Het doet nog zoveel pijn

12-02-2023 11:07 23 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey lieve forummers,

Het is nu ruim 4 maanden geleden dat mijn man bij me wegging. De scheiding sleept voort, het duurt allemaal lang. Maar ik heb nog zoveel verdriet, ik huil nog vrijwel dagelijks en ik mis hem zo hard... de man die hij nu is, ken ik niet. Hoe lang blijft het nog zoveel pijn doen? Ga ik ooit nog oprecht gelukkig zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit gaat echt voorbij, is liefdesverdriet en dat is echt a bitch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat voorbij, maar kan best lang duren. Het is niet alleen je man waar je afscheid van moet nemen, maar ook van dromen, verwachtingen, soms je huis, familie en vrienden. Geef er aan toe, je moet er dag voor dag doorheen. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat voorbij. 4 maanden is eigenlijk nog kort. Sterkte.
Ach, wat naar. Het is logisch dat het pijn doet. Het wordt echt beter. Vier maanden is nog erg vers.
:hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Vier maanden is nog maar net natuurlijk. Niemand kan je vertellen hoe lang het nog pijn zal doen maar uiteindelijk gaat het voorbij.

Jaren geleden zat ik ook met een gebroken hart en mijn grootste wens was me ooit weer 'okay' te voelen want zelfs dat kon ik niet geloven, ook al zei iedereen dat het beter zou worden. 'Iedereen' had inderdaad gelijk. Het duurde wel even met heel veel gezoek en zelf-onderzoek maar uiteindelijk voelde ik me niet slechts 'okay' maar oprecht weer heel gelukkig. En een tijdje later kwam ik zelfs nog een heel leuke man tegen waar ik inmiddels ook al weer jaren een fijne relatie mee heb.

Sterkte :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Yes het wordt beter. Ik had mezelf enorm kunnen helpen door te accepteren dat dit nou eenmaal zo was Ipv mezelf erover te veroordelen.

Ik denk dat ik na een half jaar stopte met dagelijks huilen
Vanaf een jaar voelde ik me beter
Na anderhalf jaar was ik oprecht blij dat ik er vanaf was.

Dat je je ex niet herkent als persoon vind ik ook heel herkenbaar. Ik heb me er na twee jaar pas bij neer kunnen leggen dat ik het nooit zou begrijpen, ik geen verklaring zou krijgen en dat het hoe dan ook niet meer uitmaakte ook.

Sterkte lieverd! Alles gaat voorbij.... goede periodes en de slechte ook.
Ja. Dit gaat voorbij.
En alle lieve adviezen van ervaringsdeskundigen en vrienden kloppen en mag ter harte nemen.

Het gaat voorbij en dan kijk je er zonder pijn en verdriet op terug, dan is het een gebeurtenis in je leven waar je van hebt geleerd en die zinvol is gebleken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach, natuurlijk doet het pijn. En dat blijft ook nog wel even zo. Maar hoe lang dat ook lijkt te duren...het gaat voorbij. Op een keer kom je erachter dat je weer wat genoten hebt en dat dagen dat je loopt te huilen steeds minder vaak voorkomen.
En dan gaat het snel, dan ga je je weer steeds prettiger voelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zit er nog midden in, pas als alles 'klaar', heb je vaak pas de ruimte om het te verwerken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Saartjepoes schreef:
12-02-2023 14:03
Yes het wordt beter. Ik had mezelf enorm kunnen helpen door te accepteren dat dit nou eenmaal zo was Ipv mezelf erover te veroordelen.

Ik denk dat ik na een half jaar stopte met dagelijks huilen
Vanaf een jaar voelde ik me beter
Na anderhalf jaar was ik oprecht blij dat ik er vanaf was.

Dat je je ex niet herkent als persoon vind ik ook heel herkenbaar. Ik heb me er na twee jaar pas bij neer kunnen leggen dat ik het nooit zou begrijpen, ik geen verklaring zou krijgen en dat het hoe dan ook niet meer uitmaakte ook.

Sterkte lieverd! Alles gaat voorbij.... goede periodes en de slechte ook.

