Iemand écht leuk vinden

15-08-2023 21:38 52 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Sinds een paar maanden ben ik aan het daten (voor het eerst) en nu rijst bij mij steeds vaker de vraag: hoe weet ik dat ik iemand écht leuk vind? Niet alleen voor de gezelligheid, maar ook om een toekomst mee op te bouwen?

Ik hoor namelijk verschillende dingen. Koppels die al gauw iets hadden van: jij bent het. Maar ook mensen die adviseren om de tijd te nemen zodat gevoelens kunnen gaan groeien.

De reden dat ik dit vraag is omdat ik nu twee mannen (na enkele dates) leuk vind. Niet gelijk wauw, maar een klik, aantrekkingskracht en wederzijdse interesse.

Daarnaast heb ik een tijdje terug iemand ontmoet bij wie ik na date twee het gevoel had van: wauw! Jou wil ik echt graag beter leren kennen. Veel dezelfde interesses, sterke aantrekkingskracht, erg gezellig en veel gelachen. Dit gevoel heb ik overigens niet zo naar hem gecommuniceerd, ik ben heel relaxt gebleven. Hoe zuur is het dat juist hij daarna heel erg inconsequent begon te appen (steeds 1-3 dagen ertussen) en er geen plannen meer werden gemaakt voor een derde date.

Inmiddels focus ik mijn energie weer op andere dingen, maar vraag ik me nog wel af of het gevoel dat ik voor hem voelde oprechte gevoelens waren, of dat wat ik voor de andere mannen voel een veel realistischer gevoel is om een gezonde relatie op voort te bouwen. Welk gevoel kun je het beste volgen?

Toen jullie je partner tegenkwamen, waren jullie destijds al gauw ondersteboven of had het tijd nodig om te groeien van kriebels naar meer?
thranduil wijzigde dit bericht op 15-08-2023 21:49
0.17% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh dat is voor een gedeelte wel herkenbaar. Ik heb nagenoeg nooit dat ik bij iemand denk "oh jou zie ik als potentiële levenspartner". Het is bij mij eerder dat ik fysieke interesse in iemand heb dan iets anders. Dat vind ik wel jammer, ik was graag wat romantischer geweest.
Ik had bij mijn partner eigenlijk al heel snel het gevoel 'dit is hem'. Misschien wel na de tweede date. Ik was niet helemaal hoteldebotel maar ik voelde dat hij iemand was die ik langdurig leuk ging vinden. Daarvoor had ik bij vriendjes altijd wel het gevoel van 'Leuk voor nu maar ik zie ons niet oud worden samen". Bij hem was dat meteen anders maar uiteraard heeft het verder moeten groeien.

Ik denk dat het allebei wel kan eigenlijk en dat beiden geen garanties geven (duh)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had je topic een paar jaar geleden kunnen schrijven. Voor de mannen voor wie ik viel, viel ik altijd meteen. Seksuele aantrekkingskracht weet ik nu. Precies wat je beschrijft gebeurde dan. Voor een poosje was het geweldig, daarna werd het ingewikkeld en bleef hij of ik over met liefdesverdriet. Kortom: die heftige verliefdheid bleef niet.
Mijn huidige man vond ik meteen een prettig iemand. Maar t heeft echt moeten groeien naar liefde en een relatie. Inmiddels al jaren samen, en nog altijd fijn samen. Ik zou dus nu zeggen: laat het groeien. Maar dat is mijn ervaring door de jaren heen..
Lastig. Ik heb één keer het acute dit-is-Hem gevoel gehad, maar dat heeft maar een jaar stand gehouden.
Bij mijn huidige man, nu vijfentwintig jaar samen, zijn we uit wederzijdse nieuwsgierigheid naar elkaar heel losjes gaan daten. In het begin eigenlijk alleen de 'benefits', geen verdere verplichtingen. We hadden echt zoiets van: we zien wel hoe lang het leuk blijft. Dus beslist niet met de intentie om er een relatie, laat staan een langdurige, van te maken. Maar het bleef leuk. Dus bleven we doorgaan en groeiden we naar het serieuzere werk toe.
Het kan dus allebei waar zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alle mannen waarmee ik een relatie kreeg hadden voor mij meteen de wauw-factor. Alleen gaf dit geen garanties voor de duur van de relatie.

Die van 6 maanden en die van 2,5 jaar en van 10 jaar voelden allemaal in het begin heel heftig.

Ik heb nog geen manier gevonden om na 1 of 2 dates het kaf van het koren te scheiden.

Ik moet ze echt gewoon uitproberen.

Mannen waar ik niet meteen weg van was heb ik eigenlijk nooit een kans gegeven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oké ik lees nu al verschillende situaties haha. We zouden al kunnen stellen dat, welk gevoel je ook volgt, dat geen garantie is voor de duur van de relatie.

Het ding is ook, ik noem hem even D. Al was het met D wel de goede kant opgegaan, dan had ik het met de andere mannen afgekapt. Zo sterk voelde ik me over hem. Hij was ook degene tot wie ik me seksueel verreweg het sterkste aangetrokken voelde (wat niet tot uiting heeft mogen komen :sigh:).

Met de andere mannen gezellig, inderdaad we zien wel hoe het loopt, geen verdere verplichtingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik met vriend ging daten wist ik echt meteen. Dit is 'm. We hadden een klik en alles. En ik voelde meteen aan: wij krijgen een relatie. Het was leuk, niks geen vaag gedoe etc. Ik was toen al lang single (8 jaar) maar wist echt meteen: met hem ga ik een leuke lange relatie tegemoet. So far so good want we zijn al bijna 5 jaar verder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wel interessant eigenlijk..

Mijn eerste vriendje was ik jong en hoteldebotel van. Als ik hem zag had ik vlinders. 4 jaar relatie mee gehad maar wist naar een jaar of 2 dat dit niet zou stand houden eeuwig. Zijn toekomst plannen waren verweg van de mijne. En hij deed alles wat ik wilde of hij vond alles wel prima. Ja, dat werd best saai.

Daarna vriendjes dat vooral gebaseerd was op seksuele aantrekkingskracht. Maar het innerlijk match dan niet zo. Andere leefstijl of té veel afhankelijk van de moeder haha of toch een verslaving/geldproblemen of andere issues. Leuk voor even/ tijdje maar verder.

Ik had nadien eigenlijk wel een waslijst gekregen voor dé man. Mijn huidige partner vond ik qua uiterlijk wel aantrekkelijk maar was bang dat hij misschien wel té verlegen was en dus snel saai zou worden (zie eerste vriendje) maar hij had zijn zaken goed op orde. Ik voelde me fijn en veilig bij hem. Én ik heb mezelf afgevraagd of hij eventueel de vader van mijn kinderen kan zijn. Het antwoord was ja. Met kleine bezorgdheid op zijn verlegenheid en heb mezelf de tijd gegeven om te ontdekken of dit gaat werken.

Nu bijna 10 jaar later is de heftige verliefdheid kriebels wel weg maar als ik naast hem zit in de auto ben ik nog steeds gek op hem. Een persoon waar ik later na ons pensioen in een camper zie rondreizen. Lekker burgerlijk hahaha. Of oud zie worden in een bejaardenhuis, zonder gezeur. Ðát was wat ik wilde. Een vriend voor altijd waar ik gek op ben.


Achteraf heb ik bij mijn huidige partner het minst hoeven aan te passen hoe ik was en wilde zijn/leven. Dat is misschien wel de sleutel.
En ik had 1 regel: het contact moet vloeiend gaan en moet me gewild voelen.
Bij getouwtrek, bijv eeuwig wachten op een appje of een afspraak. Want mij maak je niet wijs als je gek op iemand bent dat je nog te druk hebt, dan pas ik daar voor en ga ik verder. Tot je hem wél ontmoet!

Succes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aangetrokken worden door iemand of een klik is 1 ding, maar wat ik zelf heel belangrijk vind is dat we ook op eenzelfde manier in het leven staan en ook interesses delen (niet alles hoeft overeen te komen, maar wel zo fijn als je kan inleven en delen in elkaars interesses).

Bij mij klopte allemaal in de langdurige relatie waar ik nu in zit. Kortere relaties was het alleen aangetrokken en een klik. Op een gegeven moment is dat dan niet meer genoeg voor mij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is ook moeilijk (en herkenbaar)

Met mijn man kwam naast de verliefdheid ook de tijdlijn heel mooi samen.
Wij leerde elkaar op het juiste moment kennen en dachten hetzelfde over wanneer kinderen, samenwonen, carrière, reizen enz... we waren relatief jong en hebben samen een hoop opgebouwd.
Voor mij was juist niet het 'we zien wel hoelang het leuk blijft tussen ons' maar juist we maken de keuze om er samen voor te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat verschilt toch sowieso per persoon? Niet iedereen voelt alles maar zelfde bijvoorbeeld al?
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn eerdere partners vond ik woest aantrekkelijk. Iets wat ik achteraf ook echt niet meer kan begrijpen. De vlammetjes gingen dan ook als een nachtkaars uit.

Bij mijn huidige partner had ik direct het gevoel van 'thuiskomen'. En hoe het gaat wisselt van gezapig en maatjes tot zeer passioneel.

Het verschil tussen mijn gevoel voor de eerdere partners en mijn huidige is groot.
The saddest thing I've ever seen on my tv screen. Was a dying man who died for his dream.
Alle reacties Link kopieren Quote
"een klik, aantrekkingskracht en wederzijdse interesse" --> dat is niet genoeg. Het verschil zit 'm echt in chemie. Iets wat je niet kunt uitleggen, wat verder gaat dan een klik en aantrekkingskracht.

Iemand echt leuk vinden gaat ook over de hele dag aan hem denken, bij hem willen zijn, zeker in het begin. Maar zodra je denkt 'ik vraag me af of dit m is' dan voel je het antwoord wel.

Bij mijn vriend ook een enorm gevoel van thuiskomen, net als bij Vroegevogel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
16-08-2023 00:15
"een klik, aantrekkingskracht en wederzijdse interesse" --> dat is niet genoeg. Het verschil zit 'm echt in chemie. Iets wat je niet kunt uitleggen, wat verder gaat dan een klik en aantrekkingskracht.

Iemand echt leuk vinden gaat ook over de hele dag aan hem denken, bij hem willen zijn, zeker in het begin. Maar zodra je denkt 'ik vraag me af of dit m is' dan voel je het antwoord wel.

Bij mijn vriend ook een enorm gevoel van thuiskomen, net als bij Vroegevogel.
Hier ben ik het niet mee eens, die chemie is puur biologisch, dat zegt niks over of je een gezonde, stabiele en langdurige relatie met elkaar kunt opbouwen. Je kunt echt een enorme chemie hebben met iemand die echt totaal niet bij je past als partner voor een relatie.

Voor een fijne, gezonde, stabiele relatie heb je (veel) meer nodig dan alleen chemie. Als je niet direct het 'wow'-gevoel hebt, maar de ander wel aantrekkelijk vindt en fijn gezelschap vindt en je je op je gemak voelt bij diegene, kan dat echt uitgroeien tot meer.
Andersom net zo, iemand bij wie je direct het 'wow'-gevoel hebt, kan na een tijdje eigenlijk helemaal niet zo goed bij je blijken te passen.
Quote: "... maar vraag ik me nog wel af of het gevoel dat ik voor hem voelde oprechte gevoelens waren, of dat wat ik voor de andere mannen voel een veel realistischer gevoel is om een gezonde relatie op voort te bouwen. Welk gevoel kun je het beste volgen?"

Het kan naast elkaar bestaan. Dat je voor die ene man oprechte gevoelens hebt én dat hij relatiemateriaal is. Maar ook dat die andere mannen gezonder aanvoelen, maar dat het net niet jóuw mannen zijn.

Mijn ervaring: ik voelde bij een aantal mannen meteen een kriebel bij de eerste aanblik. Ik wist gewoon dat ik hem moest hebben. Maar dat bleek een aantal keer geen garantie op een gelukkige relatie.

Andersom ook: langdurige relaties waren er ook, maar niet per se met mannen die ik bij de eerste aanblik al zag zitten. Kortom: het kan alle kanten op. :)

Edit: voor mij persoonlijk geldt wel dat die kriebel (chemie) er moet zijn, wil het echt kans van slagen hebben. Er moet íets zijn om te kunnen groeien. Wat dus geen garantie geeft op een (langdurige) relatie. Mijn huidige man gaf die ene kriebel. En tot op heden zijn we gelukkig.
anoniem_65cb27049b5a8 wijzigde dit bericht op 16-08-2023 02:21
14.82% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
m-april schreef:
16-08-2023 00:42
Hier ben ik het niet mee eens, die chemie is puur biologisch, dat zegt niks over of je een gezonde, stabiele en langdurige relatie met elkaar kunt opbouwen. Je kunt echt een enorme chemie hebben met iemand die echt totaal niet bij je past als partner voor een relatie.

Voor een fijne, gezonde, stabiele relatie heb je (veel) meer nodig dan alleen chemie. Als je niet direct het 'wow'-gevoel hebt, maar de ander wel aantrekkelijk vindt en fijn gezelschap vindt en je je op je gemak voelt bij diegene, kan dat echt uitgroeien tot meer.
Andersom net zo, iemand bij wie je direct het 'wow'-gevoel hebt, kan na een tijdje eigenlijk helemaal niet zo goed bij je blijken te passen.
Je interpreteert het verkeerd. Ik bedoel EN EN. Naast alle vinkjes moet er ook een chemie zijn. Die kan ook later komen. En ja je kan ook chemie hebben zonder vinkjes, dat is vaak geen relatiemateriaal. Zonder chemie dooft het natuurlijk een keertje uit.

Soms kan je op papier een goeie match zijn, (denk aan datingshows) maar mist de chemie. Dat bedoel ik.
Pimpelmeesje87 schreef:
16-08-2023 02:04
Je interpreteert het verkeerd. Ik bedoel EN EN. Naast alle vinkjes moet er ook een chemie zijn. Die kan ook later komen. En ja je kan ook chemie hebben zonder vinkjes, dat is vaak geen relatiemateriaal. Zonder chemie dooft het natuurlijk een keertje uit.

Soms kan je op papier een goeie match zijn, (denk aan datingshows) maar mist de chemie. Dat bedoel ik.

Zo probeerde ik het ook te zeggen. Jouw uitleg is beter. ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
"Leuk" is een modeterm die voor mijn gevoel eerder "hahaha wat geinig" zegt dan dat wat je echt bedoelt. Vreemde vertaling van "like"; het duimpje omhoog dus. Ik merk dat ik dat woord ook steeds vaker ga gebruiken omdat ik te lui ben om de juiste term te zoeken. Je moet dan te specifiek worden en dat kan je niet of wil je niet. Maar met "leuk" ben ik ver van wat ik bedoel.

Om antwoord te geven op je vraag: het gaat om dat wat je in die fase in je leven nodig hebt. Ik droomde van de ridder op het witte paard en dan was de ridder een man uit de bouquetreeks maar dat is 'm nooit geworden. Kennelijk heb je in de praktijk iets anders nodig. Of is het je intentie om samen een gezin te stichten en 95 te worden? Dat ontwikkelt zich, misschien. Ligt eraan of je samen stress kan overwinnen.
Dan moet het maar zoals het kan
Hier is het heel langzaam gegroeid. Man en ik kenden elkaar al jaren voor we samen kwamen (zelfde vriendengroep, zelfde middelbare school). Hij vond mij al langer leuk maar had ook wel andere vriendinnetjes, ik was niet echt geïnteresseerd in hem, behalve als leuke gast om mee in de kroeg te hangen.

Toen ik ging studeren en hem minder vaak zag, begon ik toch anders naar hem te kijken. Daarna langzaam onze relatie opgebouwd. Nu inmiddels al 20 jaar samen (zijn allebei 40) en nog steeds heel gelukkig samen.
Het lastige is dat de mate van verliefdheid geen graadmeter is voor of het een goede en/of langdurige relatie gaat worden. Verliefdheid zegt niet per se iets over hoe goed iemand bij je zal passen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Interessant en leerzaam topic dit. Ik volg :)
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
mcsteamy schreef:
16-08-2023 11:13
Interessant en leerzaam topic dit. Ik volg :)
Inderdaad nu al veel leerzame antwoorden!

Misschien dat het gevoel van verliefdheid ontstaat door (heftigere) lichamelijke aantrekkingskracht en een klik? En je er daarna al gauw achter kan komen dat het helemaal geen match is, omdat je tijdens de eerste fase de situatie misschien nog niet helder bekijkt. Of je blijkt wel een match te zijn en dan heb je in het begin de heerlijke verliefdheid, maar pas je ook echt goed bij elkaar.

Omdat ik (nog) niet super ondersteboven van de andere twee mannen ben, kan ik wel helderder kijken of ze echt bij me passen, dus dat is ook weer een voordeel. Nu hadden D en ik veel dezelfde interesses en dingen gemeen, maar dat betekent nog niet dat een relatie zou hebben gewerkt. Überhaupt hoe hij later met de situatie is omgegaan, vind ik al best een afknapper.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je was een beetje verliefd op die D en die twee andere mannen zijn daar maar een aftreksel van - zo lees ik je posts een beetje. Misschien gewoon doordaten tot je weer iemand tegenkomt die je dat WAUW-gevoel geeft?
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren Quote
Thranduil schreef:
16-08-2023 13:01

Misschien dat het gevoel van verliefdheid ontstaat door (heftigere) lichamelijke aantrekkingskracht en een klik? En je er daarna al gauw achter kan komen dat het helemaal geen match is, omdat je tijdens de eerste fase de situatie misschien nog niet helder bekijkt.
Nog een toevoeging op mijn eerdere post. Degene waar ik uiteindelijk maar 6 maanden een relatie mee had, had ik wel al een jaar een crush op.

We zagen elkaar regelmatig via wederzijdse vrienden en hadden ook regelmatig lange leuke gesprekken.

Hij is echt een goeie leuke vent. Aantrekkelijk, lief, intelligent: alles erop en eraan.

Maar toen we er eenmaal voor gingen bleek hij toch niet mijn vent.

Na de eerste 4 maanden kwamen de wederzijdse irritaties en onbegrip. We hebben na 6 maanden als vrienden afscheid van elkaar genomen.

Hij is nu de hele leuke vent van iemand anders.

Dus zelfs als op papier alles lijkt te kloppen, kan het toch mis lopen.

Mijn theorie is: je slechte kanten moeten bij elkaar passen

Iedereen heeft leuke en minder leuke kanten. Als je iemand zijn minpunten goed kan hebben, blijf je lang bij elkaar.

En die minpunten leer je nou eenmaal pas kennen als de roze bril een beetje af begint te gaan.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven