Relaties
alle pijlers
Is dit alles? Dertigersdilemma
maandag 10 juni 2024 om 21:18
Vast voor velen herkenbaar, het is dit alles gevoel.
Fijne relatie, kinderen doen het goed, leuk werk, alles op de rit. Huisje boompje beestje en dan komt het gevoel.. is dit alles?
We hebben gelukkig geen grote zorgen, maar onze doelen zijn grotendeels bereikt. Het gezin is compleet, een fijne koopwoning, hoe ga je verder en hoe zoek je een nieuwe drijfveer in het leven.
Fijne relatie, kinderen doen het goed, leuk werk, alles op de rit. Huisje boompje beestje en dan komt het gevoel.. is dit alles?
We hebben gelukkig geen grote zorgen, maar onze doelen zijn grotendeels bereikt. Het gezin is compleet, een fijne koopwoning, hoe ga je verder en hoe zoek je een nieuwe drijfveer in het leven.
maandag 10 juni 2024 om 22:33
Ik heb wel degelijk doelen (gehad), maar een groot deel daarvan heb ik kunnen realiseren en dat ging heus niet altijd gemakkelijk, maar lukte uiteindelijk wel. Daar kun je misschien beter blij/dankbaar voor zijn in plaats van een is dit het nou gevoel hebben, al heb je dat laatste niet altijd in de hand: een gevoel is een gevoel tenslotte.smeerkaasje schreef: ↑10-06-2024 22:17Het verbaasd me eigenlijk dat een aantal van jullie nooit die checklist of doelen hebben gehad.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 10 juni 2024 om 22:37
Voor mij zeker herkenbaar. Maar ik heb geen kinderen en dacht eigenlijk altijd dat de mijlpalen van je kinderen dan je eigen checklist zouden worden. Dus dat je leeft naar de lagere school, middelbare school etc.
Sommige doelen kwamen redelijk natuurlijk bij mij: studie, loopbaan, fijne vent, fijn huis, voldoende inkomen, trouwen. En toen duidelijk werd dat ik geen kinderen zou krijgen, belandde ik ook in zo’n ‘ok, maar wat wordt dan het volgende om naartoe te leven’-moment’? Want ik vind dat gewoon heel fijn/leuk, om ergens mee bezig te zijn.
Voor mij werden het twee nieuwe hobby’s waarin ik echt wat kan opbouwen. Waar je over meerdere jaren aan iets werkt en dat ook wat oplevert. Man zocht het in een carrièreswitch.
Ik geloof niet dat het het een of het ander is. Ik leef graag zowel in de toekomst: leuk om met doelen bezig te zijn. Maar ook in in het heden: genieten van wat nú is. En natuurlijk in het verleden: ik ben nostalgisch ingesteld. Mijn inziens maakt het je leven rijker als je op al die tijdsniveaus (geen idee of dat een soort is) kan leven. Alsof je drie keer van hetzelfde moment kunt genieten: in voorpret en voorbereiding, in het moment zelf én wanneer je erop terug kijkt.
Sommige doelen kwamen redelijk natuurlijk bij mij: studie, loopbaan, fijne vent, fijn huis, voldoende inkomen, trouwen. En toen duidelijk werd dat ik geen kinderen zou krijgen, belandde ik ook in zo’n ‘ok, maar wat wordt dan het volgende om naartoe te leven’-moment’? Want ik vind dat gewoon heel fijn/leuk, om ergens mee bezig te zijn.
Voor mij werden het twee nieuwe hobby’s waarin ik echt wat kan opbouwen. Waar je over meerdere jaren aan iets werkt en dat ook wat oplevert. Man zocht het in een carrièreswitch.
Ik geloof niet dat het het een of het ander is. Ik leef graag zowel in de toekomst: leuk om met doelen bezig te zijn. Maar ook in in het heden: genieten van wat nú is. En natuurlijk in het verleden: ik ben nostalgisch ingesteld. Mijn inziens maakt het je leven rijker als je op al die tijdsniveaus (geen idee of dat een soort is) kan leven. Alsof je drie keer van hetzelfde moment kunt genieten: in voorpret en voorbereiding, in het moment zelf én wanneer je erop terug kijkt.
maandag 10 juni 2024 om 23:03
Zelf geen last van wat ik snák al levenslang naar sleur, en doe het ontzettend goed op kabbelen. Daar kan ik echt van genieten.
Maar wat mijn leven heel erg verrijkt is vrijwilligerswerk, misschien is dat iets? In welk veld je dan ook interesseert.
Maar wat mijn leven heel erg verrijkt is vrijwilligerswerk, misschien is dat iets? In welk veld je dan ook interesseert.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
maandag 10 juni 2024 om 23:07
Ik wacht niet ergens op. Meestal komt er ineens iets op mijn pad en blijkt het leuk bij me te passen.PoesmetLaarzen schreef: ↑10-06-2024 22:28Dus?
Dan maar niks doen en wachten?
Neh.. het leven is te kort daarvoor.
Als kind wilde ik 2 dingen: moeder worden en in een kindertehuis werken. Daarna zijn er geen checkboxes meer gekomen. Het leven is toch niet maakbaar.
maandag 10 juni 2024 om 23:10
Dan heb jij dus niet dat dertigersdilemma gehad?
Gelukkig maar.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
maandag 10 juni 2024 om 23:12
Jeetje, niet zo aangebrand zeg. Zat er gewoon over na te denken en verbaas me dat mensen blijkbaar hele checklists hebben.PoesmetLaarzen schreef: ↑10-06-2024 23:10Dan heb jij dus niet dat dertigersdilemma gehad?
Gelukkig maar.
maandag 10 juni 2024 om 23:19
Huh? Ik ben niet aangebrand hoor.
Oprecht fijn als iemand die onrust niet herkend.
Ik vond het twee keer echt heel erg lastig.
Checklist ken ik ook niet. Maar wel grote onrust en onvrede op mijn dertigste en achterin de veertig weer.
En stiekem denk ik een beetje over later. En dat dat niet in NL is. Maar die schuif ik nog wat op.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
maandag 10 juni 2024 om 23:22
Ik herken het gevoel, en voor mij helpt bezig zijn met zingeving, verbinding met andere mensen en in de natuur zijn. Ik ga ook niet zo goed op sleur, tenzij ik werk aan een groter doel. Heb best een hoop veranderd in de loop vd jaren, en het leven gaat zeker niet altijd even soepel, maar ik kan inmiddels wel zeggen dat ik echt tevreden ben. (Collega’s hebben daar ook wel eens bewondering over uitgesproken, omdat ik best een hoop op mijn bordje heb).
Ik ben oa van baan geswitched, teruggegaan in salaris maar doe nu iets wat veel meer voldoening geeft. Ik doe ook vrijwilligerswerk in de wijk, het is slechts 2 uur in de maand maar ik weet dat het voor de mensen voor wie ik het doe heel veel toevoegt en ik heb er zelf plezier in.
Vroeger voelde het alsof mijn werk een deel van mijn identiteit vormde, nu weet ik veel beter wie ik ben en waar ik voor sta, en probeer ik mijn activiteiten daarop aan te sluiten (werk, vrije tijdsbesteding, etc).
Verder is er een hond gekomen, waar ik veel mee buiten ben. Lekker in de natuur (hoewel die van mij wel wat ruiger en dramatischer mag hier
) en ondertussen ontmoet ik de meest interessante mensen. Én we gaan regelmatig (low budget) op vakantie. Ik word daar zo gelukkig van; hoog in de bergen, woeste rivieren, indrukwekkende bossen. Ben echt heel blij dat we in de positie zitten dat dat kan.
Ken je het spinnenweb van positieve gezondheid? https://mijnpositievegezondheid.nl/
Misschien helpen de vragen je om inzicht te krijgen in de bron van je gevoel, zodat je er daarna mee aan de slag kunt. Je leeft maar 1 keer. (Overigens vind ik het als maar streven naar geluk niet realistisch. Oppervlakkig zelf. Maar tevreden zijn met wat je hebt en voldoening hebben, lijkt mij een heel mooi streven).
Ik ben oa van baan geswitched, teruggegaan in salaris maar doe nu iets wat veel meer voldoening geeft. Ik doe ook vrijwilligerswerk in de wijk, het is slechts 2 uur in de maand maar ik weet dat het voor de mensen voor wie ik het doe heel veel toevoegt en ik heb er zelf plezier in.
Vroeger voelde het alsof mijn werk een deel van mijn identiteit vormde, nu weet ik veel beter wie ik ben en waar ik voor sta, en probeer ik mijn activiteiten daarop aan te sluiten (werk, vrije tijdsbesteding, etc).
Verder is er een hond gekomen, waar ik veel mee buiten ben. Lekker in de natuur (hoewel die van mij wel wat ruiger en dramatischer mag hier
) en ondertussen ontmoet ik de meest interessante mensen. Én we gaan regelmatig (low budget) op vakantie. Ik word daar zo gelukkig van; hoog in de bergen, woeste rivieren, indrukwekkende bossen. Ben echt heel blij dat we in de positie zitten dat dat kan.Ken je het spinnenweb van positieve gezondheid? https://mijnpositievegezondheid.nl/
Misschien helpen de vragen je om inzicht te krijgen in de bron van je gevoel, zodat je er daarna mee aan de slag kunt. Je leeft maar 1 keer. (Overigens vind ik het als maar streven naar geluk niet realistisch. Oppervlakkig zelf. Maar tevreden zijn met wat je hebt en voldoening hebben, lijkt mij een heel mooi streven).
_horizon_ wijzigde dit bericht op 10-06-2024 23:28
1.06% gewijzigd
maandag 10 juni 2024 om 23:23
maandag 10 juni 2024 om 23:25
Ik herken het wel to (hoewel ik begin 40 ben). Mijn kinderen slokken niet meer al mijn tijd en energie op. Werk is leuk, maar ik ben minder bezig met alles nog leren en ergens naartoe werken. Ineens voelt het een beetje leeg, na jaren alle ballen hoog houden. Weer opstaan, naar werk, koken, kinderen nog even helpen, keer sporten of afspreken. Ik ken het riedeltje wel...Tegelijkertijd voelt het heel ondankbaar, want ik realiseer me goed dat ik in mijn handjes mag knijpen met mijn leven. Kortom, ik lees mee.
maandag 10 juni 2024 om 23:27
Destijds hoorde ik best veel mensen om mij heen die zich een beetje gevangen voelden zitten. Daar gingen ze verschillend mee om. De een ging iets totaal nieuws doen qua werk. De ander ging scheiden. Weer een ander begon met een vrij unieke hobby of sport. Het heeft niet iedereen gebracht wat ze ervan verwacht of gehoopt hadden.
Zelf heb ik al mijn hele leven het ritme ‘kabbel, kabbel, BAM life event, verwerken en er bovenop komen, kabbel, kabbel, BAM’. Heel af en toe doe ik wat redelijk beperkt uit de band springen. Een kajak kopen en naar de Ardennen gaan om te kajakken. Terwijl ik het ding niet eens in mijn eentje kon tillen en slepen naar de rivier. Dat niveau. Maar uiteindelijk lukt het allemaal wel met wat hulp van wildvreemden. Was echt fijn, even weekend er tussenuit met een kajak, een klein boshutje en een flesje rosé met wat lekkers te knabbelen.
Zelf heb ik al mijn hele leven het ritme ‘kabbel, kabbel, BAM life event, verwerken en er bovenop komen, kabbel, kabbel, BAM’. Heel af en toe doe ik wat redelijk beperkt uit de band springen. Een kajak kopen en naar de Ardennen gaan om te kajakken. Terwijl ik het ding niet eens in mijn eentje kon tillen en slepen naar de rivier. Dat niveau. Maar uiteindelijk lukt het allemaal wel met wat hulp van wildvreemden. Was echt fijn, even weekend er tussenuit met een kajak, een klein boshutje en een flesje rosé met wat lekkers te knabbelen.
dinsdag 11 juni 2024 om 00:07
smeerkaasje schreef: ↑10-06-2024 22:17maar het missen van het werken naar de volgende grote stap in mijn leven voelt een beetje leeg.
Dit doet me denken aan een alleraardigst kort filmpje van Southpark en Alan Watts:
https://www.youtube.com/watch?v=6I2pcIb ... vewithLife
If you need a hug, give it to someone else.
dinsdag 11 juni 2024 om 06:29
Als je iets zoekt can een drijfveer, wat is dan precies je behoefte? Dan kun je daarna gericht kijken wat past. Wil je 'uitdaging', avontuur, verveel je je, zijn er dromen, gaat het om zingeving of is het meer dat je nu met een vrijheid/leegte zit? Of iets anders.
Ik merkte zelf ook op dat je eerst in een 'trein' zit. Basisschool, midelbare school, op jezelf wonen, studie, baan, relaties. Er moest geleerd en gewerkt worden om iets te behalen en zodra je werkt, relatie en huis op orde zijn en je wil geen kids, dan is er ineens een 'open toekomst ' van 30-40 mogelijke jaren. Wat ga ik daarmee doen?
Ik vind het ook wel fijn. Heb studeren en alle fases die ik doorging me fijn gevoeld maar dit is nog leuker. Lekker uitdenken wat ik wil, wanneer ik wil en hoe. Ik vond het school/studeren wat minder doordat er altijd wel een toets of opdracht was waar je geen zin in had, wat ik dan qua voorbereiding of werk uitstelde. Zat je een serie te kijken met dat zeurende weten dat er nog iets moest. Nu is dat er lekker niet meer.
Ik heb zelf wel behoefte aan uitdaging, lekker bezig zijn en interesses, behoefte aan kennis en kunnen. Droom nu van mijn nieuwe tuin en net een cursus voor werk gedaan. Erg leuk.
Ik merkte zelf ook op dat je eerst in een 'trein' zit. Basisschool, midelbare school, op jezelf wonen, studie, baan, relaties. Er moest geleerd en gewerkt worden om iets te behalen en zodra je werkt, relatie en huis op orde zijn en je wil geen kids, dan is er ineens een 'open toekomst ' van 30-40 mogelijke jaren. Wat ga ik daarmee doen?
Ik vind het ook wel fijn. Heb studeren en alle fases die ik doorging me fijn gevoeld maar dit is nog leuker. Lekker uitdenken wat ik wil, wanneer ik wil en hoe. Ik vond het school/studeren wat minder doordat er altijd wel een toets of opdracht was waar je geen zin in had, wat ik dan qua voorbereiding of werk uitstelde. Zat je een serie te kijken met dat zeurende weten dat er nog iets moest. Nu is dat er lekker niet meer.
Ik heb zelf wel behoefte aan uitdaging, lekker bezig zijn en interesses, behoefte aan kennis en kunnen. Droom nu van mijn nieuwe tuin en net een cursus voor werk gedaan. Erg leuk.
dinsdag 11 juni 2024 om 06:58
Lukt het je om eens terug te reflecteren naar het moment voordat je kinderen, partner, baan en huis had. Je was jong en je zag je leven voor je. Wat wilde je van het leven? Hoe zag je jezelf in het leven? Wilde je bijv een goede moeder zijn, of een carriere maken of een echt familie persoon zijn?smeerkaasje schreef: ↑10-06-2024 22:17maar het missen van het werken naar de volgende grote stap in mijn leven voelt een beetje leeg.
Heb je het aantal kinderen gekregen wat je wilde? Heb je een baan gekregen die je voor je zag, die je graag wilde?
Wat vind je belangrijk in het leven?
dinsdag 11 juni 2024 om 07:07
Ik denk dat geregeld. En ik zou het in zo’n geval jammer dat ik vooral zoveel aandacht heb gegeven aan werk, hoewel dat ook goed is uitgepakt. Maar dit is wel een de redenen waarom we terug willen naar NL. Altijd veel uren willen maken en onder hoogspanning staan, daar gedijt niemand bij en ik wil ook wat meer koesteren wat we hebben met elkaar.
Als je een jong kind hebt, wil daar natuurlijk ook van genieten. Dat vele werken* is soms een verslaving geworden, maar niet iets dat ik nog 25 jaar wil doen. Maar ik heb zelden een: is dit het nou gevoel. Eerder soms wat ‘pinch me’ momenten. En dat zit ‘em in kleine dingen. Gewoon een ijsje halen met kind of samen lezen in bed. Überhaupt het feit dat ze er is (was voor ons geen vanzelfsprekendheid) en dat ze zich goed ontwikkelt is een cadeau. En ook dat man en ik het samen doorgaans fijn en oké hebben met elkaar. Allemaal dingen waar ik regelmatig bij stil sta. Maar goed, ik ben inmiddels 41 en gewoon tevreden/dankbaar. Ik hoop als de verhuizing achter de rug is, we ook als gezin nog een paar mooie, grote reizen kunnen maken de komende jaren.
*Ik vind het forummen zo door de dag heen best fijn wat dat betreft
- welkome afleiding.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 11 juni 2024 om 07:08
En? Is het leven nu leuker of beter? Is het gevoel van “is dit alles” nu weg?PoesmetLaarzen schreef: ↑10-06-2024 22:20Herkenbaar. Ik heb op mijn dertigste het roer omgegooid.
Relatie verbroken (is dit alles gevoel wat maar niet wegging) en in een andere stad gaan wonen.
Met kinderen zou ik dat niet zo snel gedaan hebben. Dan zou ik mezelf verplichten meer moeite te doen.
Maar ik hoefde alleen rekening met mezelf te houden.
ploef wijzigde dit bericht op 11-06-2024 07:18
Reden: Typo
Reden: Typo
0.53% gewijzigd
dinsdag 11 juni 2024 om 07:11
Ik herken het wel deels maar na veel dubben bleek ik gewoon niet happy meer te zijn in mijn relatie. Dat gaf me zo'n 'oke wat nu gevoel'. Kon het een tijd niet plaatsen maar het was achter af gezien twijfel en beetje ongemak want tja, huisje boompje beestje dus toch juist fijn? Geen kinderen, bewust.
Nu verhuis ik binnenkort naar een piepkleine studio en ik heb er zin in. 32 maar het leven begint een beetje opnieuw. Verder heb ik nog genoeg dingen die ik wil doen. Sowieso haal ik heel veel voldoening uit mijn werk, geeft (en kost) echt energie. Wil doorgroeien, meer ervaren en meer leren. Opzoek naar een huis, heb een nieuwe relatie waar ik veel meer mezelf kan zijn en we gaan het allemaal meemaken!
Nu verhuis ik binnenkort naar een piepkleine studio en ik heb er zin in. 32 maar het leven begint een beetje opnieuw. Verder heb ik nog genoeg dingen die ik wil doen. Sowieso haal ik heel veel voldoening uit mijn werk, geeft (en kost) echt energie. Wil doorgroeien, meer ervaren en meer leren. Opzoek naar een huis, heb een nieuwe relatie waar ik veel meer mezelf kan zijn en we gaan het allemaal meemaken!
dinsdag 11 juni 2024 om 07:45
Ik herken het ook. Dacht dat het een combi was van de 40 naderen en eindelijk rust na een aantal heftige jaren/gebeurtenissen, zowel positief als negatief. Ook heb ik altijd maar gewoon gewerkt zonder daar echt dieper over na te denken.
Ik ben nu heel erg bezig hoe ik m’n carrière vorm ga geven. Ben tot eind dit jaar eigenlijk continu ook wel met een of andere opleiding bezig geweest. Ben dit jaar aan het uitzoeken op welk vlak m’n talenten nou echt liggen en waar ik energie van krijg in m’n werk enzo. Grote kans dat daar een switch in aan zit te komen.
Ik ben nu heel erg bezig hoe ik m’n carrière vorm ga geven. Ben tot eind dit jaar eigenlijk continu ook wel met een of andere opleiding bezig geweest. Ben dit jaar aan het uitzoeken op welk vlak m’n talenten nou echt liggen en waar ik energie van krijg in m’n werk enzo. Grote kans dat daar een switch in aan zit te komen.
dinsdag 11 juni 2024 om 07:58
Maar wel een die heel erg waar is.
Wat is er mis met tevreden zijn?
De paden op, de lanen in
dinsdag 11 juni 2024 om 08:22
Dit herken ik wel. Sleur is het meest onderschatte rijkdom wat er is in mijn ogen.
Maar goed daar heeft to niet veel aan als ze het anders beleeft, dat besef ik me wel.
dinsdag 11 juni 2024 om 08:22
Dit, en ik vind het heerlijk, mijn rustige, saaie leventje zonder kids en mannen. Doelen en checklists heb ik nog nooit gehad in mijn leven. Wat heeft dat voor nut?
Ik leerde al heel jong na het plotselinge overlijden van mijn vader dat het leven niet maakbaar is en dat er altijd wat onverwacht kan gebeuren dus dat je vooral moet doen wat je zelf leuk vind en bij de dag moet leven. Ik zie het bij lang leve de liefde ook wel eens, dat een man afknapt op een vrouw die geen plan heeft voor waar ze wil zijn over 5 jaar of zo. Dat zou ik dus zijn, die vrouw. En ik zou dus afknappen op zo'n type die super ambitieus is en per se een 5 jaar plan en een hele checklist wil hebben. Ik vind dat een beetje naief en zou dat als teveel druk ervaren.
Prima om doelen te hebben en te dromen over dingen, maar vergeet niet vandaag lekker te leven.
Morgen kan het zomaar over zijn.
Mijn vader was begonnen met een pittige opleiding een jaar voor hij overleed, terwijl hij dus twee kleine kinderen thuis had zitten. Dat kostte veel van zijn tijd. Achteraf is het jammer dat hij dat gedaan heeft want ineens was hij er dus niet meer en had hij dat jaar beter met ons kunnen besteden. Natuurlijk ga je daar niet van uit dat je op je 31ste aan een hartinfarct overlijd terwijl je gezond bent maar er kan altijd iets gebeuren.
Ik was als kind vooral bezig met overleven want ik werd veel gepest en ik had het zwaar met depressies. Ik ben nu vooral dankbaar voor hoe ver ik ben gekomen en dat ik het nu weer voor elkaar krijg om te werken ondanks mijn matige gezondheid. Dat is genoeg voor mij. Als een man daarop af knapt, dat ik geen andere ambities heb dan is dat jammer voor hem.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
