Relaties
alle pijlers
Hoe kan iemand je in een keer uit je leven bannen?
dinsdag 11 juni 2024 om 18:40
Hoi allemaal,
Ik ben nieuw hier. Ik ben kapot van verdriet en ik zoek herkenning en mensen om mee te praten.
Ik heb 1,5 jaar een relatie gehad. Vanaf dag een waren we bijna elke dag bij elkaar. Hij had nooit eerder een relatie gehad (wel gedate) en ging bijna alleen maar met zijn ouders en zus om. Verder alleen 2 vrienden die hij 1x in de 4 maanden ziet. Ik merkte meteen dat de band met zijn familie extreem hecht is. Zijn ouders (vooral zijn moeder) zijn het belangrijkste voor hem en hun mening ook, wat ik soms bijzonder vond voor een man van 33 jaar. Ik ben vanaf het begin nooit betrokken bij de familie geweest, ze toonden geen interesse. Ik merkte dat mijn vriend over alles eerst de mening van zijn moeder vroeg, zelfs over relatie dingen. Uiteindelijk kreeg ik ook steeds meer het gevoel dat zijn moeder mij niet accepteerde. Toen mijn vriend en ik wilden gaan samenwonen, hebben zijn moeder en zus aangegeven dat ze daar niet blij mee waren.
2 weken geleden was hij in het weekend bij mij, gezellig, niks aan de hand. Hij ging zaterdagmiddag bij zijn ouders koffie drinken, bleef uren weg, komt huilend terug en maakt het uit. Zijn ouders vinden me niet geschikt. Hij wilde me niet meer zien of spreken, dat deed hem teveel pijn. Ik appte en belde hem natuurlijk de dag erna, snapte er niks van, maar hij wilde met rust gelaten worden en blokkeerde me op WhatsApp. Zijn moeder nog gebeld, die zei dat ik in het weekend te lang uitsliep en dat mijn vriend dan maar zat te wachten, en dat dat niks voor hem is. Dat was serieus de reden...
Ik kreeg geen contact meer. Een week later ben ik onverwacht naar hem toe gegaan. Hij was ijskoud. Zei dat 'ie al lang twijfelde en dat zijn ouders hem dat gewoon bevestigd hebben. Op de vraag waarom hij dan de dag voordat hij het uitmaakte nog een huisbezichtiging plande kreeg ik geen antwoord. Hij wil rust en ik moet hem loslaten.
Hij heeft me nu overal geblokkeerd. Zelfs mijn nummer. 2 dagen voordat hij het uitmaakte hebben we nog een vakantie geboekt. Tot op het laatste moment zei hij nog 'ik hou van je' elke dag. 3 dagen voordat hij het uitmaakte appte hij nog dat hij zo blij met me was en me nooit kwijt wilde. Niks zien aankomen. Iedereen in mijn omgeving, en ik ook, was in shock.
Hoe kan dit nou? Hoe kan je nou iemand zo van de een op de andere dag uit je leven zetten?
Hoe moet ik dit verwerken?
Sorry voor het lange verhaal. Bedankt alvast.
Ik ben nieuw hier. Ik ben kapot van verdriet en ik zoek herkenning en mensen om mee te praten.
Ik heb 1,5 jaar een relatie gehad. Vanaf dag een waren we bijna elke dag bij elkaar. Hij had nooit eerder een relatie gehad (wel gedate) en ging bijna alleen maar met zijn ouders en zus om. Verder alleen 2 vrienden die hij 1x in de 4 maanden ziet. Ik merkte meteen dat de band met zijn familie extreem hecht is. Zijn ouders (vooral zijn moeder) zijn het belangrijkste voor hem en hun mening ook, wat ik soms bijzonder vond voor een man van 33 jaar. Ik ben vanaf het begin nooit betrokken bij de familie geweest, ze toonden geen interesse. Ik merkte dat mijn vriend over alles eerst de mening van zijn moeder vroeg, zelfs over relatie dingen. Uiteindelijk kreeg ik ook steeds meer het gevoel dat zijn moeder mij niet accepteerde. Toen mijn vriend en ik wilden gaan samenwonen, hebben zijn moeder en zus aangegeven dat ze daar niet blij mee waren.
2 weken geleden was hij in het weekend bij mij, gezellig, niks aan de hand. Hij ging zaterdagmiddag bij zijn ouders koffie drinken, bleef uren weg, komt huilend terug en maakt het uit. Zijn ouders vinden me niet geschikt. Hij wilde me niet meer zien of spreken, dat deed hem teveel pijn. Ik appte en belde hem natuurlijk de dag erna, snapte er niks van, maar hij wilde met rust gelaten worden en blokkeerde me op WhatsApp. Zijn moeder nog gebeld, die zei dat ik in het weekend te lang uitsliep en dat mijn vriend dan maar zat te wachten, en dat dat niks voor hem is. Dat was serieus de reden...
Ik kreeg geen contact meer. Een week later ben ik onverwacht naar hem toe gegaan. Hij was ijskoud. Zei dat 'ie al lang twijfelde en dat zijn ouders hem dat gewoon bevestigd hebben. Op de vraag waarom hij dan de dag voordat hij het uitmaakte nog een huisbezichtiging plande kreeg ik geen antwoord. Hij wil rust en ik moet hem loslaten.
Hij heeft me nu overal geblokkeerd. Zelfs mijn nummer. 2 dagen voordat hij het uitmaakte hebben we nog een vakantie geboekt. Tot op het laatste moment zei hij nog 'ik hou van je' elke dag. 3 dagen voordat hij het uitmaakte appte hij nog dat hij zo blij met me was en me nooit kwijt wilde. Niks zien aankomen. Iedereen in mijn omgeving, en ik ook, was in shock.
Hoe kan dit nou? Hoe kan je nou iemand zo van de een op de andere dag uit je leven zetten?
Hoe moet ik dit verwerken?
Sorry voor het lange verhaal. Bedankt alvast.
woensdag 12 juni 2024 om 12:11
Misschien heeft hij het niet eens door, hoe ongezond dit is. TO heeft het blijkbaar ook nooit met hem besproken. En vrienden heeft hij amper.fruityjuice schreef: ↑12-06-2024 11:43Precies. Want als de zoon voor zichzelf zou kiezen dan is hij bang zijn ouders hiermee te verliezen. Die kans zit er ook dik in. Dat maakt de zoon machteloos en vatbaar voor controle. Waarschijnlijk al vanuit zijn jonge jeugd.
De ouders willen regie blijven houden op de zoon en zijn leven. Het idd een zeer toxide gezinsdynamiek waarvan een van de ouders (of beide) vaak verborgen narcistische kenmerken in de persoonlijkheid heeft. De kenmerken ziijn o.a. manipulatie, controle en macht. Het bestaansrecht van die zoon wordt hiermee volkomen afhankelijk gemaakt.
Zou mooi zijn als de zoon ooit de kracht vindt om uit te breken en los te komen om zijn ware zelf te ontdekken. Wie hij is en wat hij vindt en wat hij wil. Maar het is en blijft een keuze om alsvolwassene in de gezinsdynamiek te blijven hangen.....
woensdag 12 juni 2024 om 12:25
Het is een keuze. Maar een disfunctioneel gezin vormt je hele persoonlijkheid. Er zitten copingmechanismen aan vast. Waardoor meestal het inzicht er niet voldoende is. Loskomen van verstikkende ouders duurt daardoor vaak vele jaren, als het al gebeurt. Zijn er genoeg die dik in de 60 of 70 nog in deze dynamiek met mama zitten. Ik zou er niet op wachten iig.fruityjuice schreef: ↑12-06-2024 12:09Op de lange duur zal TO dit hopelijk beseffen. In vrijheid leven en het leven geheel zelf vormgeven is een bestaansrecht en een enorm groot goed.
Een ander macht en controle over jouzelf geven, daar kan iemand NEE tegen zeggen....
woensdag 12 juni 2024 om 12:26
Ja het is heel zielig. Kindermishandeling eigenlijk.bijtie schreef: ↑12-06-2024 12:25Het is een keuze. Maar een disfunctioneel gezin vormt je hele persoonlijkheid. Er zitten copingmechanismen aan vast. Waardoor meestal het inzicht er niet voldoende is. Loskomen van verstikkende ouders duurt daardoor vaak vele jaren, als het al gebeurt. Zijn er genoeg die dik in de 60 of 70 nog in deze dynamiek met mama zitten. Ik zou er niet op wachten iig.
woensdag 12 juni 2024 om 12:29
Je zou wel een afweging kunnen maken om de deur op een keer te houden, omdat dit soort processen met horten en stoten gaat. Maar daarbij zou ik wel je eigen mentale staat afwegen en wanneer dit te zwaar is de deur dicht houden, want ook wanneer je elkaar wel vindt dan ben je nog niet van de familie af.
woensdag 12 juni 2024 om 12:38
Tja, die man heeft haar geblokkeerd, er valt dus geen kier open te houden. Hij wil niet meer, en dat mag op zich natuurlijk gewoon (ongeacht de reden).FaceofOZ schreef: ↑12-06-2024 12:29Je zou wel een afweging kunnen maken om de deur op een keer te houden, omdat dit soort processen met horten en stoten gaat. Maar daarbij zou ik wel je eigen mentale staat afwegen en wanneer dit te zwaar is de deur dicht houden, want ook wanneer je elkaar wel vindt dan ben je nog niet van de familie af.
Daarbij, hoewel we compassie en begrip voor die man kunnen hebben, is het ook niet de taak van TO om daar wat mee te doen. Mocht ze hem ooit nog spreken, dan kan ze hooguit zeggen dat zij vindt dat hij erg aan zijn ouders vast zit, en dat ze hoopt dat hij zelf ook tot dat inzicht kan komen. Maar dan alsnog hoeft zij er niets mee, zéker niet als die man zelf niet eens kan inzien dat het ongezond is.
donderdag 13 juni 2024 om 08:17
Je móet hem nog spreken.
Je moet die vakantie immers annuleren.
Óf alleen gaan, of het laten omzetten zodat je b.v. met een vriendin kunt gaan.
Op tlc is zo'n programma over vrouwen die een mama's boy daten.
Vreselijk.
Zou voor mij nooit werken.
Jammer voor hem ook. Hij komt gewoon nooit los. En hij is al 33. Dat wordt niks meer hoor.
Stop er geen energie meer in, hoe erg je het ook vindt. Je zal bij hem nooit op 1 staan.
Je moet die vakantie immers annuleren.
Óf alleen gaan, of het laten omzetten zodat je b.v. met een vriendin kunt gaan.
Op tlc is zo'n programma over vrouwen die een mama's boy daten.
Vreselijk.
Zou voor mij nooit werken.
Jammer voor hem ook. Hij komt gewoon nooit los. En hij is al 33. Dat wordt niks meer hoor.
Stop er geen energie meer in, hoe erg je het ook vindt. Je zal bij hem nooit op 1 staan.
de wereld wacht om ontdekt te worden
donderdag 13 juni 2024 om 09:48
Wat is dit nou weer voor onzin? Er zijn ook legio mensen die depri worden omdat hun partner of ouders zijn overleden, ook dan kan je naar de GGZ.Lorrelies schreef: ↑12-06-2024 09:52Whût, in behandeling omdat je geghost bent, traumatische ervaring?
Serieus?
Je dokter ziet je aankomen voor een verwijzing….
Je kan ook overdrijven hè, een kut relatie breuk overkomt echt legio mensen een keer in hun leven, als die allemaal een aanspraak moeten gaan doen op de toch al overbelaste zorg… het zou wat zijn zeg.
Dan is er collectief wat mis met je de hedendaagse veerkracht
donderdag 13 juni 2024 om 10:05
Overleden of gedumpt zijn, ja is precies hetzelfde natuurlijk.klompenboertje schreef: ↑13-06-2024 09:48Wat is dit nou weer voor onzin? Er zijn ook legio mensen die depri worden omdat hun partner of ouders zijn overleden, ook dan kan je naar de GGZ.
zaterdag 15 juni 2024 om 19:31
Ik heb dit ook meegemaakt. We zouden samen op vakantie gaan en waren al naar huizen aan het kijken om te gaan samenwonen. Hij heeft nooit meer laten weten hoe of wat met de vakantie te moeten doen, dus ik ben in mijn eentje gegaan, heb overdwars in dat grote hotelbed gelegen en nog met een Italiaan lopen zoenen. Knapte ik echt onwijs van op.
Maar ook ik was destijds heel erg verdrietig, snapte het niet en had het niet voelen aankomen. Op een gegeven moment zei wel een van zijn vrienden tegen me: “O is het weer zover?” Het bleek dat ex eens in de zoveel tijd gewoon 90% van z’n contacten stopzette en alles achter zich liet. Ex zei ook altijd dat hij weinig vrienden nodig had, dat familie veel belangrijker was.
Gelukkig kwam ik na een aantal maanden van verdriet mijn man tegen. We zijn inmiddels al 15 jaar samen en hebben kinderen. Ik had er niet aan moeten denken dat ik hem bij onze ontmoeting niet had zien staan, omdat ik nog aan ex zou hebben vastgezeten. Dus uiteindelijk beschouw ik zijn horkerige gedrag als enorm cadeau, maar ik was er wel echt kapot van.
Maar ook ik was destijds heel erg verdrietig, snapte het niet en had het niet voelen aankomen. Op een gegeven moment zei wel een van zijn vrienden tegen me: “O is het weer zover?” Het bleek dat ex eens in de zoveel tijd gewoon 90% van z’n contacten stopzette en alles achter zich liet. Ex zei ook altijd dat hij weinig vrienden nodig had, dat familie veel belangrijker was.
Gelukkig kwam ik na een aantal maanden van verdriet mijn man tegen. We zijn inmiddels al 15 jaar samen en hebben kinderen. Ik had er niet aan moeten denken dat ik hem bij onze ontmoeting niet had zien staan, omdat ik nog aan ex zou hebben vastgezeten. Dus uiteindelijk beschouw ik zijn horkerige gedrag als enorm cadeau, maar ik was er wel echt kapot van.
dinsdag 18 juni 2024 om 22:58
@LauraRoar:
Verschrikkelijk is dat hé, in 1x geen contact meer. Ik snap niet dat je iemand waar je zegt zoveel van te houden in een keer zo uit je leven kan zetten. Ik probeer me nu vast te houden aan de toekomst, dat het beter wordt en hopelijk kom ik, net zoals jou, over een tijd iemand veel leukers tegen.
Verschrikkelijk is dat hé, in 1x geen contact meer. Ik snap niet dat je iemand waar je zegt zoveel van te houden in een keer zo uit je leven kan zetten. Ik probeer me nu vast te houden aan de toekomst, dat het beter wordt en hopelijk kom ik, net zoals jou, over een tijd iemand veel leukers tegen.
dinsdag 18 juni 2024 om 23:13
Nou idd. Hier niet met een relatie meegemaakt, maar wel met een goede vriendschap. Diegene heeft mij gewoon na 4 jaar de bons gegeven. Uit het niets met rare smoezen… terwijl ik lief en leed ermee gedeeld hebLucifee2024 schreef: ↑11-06-2024 20:44Dat doen veel mensen als ze het uitmaken of een vriendschap beëindigen, Dus die ander uit hun leven zetten, kunnen dus redelijk wat mensen best goed. Zelfs na jaren en jaren een relatie of vriendschap, niets bijzonders helaas.
Hoefje daar verder niet meer allerlei scenario's over te verzinnen in je hoofd, zo zijn mensen en ja dat kunnen redelijk veel mensen dus ook redelijk makkelijk.
Mbt je verdriet, dat is gewoon rot en moet je doorheen, zoek een lief iemand op uit je omgeving en praat van je af.
Voor iedereen een groene tuin
woensdag 19 juni 2024 om 17:57
Hier bijna 30 jaar vriendschap, hoorde niets meer van hem en zag na een tijdje dat hij mij overal had ontvriend en gedeletet. Moest van zijn moeder horen dat hij mij niet meer wilde zien of horen..zo bizar.GroenTuintje schreef: ↑18-06-2024 23:13Nou idd. Hier niet met een relatie meegemaakt, maar wel met een goede vriendschap. Diegene heeft mij gewoon na 4 jaar de bons gegeven. Uit het niets met rare smoezen… terwijl ik lief en leed ermee gedeeld heb
woensdag 19 juni 2024 om 17:59
Na 30 jaar is helemaal bizarSjaantje37 schreef: ↑19-06-2024 17:57Hier bijna 30 jaar vriendschap, hoorde niets meer van hem en zag na een tijdje dat hij mij overal had ontvriend en gedeletet. Moest van zijn moeder horen dat hij mij niet meer wilde zien of horen..zo bizar.
maar mensen kunnen helaas heel vreemd doen.
Voor iedereen een groene tuin
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