Dank allemaal voor de lieve reacties!
Ik heb het inderdaad heel moeilijk met onbeantwoorde vragen, uitspraken en gedrag wat ik niet begrijp. Ik weet dat ik dat moet loslaten, dat ik die antwoorden waarschijnlijk nooit zal krijgen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik word er heel onzeker van.
Af en toe heb ik wel momenten waarop ik even lol heb, maar ieder moment zonder afleiding denk ik non-stop aan hem. Herinneringen, dingen die ik heb gezegd of gedaan, of die hij heeft gezegd of gedaan, wat ik zou moeten doen of zeggen, of juist niet... ik val er letterlijk mee in slaap en wordt ermee wakker. Is dat normaal? Het voelt niet normaal 😕
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnewin schreef:
12-02-2023 21:23
Dank allemaal voor de lieve reacties!
Ik heb het inderdaad heel moeilijk met onbeantwoorde vragen, uitspraken en gedrag wat ik niet begrijp. Ik weet dat ik dat moet loslaten, dat ik die antwoorden waarschijnlijk nooit zal krijgen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik word er heel onzeker van.
Af en toe heb ik wel momenten waarop ik even lol heb, maar ieder moment zonder afleiding denk ik non-stop aan hem. Herinneringen, dingen die ik heb gezegd of gedaan, of die hij heeft gezegd of gedaan, wat ik zou moeten doen of zeggen, of juist niet... ik val er letterlijk mee in slaap en wordt ermee wakker. Is dat normaal? Het voelt niet normaal 😕
Dat is hartstikke normaal! Het hoort bij liefdesverdriet. Het wordt echt beter hoewel het nu waarschijnlijk voelt alsof dit gevoel voor altijd zal blijven. Je komt hier echt doorheen, het is een rouwproces wat waarschijnlijk pas echt kan beginnen op het moment dat de scheiding helemaal rond is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar! Vorig jaar maart zelf mijn relatie verbroken, daarna de ‘domme’ fout gemaakt om weer met elkaar te gaan daten en sinds eind november is het écht voorbij. Ondanks dat het beide keren mijn keuzes waren maakt dat het niet minder k.ut. Ik huil niet meer dagelijks maar nog steeds wel meerdere keren per week, in zo’n zwak moment app ik hem (wat ik niet moet doen en eigenlijk moet ik hem blokkeren maar op de één of andere manier kan ik dat nog niet) en heb ik heel diep van binnen nog de hoop dat het misschien wél goed kan komen. Aan de andere kant weet ik diep van binnen ook dat het niet gaat werken maar dat doet pijn. Het doet ook pijn om te weten dat hij er vrede mee heeft, hoe dan en hoezo zo snel, en vrijwel elk weekend in de stad hangt. Ik vind het ook mega verrot, pijnlijk en het voelt alsof je gedeeltelijk geamputeerd bent. Tijd heelt alle wonden maar wanneer dan? Herken wel dat je je afvraagt wat normaal is en wat niet… denk idd dat alles normaal is maar dat liefdesverdriet echt fucked up is :(
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnewin schreef:
12-02-2023 21:23
Dank allemaal voor de lieve reacties!
Ik heb het inderdaad heel moeilijk met onbeantwoorde vragen, uitspraken en gedrag wat ik niet begrijp. Ik weet dat ik dat moet loslaten, dat ik die antwoorden waarschijnlijk nooit zal krijgen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik word er heel onzeker van.
Af en toe heb ik wel momenten waarop ik even lol heb, maar ieder moment zonder afleiding denk ik non-stop aan hem. Herinneringen, dingen die ik heb gezegd of gedaan, of die hij heeft gezegd of gedaan, wat ik zou moeten doen of zeggen, of juist niet... ik val er letterlijk mee in slaap en wordt ermee wakker. Is dat normaal? Het voelt niet normaal 😕
:hug:
Ja hoor, dat is allemaal heel normaal. Hoort er allemaal bij. Vier maanden is nog maar heel kort.

Het goede nieuws is: het wordt beter. Dat gaat helemaal vanzelf en sneller dan je nu denkt.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Hoe gaat het to?
Alle reacties Link kopieren Quote
Met ups en downs. Ik zou willen dat ik een half jaar kon fast-forwarden. Ik heb nu zoveel verdriet en alles is zo onzeker...
Ik ben heel blij hier gelezen te hebben dat mijn gevoelens normaal zijn, dat is serieus een hele zorg minder. Ik begon echt te twijfelen of ik gek aan het worden was.
Nu kan ik het beter 'laten gebeuren, echt voelen' zeg maar, ipv ertegen te vechten want: doe normaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goed om te horen TO.
Dat scheelt toch wel.
Ik draaide ook wel keiharde muziek, om lekker mee te kunnen schreeuwen en te janken. Lief zijn voor jezelf hoor!!
Eet waar je zin in hebt, doe vooral wat je leuk vindt etc. Ik ben op een gegeven moment in de klusactie gesprongen, nieuw behang enzo. Maar dat was toen het echte huilen wel voorbij was.
Natuurlijk is het normaal om ondersteboven te zijn van een break-up en vier maanden is zeker nog kort. Maar omdat je kinderen hebt is het wel belangrijk om hen ook te laten zien dat hun moeder zichzelf ook rest en zij zich geen extra zorgen hoeven maken om jou. Je wilt hen een stevige basis blijven bieden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vier maanden is niks! Gun jezelf die rouw en probeer lief voor jezelf te zijn. :hug:
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren Quote
Het ene moment denk ik dat het goed is zo. We waren niet goed voor elkaar en dit uiteindelijk worden we allemaal gelukkiger. Het andere moment word ik wanhopig. Denk ik dat ik het enige goede in mijn leven, mijn enige kans op echte liefde zelf heb weggejaagd. Wanneer en hoe kom ik erachter welke van de 2 klopt?
Alle reacties Link kopieren Quote
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tijd zal je dat vertellen.
Blijven ademen...
Afleiding zoeken maar toch ook op tijd het verdriet toelaten. Dat lucht enorm op achteraf...
Sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnewin schreef:
19-02-2023 09:30
Het ene moment denk ik dat het goed is zo. We waren niet goed voor elkaar en dit uiteindelijk worden we allemaal gelukkiger. Het andere moment word ik wanhopig. Denk ik dat ik het enige goede in mijn leven, mijn enige kans op echte liefde zelf heb weggejaagd. Wanneer en hoe kom ik erachter welke van de 2 klopt?
Gelukkig heeft niemand maar 1 kans op echte liefde. Pijnig jezelf niet met die gedachte!
Zelfs al ligt het 100% aan jou (wat bijna nooit zo is natuurlijk, maar stel dat) dan kan je daarvan weer leren voor in een nieuwe relatie. Wanneer daar weer ruimte voor komt in je hoofd. Geef dat tijd.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven