Hoe steun bieden

19-01-2023 15:06 16 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
een eetstoornis ontwikkeld. Ik snap dat, want daarmee heb je nog enigszins controle op je leven.



Misschien zijn er hier mensen die ook dit soort problemen hebben en die kunnen aangeven wat hun het beste helpt.
because wijzigde dit bericht op 23-01-2023 07:20
37.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou dat denk ik even vragen aan die persoon.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Luisteren luisteren luisteren. En hoe lief ook bedoeld, maar betrek je eigen ervaringen er niet bij. Het hebben van een problematisch zelfbeeld wat zich uit in een eetstoornis is echt wat anders dan een keer onzeker zijn. Door dat dus wel te benoemen kan het voelen als bagatelliseren van haar probleem. Wat volgens mij helemaal jouw bedoeling niet is.
Verder af en toe een kaartje sturen. Daar hoef je niks diepzinnigs op te zetten. Als je alleen laat weten dat je aan haar denkt, kan dat al heel steunend zijn. Zo ook met een appje. Of ga eens spontaan langs met een lekker theetje, waarbij je aangeeft dat je die graag een keer met haar drinkt als zij daaraan toe is, maar dat alleen opdrinken ook helemaal prima is. En dan vertrek je weer.
Of geef haar een proef tijdschriften abonnement wat vanzelf stopt. Kan ze even ontspannen en haar gedachten verzetten.
Oh. En denk ook nog na maanden aan haar en haar gevecht. Een eetstoornis is niet in enkele weken opgelost. Fijn als er vriendinnen/ mensen om haar heen zijn die ook na langere tijd vragen hoe het gaat. En dan ook oprecht luisteren.
Met een 'ik heb ook wel eens onzekerheden ' loop je een groot risico dat het overkomt alsof je het bagatelliseert. Die persoon zal vast wel begrijpen dat iedereen onzekerheden kent, dat is niet per se helpend. En als het op bagatelliseren lijkt al helemaal niet.
Gewoon luisteren, zoals apiejapie zegt. Laat die persoon vertellen. Vraag door, vat samen, knik, laat zien dat je luistert. Probeer de neiging te onderdrukken (als je die überhaupt hebt) om in de probleemoplossende stand te schieten.
Because schreef:
19-01-2023 15:06
Ik snap dat, want daarmee heb je nog enigszins controle op je leven.
Dit vind ik lief van je.
Een laag zelfbeeld is trouwens niet hetzelfde als onzekerheden hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
19-01-2023 15:33
Met een 'ik heb ook wel eens onzekerheden ' loop je een groot risico dat het overkomt alsof je het bagatelliseert. Die persoon zal vast wel begrijpen dat iedereen onzekerheden kent, dat is niet per se helpend. En als het op bagatelliseren lijkt al helemaal niet.
Gewoon luisteren, zoals apiejapie zegt. Laat die persoon vertellen. Vraag door, vat samen, knik, laat zien dat je luistert. Probeer de neiging te onderdrukken (als je die überhaupt hebt) om in de probleemoplossende stand te schieten.
Zoals ik het lees is dat toch juist wat ze niet wil zeggen? Tenminste, ik lees het als 'hoe kan ik meer doen dan dat', of te wel, iets doen wat meer waarde heeft dan zeggen dat iedereen wel eens onzeker is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Susan schreef:
19-01-2023 15:34
Zoals ik het lees is dat toch juist wat ze niet wil zeggen? Tenminste, ik lees het als 'hoe kan ik meer doen dan dat', of te wel, iets doen wat meer waarde heeft dan zeggen dat iedereen wel eens onzeker is.
'meer doen dan' interpreteer ik als: dit kan/ga/wil ik sowieso doen, maar dan nog meer, dus de vraag is wat nog meer.
Zo lees ik het, en daar is mijn reactie op gebaseerd. Misschien is het een verkeerde interpretatie, dat kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
19-01-2023 15:34
Zoals ik het lees is dat toch juist wat ze niet wil zeggen? Tenminste, ik lees het als 'hoe kan ik meer doen dan dat', of te wel, iets doen wat meer waarde heeft dan zeggen dat iedereen wel eens onzeker is.
Jij leest het goed.
Bagatelliseren doe ik het absoluut niet. De persoon heeft absoluut een probleem. Ik vind het heel dapper van x dat hij/zij dat inziet en dat hij/zij dit durft aan te pakken. Dat heb ik de persoon ook gezegd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aandacht, ruimte geven om te praten, maar ook te zwijgen
Luisteren, maar ook afleiding bieden
Wacht het gewoon maar af, de vraag is of ze hier überhaupt uit en te treuren over wil praten. Vaak is het toch een bron van schaamte en praat men er niet zo makkelijk over.
Alle reacties Link kopieren Quote
polydox schreef:
19-01-2023 16:47
Wacht het gewoon maar af, de vraag is of ze hier überhaupt uit en te treuren over wil praten. Vaak is het toch een bron van schaamte en praat men er niet zo makkelijk over.
Dat zou ik niet doen. Als iedereen afwacht lijkt het of je niet gezien wordt. Je hoeft er niet steeds over te beginnen en alles in het teken van de eetstoornis te plaatsen, maar afwachten is andere uiterste
apiejapie schreef:
19-01-2023 16:54
Dat zou ik niet doen. Als iedereen afwacht lijkt het of je niet gezien wordt. Je hoeft er niet steeds over te beginnen en alles in het teken van de eetstoornis te plaatsen, maar afwachten is andere uiterste
Dat is jouw invulling, mij ervaring is anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ervaring met mensen die in therapie zitten, is dat ze vaak juist geen zin hebben om daarnaast ook nog eens met naasten uitgebreid op de problematiek in te gaan. Zo'n traject is al intensief genoeg. Soms is dan praten over koetjes en kalfjes en leuke dingen doen ter afleiding helpender.

Ik zou het hem/haar in elk geval gewoon vragen. Sterkte voor je vriendin en jou.
andnowwedance wijzigde dit bericht op 19-01-2023 21:21
Reden: Aanname van mij dat het om een vriendin gaat
0.53% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een eetstoornis gehad vroeger. Vond het erg fijn als mijn goede vrienden af en toe gewoon eens vroegen hoe het met me was en of ik erover wilde praten. Mijn toenmalige beste vriendin ging ook wel eens met me eten, als ik bijvoorbeeld moeite had met de lunch bood ze aan om die samen te eten. Of als ik een tussendoortje moest doen wat ik spannend vond, dan gingen we samen een stukje taart in een cafétje halen. Was heel fijn om wat afleiding te hebben.

Heel veel mensen vergeten overigens hoe ongelofelijk triggerend een eetstoornis kan zijn. Let heel goed op opmerkingen over bijvoorbeeld gewicht en kcal. Ik vond het verschrikkelijk moeilijk als iemand zei ‘Ik moet echt even X kilo kwijt, want ik ben nu boven de Y kg!” Of “Ik heb zo weinig gegeten vandaag, had er echt geen tijd voor” Die opmerkingen triggerden bij mij echt competitieve gedachten (ik ging dan echt een soort wedstrijd aan met die persoon, dan ging ik nog meer kilo’s kwijtraken of nog minder kcal eten de volgende dag). Je hoeft met een eetstoornis natuurlijk niet met fluwelen handschoentjes aangepakt te worden, maar een eetstoornis echt heel naar en het herstel pittig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je wel voor je tips Zuur Snoepje
Nooit geweten dat het bij zulke opmerkingen al kon triggeren.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven