn relatie de laatste tijd ook echt niet als fijn. Ik vind het vrij vervelend dat ik jaloers ben of overkom omdat haar sociale leven er nu heel goed voor staat en ik het idee heb dat hierdoor onze relatie er niet goed voor staat. Het meeste vervelende is gewoon dat ik me ondergewaardeerd voel en ook voel ik me een beetje een mislukkeling bij haar/ haar vrienden. Ze hebben allemaal een hogere opleiding genoten en zijn heeel erg bezig met hun toekomst (allemaal de passie om manager te worden bij een big four kantoor). Zelf wil ik de komende jaren ook wel wat stappen maken maar niet zo erg als zij. Ik ervaar de relatie nu als ons onprettig omdat ze weinig tijd heeft voor me en ik heb het idee dat het de komende jaren alleen maar erger gaat worden. Ik merk ook dat ik alleen maar negatief ga denken en overthinken en mezelf aan praat dat de relatie slechter er voor staat dan hoe het er daadwerkelijk voor staat (denk ik). Ik ben ook bang om te gaan samen wonen omdat ik het idee heb dat ze haar borrelcultuur vervolgens alsnog doorzet en ik doordeweeks vrij vaak alleen zit waardoor ik nog meer sip wordt.
Ik heb wel voldoende gesprekken met haar hierover alleen na een gesprek loopt het weer een tijdje goed om vervolgens weer terug te vallen in bedroefdheid.
Verder heb ik nog twee vragen:
Hoe vinden jullie het als je partner meer uit eten gaat / uitjes onderneemt met andere mensen dan met jou zelf? Voel je je dan nog wel nodig in een relatie als diegene toch met andere mensen precies hetzelfde doet als met jou (en dan nog eens vaker)
Mijn vriendin leeft samen met een kamergenoot, als ik wel eens bij haar zit en ze thuis komt van werk verteld ze eerst heel haar dag aan haar huisgenoot en dan komt ze vervolgens pas met mij praten. Ik vind dit zelf heel storend en heb het idee dat ik daardoor tweede rang sta. Vinden jullie dit juist correct of apart?
vrijdag 23 september 2022 om 22:28
Ik snap je wel, het klinkt alsof jullie wat uit elkaar aan het groeien zijn, ook een beetje in een andere levensfase zitten, ook al zijn jullie even oud. Zij is nu vol in het studentenleven, flink aan het stappen, is met van alles en nog wat bezig, zit nog vol dromen (de kans dat al die vrienden bij zo'n topbedrijf komen te werken is denk ik niet zo groot, maar als je nog student bent is de sky the limit), jij werkt al fulltime, hebt je verwachtingen al wat bijgesteld, probeert haalbare doelen te stellen, je verdeelt je energie anders. Het een is niet beter dan het ander, maar het is wel lastig combineren en ik kan me ook voorstellen dat het voor jou wel enigszins zuur voelt omdat jij je voorheen erg aan haar hebt aangepast en dat nu eigenlijk weer moet doen als je nog mee wil draaien in haar leven.
Ik zou me denk ik wat minder in bochten wringen om mee te gaan en me meer op mijn werk, hobby's, eigen vriendengroep focussen, want dat heb je in de afgelopen jaren toch wel gemist denk ik. En dan kijken hoe het loopt en of jullie tussen die twee werelden in elkaar nog vinden. Je kunt niet altijd maar met haar meebewegen, dat is niet haalbaar voor jezelf en dat werkt ook niet. En het zou goed kunnen dat je tot de conclusie komt dat het gewoon niet meer past en dat is, hoe verdrietig ook, ook oké. Ik denk wel dat je er eerlijk over moet zijn: zoals het was tussen jullie, dat is er gewoon niet meer en de kans is reëel dat dat ook niet meer terugkomt. Dus wees ook eerlijk tegen jezelf of je dat nog wel wil. En het antwoord daarop mag gewoon nee zijn. Je mag gewoon bij jezelf ontdekken dat dit niet langer is wat je zoekt.
Ik zou me denk ik wat minder in bochten wringen om mee te gaan en me meer op mijn werk, hobby's, eigen vriendengroep focussen, want dat heb je in de afgelopen jaren toch wel gemist denk ik. En dan kijken hoe het loopt en of jullie tussen die twee werelden in elkaar nog vinden. Je kunt niet altijd maar met haar meebewegen, dat is niet haalbaar voor jezelf en dat werkt ook niet. En het zou goed kunnen dat je tot de conclusie komt dat het gewoon niet meer past en dat is, hoe verdrietig ook, ook oké. Ik denk wel dat je er eerlijk over moet zijn: zoals het was tussen jullie, dat is er gewoon niet meer en de kans is reëel dat dat ook niet meer terugkomt. Dus wees ook eerlijk tegen jezelf of je dat nog wel wil. En het antwoord daarop mag gewoon nee zijn. Je mag gewoon bij jezelf ontdekken dat dit niet langer is wat je zoekt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 23 september 2022 om 22:28
Jullie groeien uit elkaar. Niks geks aan op jullie leeftijd, is toch een fase waarin je veel verandert.
Jij hebt daar veel moeite mij, zij minder.
Tja...
Als ik jou was, zou ik je vriendin de ruimte gunnen om te zijn wie ze wil zijn en te doen wat ze wil doen. Als je je daar niet prettig bij voelt, dan zit er weinig anders op dan de relatie op een laag pitje te zetten of er zelfs mee te stoppen. Dat geldt voor haar natuurlijk net zo goed.
Jij hebt daar veel moeite mij, zij minder.
Tja...
Als ik jou was, zou ik je vriendin de ruimte gunnen om te zijn wie ze wil zijn en te doen wat ze wil doen. Als je je daar niet prettig bij voelt, dan zit er weinig anders op dan de relatie op een laag pitje te zetten of er zelfs mee te stoppen. Dat geldt voor haar natuurlijk net zo goed.
Wat eten we vanavond?
vrijdag 23 september 2022 om 22:28
Hoe staat je vriendin hier zelf in? Ik kan me zo voorstellen dat als dit jaar nieuwe vriendenkring is ze zelf ook ambities heeft richting big four. In dat geval zou het zo kunnen zijn dat jullie uit elkaar groeien omdat de wensen die jullie hebben voor de volgende fase in jullie leven niet overeenkomen.
Waarom voel je je zo'n mislukking? Als je ambitie niet ligt bij zo'n ambitieus leven dan zou je niet verwachten dat het je ego raakt. Heb je diep vanbinnen zelf ook zulke dromen maar iets dat je ervan weerhoudt dat achteraan te gaan?
Waarom voel je je zo'n mislukking? Als je ambitie niet ligt bij zo'n ambitieus leven dan zou je niet verwachten dat het je ego raakt. Heb je diep vanbinnen zelf ook zulke dromen maar iets dat je ervan weerhoudt dat achteraan te gaan?
vrijdag 23 september 2022 om 22:33
Misschien zijn jullie gewoon uit elkaar aan het groeien, of in ieder geval groeit zij bij jou vandaan. Dat is zuur, maar ik denk dat ze niet meer terug verandert in de huismus die ze was.
Is het geen idee dat jij ook weer meer een eigen vriendenkring gaat opbouwen? Dan ben je wat minder afhankelijk van haar.
Is het geen idee dat jij ook weer meer een eigen vriendenkring gaat opbouwen? Dan ben je wat minder afhankelijk van haar.
vrijdag 23 september 2022 om 22:57
Hoe lang nog voor ze afgestudeerd is?
Want wie weet is het eens ze begint te werken en vol voor haar carrière gaat ook wel voor een stuk gedaan met feesten.
En is ze het er nu gewoon 1 of 2 jaar van aan 't nemen nu het nog kan.
Want wie weet is het eens ze begint te werken en vol voor haar carrière gaat ook wel voor een stuk gedaan met feesten.
En is ze het er nu gewoon 1 of 2 jaar van aan 't nemen nu het nog kan.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 23 september 2022 om 23:56
Dit. Je houdt het niet tegen, ook al zou je dat graag willen. Je gesprekken met je vriendin geven aan dat je hoopt dat als zij hoort dat je het eigenlijk niet leuk vindt, dat ze dan wel rekening met je houdt. Maar het punt is dat je vriendin zichzelf aan het ontdekken is (hoort ook wel bij de leeftijd, zeker als ze nu 'pas' het huis uit is en de grote mensenwereld leert kennen). Zij heeft daar behoefte aan, jij niet. Het een is alleen niet beter dan het andere. Alleen kan dat er wel voor zorgen dat jullie levens niet meer bij elkaar passen. Het heeft geen zin voor haar om zich te voegen naar vroeger, want ze heeft dingen van zichzelf ontdekt, waarvan ze niet wist dat ze het in zich had. In die zin is ze zeker een andere persoon (na ja, dezelfde persoon, maar met nieuw ontdekte wensen) geworden.WollenStone schreef: ↑23-09-2022 22:33Misschien zijn jullie gewoon uit elkaar aan het groeien, of in ieder geval groeit zij bij jou vandaan. Dat is zuur, maar ik denk dat ze niet meer terug verandert in de huismus die ze was.
Is het geen idee dat jij ook weer meer een eigen vriendenkring gaat opbouwen? Dan ben je wat minder afhankelijk van haar.
Probeer ondanks dat je bezorgd bent om je relatie toch de focus bij jezelf te houden. Veranderen voor haar heeft geen zin, want dat is voor niemand goed, bovendien hou je dat niet vol en word je daar diep ongelukkig van. Misschien kan je vriendin voor wat inspiratie zorgen dat je zelf kijkt of er ook nog wat kantjes te ontdekken zijn bij jezelf. Misschien zijn jullie als outgoing en introvert persoon toch een mix, misschien niet. Maar daar kom je pas in de loop vd tijd achter.
zaterdag 24 september 2022 om 00:29
Wat me wel opvalt is dat je halverwege de 20 bent en moe bent van een 40-urige werkweek en 2 avondjes sporten. Het klinkt meer alsof je lui bent geworden, als je meer gaat ondernemen voor jezelf dan haal je daar ook energie uit. Het is een misverstand om te denken dat je energie haalt uit gamen of tv kijken.
Als je bijvoorbeeld introvert zou zijn dan kun je nog steeds beter iets doen. Ga van koken je hobby maken, doe een cursus Spaans en zoek je vrienden weer vaker op of ga in je eentje naar de bioscoop als je vriendin er niet is. Als nieuwe dingen probeert en je verdiept je daar een beetje in, dan krijg je meer energie en wordt je leven ook leuker.
Misschien moet je jezelf een schop onder je kont geven. Jaloezie voel je als iemand iets heeft wat jij ook wil. Alleen je onzekerheid houdt je tegen.
In een relatie hoor je het beste uit elkaar te halen, juist door je partner zet je soms stappen die je, diep in je hart, eng vindt. Onzeker worden door je vriendin is niet slim. Het maakt je onaantrekkelijk en het is ook niet nodig, je moet gewoon meer leuke dingen voor jezelf doen.
Als je bijvoorbeeld introvert zou zijn dan kun je nog steeds beter iets doen. Ga van koken je hobby maken, doe een cursus Spaans en zoek je vrienden weer vaker op of ga in je eentje naar de bioscoop als je vriendin er niet is. Als nieuwe dingen probeert en je verdiept je daar een beetje in, dan krijg je meer energie en wordt je leven ook leuker.
Misschien moet je jezelf een schop onder je kont geven. Jaloezie voel je als iemand iets heeft wat jij ook wil. Alleen je onzekerheid houdt je tegen.
In een relatie hoor je het beste uit elkaar te halen, juist door je partner zet je soms stappen die je, diep in je hart, eng vindt. Onzeker worden door je vriendin is niet slim. Het maakt je onaantrekkelijk en het is ook niet nodig, je moet gewoon meer leuke dingen voor jezelf doen.
zaterdag 24 september 2022 om 00:39
Ik vind lui dan wel een erg negatieve benaming voor iemand die een fulltime baan en waarschijnlijk ook een eigen huishouden heeft en in het weekend gewoon dingen doet, maar daar alleen niet zo heel veel lol (meer) in heeft. Misschien is hij niet zo enthousiast of actief voor een twintiger, maar lui, nee, dat lijkt me onzin.DingDong schreef: ↑24-09-2022 00:29Wat me wel opvalt is dat je halverwege de 20 bent en moe bent van een 40-urige werkweek en 2 avondjes sporten. Het klinkt meer alsof je lui bent geworden, als je meer gaat ondernemen voor jezelf dan haal je daar ook energie uit. Het is een misverstand om te denken dat je energie haalt uit gamen of tv kijken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 24 september 2022 om 01:34
Ik heb geen reacties gelezen, dus wellicht zeg ik dingen die al gezegd zijn, maar dit is mijn analyse:
Het klinkt alsof jullie je nogal hebben teruggetrokken in een bubbel, die heel aantrekkelijk leek door jullie liefde voor elkaar, maar ook een keerzijde heeft: het is wel erg beperkend.
Zij heeft nu door dat er een leven buiten die bubbel is dat ook heel leuk is en geniet daar met volle teugen van. Ondertussen is de liefde voor jou er ook gewoon nog steeds, want dat kan prima naast elkaar bestaan.
Voor jou voelt het als en bedreiging, want jouw veilige, fijne bubbel wordt opeens doorgeprikt.
Jullie levelen nu niet en dat moeten jullie zien op te lossen. Haar terug die bubbel intrekken is geen optie, daarmee doe je haar tekort.
Jij kunt er wel voor kiezen die bubbel uit te komen. Haar hand is uitgereikt (maar zorg zelf ook vooral voor eigen bezigheden.) Als je er oprecht voor open staat zal het vast leuker worden. Dat je haar nu zo anders vindt tegen anderen komt omdat je haar bijna alleen één op één kent, maar iedereen is anders in een (andere) groep.
Als de stap om je bubbel uit te komen te groot is, maar je wil het eigenlijk wel: werk dan aan jezelf, eventueel met hulp. Je lijkt op basis van je OP namelijk wel wat issues te hebben. Durf eerlijk in de spiegel te kijken en echt te kijken naar je problemen.
De tweede optie is, als je echt geen behoefte hebt aan een leven met meer sociale contacten, niet mee te gaan in haar nieuwe levenswijze, maar om het haar wel oprecht te gunnen en niet jaloers te zijn. Om dit te bereiken zou je denk ik ook heel eerlijk naar jezelf moeten durven kijken en werken.
Derde en laatste optie is om bij haar weg te gaan, als je je niet op de een of andere manier wil aanpassen.
Edit: inmiddels de reacties gelezen en ik kan me erg vinden in de post van DingDong, zoals zij het in haar post schetst zie ik het ook en vandaaruit heb ik deze reactie geschreven.
Het klinkt alsof jullie je nogal hebben teruggetrokken in een bubbel, die heel aantrekkelijk leek door jullie liefde voor elkaar, maar ook een keerzijde heeft: het is wel erg beperkend.
Zij heeft nu door dat er een leven buiten die bubbel is dat ook heel leuk is en geniet daar met volle teugen van. Ondertussen is de liefde voor jou er ook gewoon nog steeds, want dat kan prima naast elkaar bestaan.
Voor jou voelt het als en bedreiging, want jouw veilige, fijne bubbel wordt opeens doorgeprikt.
Jullie levelen nu niet en dat moeten jullie zien op te lossen. Haar terug die bubbel intrekken is geen optie, daarmee doe je haar tekort.
Jij kunt er wel voor kiezen die bubbel uit te komen. Haar hand is uitgereikt (maar zorg zelf ook vooral voor eigen bezigheden.) Als je er oprecht voor open staat zal het vast leuker worden. Dat je haar nu zo anders vindt tegen anderen komt omdat je haar bijna alleen één op één kent, maar iedereen is anders in een (andere) groep.
Als de stap om je bubbel uit te komen te groot is, maar je wil het eigenlijk wel: werk dan aan jezelf, eventueel met hulp. Je lijkt op basis van je OP namelijk wel wat issues te hebben. Durf eerlijk in de spiegel te kijken en echt te kijken naar je problemen.
De tweede optie is, als je echt geen behoefte hebt aan een leven met meer sociale contacten, niet mee te gaan in haar nieuwe levenswijze, maar om het haar wel oprecht te gunnen en niet jaloers te zijn. Om dit te bereiken zou je denk ik ook heel eerlijk naar jezelf moeten durven kijken en werken.
Derde en laatste optie is om bij haar weg te gaan, als je je niet op de een of andere manier wil aanpassen.
Edit: inmiddels de reacties gelezen en ik kan me erg vinden in de post van DingDong, zoals zij het in haar post schetst zie ik het ook en vandaaruit heb ik deze reactie geschreven.
zaterdag 24 september 2022 om 12:19
" dat ze vroeger er vrede mee had op een rustigere manier te leven"
"Met haar nieuwe vrienden gaat ze vrij vaak door tot 03:00 - 06:00, dit vind ik dan weer heel apart omdat ik haar niet op deze manier ken"
Het klinkt voor mij typisch als een studentenleven, waar ze in volle teugen van lijkt te genieten. Ws woonde ze voor die tijd nog thuis en ben je nog in het kringetje waarin je opgroeit. Maar je klinkt nu net alsof je haar vader bent..een beetje gezapig ook. Julie hebben op het moment een ander leven. Laat haar haar vrijheid een genieten. Huisje boompje beestje kan ze nog haar hele leven.
"Met haar nieuwe vrienden gaat ze vrij vaak door tot 03:00 - 06:00, dit vind ik dan weer heel apart omdat ik haar niet op deze manier ken"
Het klinkt voor mij typisch als een studentenleven, waar ze in volle teugen van lijkt te genieten. Ws woonde ze voor die tijd nog thuis en ben je nog in het kringetje waarin je opgroeit. Maar je klinkt nu net alsof je haar vader bent..een beetje gezapig ook. Julie hebben op het moment een ander leven. Laat haar haar vrijheid een genieten. Huisje boompje beestje kan ze nog haar hele leven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
